[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Додека се обидував да ја вратам концентрацијава на математика, некој мирис се рашири до моите ноздри. Беше некој познат парфем. Нечиј, на некој што го знам. Можеби бил негов? Не се сеќавам. Направи да се почувствувам убаво сакано. Но незнам чиј беше. Сеуште незнам.

Живтот е како јавње див коњ. Знам дека е смешно кога ќе кажам но така е. Не знаеш кога ќе се наведне, кога ќе забрза, кога ќе застане. Кога ќе скокне. Но важно оди. А ние статично седиме. Седиме на него.
Ми се случува некогаш да сакам јас да го застанам на кратко. Да му викам „ ЕЕјјјј каде одиш? Почекај, не брзај ... Застани. “ Денес сакам да го застанам. Сакам да легнам во кревет, да ги поминам визуелно сите мои соништа, идилата од мојот живот . Да се сетам на приказните за иднината која нема да дојде онака како што посакувам. Но тој брза. Нема време за соништа. Додека сонуваш, заминал веќе на друга стаза. А јас сакам да сонувам.
Сонувач сум.

Во моите мисли он е секогаш совршен. Не му го знам ни името, ни ликот. Но совршен е. Ме разбира. Некогаш ме мачи, некогаш ме љуби. Посилен е од мене. Но ме обвива во марама од љубов. Он е мојата марама од љубов. Он е ти.

 

Ајде утрински земете си кафенце и чајче, и разгледајте ја мојата галерија на он.нет што ја објавиле денес. Се надевам, ќе ви се допаднат некои фотографии..

http://on.net.mk/galerija/irena-mila

 

Држете ми среќа луѓе, јас незнам како ќе го преживеам денов.
Седум часа од кои 6 се најверојатно испрашувања, и плус прв час тест математика. Офф пуста јас

Едит. Љубам преубаво

 

^^ Љубам......Ми се допаѓа...тоа што ги објавиле твоите фотографии, а за тоа колку ми се допаѓаат самите тие малку покасно одкако ќе поуживам во нив.


Ми се допаѓа и ова што го пишува Лејла

 

Човек да не може да се опушти со никој.
Сите испревртуваат зборови,филуваат торти,ги красат со шлаг,па јаготка одозгора
Јас никогаш не си објаснив-како луѓето повеќе ги интересираат туѓите животи? Ај да си сам да немаш никој,ама жена во години со деца,маж,единствено битно да и е како да напакости и намести некој,не, не разбирам
Зошто не си гледаат за себе?
Значи,нема ни дружба ни ништо.Седиш во друштво и пазиш што да кажеш,кое име да го спомнеш,оти одма ќе се пренесе со брзина на светлината.
А јас,немам намера ,ни желба,ни време да се замарам со вакви малограѓански глупости

 

СДК го обожавам оној момент кога влегувам доцна навечер во собата, мажот ми заспал пред тв и со пуштено светло. Онака во каубојски стил, најбучно што можам ја отварам вратата и фацата му е прешс, а филингот ми е прајслес

 

Ех сум се изнасмеала денес..
Браво за мене,сега ми се спие ама неможам ни тоа..

 

СДК перфекција од случувања кои сакам да траат засекогаш
прекрасно утро со мирис на шолја топло кафенце и палачинки кои сама ги подготвив
колку е само краток животот и додека го пијам кафенцето рaзмислувам за едно нешто
колку само болните луѓе од рак имаат желба за живот,полни со елан и надеж
а колку само оние здравите семејства со по 25 години брак се уништуваат,самите се разболуваат и лесно се откажуваат-жално
зошто тие да немаат убаво утро,зошто си замеруваат?-не ми е јасно никако
никогаш не го ценеме она што го имаме додека го имаме,а потоа е касно
иако тука апелирам,знам дека за тие за кои е наменето ова нема да го прочитаат а мене ми е тешко и ме повредува фактот што се уништуваат

па затоа пусти бригу на веселје им порачувам,но иако знам до каде води сево ова -ВЕРУВАМ длабоко во мене дека нешто ќе се смени

 

Сдк дека како повеке заладува,така се повеке мислам на летото.

 

Во последно време нели за да си се утешам самата себе,си давам кураж.Па и нели до толку лошо што ете не работам

Спојлер

АМА ЛОШО Е БРЕ КАКО НЕ Е

Всушност кога жената оди на работа ,тоа ти е како да има уште една врска или во мојот случај брак.Можете без грижа на совеста да кркате буреци,бајадери,баклави,без страв дека злобната колешка ќе ги улови со нејзините радарски очи,наталожени на вашето меше,кукче,дупе.Не мораш да носиш мидери,пуш ап гаќи,градници и хулахопки.Кој те гледа што носиш под шлампавите тренерки по дома и како ти изгледаат критичните делови од телото.Редовната депилација не е обавезна(нека живеат седумдесетите,хипи стилот,разни цвеќенца а особено жбунчиња ) .Одвреме навреме само помини се со ефтиниот жилет во случај да не се збуни маж ти да ја почеша твојата наместо неговата нога.
Мобилниот можеш слободно да го фрлиш никој не ти се јавува,нема договори за кафиња,нема заеднички излегувања со колегите,одење на прослави ...
Парфем купиш и трае и трае ...и трае...не дека е толку квалитетен,туку едноставно нема зошто и за каде да се шприцаш.
И така дури си мислам ,го сркам кафево,фрлам поглед низ прозорецот.Комшивката дури сега оди на работа Па и се може,директорка е.Колку е убаво облечена.Лиги до пети .САКАМ И ЈАС.Сакам,сакам...

 

Го знаете она чуство кога во ниедно глуво доба во ноќта, место да се префрлиш од каучот во кој си заспал во креветот во спална правиш detour во кујната, отвараш фиока од - мајке ми сеуште не знам кои причини - и ко да си ја отворил Пандорината кутија!
Па почнуваш да чистиш, да средуваш и завршуваш во уште поглуво време во ноќта!
Не? Јас го знам

Питај Бога која сила ме натера да го сторам тоа, дали месечарев, или што ми беше, сеуште не знам. Знам дека во позадина ми идеше некое хип хопче за рипкање од радио, и си праев shake it shak..shake it, shake it!

Момент број 2. Го знаете она, кога сакате да најдете некоја улица, па ви текнува дека татко ви во едно шкафче чуваше мапи, ја вадите градската мапа и - си велите, булевар ЈНА? Моша Пијаде? Мито Хаџивасилев Јасмин? Стоковна куќа Скопје? Ѓуро Стругар?
Леле - па јас сеуште се сеќавам на овие имиња! И така и се ориентирам!
Ако му текне на некој која улица беше Ѓуро Стругар, го частам! И не ми почнувајте со - абе да не беше тоа кај Мите, па тука вртиш лево одма карши пиљарата, ти текнуе? Кај оној кафичон беее!!!
Не, грешка, частам за сегашното име на Моша Пијаде
Прекрасно чуство. Како да сум се телепортирала инстантно во преисторијата, а притоа, таа историја и не е толку далечна.
Боже колку работи се променија од тогаш...

Момент 3. Знаете она кога со некој сте на иста бранова должина, и толку многу се знаете што независно еден од друг кога коментирате иста ствар, изговарате малтене исти ствари?
Јас го знам и ми се потврди по не знам кој пат.
Се зезаме за Старбакс колку е грдо кафето...односно се согласуваме дека Старбакс не е кафе воопшто! И дека не разбираме како некој може да троши пари на Старбакс кога оди некаде. Дека Старбакс е навреда за доброто кафе а богами и за нашиот наовчаник. 5 евра за греена вода со лајт вкус на кафе! Ма дај!
И ко старци, молчиме некоја секунда и во исто време изговараме иронично у мрч стил....

„Кафе...како не...
ТОЈ: „grande venti decaf mocha latte americano...“
ЈАС: „mocha frappe decaf low fat something ccino!“

Па пак пауза. Па се газиме од смеење. И другаров ми вика - great minds, think alike! High five!

И момент бр. 4. Другар ми е трендесетер. Како намирисува хитчиња без исклучок алал да му е! Ми ги праќа неколку месеци пред да станат популарни.
Летово ми пушташе една песна и ми рече, слушај ја, ептен е добра. Се заразив веднаш...
Major Lazer ft. Amber.... и сега, е некојси хит на Сити.
Штета, не сме хипстери! Because we listened to it before it was cool....and we like it even when it is cool!

Ај чао!

 

СДК убав ден!
Само да знаете колку ме исполнува пазарењето, домаќинка сум станала нема што
Си отидов во маркетот купив се што требаше за дома, повеќе пари потрошив за благо и грицки отколку за друго ама важно јас си излегов од таму со полни кеси и со насмевка до уши

Сега ќе направам еден убав ручек, па редно е да ги почестам , плата си зедов

 

Првпат да отспијам 13 часа и да се чувствувам наспано и одморено, а не како некој змеј.

Вчера беше одлично. Мека музика, многу убави лица, супер атмосфера, танц со саксофон и гушкања со сите драги луѓе. Влатко се смееше до небо и назад. А зошто и да не. Поезијата во книгата му е како парче торта со шолја греено вино. Ете така, слатка, топла, грижлива и архитектонски прецизна. А на сета моја радост и неслучајност, облеката што ја носев, бараше три бои на лак за нокти, и истите се прелеваа и се совпаднаа со бојата на книгата!

Договоривме кино со даде денес, мирување ми треба. Љубовта моја ги учи своите пријатели македонски таму, и гледам ми честитаат сега на кирилица, баш се потрудиле. Внимание, секому потребно. Мене, најизгланцано ми е егото деновиве. Со шеќерна волна, љубов и храна. Мама ми направила пржени лепчиња, тато ми оставил крушки во соба и на ливче со неговиот мутав ракопис пишал - Ми должиш кафе на балкон. Сакал да каже, он ми должи мене, му го читав прашалникот од сајтот и се стопи сиот и ми вика - Па знам јас дека вака пишуваш, затоа ти купив точак! Добри се, добри. Да ми ги поживее животот, колку и да ме нервираат, заради нив сум ова што сум. Денов бара да бидам умна. И ќе бидам. А вие... Гушкајте се.
Останете млади и уметници на својот живот.
http://www.youtube.com/watch?v=P0CvwGDdrOQ

 

Изглеа погрешно ме свати..
не мислев нешто да те осудувам или така нешто само се зачудив..

 

Утрово денот ми започна многу убаво.

Одејќи на училиште јадев кроасан, чувствував како некој се движи позади мене. Застанав, се свртив...тоа беше мало кученце. Бездомник, се гледаше.
Не обрнав внимание и продолжив да чекорам. Ми заѕвони телефонот, беше во ташна и застанав. Се јавив и продолжив...кученцето постојано ме следеше.
Едно време почна да ми се упикува меѓу нозе. Почна да се гали со главчето на моето стапало. Ме погали со шепичката...ама навистина ме погали.

Го тргнав и продолжив. Кученцето помина пред мене неколку чекори. Застана. Очите му се наполнија со солзи. Заплаче, луѓе. Кога го видов така целото натежено ми текна што е работата.
Па јас јадев кроасан а тоа којзнае колку време не јадело. Го раскршив кроасанот на залчиња и му ги подадов. Кога го виде јадењето околу него од радост се вртеше...го изеде и пак почна да ме милува.
Заминав на училиште. Сега кога се враќав назад, пак ме чекаше на истото место каде што му дадов јадење. Пак во истата положба, пак се вртеше околу мене...но овој пат играше со опавчето и беше среќно. Го чувствував тоа!

Толку денес ме израдува ова...
Еве и сега во овој момент ми солзат очите...
Го сакам тоа куче, МИ ЗНАЧИ !

 

СДК
Има личности кои колку да не ги сакаш со текот на времето ке си засакаш.
Таков е мојот случај со најдобрата другарка.Не таа која пред некој ден ви зборував.Оваа е друга.
Оваа личност е посебна.
Се запознавме пред долго време но средното училиште направи да се зближиме.
Можеби и поради тоа се повеќе и повеќе го сакам.
Многу ја сакам , кога сме разделени на училиште не сме истите.
Викендот заминува на пат а 3 дена без неа на училиште ке ми се како ајвар без сирење..
I love you and I will miss you

 

Put your seat belts, the plane is about to start. За еден месец заминувам за Шведска, се решив таму ќе си ја барам иднината овде се преморив. И после толку трудење да успеам едноставно овде оди многу тешко, овде никој не те цени, зборам конкретно за областа на науката, и после одиш ја претставуваш земјата под нејзиното име, дал со турдови, дал со тези, дал со фотографија, сега ми иде да направам 'рк - плук! Доста изигравање патриот и измачување. Сега со нови сили, и Горниов нека ми го чува здравјенцето, другото на мене е. Интезивно испраќање на мејлови за работа, и доста е од срамежливи постапки, има да се распрскам со тоа што го знам и умеам, па најверојатно ќе си го најдам местото каде што припаѓам, се заморив да бидам заморче.

Селфигрил, тебе ти праќам една шарена прегратка..

А и да, вака е кај нас во Скопје. Бетонизам новата ера!

 

Ви има маж плачено во скутот ??
Со крваво зацрвенети очи и насмевка истовремено ? Вистински голем маж, со големо срце.
Ви има ли некогаш некој кажано дека ве сака со солзи во очите ? Вистински, машки и искрени.
Ви има ли некој кажано дека сте му спасител, дека се појавивте кога најмалку очекувал и снемал воља за живот.. едноставно вегетирал и чекал да помине времето? Ден за ден, без надеж , без љубов, без емоција...без цел ?
Мене ми има , и секоја негова солза ми го кршеше срцето на милион стаклени парчиња. Плачеше од среќа. Веројатно плачеше прв пат во животот.

Не сум навикната некој да ме сака. Мене никогаш никој не ме сакал на така изопачен начин, длабоко искрено со цело свое битие. Широко го отвора срцето и ми се предава.

Има луѓе што знаат да чувствуваат. Јас заборавив.
Болно е да се биде обичен смртник. Aх не јас не би сакала да чувствувам повторно, добро ми е и вака.

 

Многу сакам кога подарувам нешто некако се чувствувам чудно-убаво- исполнето.
И многу заприметувам луѓе цинцари што само скаат да земат а кога треба да дадат нигде ги нема

и ај да не се фалам себе си така испадна ....ама во склоп на тоа што ми се случи пред некоја минута ми дојде идеа да споделам тука, дека доброто со добро се врајќа. .
Тропнав на комшиското прозорче подарив мафини,и веднаш добив благодарност со збор и со дело.
Камо сите кои ме опкружуваат да имаа дел од оваа култура односите ќе ни беа подобри.

 

Сакав да можам да кажам нешто убаво... Сега ми останува да се молам да не е точен соновников на фемина
Се мачев со заб овој што е кучешки или умник веќе 2 недели, пошто го снимав дали имам заб пошто не ми паѓаше ама еве ми се клатеше пред 2 недели. Неможев да го извадам ме болеше, и на крај го извадив, ноќеска сонував исто како го вадам ама дури со месо, и гледам сега на феминава нешто што ми дојдоа солзи на очи:
Ако ви падне катник или умник
Предзнак за смрт на ваш далечен роднина.

А ако ви падне преден заб, предзнак за смрт на ваш близок
Дајбоже сето ова да нема врска ништо да не е вистина