[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Ве сакам кога сте заљубени и среќни И расположени,небитно поради што

Ајде добра ноќ на сите

 

скд дека ми треба одмор
... едно месечен одмор .. од притисоци и од нервози и до мене самата дури !!!
Сакам ОДМОРРР

 

СДК секогаш кога ке направам чекор без да размислам грешам
на секаде низ градов пишува дека Скопје Сити Мол се отвара денес нели, а на ф.б. прочитав вчера вечерта и нели нешто ново во градов и ај да видиме што ли е тоа-стигнувам таму, ги гледам сите во костуми-после дознав било ВИП а отварањето ке било денес и случајно се погоди така што го видов и Мики Црнокрак - коментарот му беше дека едно вакво отварање не можело да помине без него
како што бев вчера нервозна, исфрустрирана, прошеткава супер ми дојде и се се вратив дома со

 

СДК Да бидеш силна кога другите очекуваат од тебе да бидеш слаба, тоа е вистинската борба во животот!

 

Нов ден, нова среќа.
Пак двоумење до бескрај, пак препирања, пак очекувања, а на крајот на денот заедно кај нас дома. Што убаво звучи, сами јас и тој.

Сите денеска да ве видам во Молот синкир последен ден е

 

СДК-Нели денес цела фемина ќе биде во Скопје Сити Мол,замислете над глава да имавме сијаличка со напишано корисничко име

Спојлер

Бујна фантазија,а ?

 

Деновиве, некако шмекот кој Скопје ми го даваше порано, мислам дека не го сетив. Сеќавав и гледав само преполни бувчиња, прашливи улици, сиви зградишта, смуртени фацички, изнервирани тетки на студентски, уфурани колеги, пуф. Си помислував на моменти, стварно ли ова е градот кој толку многу го засакав лани, дури ми беше чудно што убавина сум гледала.

Но, сабајле... сабајле јас и Скопје и официјално ја обновивме љубовта.

Знаете, кога спиете во соба на исток, и се будите две минутки пред алармот, денот ќе ви почне убаво. Почна малку сонценце да ѕирка, па ко човек не станав толку рано изнервирана и оноа, муди што би се рекло на англиски. Досега никогаш немам живеено во толку голема зграда, па и плус со лифт. И морам да признаам посматрам наоколу и многу ми е интересно.

Прва работа што ја забележав кога ја отворив влезната врата е мирисот на кафе. Некои згради мирисаат на манџа, некои на влага и мувла, некоја на нечисто. Мојата зграда, официјално ја прогласувам дека мириса на кафе! Абе ми идеше да тропнам на првата врата, комши, де малку кафето да го подушкам.

Потоа, дека лифтов е малку комунистички, и пример, од седми се спушта до приземје па се качува пак мене да ме земе, ирационален е ,додека чекав, низ малото џамче ги гледав луѓето што прават. Кога мислат дека никој не ги гледа. Еден наведнат чевлите си ги врзуваше, друг машната си ја прави, можам да замислам дека некоја тетка сигурно и се шминка внатре.

А надвор... надвор широки улици, празна двојка со место за седење , паднати лисја на долга улица и минење низ нив, шушкање на вода од фонтана, многу луѓе како брзаат. Додека одев, си ја пеев таа од Сингинг ин д реин,... таа, гуд морнинг, гуд моооорнинг, ла ла ла!

Па и не се изнервирав многу кога видов дека џабе сум отишла до факс, барем си купив овес ако ништо друго, и сега си седам со моето ново омилено јадење - овес, кисело млеко/јогурт и малку вегета. Без цимет јадам овес, чудо на природата сум значи.

Епа, официјално, ми посака градов добредојде.
Добро и те најдов Скопје!

 

Photo by ....(некое си име) + милиони ефекти на некоја гзотртлеста и цицковрискачка слика = ......Ноу комент.....


Зар стварно мислите дека со ова веќе сте станале фотомодел?
Едно штракање на поквалитетниот апарат на другарчето, додавање на сите можни најкичерајски ефекти на Picnik, picmonkey или whatever, евтино и од АВИОН ПРИМЕТЛИВО бришење и измазнување на лицето, засилување на очите, усните, слабеење, зголемување на облините....
Патетично......

 

Секогаш кога работите се распаѓаат ја обзема истото чувство, истата тага. Тогаш почнува да моли да биде ослободена од морето на мизеријата во која западнала. Сепак, сè ќе биде подобро. Еден ден нема да го чувствува истиот бес. Нема да ја боли толку како претходно и ќе биде способна да дише повторно. Среќата и тагата коегзистираат, како светлина и темнина - без едното другото не би постоело. Идејата дека сè се случува со причина мами насмевка на нејзиното лице. Случајностите ја потсетуваат дека нешто толку позитивно и природно ќе се случи во иднина. Таа посакува случајности, посакува убави моменти. А наскоро ќе ги најде...

 

Денес на културен начин треба да елиминирам некои личности.

Блиски личности, роднини...ама повеќе би одговарало да се викаат Ѓаволи.

Доста веќе беа стресови.

 

Шо се фалете бе дека ќе идете на отварањето на Сити мол.
Прашајте кој им приклучувал струја. Е драги мои, мојо симпатија таа работа. Да, да.

 

Колку и да велат дека човек не може да се смени понекогаш кога ќе се навратиме 5-6 години наназад ќе забележиме дека сепак сме променети ... тажно е само што многу полесно е човек да се смени кон лошо отколку кон добро ...

 

Неможам да ги сватам некои луѓе какво совршенство бараат. Те едни биле глупи те други дебели. Денес на физичко еден дечко од наш клас така малку по дебел и трчаше по атлетската патека го натера професорката овие земаа да го снимаат. Го викаа дебел.. уште што не а тој само со насмевка ги прифати комплиментите, едноставно не го интересираше. Не ми е јасно што се случува со младината. Какво совршенство бараат едни во други. Тие за себе си мислат којзнае што се а кај другите секогаш по некоја мана наогаат. Па по 18 години имате бе свестете се !
Стварно не ги разбирам......

 

Хахахаха....прашај кој го принташе проектот Струја ....На прстиња им ги знам сите штекери и аларми за пожар

 

Сега ја гледам зимскава облека, и сакам што поскоро да залади за да ја носам ...малку ми здосади од летнава

 

И јас сакав зимска , порано , ама сеа кога видов дека во зимската облека изгледам како да сум +6 кила , сакам летна облека во зимски услови .....


Се надевам еден ден науката ќе ни направи летни облеки кој ќе не издржаваат во зимски услови , па ќе можам да скијам со хавајски шорцеви

 

Ајдее, цело Крушево се забрало У Скопје. Ма какво Крушево, цела Македонија. Затоа празно ми е тука нешто денеска.
А јас кога па? Ај нека ме земи некој.

 

Во последно време особено многу го сакам Четврток како ден.Незнам но за мене има некое посебно значење, особено денешниот кога цел ден ке уживам дома со по некое филмче , чоколадо,малку ке поднаучам , ке повежбам ке јадам и ке ги пречекам моите на вечера. Обично во петок секогаш имам некои опуштени предмети во школо па така да можам да уживам во стварно жешкиот ден

 

Било и поминало...полесно е да го каже човек. Секое време си го носи своето. Некогаш многу работи ме правеле среќна, денес истите тие работи ме прават неизмерно тажна. Сето тоа е дел од нашето постоење, дел од она што сме биле и сме правеле во одреден дел од нашето созревање.

Секогаш размислувам за се што било, дали лошо или добро, сеедно...Ми требаат спомените само како сведок на време во кое сум постоела малку поинаква, а не сум тип кој живее во минатото, иако на моменти сфаќам дека нема бегање од тоа што поминало, ме следи како сенка...
Ме болат многу спомени, ме радуваат многу сеќавања, мириси кои значат нешто, но не знам зошто сама ги барам во глава...Веројатно за да увидам дека навистина ме поминале.
Ах.