[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Кој малер ќе беше Октомври.
Од толкуте лоши работи што ги слушнав и што се случија , пробувам да најдам меморирано во главава нешто убаво. И како што мислев, нема!
Како да ги мавна луѓево некоја депресија, некоја гадна негативност тлее во воздухов и удара само на лошо. Мислам дека месецов научив да се носам со мојот најголем страв. На сите што ги сакам нешто им се случи, донесуваа блесави одлуки, некои беа на работ на смрт, некои едноставно почнаа да си го перат мозокот со луди работи. Ало есен, што к*р ти е?! Знам дека те мразам, ама ова е way to much!
На глава ми висат и престојните колоквиуми за кои искрено уво не ме чеша. Фокусот ми е преместен на лошиве работи, кои за жал толку блиску се околку мене, што почнав да сонувам одвратни сонови секоја вечер. Кога ќе отворам книга, блејам како теле неполн час за да сфатам дека не сум ни почнала со учење.
Не знам... ваљда не сум само јас вака....
И можеби звучи ментално, ама во моментов се потпирам само на мачорот. Толку смирувачки ми делува кога ми се пика во кревет и ми заспива предејќи, што мислам дека можам недела да издржам без да станам од кревет. Толку смирен, без грижа у животов, му завидувам.
А смирувачки ми делува и мирисот после дожд. Се е посмирено, некако почисто, воздухот е друг. Одам да си отворам прозор...

 

Мене не ми треба да свртам нов лист, ми треба да отворам нова книга!

 

Се прашувам кој во ова мое семејство е луд.Изгледа јас сум најлудата.
Синоќа тетка ми врти на телефон да сум и однела пластично ѕвоно,она за торти што е.Добро тето утре сабајле ќе ти го донесам.А не сега ,те молам сабајле рано одиме на пат.Облечена во пижами ,си велам кој ќе се соблекува сега,со кола само ќе и го пружам преку прозорец .Така се договоривме да ме чека на улица.И така го земам она ѕвоно за торта ,го ставам во кола, седнувам и си мислам за час ќе се вратам,навистина е 10 минути оддалечена од мене.Е арно ама синоќа најде да ме запре полициска контрола.А јас во пижама со розеви црешички цела се збркав.Повеќе мислев на пижамите отколку на нивните прашања.И заради сомнителното однесување,ме извлекоа од колата да дувам алко тест.Аман луѓе во мене има само вода.Госпоѓо морате ,редовна контрола.Да ви....ксејфхеифбњбфц .И дував замислете.И бев спремна да дадам 5 години од мојот живот да ги имав на мене тренерките со hello kitty привезок на патентот ,и натписот sexy по цела должина на задниот трап.Само да не ме гледаат чудно.И добив опомена да не возам во папучи.
С Р А М О Т И Л А Ц И

п.с. гарант после се смееле цела ноќ на моја сметка
п.п.с.цел ден се срамам од сама себе ,на никого не кажав.

 

Знаете ли кога ке ги ослабам овие 5 кила ?
Никогаш..дури ни тогаш нема !

 

Моментов кога ке станеш у 6саат сабајле за да го утнеш распоредот и да појдеш саат и пол порано на предавање ....

Факинг ПМС Ај хејт ју бич

 

Роб сум на судбава која не знам што ќе ми донесе, ама знам дека сум среќна што сум мајка на едно мало ангелче кое ќе полни утре 7 години. Голема бројка за мене, голема..

 

Со среќа роденденот.

 

Спојлер

5 кила? Најмал проблем.
Секогаш кога ке се трудиме за нешто,кога ке бидеме сигурни ке успееме.

Цела ноќ не заспав,не за друго,туку затоа што ја имав мувата на капата.Постојано си викав дека денес сум готова,дека ќе се случи тоа,ама имало Господ и јас барем еден ден добро да бидам.
Но не се живее вака.Не.Не е доволно само да се покаеш.Ама се надевам дека се добро ке биде и дека проблемите еден по еден ке си заминуваат.
Денеска кај не сум била за толку кратко време,а и толку уморна.Се качив во 100 автобуси,на кои што повекето не се сеќавам кои беа (ама памтам дека бев во 4,57,22,23,13..,среќа што си имам слободна ),бев на 100 места и повеке ни нозе ме држат,ни главава.
И сега го осеќам тоа неописливо чуство кога доаѓаш заморен дома,легнуваш,лап топот до тебе,ти се јаде,те мрзи да станеш и конечно после пола саат се накани да јадеш и кога гледаш ништо асално во фрижидер за јадење.
Ова и е типично за понеделник.Но сепак и покрај што сум толку заморна и гладна (има јадење,ама тоа што го има во фрижидер треба да се направи,нема ништо да се касне без да правиш-во моментов ) јас сум среќна бидејки не се случи тоа што требаше да се случи или денес или некој др ден...

 

Колку можеме сами да се утешиме или да си даваме лажна надеж тоа е неверојатно.
Гледајќи филм синоќа со него, зборувавме за давање совети од машка и женска страна.
Мажите од секогаш биле реални, а ние жените, колку и да сме свесни за ситуацијата понекогаш имаме меко срце и нудиме утеха на другарка зошто не сакаме баш ние да бидеме оние што ќе и го зададат последниот удар.
Има личности кои можат да поднесат се секогаш, ама кога знаеш дека таа пријателка ќе се затвори дома и ќе падне во неколку неделна депресија, ја филуваш вистината или ја премолчуваш.

Синоќа си кажавме чао, а денес помина да ме разбуди, на најубавиот начин.
Ми подари перничка за патување, за да се враќам почесто и поудобно.
Someday we'll go round the world
I'll make the journey so sublime
I know you're not a travelin' guy


Добив шише хавајски пунч и Hershey's задоволства, спремна сум да и пркосам на есента.

 

Уште еден млад комшија само што почина. Нема ништо од животов, ништо..

 

Јас се вратив,повторно сум тука,поздрав девојки.

 

Еден од деновите во кои не знаеш што да правиш,што да мислиш кај да тераш.Дали да премолчиш или да проговориш.
Ако е првото утредента пак ке се повторува,а втората опција ке значи автоматски да повредиш некој а тоа не го сакаш.Да оставиш да падне од небо решение ке се начекаш.И тоа не иде.Порано ми се изгледаше дека бев повеке неодлучна но сфатив дека не е така...сега сум дупло нерешлива и неодговорна.Не учам од грешките и ги повторувам.
До кога така?

 

Кога може две девојки кои немале никаков муабет освен по потреба и мала омраза помеѓу нив да станат ‘‘најдобри‘‘ другарки во мое име тогаш очекувам се и сешто од секого.

 

И тогаш кога мислиш дека се завршило, сваќаш дека се штотоку почнало..

 

колку глупав ден... не дека е понеделник ама аман нека завршува веќе. сакам дома сама под ќебе сама. неможам да трпам никој и ништо денес, само барања барања сите имаат некакви барања од мене а мене не ми е до ништо, кога ќе дојдат на ред моите проблеми кога мене ќе ми се даде подршка? но за моите проблеми сум си јас крива така ми кажа...

 

Кога прашав може ли да биде полошо, беше реторичко прашање не предизвик.

 

Кога мислеиш дека си завршила тогаш свакаш дека само што си почнала...

 

бог да го прости, нека му е лесна земјата

 

Муабетот на мајка ми.
Гледаме ТВ и го даваат Обама како скокнува на сцена и мафта со раците.
И мајка ми мора да прокоментира: 'Леле циганска работа, само се чалами'
Одма после тоа даваат како новинарите ги прашуваат Американците како, што за кој ќе гласаат.
И пак таа: 'И зошто гласаат за него кога знаат дека е циган?'

-Жено таму сите се рамноправни!!! И ја снема.

Не ми е јасно што Балкански менталитет сме бре!

 

Си легнав во 3 и нешто, а се дигнав у 6 и пол сабајле и се спремав лезетски па да одам на факултет. А тоа предавањата сите ги откажаа за денес ама јас заборавив бе. Тенџереееееееее тенџеросано. Уште и се јавувам на колешка ми и ја прашувам кој бус бе ќе го фатиш да се качам у тој? и таа ме пцуе, и си викам еј забеган народ, па и викам што ти е бре, ми вика не сме денес на факултет и ми спушти културно И ја би така да ме разбуди некој толку рано. Еве, јавно и се извинувам што сум смотана

Туку денес спасив едно кутренце, да си се пофалам. Мало сонце, и излезе на улица пред еден автобус тука у маало. Среќа човекот не може брзо да вози по улициве па кога го видов се стрчав, чичкото ме виде дека мавтам и подзастана, па ми летна телефонот ама нема врска си се вратив после по него, го грабнав у раце кучето и го тргнав од улица. Срценцето му чукаше 200 на саат бе сонце најмеко и најмило. Па го однесов кај комшиите зошто знам чие е, се прерадуваа, сега им го земале на децата а ќе им беше згазено за малкуцка. Абе душа е кутрето. А души беа и децата.

И така. Убав понеделник, кој би рекол.

Мама крчка посна сармааааааааа, мај фејворит. Па повелете.