[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Ви фалев бе?????
ок ај можи не сум ви фалела но оние што ме читаат дали заприметија дека ме нема .

Како и да е .....
Вчера селска идила убавините на македонија до цел пат сликам ли сликам ,како камила жедна за вода во пустина .
Во живот повеќе магариња на едно место не сум видела ......која разлика има од живејачка на град и таа на село ,луѓето чиниш помалку се оптеретуваат со сите работи кои ги носи животот ,по скормни по опуштени помалку бараат од животот и со тоа и повеќе добиваат .
Јас бев главна ЗВЕРКА нова- сите да ме упознаат ме меркаат од глава до пети ми ги следат милите секој гест одмерем ми беше и оценет сигурно .
Друго овие од метроплис ме отекоа со КАЛИОПА наша секој саат ...не јас не сакам да знма дека ....итн
не ми се толку интересни ПЕТАР,БИЛЈАНА И АНА како што ми беа на времето почнаа од повеќе да се лигават ,,,,,,,,,според нив никој не е доволно добар во државава ни наша ,како да не
Повеќе од пола саат го пишувам постов читни врати се пиши нешто пак читно пак врати се леле ама сум збркана .
Имајте убав ден ми се закочи мислата не ми текнува што требаше пишam

 

Ај, доста веќе, го отупев со нинтендо..
Да позборам малце за школово.
Ме испрашуваше биологија, и благо речено, си бев трупче.
Одговорив на 2 прашања.
И на крај ме праша:
- Што мислиш? За што одговори?
- Па незнам сега..
- И тоа ли незнаеш?
* И почнав да си се смеам.
Сум олабавела со школово.
А вчера бев на гости.. И ме прашуваат:
- Како оцените на тромесечие?
- Па добро..
- Ма како добро, одлично ти оди тебе во школо.
Мооооре, моооре. Сите ме знаат како бубулица, а јас жуљ да ти бидам.
Ко помала си бев арна, сега како клавир да ме акнал по глава.

Ако, ако. Нека ме знаат како таква, нејќум на секое само да ме прашуваат.
A, па како така? Ти арна си беше.
Доста, бе доста. Има време до крај ехеее.

 

Не ме сфаќајте погрешно, ама...

 

сдк празници се ближат празници се ближат, салоини и целулоини нек си се нижат

 

Знаеш, не мора да имам се, само сакам да сум СРЕЌНА !

 

Да ме прашаше пред некое време за него ќе ти речев, абе бегај, не го сакам, ќе си одам, ќе го откачам и нема да ми недостига. Ме гуши, ме депримира, ме ограничува, а денес.....денес го сакам највеќе. Уживам со него, тука ми се сите драги, тука никој и ништо не би ми недостигало. Божеее Скопје колку те сакам. И кога си жолт од лисја и кога си гол-ова време, кога се лигавиш и седам дома гледајќи ги мокрите улици, кога си неподносливо топол, па дури и кога си камен ладен и побелен. Секогаш си посебен. Иако ми те натрупаа и немаш кај да дишеш, пак НАЈУБАВ СИ!

Спојлер

 

СДК дека дојдов до бројче 666 на мои постови ... мислења... во разно разни теми
па сега ова ке е мое ново бројче ...
Сакам да кажам дека едвај ја чекам платата пошто сум шворц

 

СДК дека сеуште сум под импресии од петокот на Дубиоза

Спојлер

http://www.youtube.com/watch?v=l-S9qrPFNdo

СДК 2 многу убав ден, ко за понеделник мислам...

 

сдк дека денот е преубав како ми почна мн убав ден

 

СДК дека со голема торта и една голема дваеска си го дочекав 20-от роденден. Опкружена со мили личности, искрени желби и насмеани лица се почувствував сакано. Толку многу ги сакам... не штедат на зборови, пофалби и дела што е најважно.
Многу сум среќна, а и повозрасна сум за една година
Повелете сите на парче торта и на домашно црно вино

 

OH NO ITS MONDAY AGAIN!
Се изнервирав - Бидејќи ми се јавија помалку од 5 луѓе на мобилен ( знаат дека сум на работа и повторно ме иритираат) и јас бев како : "I CANT COME TODAY SO FUCK OFF!"
Потоа ми се истури кафе на тастатурата , па морав да го чистам 100 саати . друга работа - купив чипс од некоја продавница и видов мравка . се стаписав .
И пак ете што ми прават понеделниците
од 8 саат сум ваква

 

СдК дека треба да си направам едно семејно стебло за да знам како се викаат мојве внуци и правнуци..пошто никако да се справам со имињава....

Спојлер

наследно памтам броеви, но не и имиња - брука

 

Денес завршив со факултетските обврски, сега треба да одам во весникот да средам сторија и фотки за да бидат објавени, а веќе телото и мозоков ми се уморни.

Денес размислував и сфатив дека ми фалат разговори, оние вистински разговори, не дискусии. Каде некој ќе те ислуша и ти ќе го ислушаш, каде секогаш мораш да дадеш фидбек за да продлжите со длабочината на разговорот. Каде фацијалната експресија, движењето на телото, погледот ќе бидат истовремено одговор или прашање.. Вистински разговор кој може да биде и љубовен, еротичен, искрен, интелектуален, каде ќе си играш со зборови. Денес е толку тешко за мене да го направам тоа, ми фали и ќе си надокнадам.

Инаку Лунд после бурата Берта вчера, денес беше во хаос, паднати велосипеди на сите страни, искршени гранки, лисја од дрвјата разлетани, или собарни на купче во ќошиња, но сепак сонцето беше излезно, толку необично топол ден. Вчера вечер беше обичајот кога сите одат навечер и ги разгледуваат новогодишните излози, ама мислам дека денеска надокнадија на сонцево. Вчера беше невозмозжно.

Туку феминки красни, дискутирајте ама гледајте почесто да правите вистински разговори, длабоки искрени, скапи се денес а толку моќни.

 

СДК дека денес сум претерано хиперактивна.
Навистина незнам веќе во што да ја преточам цела оваа непотребна енергија.
Во секој случај пријатно е. Произлегуваат и некои други чувства, кои незнаев дека ги поседувам.
Доста беше монотонијата. Од денес исправам глава и чекорам храбро и цврсто. Само упорноста е таа што може да ме донесе до успехот, желбата за моќ, желбата за достигнување на своите цели, желбата за реализација на сите планови... Знам дека можам. Не сум неинтелегентна, амбициозноста и инатот се одликите кои ме прават посебна, впечатлива, секако проследени со упорноста. Велат, добра комбинација имаш тука, ќе бидеш еден ден нешто. Убаво е да го слушнеш тоа од најблиските, ми дава до знаење дека се надеваат на мене, дека веруваат во мене.. Тоа ми влева доза самодоверба, ме тера да се стремам кон подобро. Ми влева желба за нешто возвишено и недостижно, што го немам, а со малку пот можам да го заработам.

Ми требаше храброст за да се решам на ваков чекор. Голема вредност е штом со нејзина помош се решавам да се спротиставам на животните околности.
Доста беше тажење и кукање по минатото. Од 2012 почнувам да чекорам во сосема нов свет.
Свет во кој нема да дозволам да си го нарушувам мирот за туѓото. Јасно ќе одвраќам со не.
Се жртвував толку време за оние кои сметав дека заслужуваат да ми бидат блиску до срцето, но го злоупотребија тоа. Побараа, добија и ми врзаа чврга. Ама сигурно Бог има план. Ќе ми донесе подобри личности кои ќе ги пополнат тие празнини. Себично би било од моја страна ако не покажам доверба, можеби некој ќе се обиде да ја оправда истата.
Што знам пак јас, времето ќе си покаже.
Туку, се расприкажав нешто многу. Ама ете, така, имав потреба од филозофирање.
Форумов го сметам како место каде што можам да се искажам, пожалам, пофалам.. Без да се замарам дали некој ќе ми преврти очи и ќе промрчи. Убаво ми е кога се искажувам тука, убаво ми е кога ве читам. Има доста пријатни личности кои си играат со зборовите и мили ми се, баш за читање се.

 

Каде со овој памет, каде?
Си го изгубив новчаникот, ама дома, 100% сум сигурна!
Го барав тушот, го нема.. (не од веце, да се разбереме, тој олкав е, неможе да изгуби) Вчера си купив друг.
Сега, ај си викам, да цртам нешто, и го најдов во ќесата за ликовно.
А мори паметно, сегде бараш, само кај што треба, не бараш.
С`г су скупе памети, с`г је оскудација. :geek:
И да, сакам Коледеееееееееееееееееееееееееееееее.
Ама овие нејќат. Ако треба, по нивно ќе ја пеам песната, само да дојдат. Кога сме на моја територија, моја врста на песна. Кога не сум на моја, друга песна. И јас ко што сум паметна, ко ќе измиксирам некоја скроз трета, ќе биде интересно.

 

Државава ни е препуна со квази директори.
Брзо стекнати пари ни господ не знае од каде, спремни за бизниси од кои појма си немаат, секогаш спремни за говор на телевизија и фалење за своите брзи успеси, секое поставено прашање го одговараат поинаку од поставеното, насловни страни на весници секако купени за ефтини пари.
И секако легнуваат пари на салдо, купуваш најново количе од 100 илјади евра, најмуваш шофер за децата и следен чекор за да покажеш која фацка си ти одиш и се коцкаш со луѓето од елитата.
И на крај губиш се и најдобро од се е што не си клошар, ти си оној кој што си беше и порано.
Епа така директоре или поточно сакаше да го викаат Докторе ја прокоцка телевизијата, ја прокоцка печатницата и го прокоцка и факултетот. Браво, ти личи.
Илјадници студенти сеа не знаат кај им е главата, родителите вложувале во иднината на своите деца, а не вложувале во твојата иднина за ти да се играш со нивните пари. Баш да се играш.
Е од вакви директори ми се блуе

 

Бојо?

 

Денови ли се денови, преведувачки маки големи. Со саати си ја аргатам душава врз текст, среден, недосреден, конфузен, доволно брлив да направи да ми чурат вијугите. Ама го завршив, зошто денес, за разлика од минатата недела, не сум толку мрзлива.

Се чувствувам исполнето, иако без денар в џеб, ама си планирам спектакли. И плус болна, плус ПМС, плус празен бојлер. Ама ако, ќе си почекам. А ако не се среди се со време, фаќам базуката и правам ршум. Онака, понеделнички.

 

Сдк ве читам и ве споредувам со некоја писател/ка, според мене си давам претпоставки со кој најмногу одговарате.
И искрено да ви кажам мило ми е да ве читам.
Исто ко пред мене да имам отворено книга која со восхит ја исчитувам, и едвај чекам да го дочитам крајот.
Продолжете да пишувате, и продолжете да бидете писателки. Јас така ве нарекувам.
Имајте убав понеделник, и зграпчете го денот. Има уште од него.

 

Синоќа имав многу лошо предчуство. Толку лошо дане можев ни да заспиајм, се плашев од чукањето на часовникот, од звуците на колите кои поминува по улицата, од светлото од спротивната зграда.... Од се... Денес за малку ќе ми се исполнеше предчуството. Целата сум потресена, исплашена. Очигледно треба да се смирам малку...