[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Планирам некое време да ме нема на форумот. Си зимам годишен одмор. Толку. Чао

 

Јас сум дечар, голем. Но, доволни ми се 2,3 часа со едно детенце и после тоа не можам, особено ако е некое лигаво.
Но, имам едно мое детенце, мое велам затоа што го сакам како мое и е од мојот најсакан братучед кој го сакам како брат.
Тие мали рачиња и ноџиња кои се обвиткуваат околу мене се најубавото нешто. Мало носе кое се гали и усте кое има најубава насмевка со 5 запчиња. Тоа детенце е моето сонце. Не можеш да не го сакаш, барем ние домашните не можеме.
Имам и други внучиња, но ниту едно не е како него.

Кога сум со него посакувам да имам и јас свое, но не сум јас за да чувам дете, барем не сега.
Сеуште ми е убаво дома јас да сум детето и да се пикам во прегратка на мајка ми.

Него ми изгоре штрудлата, затерав деновиве правејќи секој ден. Повелете!

 

Не е добро да се исмева човек на туѓата трагедија, само поради неверување во истата, не за друго, туку за да не се најде во истата, за потоа сосема да се увери во неа и да жали зошто така реагирал.А зарем може да се прави разлика во истата? Само тоа е несвесно направено.За некои работи теоријата е сосем друга кога ќе стане пракса.Само доволно е силно кога истата ќе се надживее.

Секое лошо, за добро е.

 

Поосамено одамна не сум се чуствувала..

http://www.youtube.com/watch?v=pShp8Liffa4 my misery and I

 

Моментот кога сфатиш дека нозете ти се отечени како крофни од непозната причина

И тогаш легнеш на двоседот,зашто тој ти е така фино по мерка,ги ставиш нозете на страницата,затвориш очи ,почнуваш да медитираш и сонуваш....
***********************************************************************************
Значи удобна лежалка ,допливува до тебе тивка музика ,а нозете ти ги ладат,благо масираат,мануелно и хидромасажно,2 момци така...прилично згодни...а ти се опушташ,не мислиш на ништо...
***********************************************************************************
И тогаш отвораш очи,гледаш дека нема фајде од фантазија,испиеш диуретик...и ете...

 

... една драга виртуелна пријателка (наградна игра прогласувам - Та-даааааам! Пронајди се! ) ми напиша - не му се извинувај на Кристал маргаринот, оти јадеш Добро јутро (ко да ми ѕирка во фрижидер, стварно имаме Добро јутро, лајт )
Ама јас посегнувам по маслац и кајмак, копнеам по Bords Eve, а со ова темпо, моите желби и мојата посветеност... ќе стигнам и до кавијар некој ден.
Ти благодарам драга.

 

Многу ми е тешко..
незнам што да правам веќе
да одам по еден пат да ја заборамм нејзе како другарка да ги заборавам сите моменти заедно поминати сите смеења или ?
кога се би и кажала, не е крива она за тоа незнам зашто не верува?

 

Мојата реакција кога некој ќе ми каже опис на (негово) работно место - фирма, со млад кадар, најстариот е преку сила 40 години, другите се сите под 35, има многу само што излезени од факултет, супер е, а јас ваква сум -
Прво, не одам да клати врата,зимај плата. Не одам за да трачарам и не одам за да пијам кафиња и да се дружам. Стварно на работа не сакам да се дружам со колеги. Сметајте ме за намќор, можам да се зезам, да пијам кафе и да се смеам, ама да се ДРУЖАМ во смисла прво, како сум се фукнала со дечко ми вчера, кулминира со подготовки за свадба, па преживуваш трудноча (и едно 10 трудночи дур остаре фирмава, до душа ако имаш среќа да останеш у неа толку) нечија таму (лани луѓе,една цела бременост истерав, со се киселините од растење коса, со се плачки, со се све. Мислам мене ми е мило и сето тоа, читам и на фемина мами,ем што сакам нешто да поднаучам,ем од ете така,ама на работа тие работи кога лично ги доживуваш,а еден сончев ден баааш лично ќе ги преживуваш...),па ајде мама отиде на породилно, па откако ќе се врати дур да порасне малото настинки, проливчиња, заби вадење, па малото тргна у школо, абе перипетии... Нит сакам да знам,нит па сакам да знаат за мене од многу причини.

Второ, сите млади. Од кого ќе научиш бре да ви е*ам матер?! Пак се сведува, одите да пиете кафиња и да ви се опроштаваат грешки,све низ иглени уши. И не, не се плашам од конкуренција, колку што се плашам дека ништо нема да научам зошто уствари не ни има кој да ме начи.

Трето, млади,глупи,неискусни, пуни со его. И ете некој таков многу амбициозен ќе ти се прави, ем поим нема, ем сака да се истанува, ем не дава да соработуваш со него,пун к*рац глупости.

Четврто, ма по осет више го знаете. Во такви средини најлесно се формираат кланови, најмногу се создава мржња и најмногу се создаваат заебанции кои опструираат работа,а е фокусирано на ниво на некои лични бубачки!

Не сакам да работам со врсници,не сакам да работам со млади луѓе! Точка!!!
Фала многу,работете вие со млад кадар, јас сакам да си работам со постари луѓе од кои ќе научам и полесни се за соработка.

 

Заљубената жена ја прави најголемата гршека кога мажот кој неа ја гледа само како опција, таа него го става како приоритет!

 

Си реков дека најкасно до средината на Септември ќе се узобилам. А пројде месецот, ноктите пак ми пораснаа, косата пак ми плаче за фризер, леќите треба да ги менувам, а јас уште не можам да се доведам во нормала.
Наместо да ги наредам книгите за семестаров на работна маса, јас си редам чевли и маички во плакарот. Три фустани стојат закачени на закачалка со етикетата сеуште на нив. Немам абер да ги облечам, летово ми пројде, а хулахопка ни за жива глава не ми се става на нога.
Се изморив од шверцување ќеси покрај мајка ми. Ама што да правам со себе, кога чувствувам како полека паѓам во зимски сон. Ме фаќа мрза да станувам од кревет и не ми се шета навечер од причина што морам да облечам јакна.
Овој период задолжително ми се намалуваат физичките активности, па се замислувам себеси како амеба што се влече од кревет на кревет.
Се запишав на француски, па здравје може ќе знам да прозборам нешто освен Je m'appelle astérie! A и времево е скапоцено на крај краева, да го трошам рационално! Сакам и да се придвижам во понов круг на луѓе. Не дека овој не е одличен, напротив, ама убаво и ми дошло да ширам познанства во период кога све е толку рамно, и монотно, и лигаво, и исто, и кога све ќе стане жолтеникаво и скапано.
Оваа есен ми мириса на монотонија. Барем едно е сигурно, ајвар имам за до следече лето. А ајвар во есен ме радува повеќе и од нови чевли!

 

Сакам да кажам,кога го имам не ми треба,не го сакам,ама кога го немам и ми треба за нешто паметно,постојано сакам да го имам.

Интернет конекција,некогаш преценета,некогаш потценета. Аста ла виста,аста куандо ло веремос.Зошто на шпански? Па за да биде подраматично,нели.

 

Некои ги чекаат принцовите од бајките, некои ги чекаат принцовите од банките, а јас... Јас чекам јадење.

 

Здраво.

Се вратив јас, од фризер. Нема расцветени врвови, нема веке фарбено, нема долга коса, о да. Скратија повеке одколку што мислев, ама океј е, ке порасне како и да е. Битно сега е здрава, со степен, и лесна за расчешлувањеееее. Сеа сум џоа Ева Лонгорија, само малце погрда.

Спојлер

 

http://www.youtube.com/watch?v=4Ii7wkfIMs0

Сакам да кажам колку ја изругаа девојкава на Бекстејџ.

 

Сакам да кажам дека сум си многу среќна и заљубена

 

Оф бе докторе. Како да не сум под стрес и нервози. Дојди еден ден во оваа куќа па ќе видеш.
Уште сега почнуваат рацете да ми се тресат, не па кога ќе остарам.

 

Жално е кога гледаш дека некој пробува да биде нешто што не е. Многу маски има во Скопје. Денес стана реткост да бидеш свој и уникатен. Не знам зошто.

Како и да е, уште едно зајдисонце заврши, и уште еден ден кој нема да се повтори, кој не беше многу поразличен од претходните освен што гулабчињата почнаа за прв пат да се припремаат за летање. Ги гледав од страна како се спремаа, а мајка им ги набљудуваше од страна. Леле колку брзо пораснаа. Прекрасни сиви, едното има поголеми очиња од другото. Мајката почна да ги остава сами долго. Си ги припрема за самостојност таму некаде. Животов колку што дарува толку и одзема. Да можам би му мавнала шлаканица да се опраи! И така ..

 

СДК дека денеска си го видов дното на животот, имав појава на несвестица и болка во бубрезите која траеше половина час ,бев сама и во афектна состојба не бев способна да станам од подот
единствената желба ми беше што е можно побрзо да помине оваа болка се друго беше небитно,
сватив колку е вредно здравјето и колку е битно да го имаш !
Не рекле за џабе ЗДРАВИОТ човек има илјада желби,а БОЛНИОТ само една а тоа е да оздрави
фала ти господе што помина

 

Добив тројка по математика.За прв пат,плачев за оценка.За прв пат,добив тројка.Мајка ми ме искара.Да,да.И ме казни.2 месеци.И пак плачев.Ама главата толку ме боли што ако плачам повеќе,мислам ќе ми прсне.И сега се чувствувам празно.Тажно.Без никаква волја за живот.

 

Си заслужила.