[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Во неговата соба има еден помал шкаф во кој секогаш се наоѓа по некое шише виски.
И имало ноќи кога ќе сме се стуткале во некое ќоше, па ќе сме се обиделе да се ослободиме од сите чувства што не мачат. Секоја таква вечер се одвива на ист начин - почнува со напнатост, тензија и нервози заради неуспешни планови, па продолжува со пружање утеха и надеж дека ќе биде подобро, за на крајот да заврши со потсетување на некои стари случки и смеење до бесвест.
Со секоја испиена чаша со неколку коцки мраз, чувствувам дека сѐ повеќе не ми е грижа за ништо.
А токму тоа ми дејствува како еден вид на терапија, која одвреме навреме ми е страшно потребна.
Парадоксално е тоа што со ваквите седенки и долгите разговори зачинети со алкохол - не решаваме ама баш ништо. Единствената разлика е тоа што следното утро се чувствувам малку помамурно.
Проблемите остануваат, нереализираните планови исто така.
Ама од некоја чудна причина, таквите моменти кога си дозволувам да се опуштам и да заборавам на сѐ, позитивно ми делуваат. Затоа што некогаш воопшто не се штедам и заборавам дека одвреме навреме, секој има потреба од пауза.

 

Сдк месецов ми минува проклето бавно

 

СДК
Јас само сакав да го напишам цитатов
Pa eto, mogu ti reći da mi nedostaješ i večeras. Ništa više nego prethodne večeri. I ništa manje, od sledeće večeri. Ali neću ti to reći. Naravno da neću. Osetit ćeš ti to već sam. Kao što i ja osećam da negde nekome nedostajem...

И да кажам дека убав беше денешниов ден, прекрасно поминат со мојата фамилија, оддамна не сме се собрале сите четворица заедно...

 

Вчера капут од другарка, денес пижами и влечки од мајка ми, се прашувам што е следното што ќе го добијам на подарок Всушност со што ги заслужив подароциве

Понекогаш кога гледаме дека е невозможно да бидеме со тој што го сакаме, свесно или несвесно одиме во прегратките на оној кој не го сакаме, со надеж дека еден ден ќе го засакаме, за вас незнам, но јас веќе се откажав од него, решена сум да дадам шанса на дечко кој ме заслужува, кој ме сака, се надевам дека со текот на времето ќе го засакам, го заслужува тој тоа. Ќе водам војна со самата себе, за да успеам да го заборавам оној кој веќе се предаде.

 

Колку лажна љубов постои меѓу луѓево...
Како може да кажат овие најблиски другарки дека те сакаат, кога позади грб зборат се најлошо за тебе..(имам еден мал милион примери, како за мене така и за други личности)
"Заљубени парови" кои се колнат во својата љубов, а всушност ни Љ нема од неа. Најискрено. Се контролираат меѓусебно кој каде е во моментот, со кого излегол, зошто излегол, во ТОЛКУ часот дома да биде... Да да, има такви! Си се замислуваат дека владеат со животот на парнерот. Не можат да сфатат дека секој си има свој живот и никој нема право да контролира со туѓиот. И тоа се нарекува ЉУБОВ? Кажување Те Сакам без никакви чувства? мхм. мхм. Ви завидувам на таа љубов, да!
Наредна точка:
Фамилијарна љубов! Чекај, тоа постои? Па први братучеди не се знаат, ниту познаваат. Поради што? Поради кавги од минатото на нивните родители! Хмм.. Многууу добро. Или пак чичковци, вујни, тетки, стрини, баби итн, итн. Гледаат само најлошото да ти го направат.. Да, тоа се нарекувало љубов.

Е таква е денешнава љубов.

Свака част на исклучоци!

Љубов не се дефинира, љубов се покажува.

 

СДК дека желба ми е да станам модератор на еден ден и да земам да бришам, бришам и бришам сите глупави, тролашки, дупли и глупирачки теми! Некои луѓе со премногу слободно време упорно се трудат да ја уништат и упропастат Фемина !

 

Нешто шо ме иритира, шо мразам најмногу е кога случајно, ама најслучајно поминувам или се симнувам од автобус или па во автобус кога ќе потчукнам малку некоја госпожа, и она со оној злобнион поглед као девојко шо ти е, како се осмелуваш, срамота ле ле ле ле
Значи жено, беше случајно, па дури и извини ќе речиш ама џабе ти е, како се осмелувам па јас да потчукнам некого со ташната или раката
Прост народ, ПРОСТ!
Мислиш си ги опцул

 

Бабичката моја еднаш кога се искарав со него ми рече, Не се грижи ќерко бабина, кај може тој да издржи без ваква лепотица како тебе? И велам, бабичке, не ги имаат сите твоите очи, крв ти сум, секако дека ќе ти бидам најубава, а тој, нема да се јави овој пат, биди сигурна... Уште не ја завршив реченицата, кога гледам тој ѕвони.. За тоа дека нема да најде лепотица како мене чисто сумљам, но едно беше во право, дека без мене не може да издржи, уствари може, ама не сака..го гледам тоа секој ден...
Вечерва се присетив на тој миг, и сватив дека навистина, јас и тој сме на чуден начин поврзани...
Баба ми беше во право, ни тој а ни јас, не можеме еден без друг, навистина-не е можно. Светот не би функционирал на тој начин...

 

Често ми се случува да тргнам од дома и да не стигнам на планираната дестинација. Едноставно ќе се најдам на некое место кое не сум го очекувала, но најверојатно во моментот сум го посакувала. Ќе шетнам како изгубено куче скитник, како со хипнозата на Шарлот од SATC да сум ја исклучила вревата од просторот, па во непосакуван миг се враќам назад, не знам што барам тука, по навика за спасување вадам телефон со наводен повик за промена на зборно место, или како Ели од Ice Age глумам дека ми снемува свест, зашто секогаш функционира.

Не сум расеана. Јас сум сонувач.

 

Што да кажам?
Денеска си се подновив со нови чизми, едвај чекам да си се фрцкам со нив. Сестра ми спрема испит, сите и даваме поддршка, се надевам ќе го положи, цела недела ќе биде зафатена.

Убаво ми беше деновиве се видов со неа, убаво е кога си опкружен со личностите што ги сакаш.

Си ја видов и бабичка, жена - херој! Идол ми е, значи.
Уште од порано и има умрено сопругот, остана самохрана мајка, дочува 2 деца од кои едниот се ожени и има ќерка, а другиот уште ги расчистува испитите.
Работи во центарот за социјални работи, силна жена со цврст карактер и одлична мајка. Прав пример за една стабилна и силна жена! И се восхитувам.
Горда сум што ми е баба, колку е добра на сите сака да им угоди и да биде добра со сите. Една и единствена е.

Утре си одам дома, ќе се спремам за понеделник за во школо.

 

СДК дека најглупо е кога другарка ќе те испали пола сат пред излегување.
Мислам немам коментар.
А после се лути зошто немам време за неа, кога таа нон стоп е во друштво со возрасни мажи и лока со нив, а потоа се жали немам дечко.
А јас увек наоѓам време за неа и за лејдис најт.

Ха бе... ќе си останам вечервава дома дружејки се со книгите ко шо ми се гледа...ццццццццц

 

Па има ли поголеми малери од мене и другарка ми? - Не, со сигурност.
Еднаш во животот испаднавме и кога да видам симпаијата мој на смена. Ајде, собравме храброст отидовме. Баравме маса во делот кај што он служи, најдовме и седнавме. 15 минути го чекавме да дојде да не послужи, чекавме што чекавме ете ти го другиот келнер иде и ни вика повели. WTF? Ајде си порачавме од него, после гледаме симпатијата иде во овој дел и носи исто такво ние што порачавме, стискаме палци со другарка ми да не послужи ете ти го он на другата маса го носи. Ајде, се помиривме со тоа, ја чекаме наредната тура на нас да ни ја донесе. Ете ти го другот келнер иде и ни носе на нас. После сите други маси ги послужи овој мојот симпатија, у нас не ни погледна .
Пред да платиме и викам на другарка ми дека ја ќе го викнам него, он да ни наплати. Оди он од една маса на друга и типов лета, буквално неможев да го престасам со зборовите. Ајде некако му викам „Еј, може да платемо“, типов се врти се збуни се насмевна онака шмекерски и вика „да платите ли сакате, може сега“. Ние радосни шо он ќе ни наплати го чекаме, го чекаме и ете ти другиот келнер ни носи сметка. Му дадовме парите и чекаме овој мојот да ни донесе кусур, ете ти го пак овој другиов. Значи да сакавме само нашата маса у тој дел да не ја служи, немаше.
Eте така.

http://www.youtube.com/watch?v=evNDIRG2O-c

Едит: Апел до келнерчево, немора сал да ме лајкнува, нека ми пише вечер
Едит2: Келенеров е мој иден сопруг. Отац мог дјетета

 

Каков баксус!?
Одам во ходник пуштам ламба,пууууум,пукна,прегоре, ок си велам ќе сменат друга..
Се е во ред,одам во соба кај мене,пуштам ламба,и пууумммм,бело,црно и црнооо, и тааааммммппп се расипа...
Ок ќе сменат и во соба..
Одам по ходник до подрум ќе земев ајвар,и бууууум,по скали се струполив ко на мраз...ме боли грбот,човек да ме гледа ќе се изнасмее,особено со ова последново..
Плачев до смеење,да сум бебе ок,да имам 5-10 години пак некако ама ова моево?!

 

Mи се сака дома... Го сакам Скопје назад..

http://www.youtube.com/watch?v=1pLsb1YMsKE

 

Прво сакам да им се извинам на некои феминки, кои може ќе си помислат немам време за нив, да им одговорам и дадам мислење, и чекаат црвено со број еден горе во пораки. Извинете ми, не е дека сакам да ве игнорирам.
Време, време имам. Немам мозок. Немам време да мислам, немам време да се загрижам за некој друг. А сакам да можам, ама не можам. Се на што можам да мислам е машината што ја нарекувам крофна. Магнет крофна, со илјадници магнети што вртат во круг во крофната.
Ме чека во понеделник 9 и 45. Поради тоа што ме асоцира на крофна, и кафето си го направив без шекер денеска. Ако не сте виделе ЦТ машина муабетот со крофни нема смисла.
У пм, стварно у пм, у три пм, и тоа што немам рок од два месеца рутинско чекање за крофната, не е рутина, ме плаши, не сакам, не можам, не сакам, не сакам да одам. Не одам! Не кажувам на никој, и не знам дали ќе одам на закажаното. У пм, у триста пм и назад! Толку!

СДК страв ми е.

 

Не јас не можам в` Центар да седам, не јас не можам споменици да гледам. :geek:
Озбилно.Искачаме со другарка ми прееска ај кај ќе идеме ај во град.Таму живо пиле, абе ми се чини во среда да отидевме повеќе народ ќе имаше.
Па ај во Ања седнавме на последните маси, гледаш кејон од красно место го растурија, само нешто градат, рушат, прават...
И не поседовме ни саат ипол, абе фаќај штрафта Аеродром, па си седнавме, па муабет на раат, па си продуживме у маало па седи, цепи се, абе на своја територија што сакаш можеш да правиш.
Каков Центар, какви бакрачи, абе Н.Лисиче и Аеродром држава бре!

 

Тој е опасен шармер. Ние водиме љубов секој ден, посебно во утрата. Во него се заљубувам секој ден одново. Некогаш ме нервира, некогаш депримира, ама не му се лутам. И мрачен и тажен, и влажен и врел, и кога е насмеан во лето и кога е смрзнат во зима, мој е! Најубав! Те сакам Скопје.

 

На 24 год, стигнав сликички од животинско царство на Фемина да разменувам DDD
ц.ц.ц.ц

 

Сакам да се заљубам. Ама онака искрено, да не речам детски.
Се сеќавам на првата симпатија. Ќе ви кажам, се викаше Стефан. Многу добро паметам како ми трепереше срцето и ми се тресеа рачињата кога ќе ме погледнеше. Многу добро знам дека се трудев да му оставам ептен добар впечаток кога зборувавме иако имав само 4-5 годинки.
И пред 1 година ја сретнавме мајка му во продавница. Тогаш мајка ми се праша, абе се сеќаваш на Стефан од градинка. Па нормално дека ќе се сеќавам мамо, прва љубов се заборава ли. И не знам како сега ми текна на него, веројатно затоа што ми фали да сум заљубена, ми фали да сакам некој, ама многу ми фали.
Затоа, се бара некој доброволец, кој ќе сака да се заљубам во него. Слободно нека го контактира господинов на левата страна од градниот кош

 

да ти ебам и вит крема и све и темата испукајсе што неможам да ја најдам си ја изгорев пупката