[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Денот ми помина супер. Станав во 9 заминав в град се прошетав 2-3 круга и заминав за Скопје со дедо ми да му правам друштво. Искрено отидов повеќе за да возам дека немав возено скоро 2 Недели, а обожавам да возам. Возев скоро 4 часа ама без очи останав.

Спојлер

Ќорева сум сега

Имајте пријатна вечер

 

Teхниката и технологијата, колку се добри и помагаат, толку одмагаат,отуѓуваат и отупавуваат.
Закрепостеноста се враќа, овој пат во друга форма, според мене оваа е дури полоша.
Не дека ова е нешто што сите не го знаме, туку за жал сепак, неакако самоволно го прифаќаме,и тоа некако лесно поминува и се протнува низ секојдевието.
Прост пример број 1-колку електронски покани, честитки сте добиле и сте пратиле во последните неколку години,за било кој повод или причина? Ни самите не знаете од што се многу.
Прост пример број 2- колку често кога ќе ви дојде некоја мисла на ум,некоја инспирација, емоција која ја претаварате во пишан збор, потегнувате да ја пишете на хатија, или пак поедноставно е да ја напишеш на некој елекронска направа?
Баш ова последново ми се случи скоро, нешто што скоро го напишав, и зачував,со само еден краток потег на стискање на едно мало копче ресет мемори, се отиде јабана.
Не дека сега глумам некој писател,па претрпев огромна загуба или му ускратив на општеството некоја брилијантна мисла, но мене едноставно ми е криво, па зашто да отидат јабана тие спомени, и трудот, тие час-два кој си ги потрошил на него.
И така, свесно ги бришам сите бескорисни апликации на ''паметниот'' телефон и се збогувам со нивното помаѓање, барем од овој тип.
Го отворив стариот тефтер, со безбој текстови и песнички кои сум ги пишувала уште од прво оделение.
И таму најдов и повеќе од зборови, таму најдов спомени, и најдов зборови и мисли кои имаат душа.
Што неможам да го кажам за електонските текстови, што веќе некое време го преферирав.
А неопходно не е да имаш најнов модел на копјутер за да напишеш нешто и споделиш некоја мисла.
И така, се враќам на стадомоднот начин, лист хартија и пенкално.
И не ми е чудно повеќе луѓето што уште пишуваат дневник, баш глупаво од моја страна што до сега тоа сум го сметала за чудно.
Одам да ископам уште некој стар дневник, и почнам нов, зашто не вреди а глупав начин да ги губам зборовите сум ги споделила.
Некогаш старот добар лист хартија е попрактичен и него и најмодениот и најскапиот уред на светов.
Запомнете.

 

Има доста прости луѓе на земјава.
И се чудам како само издржува да ги докрепи сите.
Се чудам на луѓето: Зар немаат друга попаметна работа освен да се мешаат во туѓите животи.
Зар немаат огледало?
Ма дај веќе нека научат како да си го живеат сопствениот живот па дури потоа неа живеат за другите.
Ако веќе мораат, некако си го хранат нивното љубморно его некако, мешајќи се во туѓи животи.

Ах цуро цуро, ти повеќе за мене знаеш отколку за самата себе си.
Порасни.

 

Совет за секојдневјето

Ако се случи тоа заслужува да се случи како резултат на човек што сте сега за одлуките што сте ги направиле вчера и денес. Ќе продолжи да се случи истото. Нема да има резултат поинаква ако не се промениш како личност, во мисла и акција.

 

Само колку време немам шкртнато низ темава...
Се повеќе и повеќе се изненадувам од луѓето. Изгледа го достигнав степенот на ништо неможе да ме изненади... Се прашувам само со кое лице после се бараат услуги од тебе, бараат да си тука за нив а тие никогаш не биле тука за тебе. Да да, времето е скапоцено па некои немаат ниту половина час за едно кафе...
Втора работа - до каде оди докажувањето дека партнерот не ви значи нешто посебно многу? Да, не е убаво да бидете ептен затрескани но доколку имате личност која се грижи за вас и се обидува на секој начин да ве направи среќни ЦЕНЕТЕ ЈА. Многу само сонуваат да имаат партнер со карактерни особини на човек во вистинска смисла на зборот.
Епа другарици ценете го нештото пред да го изгубитее...
А кога сме веќе кај љубовта морам да кажам дека несакам повторно да се заљубам. Несакам да минувам пак низ некои работи. Можеби звучам како патетична тинејџерка но да сакаш некогу баш и не е лесно...
И да, ветувам дека ќе се посветам повеќе на учење, дека ќе престанам да се замарам со неколку личности и дека ќе се потрудам да ги направам изборите кои ќе ми го донесат најдоброто а не најпосакуваното...

 

Математика: Има нешто у том што ме нечеш....
Не сум јас створена за математика бе, не не.

 

Ги молам чичковците кои ги метат улиците нека не ги метата лисјата од тротоарите и нека ме остават да уживам во убавините на есента!
Хвала пуно

 

Јас всушност сакам да и посакам нешто на една личност:
Ти посакувам од се срце да го доживееш се она што го доживеав јас поради тебе, и тоа дупло погрдо
И ќе посакувам се додека не се оствари.

 

Има некои луѓе со кои сме опкружени, кои не ги перцепираме многу, ко да не постојат небаре , ама кои очигледно нас и те како не следат будно, и им дошло макар индиректно до нас самите ...
И така, одеднаш коа ке направиш некој чекор -непромислен, тие реагираат на тоа ... И тогаш дури се буди она сетило дека и покрај тоа што ние самите НАБЉУДУВАМЕ сме воедно и НАБЉУДУВАНИ.
Ко што вели Ошо, Набљудувачот е Набљудуван ...

 

Сакам да кажам дека Љубов е за храбри срца! Што љубат со чиста душа... !!!

 

Сакам да кажам дека за ништо немам енергија само ми се спија :/

 

Еве ве читам како им посакувате на други луѓе грди работи, затоа што сте проживеале поради нив нешто лошо? Ама не ве сфаќам. Нели си ја труете душата? Тоа е исто ко јас на бившиот сопруг да му посакам најлошо, а сепак знам дека имаме исто дете, и моето дете би патело, ако не дај боже му се случи нешто. Едноставно не можам да посакам нешто лошо да му се случи. Секој прави промислени и непромислени постапки, опкружени сме со завист и омраза, ама има ли потреба да си ја труеме душата, да планираме одмазди? Да живееме со негативни мсили, или пак да очекувам некому да му се случи нешто лшо. Ах деца деца со ум малку, кругот секогаш се врти, а секој ќе си отплати за своите грешко порано или подоцна.. сконцентрирајте се на себе, како да си го засладите животот и покрај сите маки..

 

Спојлер

Зошто бе толкава омраза кон математиката? Зошто? Ова не е само за тебе, општо за сите. Што и се нафрлиле сите на кутрата математика, физиката е поиритирачка.

 

^ Море ни матемтика, ни физика нејќам

 

Се чувствувам празно, потиштено и без желба за учење. Причини = непознати.
Јас одам книгата да ја земам, а таа постојано бега од мене.
Дали нешто не е во ред со мене и мојот недостиг на желба за знаење? Дали можеби некои професори имаат негативно влијание врз моите погледи на нивниот предмет?
Незнам. Што и да е, но јас имам мака немам мотивација, ниту можам да учам, ама еве ја иде тромесечие, полугодие па и матура.... Искрено страв ме фаќа....

 

Во животот треба да научиме да уживаме во искрена насмевка, искрена прегратка и искрена љубов... но искреноста станува се поретка во денешно време, затоа треба да бидеме внимателни со своето срце, внимателно кому го даваме...

 

Како се вика фазата во кога обожаваш што имаш за учење и можност да се преставиш во најдобро можно светло? И притоа да добиваш највисоки резултати! :geek:
Е во таа сум! Неверојатно нели?!

 

Не пиши Господе!!!

http://www.youtube.com/watch?feature=pl ... LIrS6puJIs

 

До каде ќе одат луѓево со ова гледање да направат лошо, да навредат, да бидат колку што може по злобни и со таа суровост? До каде?

 

Држете ми среќа за утре,ќе ми треба !