[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Ги видов сите ретки птици на Могила.
Конечно дојде и тој ден!

 

Конечно ја најдов суштината на форумов и виртуелната дружба

 

Петок вечер,а јас дома.Сепак не е важно.Се чуствувам малку осамено,ама па од друга страна убаво ми е.Имам доволно време и си го посветувам на самата себе,а го посветувам и на дружење со сите вас.
Има нешто поинтересно и поубаво од тоа?
Подобро да сум сама а да е тоа реално,отколку да сум со 100 не искрени луѓе кои ништо не ми значат во животот,дури треба да се пазам да не ми наштетат.
Сепак животот е убав
Ве бакнувам

 

Anything can happen and no matter what we stay strong together!

 

Не е кармата кучка, туку ти, кога свесно правиш работи за кои си убедена дека кармата ги следи.

 

Животот е несигурна појава.
Тој може да биде страшна трагедија за оние кои
чувствуваат и супер комедија за оние кои мислат.

 

Има една жена. Најубавата и најдобрата - за мене де.
Е, ви зборувам за мама.
Ма, колку и да ја фалам, знајте оти таа вреди многу повеќе. Заслужува многу повеќе.
А денес, уфф, стваро ќе ми биде лута ако ви ја кажам и бројката, ама ајде..денес она си слави пола век живот. You got it, I know.


Мами, те сакам и ќе те сакам засекогаш.

 

Ја да си кажам дека Месечинава влече и те како течности у мочен меур, насолзува, прави космонаутска орбита и ми создава мачнини во лево уво, зошто кога и да отидам на некоја изложба, промоција, поетско читање у ек на лунаризација, мене ми се отвара индиго чакрата и се претворам во водени боици!


Сакав да го споделам ова чудо од слика. Ремек дело емотивно. Се вика Bliss и е на Михаил Корубин. Да си видите што радост и бол пренел овој уметник на платно! Во КИЦ е отворена, до 2 октомври. Фасцинација!

 

Се на се, па и молер си станав...
Ај сега нека мрчат дека јас сум мрзливата во фамилија... Е нема

- Иначе, понеорганизирана и понесовесна девојка од мене Н Е М А... По милионити пат јас изгубив пари, баш кога си се пофалив дека долго време ништо не сум изгубила.. Али шта чеш, таква сум.
Ајде може некому баш и му требале тие пари, а не се малку! Барем сум разубавила нечиј ден.

 

се пронајдов во твојот пост од збор до збор

 

Убав ден поминат во трчење, гужви, муабети.
Денес конечно се запознав со една прекрасна личност, одамна ја договаравме средбата, но денес конечно бидна, додуша беше тоа на 15 мин, ама сепак се видовме, се запознавме со Ilipili.
Лична мома, фина, паметна, иако со проблеми еден тон, секогаш е насмеана, мила, така и да остане без разлика на се, не дозволувај насмевката да изчезне од твоето лице

Секогаш проблемите решавај ги со крената глава, никад немој да потклекнеш, Никад
Се надевам следен пат ќе имаме повеќе време за муабетење.
Стварно ми е мило што ја запознав, едвај ја очекував таа средба, и ете денес конечно бидна.

Друго уживав денес во гужвата, во насмевките на луѓето околку мене, уживав што сум дел од една група млади, која неизмерно и со цело свое срце се трудат некому да овозможат подобро утре.

 

Ме касна комарец, страв ми е да си легнам...не знам дали утре ќе се разбудам...
во секој случај ако ме нема можете да пишувате RIP.

 

ајде бе шо се секираш.. ќе кажат на вести

 

СДК дека ставив крај... тешко не тешко барем сега сум си на јасно.Незнам како можат некои личности да не те пуштаат да одиш а од друга страна не покажуваат со ништо дека сакаат да останеш.Јас дефинитивно не сум таква и несакам бе такви недефинирани работи аман веќе.Две години да незнаеш на што си,правите планови за свадба а се понашате како да немате никаков партнер,незнам какви се овие модерни времиња ама ја изгледа старомодна сум.Таква сум! ај сеа со мајка ти свадба да си правиш туу бре

 

Баш тугај кога сакам некој да видам- не го видам, туку го видам оној кој нејќам да го видам. А, оној кој сакам да го видам- го видам тогаш кога најмалку се надевам дека ќе го видам.

 

СДК дека во моментов нема посреќна личност од мене па ја слушнав најубавата вест ѕвони телефонов мој со еден куп бројќи и од таму дечко ми и ми вика мила сакав да те изненадам но неможам да дозволам да плачеш во вторник на 2 се враќам во македонија пресеќна сум

 

Мисли што сакаш, зборувај што мораш!
Затоа што навистина во последно време кажуваш и што треба и што НЕтреба!

 

Одман не бев на форумов, се уклучував само да видам што има, ама никако немав желба да пишам.
Деновиве се истоштувам до максимум. Едвај наоѓам време за себе.
Сега конечно најдов пола саат-саат, да се „пи*косувам“ што би кажала мајка ми. По лакирањето утрово на брзина, кога ги испозалепив ноктите на све живо што најдов дома, решив ова време да си го посветам и да уживам на интернет.И да се дотерам.
И конечно сфатив дека животот е мој. И треба да ги правам оние работи кои ме прават МЕНЕ среќна. Секако под услов да не повредувам други..
И вечерва сум мало колпче. Склопчено во себе. Умирам од емоции. Ја чувствувам љубовта. Чудно нешто. Расположена сум за љубов. За оној внатрешен мир, кога телото те боли и е заморно, а мозокот не му чуе, лета. Не се замара. И прави да се чувствувам мирно, сакано, ослободено.
Ноќва како да е моја. Само моја. Скржаво ќе си ја прегнам, и ќе легнам во топлиот кревет. Ќе се опуштам. Целодневниот стрес да го ослободам.
Заслужив.
Додека лежам, над мене ќе лебди едно прашање: Do you believe in life after love? Чудно но она што може најмногу да те воздигне, може да те потоне онолку длабоко колку што не си ппмислувал дека може. (љубовта)
Затоа ја ценам грижата и љубовта на луѓето околу мене. Бидејќи, според прашањето, сеуште не сакам да умрам.

 

И зошто сега вака кога можеше се да биде поинаку ако не избрзаше ајде ке помине