[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

СДК дека денес е ден на што убав ден
надвор си грее, вечер Тоше покоен -нека почива во мир ке ни
искрено ми недостигаат неговите песни ДНК и Слаткаристика го засенија

 

Ех морее... да знаете колку сум уморна да се замарам, да се карам, да пишувам, да се спремам, да искачам, да шетам, се се сеееее... само ќе речам, летово ептен се задржа кај нас.

2 години и 6 месеци, времето си лета ко вчера да беше, а тоа е само официјална бројка, инаку е повеќе. Нека се множат, ај лав хим соуууу мач!

 

... моите две мали мендовци вчера, од никаде пројавија интерес за Египет и пирамидите, па зошто не смеело да се влезе внатре, па кој бил роден во тоа време, кога се граделе пирамидите...
Мислам дека наполно ги шокирав и збунив со сите тие информации и приказни, останаа зачудени, со подотворени устиња... и конечно, многу ми стана мило и убаво на душичката што мали дечиња прашуваат и се интересираат за такви работи, одошто кога ми кенкаат само за играње на компјутер, пресоблекување барбики и One direction на repeat.

Кога тие две хиперактивни мали ѓаволчиња можат да се смират повеќе од 20 минути на едно место, и да слушаат без збор, да потпрашуваат работи од типот - имало ли магаренца во времето на пирамидите , едното дури знаеше што е балсамирање (добро, малку го поправив, оти според неа - ги виткале од горе до долу со тоалетна хартија , ќе да е таа од Карфур, ептен беше актуелна вчера), но сепак... факт е дека се трудеа.

На крај малечкото ме замоли на чист, бел лист хартија да ѝ ја запишам загатката на сфингата, па ги гледавме моите слики од одморот во Египет, и завршивме во подрум, каде што во залутан ќош, сум буцнала комплет пирамиди-сувенири со сфингата, им ги подарив и умреа од радост, повеќе се радуваа отколку за нова барбика или блузичка, зашто ги имаат премногу и одвишок...

Тоа што го немаат е внимание и посветеност за вакви навидум обични работи, илустрирани книги и енциклопедии, малку повеќе работа околу нив, некоја активност надвор од школото, за да се издуваат со нивната детска енергија, отколку да се искривуваат пред тв и компјутер.

Во секој случај, ова сознание ме смирува и ми ја враќа надежта во дечињата...

 

Денес е ден на насмевката,па затоа феминки,
SMILE and of course,
http://www.youtube.com/watch?v=uCg2BoKiuOM

Гушки од петочно расположена Свит

 

Не си Македонец, ако не знаеш да се снајдеш!

Зборам со другар, ми текна дека брисачите нешто забушаваат, еднаш ме фати дожд додека возев и бев буквално ко Ace Ventura - со главата низ прозор. Си реков боље да ме врне него низ шофершајбна да гледам. Разбирај ништо не гледам. И да се слупам некаде.
Му викам, тешко се мењаваат брисачите? Ми вика - не бре, лесно а и евтини се.
Ахам. Супер.
Ама не мора да ги мењаваш, помини со јаболко и пак ќе ти чистат ко нови.
Јаболко?!
Да бе - и почна да се смее. Вика, ретко кој ја знае финтава ама јаболко помага.
Види мајката

Ќе го правев Македонец веднаш, а не е, ама има девојка Македонка, сега сфаќам зошто

Па ми текна, колку сме ти ние снаодливи и флексибилни. Да да, тоа е дипломатскиот збор, да мислиме позитивно, флексибилни сме и прилагодливи на секоја ситуација. А по можност ако може да решиме проблем без да платиме еден денар, ќе најдеме решение, ма што сака нека е!
Летово, одејќи накај Аеродром, вртам накај Тобакото и гледам ме одминува чика на скутер. Потенцирам, СКУТЕР! Натоварен со теписони кои веројатно или ги носеше или ги собираше од перење. Теписониве беа големи. Седнал со раширени нозе, едниот измеѓу едната нога и потпрен на едното рамо, а вториот измеѓу втората и потпрен на второто рамо. ОГРОМНИ! Му висат преку раменици а јас се чудев како успева да и пркоси на гравитацијата и да не се преврти на тоа мало скутерче. Среќен и насмеан, батката си вози со теписоните мислиш пердуви пренесува....како само немав фотоапарат да направам фотка!
Ми текна на онаа фотката од Офф нет - Радишани патува, со типот кој се враќа од некаде (или оди) со огромен куфер, а другар му го носи дома - со што друго ако не со скутер! И мислев дека тоа е последната будала која сум ја видела вака да се вози, на скутер - башка што му ја жалев фамилијата, не изгледаше ко да му е удобно седејќи на работ на седиштето.
http://off.net.mk/lokalno/makedonshtina/radishani-kje-patuva

Е не е последната будала! Другарка ми ја повтори ситуацијата со два куфера. На скутер! Каааде бре?
Абе шо ќе идеш со такси, јас ќе те носам на автобуска со скутерче.
Ги гледавме 15 минути како се местат, буквално за стомак се држевме од што не можевме да прекинеме да се смееме. Една цура, куферот, друга цура и вториот куфер - во рака! И замисли стигнаа на автобуска!
Или она, ме собира типот на дејт, и пред да искочам од дома ми се јавува - ај молим те земи шише и наполни го со вода.
Си велам, океј. Дотерана цупити цапити носам шише. Овој скоцкан излегува од кола и ми вели - ај сега седни и пушти ги брисачите, јас ќе прскам.
Што правиш бе?
Па немам вода за чистење шофершајбна!
И го гледаш дотеран, бега од колата за да не го испрскам, истура вода од шишето а јас пуштам брисачи и си викам тивко во себе - а на бензинска да отидевме да си купеше?!
Шо не кажа бе дека ти фали, и детергент ќе ставев во водата!
Еј видиш не ми текна, ај нареден пат!
А?! Абе до бензинска да отидевме...и се замислувам колку сме за снимање во моментот.

Или пак она, другар ти кога паркира под билборд. Зошто? Па да не го собере пајак! Нема како да му пријде!

И мал милион вакви измишљотини. А што ќе се дообјаснувам, тука на форумов, пилинзи и шеќерни пасти фрчат, снаџи се па буди леп! Со кереа, багатела!

Муабетов ми беше, браво за нас!

Надвор од муабетов колку сме супер, јас изгледа не можам да се откажам од летото! Секаде кокос! Се снабдив со се што мириса на кокос, па и си прскам уље за сончање со мирис на кокос, за пак да ми е мека кожата.
Кај и да е, ваљда некој Македонец ќе измисли патент за мирис на кокос, да не морам да трошам пари за козметика.

Се чуствувам убаво некако и мотивирано. Ми текна на вакви некои дешавки, и сама си се клештам. А смеата велат е здрава, дури и кога нездраво се смееш.
Убав викенд и милион продолжени животи ви посакувам! Бидете снаодливи и среќни

 

Многу љубам денес!

Љубовта е Рај! И боли и те облагородува. Нема друг начин да се живее. А ни умира. Совршено глупав четврток, ама во нос мирисам петок. Да. Петок е. Утре одиме за Маврово. Прописно крварам, скајпувам, да не речам скапувам пред монитор, договарам термини за административно белење образ, купувам мали штипкички со бубамари од Севе и скришум им ги оставам на колешките во шкафче. Да отворат, да видат, да се насмевнат. Да ги гушнам. И без да ги видам.

Му се налутив на Иван вчера, го искарав, ама срце не ми дава да бидам долго лута. Секогаш ме нервираат неодговорности за сопствените одлуки, но ајде. Никој не е совршен, а најмалку тој. Но го сакам како брат и не сакам да биде самопрогласен гениј кога не е. А може да биде, ама не со тие бубалки во глава. Нејсе, мојата глава деновиве е под опсада на идеи, планови, прекројување денови, смени на работа, пријава на конкурс за беседење, снимање песна и надеж дека сето тоа ќе биде легнато фино да се одмори. Ми се сака една колегијална збиранка да бидеме повторно компаративци во круг на ливада, со пивце и тивки разговори. Малечка отсечка од А до Б, еден мал зрак сеќавање. Не е носталгија, повеќе е желба, недостиг.
Ширам раце кон небо и ништо не ме плаши. Духот ми се зацврстува кога сум сама, а не сум. Од далеку праќа сила. Го чувствувам. Што би правела без него? Би била обична единка што ќе лута низ лавиринти на животот. Ме учи, да бидам подобра. Чудесен мотив.

Какао со цимет. Гушкање со креветот и со спомените. Со иднините и визуелните претстави што играат во душа. Аплауз од солзи. Што е следно? Мал триумф и отворени нови врати. Новости. Да блеснат во сиот свој сјај, чекаат само отворено срце!

Љубете, по стоти пат, секој ден, по малку, на грамови, како сакате, само не го затворајте срцето. Фатете го денов. Има што да се допре во дланките, само ако сакате.
Јас отидов, да фатам некои нови приказни.

 

Сдк бев да си купам фармерки,и стварно ми е смешно кога продавачката ке те испофали као добро ти стојат,како за тебе се,абе се е ти е супер,ептен ти се погодени и као биле многу квалитетни итн,се прашувам што све нема да напраат само да ти ги продадат,а истата таа да те види во град нема ни да те примети дека постоиш,тоа ти е.

 

Да беше петок 13,иако не го сметам за баксузен ден,ќе сфатев што баксуз сум толку,баш денес..
Но,јбт,петок 05,10 е.
Што не ми се случи за 3 часа еејјј.

 

Сега знам дека е вистина кога некој ќе каже на час во Електро/ ФИНКИ кога ќе трепнеш цела табла е испишана.
Бројки....... Верувајте, во овие 2 недели што 6 часа неделно имам Калкулус, скоро цела тетратка испишав.
А колоквиуми се ближат. Гад плис сејв ми.
Знаат како се чувствувам тие што студираат тука.

И петок веќе не е тоа што беше кога бев средно.....

 

Кога ќе се родиш, сите слават, само ти плачеш. Живеј го животот така да кога ќе умреш, сите плачат, додека ти славиш.

 

Тажен ден.Денес,точно пред 5 год Тоше го имаше последниот негов концерт.Имав тогаш 9 години.Отифов со мајка ми и пријателка (а и колешка) нејзина.Памтам дека бев мн немирна.Носев кремаста кошула и зелена тенка јакна.А на 16 октонври умре....Еден беше Тоше!

 

Не судете им на другите, додека не дознаете што е причината што се токму такви. А ако успеете да разберете, ќе сфатите дека нема што да се осуди.

 

Денес ми е најсреќен ден мислам дека ништо вејке подолго време ме нема усрекено ништо како тоа денес што ме

Преубав ден сончево.не многу топло,со еден збор прекрасно


Не им суди ан другите затоа што и тебе ке ти судат еден ден

 

По повод на ова во Скопје има како концерт....

 

Мразам личности на фејсбук, што пишуваат на српски јазик, а сеуште не си го знаат доволно македонскиот.
И... Уште една недела зад нас, искористети ги овие два дена одмор и имајте убав викенд

 

Посакувам да си имам што поскору и јас едно вакво златце

 

На Вас професоре што мислите дека сте БОГ, сакам да ви го покажам средниов прст.
Со Вашата диплома професоре, можам да ви ја светнам ќелавицата. Безвредна е.
Штета што заборавате професоре од каде сте дошле, КОЛКУ сте имале, КАКО сте дошле до тука!
Како професоре, не Ви е срам да барате да го купиме вашето дело, како, кога со тие пари некој живее цел месец?
Како толку брзо заборавивте, о мој професоре, дека и Вие со толку сте преживувале?
И како можете да не гледате така презирливо професоре.
Знаете, и ние смртниците имаме душа. И гордост
Мојот памет вреди повеќе од Вашата лажна ученост, мој ценет професоре.