[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

За*и и екстерни и матура полагање ..ее така
ние сме МАТУРАНТИ ние немаме време за учење
Ај добар ден, конечно станав од длабок сон ..наспана фул конечно
Имајте убав ден,, ехх стално убавите денови ги преспивам, а лошите сум прва за излегвање..
Ојдов јас на ручеккк ! Ве љубам !

 

Некои форумџики не ни приметуваат кога пишуваат оф-топик

 

*се спремаат тестови*

 

СДК дека ми умрело маченцето Не ни успеав да го видам за последен пат. Не знам зошто така наеднаш, моите дома ми викаат дека вчера било многу весело , трчкало натаму наваму а сабале го нашле мртво Еве вакво ми беше, си го викав Тигарче




Прво белкото мачор ми го изеде, сега пак и ова .. А толку беше мило се играше и ме сопнуваше секогаш кога ќе излезев надвор .... Ајдеее одите моето учење , сега ќе си плачам.

П.С. Сакам вакво кафенце со лешник, вчера пиев во автобус ептен ми се допадна. Го има кај нас ? Или некое др со вкус на лешник ?


А во меѓувреме ке си варам чајче. Топлото чајче навистина ми помага да се чувствувам барем малку подобро ...

 

Јер увек неко тречи, пркоси твојој сречи..

Spoiler

http://www.youtube.com/watch?v=Um-1-hu12z4

 

Ме разбуди силниот мирис на свежо варено турско кафе..
Излегов од топлото гнезденце, од под топлото јорганче. Едвај.
Си испив една шолја врело какао, се напрскав со есенкиот парфем на утрото и мојата коса го прими здивот на утринското ветре. Убав ден, прекрасен ден.
Нека ни е на здравје!

 

СДК дека су премногу исцрпена од тестовите!!!
Вечер сум на роденден и утре хахаха
Момнетално јадам бонбони и го слушам тони Зен!! ахааа

 

Од понеделник ќе си спијам еден саат покасно. Јухи јухи јеееј.
Искрено, секое сабајле ми фуфкаше додека да отидам на автобуска. Само во вторник и петок, ако се појави по некој, чат пат. На секое паѓање на листот, ваква бев..
Дури на југодрво кога ќе стигнам се разденуваше.
Ма не, не, јака сум јас. Знам карате, џудо, ајкидо, и уште 50 опасни збови. Да, да.

 

СКД вчера со душа ја чекав мајчичка ми да се врати.1 недела беше во нејзиниот си роден град, и за чудо ми фалеше немав со кој да се скарам немаше кој да ми направи ручек сватив дека ми е многу повеќе потребна во животот одколку што си мислев, и покрај нашите различни карактери и тотални спротивните мислења и гледишта во животот ја сакам потребна ми е.
Денес се решив да и покажам како се ракува со компјутер и отворив фб профил да може да си комуницира со другаките од странство,брзо свати и ги научи основните работи (дали она е добар ученик или јас добра учителка не знам),но женава стварно брзо ги научи основните работи мило ми е,иако даваше отпор и не сакаше да научи,успеав да ја натерам...и ете сеа се радува како мало дете на чоколада.

 

СДК дека вечер се договорив да испаѓам со едно дете ама иччч не ми се оди...ама ај цела недела го ашкав утре другиден па ај вечерва ќе испаднам со него па ќе видиме што ќе биде

 

Nevermore мое сочуство за тигарче
за тоа кафе незнам но јас имам свое омилено кафе-чај кое случајно го открив денес во продавница многу е вкусно

 

СДК 1 дека го отупеа со песнава на Ријана на антена5..
Може е power hit,ама се будам,пуштам радио-таа песна,во кола-таа песна,дома-таа песна,у кафич- пак таа песна,пред спиење -и пак таа песна!
Епа да му одмили на човек од што ја напињаат на секои 5 мин мислам!
Убава е,не викам не,ама здосади!

СДК 2 дека иако ме повредуваат многу работи,си терам.Несакам никој освен домашните да ми ги знаат слабостите и моментите на падови кои ги поминувам.Зошто? Зошто никој и онака неможе да ми помогне,не ми треба сожалување,а уште помалку ми треба потсмев.
Затоа истрпи си и избори се,па со крената глава продолжи ко да не било никогаш,продолжи натаму кон твојот сон,колку и да е патот трњест.

 

... тефтерО за денес вели дека имам десетина-петнаесет лекциички за учење, пфф што се тоа бре, а пис оф кејк. Мислам дека 200 години нема да ги научам, ама морам да пробам, јбг.
Вечер ќе има журче. Не памтам кога последен пат сум искочила на ваква дешавка. Мразам гужви, грозна, а гласна музика и куп искочени ц*цки кои треба да се во, а не надвор од маичето.

 

Секогаш кога на другите им велиме да простуваат за нешто, треба да размислиме дали ние би простиле некому за истото!

 

Денес сум расположена за мало бегање од рутината. За некаква авантура.
Нешто што ќе ми ја разбие оваа монотонија што кај мене владее последниов период.
Ама знам дека сега, во овие услови е практично невозможно да направам нешто такво... Можам само да си фантазирам.

 

И слободата да ти била ништо повеќе од затвор!
Алелуја!
Лет Лорд хев м’рси он мај соул... енд лет мама девил лОв ми ивен моур!
Ех, тука имаше еден момент во стилот, ти отвораат закључена врата, и онда ете те тебе шибаш спринт.
А оно да не ти е за дугачки патеки
Битно лигаиците што ќе ти истечат по пат да се подолги од истрчаната патека.
Вредеше бе, вредеше, се изналигавив.
Ги сакам старите луѓе заради приказната во нив.
Може да е и обична, небитна, неинтересна, ал била пред мене.
Еј, сеуште ми е научна фантастика.. како бе пред мене мајку му!
Зборевме за што после 30-40 години.
Старееш, се збрчкуваш, коса ти побелува, проретчува... се ќифлосуваш, памет забегува..
Реков, иди ти на журките у пензионерски. Ако ме има тука, ќе ме има и таму.
Знам, што е тоа што ме плаши најмногу на свет.
Луѓето!
Aj си дем евриуер
Ама знам и што на светов сакам најмногу.
Ами, луѓето де, естествено...

http://www.youtube.com/watch?v=DW1l6hS0 ... re=related

 

СДК учам, учам и учам.. Уште од 10 часот кафиња покрај мене, листовите, учебникот, збирката.. Се на едно место.. Што попрво, но сепак се чувствувам прекрасно.. Имам сила да верувам во самата себе, да се надевам, да живеам, да љубам, да постојам..

Едвај чекам да се стемни, вечер кафанче, добро друштво, музика, вино.. Имам некое добро чувство..

И да ви признаам нешто.. Се шушка дека ќе дојде тој, знам чувствувам, ми рече имал работа ама не му верувам.. А јас празно станче вечерва, само тој ми фали.. Музика, вино, свеќи..

Ах

Ииии бек то ријалити, одам да учам

Eдит: Уште едно мислење ми фали за жолто цветче, епа не пишувам никаде веќе, си го сакам зеленово

 

СДК Ани и јас учам учам учам
главата ми цркна

 

..да да. Баш ми е потребна некоја таа личност која ќе биде втора глава за да ми помогне. Но каде да ја најдам. Како да и се искажам. Дури и професорката ме праша што ми е. Незнаев како да и кажам. Што поточно да и кажам. Во големи дилеми сум.
И денес немам инспирација за ништо. Ниту ништо да кажам.

 

Толку загубени мисли,толку бегање од реалноста,толку бегање од чуствата и соништа дека нешто ке се случи.
На крај овие два дена и јас паднав во вода,но од друга страна чуствата се губат.Напишавв на лист хартија пропаднат случај,следен пат повеке срека.
Сега сфатив кои ми се вистински пријатели,кои се грижат за мене кога ме нема,кога не сум добро.
Си ги вратив назад спомените за личностите кои навистина ме сакале и се труделе да стигнат до мене,но нив ги нема повеке.Но срекна сум зошто биле дел од мојот живот.Се вратив назад неколку години и сфатив дека сум грешела за некои но се уште се во моето секавање.
Се мислев дали да се вратам во виртуелниот свет и да видам дали има нови промени или да останам таму,на местото кое ме исполнува ама сфатив дека еден ден морав да се вратам.Или сега или подоцна.

Во мене останува само секавањето и многубројните спомени.Чуствата избледени или не,сега не ми прават проблем.