[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Еве ме мене, утре на тестот.
I should be studying.. nah. Фемина и Youtube се поинтересни.

 

Само што се истуширав. Многу ми годеше. Чувствувам во последно време дека "нечистотија" се собира по мене и откако ќе се искапам маките како да отишле со водата. Сега сум си радосна и си ја слушам
http://www.youtube.com/watch?v=y62OlGvC-bk
Ааа,па не ви се пофалив зошто сум среќна. Ми предложија да играм во клуб. Ракометарски. Тоа го сакам .Вечер во седум ипол одам да се договориме. Држете среќа добро да поминам!
Уживајте

 

Најубавите работи во животот не може да се опишат со зборови, нив можеш само да ги доживееш и само така да ја спознаеш нивната убавина!

 

7 мецеси учење - 3 месеци одмор.
5 дена учење - 2 дена одмор.
45 минути учење - 5 минути одмор.
Па добро бе, воа ли се вика живот?

 

И ќе дојде есен...и ќе ти донесе жолти ливчиња, животни сензации, уште некои чувства кои ти недостигале во колажот на така наречени љубови. И ќе ти се случи нешто кое ќе те ослободи од умор, страв, ќе те ослободи од македонска стега, ќе ти ги измасира мозочните виуги и повторно ти си ти. И ќе ти шепка убости на уво.
И можеби ќе си замине со првото грдо време и свежо облачно утро кога празнината во стомакот се зголемува со првото горчливо утринско кафе. И можеби и тогаш ќе си заминат чувствата на смиреност и ќе си го имаш твое се во форма како и секогаш.
Некои пријатели, личности се чуваат себично само за себе.

Пред некој месец со еден човек, секое утро во исто време се размислувавме на едно ебано место, никогаш не ја свртев главата,а тој не дозна дека го сретнувам. Тогаш така, сега би застанала и би продолжила. Тогаш ми беше луксуз да ми го расипува секој ден,сега ... не чувствувам ништо...

Деновиве - ненормална, го слушам малку повеќе од нормално
И знам дека ниту една среќа не трае бесконечно...и сум ок со тоа.

 

Нека те пратат луѓе кои го разбираат твојот ум, веруваат во твоите идеи и го ценат твоето искуство и минато. Во спротивно, тие луѓе нека пратат некој друг.

 

Го најдов кученцето, живо. Уфф колку ми олесна, цела вечер го мислев.
Повредено е, тешко се движи и јаде.
Му дадов јуфки и паштета и заминав на училиште.
За жал мајками не ми дозволува да чуваме куче, уствари она ништо не ми дозволува да чуваме, ама нема веза, барем ќе се обидам секој ден да му носам малку храна.
Душичка мала невина.

 

Денов ми е прекрасен. Станата сум од 6 саат, спиена сум дууури 5 и пол саати. Но.. за чудо станав доста наспиена и ведра. Се средив за на школо и имав некаква желба да обрнам повеке време на шминката па така и направив. Пред да излезам се погледнав во огледало, се насмевнам сама на себе.. изгледав прекрасно. Звучи како да се фалам, но навистина беше така, а така и се чувствував.
Си помислив дека никој нема да примети, но сите приметија. Цел ден примав комплименти за тоа како сум денес посебно убава, очите ми биле преубави (имав ставено туш за очи), дека едноставно зрачам и ширам позитивна енергија. Тоа пријатно ме изненади, не очекував ни најмалку. И јас чуствував дека нешто убаво се случува со мене. Цело време бев насмеана и ниеднаш не помислив на нешто лошо што би ми го расипало расположението а со тоа и цел ден. Има многу новости на љубовен план, што е сосем чудно за мене. Одеднаш, почнав да привлекувам многу машки погледи и да примам понуди кои баш ме изненадија.
Ахх, да, ке повторам.. Денов е прекрасен!

 

Не дека апстинирам од виртуелниот живот, туку немам време бре од оној другиот.
Пред и после школо варам кафиња, а навечер топлам раце со чај од брусница. Си градам планина од кебиња, како времево застудува се‘ повеќе ми се прави меракот, а мајка ми па ми се чуди. Времево ми е само за топла соба и друштвени игри покрај печка.

Обожавам друштвени игри, ма секакви игри.. секојдневно висење по подрумчето за играње билјард со другари, а под дома домино и карти.
Отсекогаш сум била деградирана и потценета од страна на машките заради нивните високи ега. Значи како мала.. декларирана како машку(о)данка кој висеше на дрва пред зграда, играше втора постава џамлии(затоа што немаше место сите да играме од прва) и секогаш беше голман кога се играше фудбал, затоа што не сум знаела да играм фудбал. Е баш затоа ме вадеа од такт, ама јас како јас, трпеливо си чекав затоа што имав одбивност кон кукли, барбики, шминки, и никогаш ама никогаш не сум се маскирала во облеката на мајка ми и не сум сакала да и ги носам штиклите. До ден денес е така.
И до ден денес остана истото, сега наместо на играм фудбал, им носам пиво и кикирики, ама пак не ме бива за коментатор на натпревари кога им го ругам тимот.
Сега се вадат на тоа научи да играш, па потоа викни ме да те решам билјард, и потоа ќе си ја свиткаат опашката кога победувам. За жал сеуште не сум влегла во шемата да играм табла, во потрага сум по жртва да ме научи.

Миризливи свеќи, меки раце, печена тиква, рум е е е тоа е длабока есен. А сеуште ми го нема тој шмек. Сеуште носам шорц и не сум ги кренала летните шешири, јадеме сладолед и ги прегледуваме сликите од овогодинешниот одмор.
Ама, се додека се има инспирација за пишување е есен, или во најмал случај зима.

И аман веќе. ДОЖД, ДОЖД, ДОЖД!
Ќе почнам да да играм танци како во црнечки племиња, да правам обреди и да ги повикувам боговите за ДОЖД!

 

СДК дека ми се пие кафе, али ме мрзи да си ставам.

 

СДк дека ни фали едно катче за позитивност.

Денес сум среќна и не можам да ви кажам зошто. Решив да ја следам изреката - Не дозволувајте причината за среќа да биде нешто што лесно може да ви биде одземено.
Станав насмеана, правев вежби околу 40-тина минути, доручкував здрава храна и не дозволив да се муртам што не ми се допаѓа вкусот, туку навистина уживав во сознанието дека правам нешто добро за себеси. Се искачив до рид за колку - толку да не ме фати мрзеливоста, удрив еден туш, се намачкав со омиленото кремче на Felce и потонав во свежиот мирис.
Си ја оптегнав лежалката на тераса, затворив очи, свртена со главата накај сонцето. Ги замислив сите мигови на љубов. Изнуденото купување ружа од досадната продавачка можеби некого го чинеше 100 ден., но мене ми дари незаборавен спомен. Секојдневното смеење со него, без вложување никаков труд, спонтаноста која ја имаше, сличните интереси и воспитување, неговата срамежливост и изграден карактер. Па мачо типот, кој колку и да паѓаше во занес и ми создаваше одбивност ради тоа, не можев а да не се сетам како бакнуваше, какви сини очи имаше, како заведуваше секој момент и колку вистинито изгледаше секој гест и насмевка. И за крај овој мојов, кога трепереше како дете кога после години пак му дадов шанса. Уште ми е жив споменот кога заедно го лечевме кучето и ме уверуваше дека нема да умре. Секоја негова прегратка кога не ја очекувам, минувањето многу километри за да биде со мене и разговор кој почнува со реченицата - "Кога ќе се земеме....". Ја акумулирав сета енергија од сонцето, сеќавањата на минатото веќе не предизвикуваат носталгија, туку мило ми е што ги доживеав.

И еве ме сега, со книгата во рака, и двете бушавки мечиња на кои сум им замена за мајка. Планинарат по мојот грб, но како да им се лутам кога ќе ги погледнам во тие светли очички? Не ме сметајте за луда, ама отсекогаш велев дека порадо би родила маче, него дете Какаото во омилената шолјичка ишарана со срценца ми е дел од рутината. И после такво исполнето, навидум досадно утро, со радост ќе ги комплетирам обврските.

И како да не сум среќна кога се` почесто ми се јавува, сакајќи да ми го чуе тој весел глас и да го исполнам и него со среќа? Како да не се радувам кога ќе си ги пуштам на рипит омилените песни, ќе мрдам со главата лево - десно, надевајќи се дека никој нема да ме забележи? Лежалката и сонцето уште ми се тука, а бидејќи одморот на море не го поминав баш нај, време е да го довршам на убав начин, барем во мислите....

Ви посакувам на сите денес да ја најдете среќата во себе

 

Да.
Ко ќе доеш на факултет, ќе видеш како е. Уживајте си сега, во основно и средно, додека имате време.

 

Утро започнато со кавга во 6 и 30, само се свртев на другата страна и продолжив да сонувам. Какви се не слики ми се свртеа низ глава, од лоша полоша. Не знам зошто секогаш го очекувам најлошиот резултат...
Така напета ја светнав цела куќа. Ако ништо друго домашниве имаат корист од тоа што сум напета
Сега уживам со кафе што си го сварив сама. Еј па можеа едно кафе да ми сварат
Ќе си посветам час, два да се разгалам, заслужив.

 

Ух, ај да одам и јас да учам.

 

Бек ин Америка, бичес
И оп, веднаш на школо -.- Учи, учи, глава бучи!
Фала Бога сега си имам и интернет тука

 

И мене ме чека едно книгиче. Само едно и малечко плус.

 

СДК си купив мобилен телефоннн

 

Еквиваленции, конјукции, теореми, импликации, Де Морганови закони, закони за двојна негација, дисјункиции, унии, пресеци, докази за теореми...Накратко:
Драга математико, овде икс, онде корен, нисам ја за тебе створен!

 

Спојлер