[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Го приметив и во вашите постови она што ми се случува и мене моментално.Овој дождлив ден на сите ни даде причина плус да размислиме за многу работи.
Секој го доживува дождот различно.На некој му буди убави моменти на друг пак само тажни спомени.

Мене овој ден ми е мелем за душата.Многу чај на иста маса со моите книги.
Нека има дожд и утре. Се враќам на дружба со книгите.

 

Лугенца бре, есента е конечно овде, и е онаква каква што ја личи.
Јас само што се вратив од кафе, си го ставив омилениот дебел кафен шал, подарок од ланскиот роденден од едно мило човече, и си шлапкав со длабоките патики во плитките вирчиња, затоа што ми е кејф и ми се може.
Пиев кафе надвор додека малку росеше, и си имав добар хејтерски муабет, си појачувавме его, затоа што ни е кајф и ни се може ахам ахам
Сега, сакам само многу да јадам бидејки сум гладна како вол, а тоа што фармерките едвај ги закопчувам не е ич битно.
Имајте вие убав ден, пијте многу чај и гледајте ги наросените прозорци и прекрасното тмурно време.

 

Дојде и тој период од есента, што јас ич не го љубам,предколоквиумска треска, само што јас го нарекувам безпотребно лудило.
Или како што ми вика вчера другарка ми, јас сум у целибат за другите незнам
Дебилната работа е тука што они они у паника,а јас испаштам на крајот на денот
И кога видов дека не иде, нема жива сила која ќе ги натера да мрднат малку да разбистрат глава, и јас се фрлив на аналитичка работа.
И не било толку тешко колку што очекував, баш и со мерак ги разработувам закржлавените виуги.
Крај на месец е, пари нема ни за цигари, па уште помалку па упаљач
И тоа драги мои е најголема болка на пушач, имаш цигара некоја од кутијата за црни дани, ама никаде немаш упаљач, ти ги собрале сите и те осталие сам дома да се снаоѓаш како знаеш.
Тоа дрвото на анабела добро би ми дошло сеа и една машина за телепотрирење, зашто започна мрза-сезоната. Добро не дека некогаш и завршила за мене

 

Ааа доста беше пишување на документи за нашколо,отидов јас да уживам во сексот,заедно со една чинија печени костени

Спојлер

п.с: мислев на Сексот и Градот, серијата

 

Моиве за да ме разбудат порано ми отвориле прозорец во соба, срам да им е! Влегувам во салон, топличко, сестра ми ги спрема пиците, а мајка ми ставила кафе. Нема поубаво кафе, од тоа варено на шпорет на дрва.
Сега се крчка и ручек, а јас речиси цел ден пикната под ќебенце од една програма на друга вртам и гледам серии и емисии.

Се прашувам дали во локалново продавниче ќе има костени, ми се јадат костени ама да не ми биде одењето на дождов по нив залудно...

Ставам уште по едно кафенце за мене и домашните, кој е за, повелете

 

Сакам да ви се пофалам дека си направив цветче во боја Во рок за една недела..хаха,па добро напредуваме.
Сакам да кажам дека денеска денот ми е тапа и ќе го поминам овде по форумот! Врне дожд,ладно е за никаде е времето.
Инаку вие каде и да сте,што и да правите ви посакувам убав ден...да не ви биде досаден како мојот!

 

СДК не ми е јасно како може да се ми мали двата големи плакари само со моја гардероба а никогаш да немам што да облечам

 

^ а ти мислиш дека си единствената?

 

Не му ја кревајте цената на никого. Кога ќе го начекате на попуст ќе се изненадите од тоа колку сте го прецениле!

 

Пак јас Реков дека ќе ја средувам зимската гардероба, ама ме фати мрза Па викендот е за одмарање, не ми се работи денес. Можеби утре, ама ќе биде. Пак се бањав, од досада И после, зошто ми се мрсела косава толку. Е ај да не, кога почнав секој ден да ја мијам. Ама имам нов шампон, и убав ми е, и убаво ми мириса, па морав

Денес ми се прават навидум безначајни работи, кои некогаш и те како ме исполнуваат. Ми се чита женско списание, особено страниците за мода, ми се слуша музика, ми се зјапа во некоја точка на ѕидот, ми се мисли на убави работи кои не можам да си ги дозволам, ми се лакираат нокти и слично Тотално сум опуштена, наспана до максимум и уживам во сопствената кожа

Вечер ме чека средба со него Ќе јадеме пуканки, ќе пиеме планински чај, ќе гледаме филмови и ќе се гушкаме пикнати под ќебе. Ах колку ги сакам вечерите со него поминати на ваков начин и особено на вакви денови, или во денови кога врне снег. Прекраснотии. Неверојатно, но дури веќе направивме и план за Нова Година (да, да). Се чудам што му станало, некако многу ми е исполнителен, гледа се’ да биде завршено на време, договорено со сите детали, а порано секоја година се каравме зошто до 5 до 12 не знаевме каде ќе одиме и што ќе правиме, дали било за одмор, за Нова Година, буквално за се’. Едвај чекам Многу ќе биде убаво, ќе бидеме со фино друштво, не многу големо, на едно прекрасно планинско место во една викендичка целата од дрво, внатре со камин, мала слатка кујничка, со прекрасно уредени спални соби на спрат, со дрвени скали и ограда... Да можам, без размислување би се преселила во неа. Прекрасна е, како од бајките. Се чудам како успеал да ја најде, ама секоја чест, му симнувам капа. И прв пат вака, од прва сите се согласивме, знаеме кои ќе одиме, знаеме каде одиме, нема натегање, нема „не знам“, „ќе видам“... Убавини! Па ќе си седиме пред камин, со чашите вино до нас, убаво јадење, муабети, смеење... Изолирани од секаков сељачизам и трескање од земја зошто нели, Нова Година ќе биде Е ова се убавините на животот. Едвај чекам, секој ден на тоа мислам. Едвај чекам да ги спакуваме куферите и да заминеме на тоа прекрасно место со тие прекрасни луѓе. Имам чувство дека тоа ќе ми биде еден прекрасен завршеток на годинава, која почна лошо, потоа некаде при крајот се подобри, а ќе заврши феноменално.

И не ми замерувајте на долгиов пост, уживам да пишувам во темава, ја сметам за свој личен дневник. И сакам сите мои планови и доживувања да ги споделам со вас, бидејќи сум среќна. Работите конечно тргнаа на подобро за мене и се надевам дека така ќе биде и во иднина. За мене и моите сакани посакувам само здравје, среќа и душевен мир. Само тоа е доволно.

Убав ден

 

Абе се е тоа ок за дождов романтики, спиење ама тие што требаат да излезат? Посебно тие како мене што ќе одат со автобус и ќе се направат шлапатарници. Не ми се дава за такси пари бе за до таму ај за враќање касно ќе е ама за одење не!
Ма си ги имам моите тимбрлендки и си фурам. Ем удобни ем не пропуштаат.

 

Ова дождов арно доаѓа пред колоквиумска недела, ете тогаш нека грмат громови и ветришта нека беснеат, јас дома сум си, учам, подвлекувам, повторувам. :geek:
Ама сега нема бегање и одбегнување (или има?), дождот ти прави услуга и ти мораш да ја искористиш. Ете времево како не сака. Додека траат предавања, сонцето пука ли пука, кафиЌите ти викаат: `Дојди седни, трачари и труј се со цигари`, сега дождот те тера да се вртиш ко киша око Крагујевца околу книга, над книга, во книга.

За нешто друго дојдов на темава.
Имаше една есен во мојот живот, која ја памтам како кобна. Како некоја која ми стави црна дамка. Како некоја која ме потсети дека секој може да ти забие нож во грб. Како некоја која ми кажа и ми даде лекција дека не секој што бил до мене ми мисли на добро. Ете јас секоја наредна есен се сеќавав на неа, и плачев зошто бев толку зелена и дозволив да правам грешка до грешка во изборот на луѓе во мојот живот.
Оваа есен воопшто не се сетив ниту на нив, ниту на времето поминато со нив. И онака, уште од тогаш се мртви за мене.
Само сакам да кажам дека животот ми е поубав без нив. После нив, животот има смисла и се е поубаво. Сега нормално да би се вратила тогаш, не би постапила така. Но, се тешам дека се онаа полоша лекција во животот што треба да ја научиш. Веројатно секој ја поминал.

А сега, ко то таму учи? Ја чика Куре, јааааа. :geek:

 

И веќе престанав да бројам кој викенд по ред сум на работа. Плус со растечен нос, кивам, ми солзат очите...
Туку не дојдов да кукам, туку да си кажам дека почна да ми се појавува многу слободно време на работа!?! Ми се собира во еден работен ден од 12 часа - минимум 5 да немам што да правам. Треба да почнам да изработувам семинарски

 

Толку многу не сакам благо и слатки, што еспресото го пијам без шеќер.

 

Вчера излегов во дискотека со другарка две години помала од мене.
Јао, дали јас сум толку стара или другите се толку млади?
Не видов ни една личност што ја познавам.
Во радиос од 10 километри од местото каде што сум родена и живеев постојано до пред два месеци.
Замислете!

Како да гледав снимка од мојот живот пред неколку години, само сменети ликови.
Наивни допири меѓу средношколци додека танцуваат прегрнати...
Да ја пуштам раката малку подолу или не?!
Колку е сето тоа слатко за гледање - ветувачки насмевки без доза цинизам и љубомора, цело друштво на куп - уште не е почнат период на сериозно приврзување кон женски/дечковци и одвојување од светот.

Се сеќавам како да беше вчера, а изгледа толку далечно како да било во некој друг живот.
И не знам што е со дел од луѓето кои редовно беа во мое друштво секој викенд.
Баш како што велат Scorpions „It's your life, I just happen to be in it for a while“ си заминав, моето време во нивните животи помина.
И речиси никогаш не сум размислувала за тоа.
Нели „It's funny how nothing ever changes and when you look back everything is different“ ?

Баш така.
Ги прифаќав крупните промени што постојано ми ги носи животот и пристапував кон сето тоа како да е нормално и природно, што и е, но на моменти кога ќе се сетам како било и како е сега чувствувам носталгија за времињата кои никогаш нема да се вратат.
Но, колку и да е болно, се е минливо..

Cheers to change and growing up!

 

Не се обидувајте да бидете различни. Само бидете добри. Бидејќи денес да бидеш добар е доволна разлика.

 

Моментот кога газот си го бришеш со влажни марамици, е показател, не на луксуз, туку дека стварно ич немаш време за да се тинтриш со тојлет пејпер, зш, тајм ис прешс! Вака на две, на три, забриши, и ајт сите по дома.

Не знам дали е можно уште некое домашно плус и презентација плус и семинарска плус да изработам, ако лани еден поимник правев за 2 недели, сега се истренирав и е готов, туто комплето, за 3-4 дена. Оооф, а колку планови имав, ова ќе правам, она ќе правам... Јас само бројам, понеделник, вторник, среда, четврток, петок... пакувај, дома, сабота, недела, понеделник пак, ЈУРИШ!!!!! И така во круг. А додека трепнам ќе бројам понеееееееедееееееееелниииииииик, амеба си, втоооооооорнииииииииик, мрза си, срееееееееедаааааа, оди трчаај и ослаби додека си слободна, четвртооооооооооооооок, вегетираш, петооооооооооок, опиј се, сабооооооооооотаааааааааа, спиј кај баба ти, неделааааааааааааа, гледај филмови.

Живот, шта чеш.

Другачка ми се врати од туѓината, јас си дојдов од ГГ (големиот град), вечер рејунион!!!! Лажам, се видовме веќе, пиевме какао, ама вечер официјално.

Ќе се јаде, ќе се пие, и по дождови и по олуи.

Ојдов да се забањам, и за тоа веќе немам време ко што треба.

 

неможам веке,несакам да сум веке сама,ми треба некој да ме гушне,абе дечко ми требаа,почнав да звучам очајно веке

 

Ее..живот иде даље, живот брзо пролази..
Колку минува брзо времето. Утре на баба ми и изнасаме една година. Бог да ја прости, нека и даде мир таму горе.
Како пред 2 месеци да беше кога брат ми ме разбуди од спиење со неговото плачење. Кога ја препродив стравта и и‘ ја држев смрзнатата рака. Душичка, колку само ја сакав.
Никогаш не се имаше случено да дојде нагости кај нас а да не донесе нешто. Кога беше при пари ќе донесе чоколади, колачи, кафе, а кога немаше на мене и брат ми по едно сокче џуниор од по 5 денари, ама битно ни донесеше. Месец дена пред да почине, не ми викаше додека е таа жива за џепарлак да не се грижам, ќе ми даде од скриените. За успомен ми остави златно ланче, го купила од првата плата кога ја земала, и бидејќи сум и единствена внука ми го подари, а јас пак не го вадам од врат. На братучедите од кај вујко ми им ја остави бурмата на поголемиот и мобилниот на помалиот.На мајка ми знам златен преверзок а на брат ми не се сеќавам што.
Доста зборам.
Имајте пријатна саботна вечер

 

Rain... стигна конечно вистинската есен. Времето е се поладно. Оние кои не не грее љубовта време е да уклучиме парната и слично .

It's a perfect time for studying, but I always find something more interesting to do .