[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Mи се гади од оваа маченичка традиција.
Знаете како она кога снаата е убава и насмеана никој ништо не коментира -молк, а ако снаата е како овенато цвеќе тогаш следи ,,сиромашката нема работа,, , ,,сиромашката мажот и е пијаница,, .
Сите имаат нешто да кажат ако на снаата нешто и недостига.
А нема ,, браво мајсторе!,,ако на некому му оди добро во животот.

Самосожалувањето и сожалувањето за мене се врвно лицемерие.

Во мојата 18та година од животот сваќам дека се се сведува на подготвеноста да се ужива во деновите кога неможе да ти ги расипи ни дождот ни сонцето

 

I feel so fuckin' loveable at this moment. I can't wait.



Always remember me..
http://www.youtube.com/watch?v=PaIhyOLhGHw

 

СДК...

so true, so true !

Утре ќе го видам...аххх !
Добра ноќ !

 

И да не ве интересира фудбал одвојте 1 минута време, во првите 30 секунди глејте го голот на нашиот Горан Пандев, а од 30сетата секунда уживајте во атмосферата на стадионот.

Ииииииии наежете се....

http://www.youtube.com/watch?v=PHNupRnfCUs



Едит:
X2
Публиката дека збесна па мораше да даде уште еден гол за да се реприза ова навивање

 

Кога го прочитав постот на Juicy веднаш се сетив на зборовите на еден мој професор.Професорот по историја кој е еден од ретките кој го има поштувањето од сите учениците.
Неговите зборови беа дека секогаш лошото се истакнува повеќе од доброто.Дека имињата на лошите ученици се спомунаат на секој состанок и дека за нив знаат сите професори.За добрите ученици кои го заслужуваат вниманието ни збор.Тие секогаш се поминуваат само со еден збор ради реда...браво нели

Ова е само еден од многубројните примери за тоа како повеќе се зборува за лошите случувања и личности отколку добрите.Лошите информации се шират со брзината на светлината и остануваат подолго запаметени за разлика од добрите кои брзо се забораваат.Штета што е вака!

 

СДК само еднаш во животот се имам качено на мотор,with him GOD IT FEELS SO DAMN GOOD!!!

 

Животов ми е загатка- засега одговор нема. Ма си го бојам некогаш син од солзи, некогаш жолт од топлина, некогаш црвен од Љубов. Сега ми е мешавина од сите три..

Си ги менувам знаците на чело, ги исправувам, ќе чекам бакнеж таму.

Пишувам статии за нешто што не сум прочитала никогаш во животов, ама тоа е задоволството учам.

Правам слики во главата од идна фамилијарна фотографија. Страв ми е, да не останам вечно сама.. Сакам да имам фамилија, не сакам животов сама да го поминам. Ама нели и тоа од нас зависи. Ќе си играм со животни знаци и ќе си ги подредувам. Засега останува да се трудам, а понатаму.. ќе видиме.. барем ја имам нејзе, која денес ми кажа:

- Мамо во среда да не ми се јавуваш, имам две забави, ќе се вратам доцна. Ахахаа ете го моето постoење. Те сакам Мила..

 

Неможам да си го сменам пасс на мсн се ми пише дека овие 6 букви-бројки се грешка а баш ми требаше да си го сменам пасс. Па затоа ако некоја од вас знае како да го сменам нека ми пише ЛП. ПоЗЗ

 

Тешко е кога не си разбран од никого, а сакаш да се пожалиш некому...
Тешко е да се смееш кога очите ти се полнат со солзи...
Тешко е кога глумиш непостоечки чувства...
Тешко е кога криеш постоечки чувства...

 

За да ти стојат кожни панталони треба или да си многу згоден,или да си многу незгоден.
Па женскиии...бирајте едно, пошто годинава врло фешн се кожниве панталони.
Мхм.

 

Ќе ти ја оставев 'never forget you' ama Daisy ме претркала.
Како и да е..
кафе муабетче... епа штотуку го испив моето екстра стронг нескафе кое ветува целоноќна луда дружба со книгата што железни врати отвора.Вратите на невработеноста.
Но, да не се мачам околу тоа прашање.
Приметуваш колку Ашлинг е песимист во душа?
Ееепа приметуваш.
Песимистички реалист сум.
Затоа што све ме води по патека надолу,а немам желба да променам нешто на подобро.
Сум преживувала вакви периоди, на пример лани кога ја скратив косата.
Но, овој пат се на ред моите килограми.
Денес, утре, денес, утре.. само што сум започнала диета оп пмс.
И како да одолееш на прекрасната милка со суво грозје или еурокремот што го мачкаш на бисквитите?
Како што кажав, кај мене не постои златна средина.

Моментите во животот постојат сами по себе.
За момент некаков потребни се двајца.. дали муж, дали дилдо, дали уште една вагина или пак цигара.
И најинтересно од се е тоа што не уживаш додека траат,затоа што не си свесен дека се случуваат во моментот, туку се свестуваш дека се случиле и завршиле.. и тогаш
"Iznenada shvatis da se sve zavrsilo.Stvarno.
Nema povratka nazad.Ne kaj se.
Kada pokusas da se setis kako je sve zapravo pocelo...Otkrivas da je sve pocelo pre nego sto si mislio.Mnogo ranije.
i tada,u tom trenutku,shvatas da se sve desava jednom u zivotu.
Koliko god pokusavao,nikada neces imati isti osecaj.
Nikada vise neces imati osecaj da si TRI METRA IZNAD NEBA ."

http://www.youtube.com/watch?v=QEY6_jcrzI8
Уживајте во песничкава.

 

Единствената патека по која чекорам е толку нерамна. Колку пати се имам сопнато, паднато но и искачено. Паѓајќи ја гледаш само земјата, но тука е некој кој ќе ти помогне да се исправиш и да продолжиш понатаму. Животот е циклус кој се повторува одново и одново,со единствена цел - среќата. Таа постои за да биде споделена, за да заигра насмевка на лицето на саканите
Бидејќи насмевката е крива линија која исправува многу нешта..

 

СДК Тастатурата ми е расипана и ми пишува една буква два пати или ппак ичч не ја пишшува

 

Поделена на две страни-среќа и тага.
Ги чувствувам и двете,ми се чини подеднакво.
Можно ли е човек да е среќен и тажен во исто време?.Зошто така се чувствувам.
Чувството е неописливо тешко и ме јаде.Не ми дава да се насмеам широко.Ме остава на пола насмевка потсетувајќи ме на болката.
Решавање да се продолжи со животот.Продолжив,продолжувам но таа црна дупка ја носам со себе.Колку и да не сакаш тука е и ја колнам што е така.
Зошто не доживеав да ме гушне татко ми на најсреќниот мој ден?
Го сакав најмногу од сите,ма буквално од сите.Мојот идол и херој.
Знам,знам се ,тука е,со мене е,не треба да ме гледа тажна,сака да ме види без солзи,и нему му е тешко што не напушти......се ми е јасно,се секој ден си повторувам исто,си барам утеха,што самата што од некој друг,ама неизмерно е тешко.......неколку години со ист товар,за цел живот.
Како да се помириш,како? Никогаш нема да ти простам што ми го зеде.Ни на мене самата.........
Не сакам друг да ми вели дека сум му ќерка.
Човекот со најубави намери и од срце,знам,ама не сакам.Само на еден човек сум му ќерка и тоа е нешто најсвето за мене.Само еден е тато и една сум јас на него

 

СДК дека ме нервираат луѓе што мислат дека знаат се... и дека секогаш се во право, и дека секогаш и се треба да е по нивно!

Спојлер

Мало морген ќе биде по нивно!

И ќе бидам среќна за инат на оние кои ми мислат лошо, па дури и да сум повредена и тажна пред нив ќе се смеам.
Нема да дозволам никој да ме гледа како плачам... не ја заслужија мојата доверба.

 

СДК 1 год сум веќе дипломирана, се отепав од барање работа, а вечерва веќе 1 сат лутам ко луда по овие огласите на интернет и СДК дека сите огласи се сраЊе секаде се бара со мин. 1 год работно искуство, абе драги пријателчина Македонски, сите вие кои нудите работа, па кај да го стекниме тоа искуство кога сите барате со искуство? Па дај бре бидете малку хумани и дајте ни шанса да го стекниме тоа ваше толку барано искуство, СДК прекинете да барате луѓе со завршен факултет и со најмалку 1 год работно искуство а да се од 25-26 г.до 30г ...мислам нема логика бре луѓе, на 23-24г завршуваш факултет а веќе на 25 да имаш работно искуство, па чекајте бе луѓе тато ми ќе ми дај пусулче дека сум работела негде...... или во ова наша државичка ако немаш вујко владика ќе си останиш со "скината мајца"
Ај ај доста си изнаприкажав до сите феминки од "мене"

 

Сдк дека имам таков длабок жар во мене ... Кое искрено ми е чудно како по толку срања опстојал и дава уште енергија ... Кои услови животот му ги даде и тоа пак преживеа и ме топли .
Длабоко во мене осеќам таков еден космички мир , некоја посебна љубов и почит . Сакам да можам да одделам од себе и да дам по малку на секого ... Сакам топлина да пружам некому . Не барам ништо за возврат... Сакам некој да ми ја побара оваа љубов и топлина што ја имам.
Сакам секое вакво чуство да го споделам со сите . Зашто е посебно.
И среќна сум што го имам. И среќна сум што се осеќам вака а незнам зашто ... Незнам поради што ... Ама осеќам ко сите чакри да ми се отвараат
Чуството е незаменливо.

Мислам зборови се ништо ... Ја стварно неможам да ви го опишам чуството ... Ама стварно сакам да го подделам ... Сакам секој атом од овој мир да го поделам .. Затоа што само така расте ... Само со делење љубов и почит тие растат во нас ....

И продужите надолу без да ми го читате ова ако несакате... Ама едноставно осеќав потреба да кажам како се осеќам .

Љубов и Почит !

 

Finally Manja is back Ме немаше некое време и навистина ми фалеше форумов како и сите вие девојки , но еве од денес пак сум тука за да ве дружам .

Му се радувам на секој нов ден . Обичен , во кој ништо посебно не се случува но сепак си носи своја убавина . Будење во топла постела , моите најмили животинчиња - кои секој ден ми го прават посебен и убав , ручек со моите родители , гледање на сите можни романтични комедии со мојата најдобра другарка. Да , сето ова е само секојдневие , за некои дури е и досадно но јас уживам во ова и среќна сум што толку се радувам на мали работи . Дефинитивно треба да поминеш низ многу работи за да ги сватиш вистинските вредности на животот.