[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

И Ѕвон не е тоа што беше.
Гледав сега една емисија на англиски во склоп на Ѕвон, Word on The Street, и тоа ме мотивира да пишам.
За емисијата ќе кажам само дека е добра, интересна и корисна, ама друго ми е муабетот.

Ги гледам водителките на Ѕвон. Толку крутост, неснаодливост и извештаченост на едно место. Трупови. Да не знаат два збора да запомнат и две реченици да сврзат.
Откако заврши англиската емисија, едната водителка сумираше што кажале англичаниве и поарно да не кажуваше ништо. Се измеша и се препоти дури кажа.
Прво, на секое гледаше во листот и пак пелтечеше и подголтнуваше

Спојлер

(подголтнување на сред зборување, и тоа онака жилите на вратот да ти се познаваат, страшно ме иритира)

бидејќи не знаеше што треба да каже, второ, сите работи ги измеша (глава сечам ако некому му стана појасно откако ја чу неа). Проба да одглуми снаодливост, ама не и успеа. Се дозаплетка. Плус и имаше некој англиски изговор со напинање, па не звучеше воопшто добро.

Порано водителите беа поприродни, спонтани, знаеа да се снајдат во секаква ситуација и ги личеше кога ќе излезеа на тв. Течно и лесно зборуваа, имаа нормални и незабележливи паузи во говорот, притоа не голтаа од петици, и да погледнеа во сценариото да се потсетат го правеа тоа незабележливо, зборуваа литературно, немаа трема, тие ја водеа емисијата. Жиле, Наташа, Ненад, Анета (иако зафаќаше на р), Ана, не ми текнува на други, ама овие беа супер.
И меѓу денешниве сигурно има добри, не гледам често за да знам, ама овие денес што ги гледав ме запрепастија.

 

за жал..

 

Ми иде да се убијам.Осамена сум,ми фали,а он на работа во др град.Зошто? Сакам да се врати што побрзо.

 

СДК дека многу ама многу ми е мило што на некој начин се врати PeaceLoveBasketball и пратив лп, ја барав ама неможев никаква информација да најдам што се случило, глоси ми кажа дека последен пат негде летото комуницирала со нејзе. Цело време се чудев кај е. Ми фалеше со нејзините мислења ама многу, се уклучувам пред 5 минути ми вратила на пораката, ептен се израдував, ми ја кажа причината зашто ја немало, и се успокоив некако ! Добредојде после после толку време

 

Нема да разберам зашто се одбележува денот кога некоја личност го загубила животот? И да, пишав лани ќе пишам и сега, година дена на никој не му текнува да постира некоја песна од Тоше и денес онака сите, па статуси и чуда Мислам... лицемерни сте, ако сте обожавале некого и ако сакате да укажете почит или нешто може тоа секој ден да се направи немора да се чека баш овој ден.
Патетични сте сите заедно со медиумите и со оние што секоја година на овој ден организираат некоја манифестација по повод смртта на Тоше - морбидно!!! Зошто побогу се одбележува овој ден со вакви ненормални работи? А да не го спомнам и „славењето„ на роденденот
Болни умови.

 

5 години.Поминаа 5 години.
Точно се сеќавам кога слушнав на телевизија за трагичната вест.Станав од спиење,го пуштив телевизорот и гледав некоја серија.И одеднаш горе на екранот излезе голема црвена лента со бели букви кажувајќи дека утрово,во 6,20 загина Тоше.Не ми се веруваше на очите.Сменив програма и на таа беше истото.Плачев,плачев и плачев.Дента,знам дека беше вторник,во училиште сите плачеа,па дури и некои наставнички.Кога и кажав на мајка ми и таа се расплака...Колку беше празен,тмурен и негативен тој ден...16 октомври 2007.

И секоја година,до ден денес,проливам 1000000 солзи за човекот со ангелски глас.5 години без него.Празно е.



АНГЕЛУ,ЗАР НЕКОЈ МОЖЕ ДА ТЕ ЗАМЕНИ ? ПОЧИВАЈ ВО МИР.ТЕ САКАМ

http://www.youtube.com/watch?v=h4Z95-fSjec

 

Фала ти многу. Имав постирано сличен пост вчера вечерта но одма ме нападнаа. Плус го избришаа.

 

“I was in the winter of my life — and the men I met along the road were my only summer. At night I fell asleep with visions of myself dancing and laughing and crying with them. Three years down the line of being on an endless world tour and my memories of them were the only things that sustained me, and my only real happy times. I was a singer, not a very popular one, who once had dreams of becoming a beautiful poet — but upon an unfortunate series of events, saw those dreams dashed and divided like a million stars in the night sky that I wished on over and over again — sparkling and broken. But I didn’t really mind because I knew that it takes getting everything you ever wanted and then losing it to know what true freedom is.

When the people I used to kno found out what I had been doing, how I had been living — they asked me why. But there’s no use in talking to people who have a home, they have no idea what it’s like to seek safety in other people, for home to be wherever you lie your head.

I was always an unusual girl, my mother told me I had a chameleon soul. No moral compass pointing due north, no fixed personality. Just an inner indecisiveness that was as wide and as wavering as the ocean. And if I said that I didn’t plan for it to turn out this way, I’d be lying — because I was born to be the other woman. I belonged to no one — who belonged to everyone, who had nothing — who wanted everything with a fire for every experience and an obsession for freedom that terrified me to the point that I couldn’t even talk about — and pushed me to a nomadic point of madness that both dazzled and dizzied me.

Every night I used to pray that I’d find my people — and finally I did — on the open road. We had nothing to lose, nothing to gain, nothing we desired anymore — except to make our lives a work of art.

Live fast. Die Young. Be Wild. And Have Fun.

I believe in the person I want to become.
I believe in the freedom of the open road. And my motto is the same as ever —
I believe in the kindness of strangers. And when I’m at war with myself — I ride. I just ride.

Who are you? Are you in touch with all of your darkest fantasies?
Have you created a life for yourself where you’re free to experience them?
I have.
I am fucking crazy. But I am free.

 

Денес у мода е да пишуваш автобиографија!

 

сдк дека денес ништо не ми се прави, се надевав дека вечер ќе останам сама дома гледајќи телевизија и можеби да пеглам и да се стоплам успат но плановите никогаш не излегуваат онака како што сакаме за жал... уште еден долг, ладен ден....

 

Затоа што постои нешто што се вика почит кон живите, неговите родители и пријатели, неговите најблиски. Постојат и такви кои преку целата година постираат негови песни и жалат, не се само тие кои еднаш годишно или два пати ќе стават негова песна на Wall и готово.
Ете признавам, пред 5 години на овој ден воопшто не плачев, ми беше чудно, но јас воопшто не ни бев некој негов голем фан, ете искрена сум. Но одтогаш па наваму речиси секојдневно си пуштам една негова песна која особено ми се има припиено на душа.
Да не бидеме толку сурови, да покажеме дека го цениме споменот на овој ангел, да покажеме дека знаеме што сме имале. Денеска жали Македонија, но жали и Нова Градишка, жали и цела Хрватска, Србија, жалат сите кои го слушнале некогаш неговиот глас.
Почивај во Мир ангелу, прибери ги крај себе сите млади кои како тебе прерано заминаа од овој свет, биди им ѕвезда водилка и покажи им ја светлината која ја носиш во себе

 

Е па конечно... После 4 години на факултетот, дојде и тој ден. Дипломирав девојки

Спојлер

И си купивме кола

Е па подобро засега не може да биде.
Се надевам ќе успеам да го фатам рокот и за постдипломски

Спојлер

 

што сакаш да каеш со тоа ?

 

На сите им велам дека мојата малечка ќе ја направам вистинска дама,ама изгледа ништо од муабетот,па таа се плаши од фен

 

А ти што мислеше дека кажувам за во СДК? Не ми праќај злобен поглед..

Одев на неколку страници на Просветно дело, Матица и слични и воидов дека се продаваат срања автобиографии, од Џастин Бибер, од први дами на Франција со колку истовремено спиеле, од еден тон пејачи, и рандом фаци кои не знам дал воопшто е потребно да ги стават на врв на листа, каде и онака џебот им е полн, а ние би им го наполниле уште толку, са наркомански пикантерии, оргии и слично. Океј е сега?

Иако мислеше дека ќе плукнам по некоја судба по девојките овде, си се зезнала, и јас сум една од нив, и искрено имам почит спрема секоја. Се надевам те оладив малку..

 

Значи неможам да опишам како некои личности можат да ти го разубават денот Денеска 3 тестови и испрашување по социологија и обично би била уморна и би легнала да спијам ама јок Полна сум со енергија Уклучувам фб и гледам порака од него,уклучувам фемина гледам порака од LittleFairy Немате поима колку убаво се осеќам,преубаво.На фб си се најдов и со Глоси

И да,многу го почитував Тоше,иако признавам,не го слушав толку.
Ама да се разбереме,човекот стварно имаше и глас и карактер за пофалби и за почит.Не беше како повеќето пеачи или пеачки денеска.Им помагаше на болните и сиромашните.Сите тие хуманитарни концерти! Е така треба да се користи славата и добриот глас.И не само Тоше,им симнувам капа на тие кои им помагаат на другите.Што ќе му се на еден човек 30 вили и куќи? За тие пари може да се усреќат 3000 луѓе!
Епа почивај во мир,засекогаш ќе живееш во нечиви срца,па и во моето.

 

Додека чекав,некој одложуваше.
Додека плачев,некој се смееше.
Кога заминав некој славеше.
Сега некој се враќа,преку ред.
Сега некој би градел,а сам срушил.
Кога лепиш скршено огледало,можен исход е алтернативно поставен-или ќе се исечеш или нема да служи на намената.
Извртоперен одраз и умножени слики,лажни како и посматрачот.

 

Ах Тоше, Тоше..Денес дури и небото плачи за тебе драги наш.
Мислам каква болка претрпевме сите, тоа не може да се опиши.
И ден денес не ми се верува. Никогаш нема да поверувам.
Тогаш требаше да те видам прв пат на хуманитарен концерт и се радував, но утрото ми згасна цела надеж.
Душичка мила, те сакаме (((

 

http://www.youtube.com/watch?v=NPuxswsX ... re=related
ТОШЕ!