[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

животот како оро ми изгледа
два назад еден напред
некој ти дава шанса за да научиш нешто ново и после само еден изминат ден ти се јавува за да ти каже дека не треба да доагаш веке, си била премногу мирна а на секое мое дај да ти помогнам на колешката таа остај ти јас ке направам-прв ден ти е
земјо, те молам отвори се и голтни ме
по незнам кој пат ке го кажам ова ама дефинитивно треба да отидам на бајачка

 

Мразам дожд, мразам снег, мразам ладно, али па сакам чизми!

Ноември за мене значи една тешка прва недела за учење и полагање, неизвесно чекање резултати, непроспиени ноќи. Па кога ќе заврши, малце одмор од книги, одење дома (најпозитивното нешто) и дрндање со моите, после малце дремење со мојов, али секако ради дождот и ладното време, ќе мора дома да се криеме, ептен ретко да се рашетаме негде низ град! И така, ќе помине малце време, и пак се враќам на книги ... И поради тмурното време повеќе ќе ми се спие отколку учи, али ете, тоа е ...

Ја мразам бе зимата! А ова е почеток нејзин. Се сеќавам ко мала, да, му се радував на снегот, дури не ни се лутев кога со топки ме маваа некои недоквакани дечишта, но после мојата игранка надвор толку многу ми беше ладно и скоро секогаш се разболував.
И така, уште оттогаш ужасно го мразам, оти кај нас не е ни убав, туку после 3-4 саати е каша каллива.
А дождот, кдфхгскјхјгкјергфхреогј!
Не можам да го смислам!

Не знам да уживам во него, не сум романтична поетична душа, не го чувствувам воопшто, јас сум ебан практичар и нефантазер!
Е, ај убијте ме сега.

 

Не се секирај што ти е гајле,ке си најдеш ти подобра понуда.поздрав

 

... животот ми е како свежо месено и крцкаво испечено кифличе, како топла супа со балсамико, свежо откастрен букет со роса на него, а напати е расипана паштета, скиселена зимница и смрдливи чорапи загнетени во најдалечниот агол од собата...

Живот - компот.

Некогаш сум кревко кокиче, а некогаш разулавена вештерка; и плачам и се смеам истовремено, ко биполарна боженце.

Нема специјален лек за мојата мака, и болеста и лекот сум јас, сама се оболувам, сама се лекувам.

 

Колку мразам дожд. Ау колку мразам, не знаете..
Кога ке помислам дека треба да облечам чизми и хулахопки па фармерки па чорапи па маичка па дуксер па блузиче.. само за да се згреам, аууу ич не ми се искача од дома..
И спијам ко ненормална, а пак не можам да се наспијам..
Не знам за вас но го мразам времево.. а и башка фенирана сум

 

додека да најдам ке умрам бе брат

 

Од денес електронските здраствени картички ќе ги сменат плавите картони.
Конечно,фала богу.

 

нема да кажам црни затоа што не се црни, туку се реални мисли ми надоагаа пред некој ден
пред некој ден размислував уште колку време ми останува да се вратам на студии-уште 6 месеци и нешто
ми изгледа како кошмар, а врзани ми се рацете се обидувам нешто да сторам, но незнам што/како да си помогнам сама на себе си, сите те лажат и во очи кога те гледаат, а ти велат ке ти помогнам -знам дека не треба да мислам/ако мислам , ке полудам ДЕФИНИТИВНО
и веке да станам пред компјутеров, оти денов ке помине а јас ништо корисно нема да направам

 

Не е нешто лошо сам себеси да се пофалам...понекогаш. А другите да ги искритикувам, разбира се

Вчера бевме некое големо друштво собрани во кафич, со познати и непознати луѓе. Сакам да кажам, со некои прв пат се запознавме. И нормално си зборуваме...И како ќе откриете само-бендисана интелектуална будала. Во еден момент зборевме јас и уште еден маж, со две девојки. Повторувам прв пат се гледаме сите. И овој постојано зборува за темата како тоа тој успешно работи и спомнува звучни имиња од македонскиот јавен живот. Не ги пушта девојките и тие нешто да кажат за себе, оти нели и тие нешто прават во животот, а и јас скромниот. Како и да е, дојде ред и ние нешто да кажаме, откако слушнавме по 100-ти пат од него колку тоа тој е успешен ... професионално. Девојките исто така, успешни во животот и скромно, тивко, најнормално и смирено си кажаа што прават и со што се занимаваат во животот. Дојде ред и на мене, и јас си кажав, ... ама на мој начин со смеа и шега. И девојките се смееја при моето само-претставување.

Што ми е поентата. Одамна бев прочитал во една книга нешто во стилот:

Ако сум причина за несреќа на другите, не помалку сум и самиот несреќен.

Една од големите особини на големите луѓе е да внимаваат какви тоа реакции предизвикуваат кај другите.

Се радувам кога сум причина за среќа на другите Малку е глупаво вака искрено и нескромно да пишувам за самиот себе, ама знам дека не сум единствен, во сфаќањето дека, ние - нормалните луѓе, се радуваме кога на другите им правиме убави нешта и кога предизвикуваме насмевка кај другите.

Себичноста и само-заљубеноста е триумф на злото над љубовта и човечноста, па ти каде сакаш работи, со кој сакаш работи и колку пари сакаш заработувај.

 

СДК надвор врене...
Ми годи тоа...

 

Арно рекле старите... Фрли си зад себе, за да си најдеш пред себе.

 

Веќе неколку часа сум будна, ама се тегнам како мачка во постелава.
Убаво ми е под јорганчево, топличко е, па не ми се станува. Огнот си крчка, сестра ми си прави какао, а за мене чај со мед и лимон. Радиото е пуштено, лепчињата се ставени да се потпечат, па цела куќа мириса на путер. Не ми се излегува од дома, а ако се биде како што треба, нема ни да морам.


Туку си мислам, зошто кај нас нема нешто вакво?
Ако не се креативни газдите на кафичите низ градов, барем нека преземат некоја веќе испробана идеја. Јас прва ќе ја поддржам!

 

Изгледа за многу Ноември+дожд е правопропорционално со November rain.
Ем поврзаноста е ептен мала ем досадни се секој Ноември ја напнуваат.

А мене периодов ми е благо ужасен, па мрчам. Напната сум со школо, ем pms ме дрма ненормално.Неопислива комбинација.И мразам што сум женско, ме боли се, се виткам.Среќна сум, плачам, сеедно ми е, па пак плачам, па јадам благо, па солено, па пак благо па така до бескрај.

И да не споделувам уште негативни чуства, ќе ве замолам да ми пуштите среќа за утре,
ќе ми треба

 

Завршија моите денешни обврски сега малку уживање,чај од јагода...одмор.
Вечер ќе биде убаво-тоа го чувствувам
Ве поздравувам и ви посакувам убав ден

 

Колку убаво си врне, нека продолжи вака

 

Времево е само да не се поместиш од некоја фотелја и да гледаш филмови додека гнетеш некое топло јадење.

Среќа за мене, во станчево има едно фотелјче, уште да имаше такво како на Џои, кога ќе притиснам, поп-да испадне постолје за нозите. Парното фино, ми се допаѓа, нек си крчка , си го отворив џамот сепак не сум толку љубител на претопли простории. Се мислам што да правам денес, само се договарам со некој кафе да пијам и не го пијам. Изгледа и мене и нив не им се испаѓа од дома, па не ја сфаќаме толку озбилно работава.

Дури и некој што сабајле си местеше паркет/цепеше дрва/ја убиваше свекрвата/тресеше килими/коваше клинци не ме изнервира, добро не многу. Пробував да продолжам да спијам, па се смилува тој, (сумњам дека чичко Славеј-от е некако во гужвата горе, и тој гарант чука од некоја страна ), и си поспав. Еве сега рекреативно нека си чука бе, не ми смета.

Антена 5 си пуштив, ќе одам да ја частам цимерката кафе и јаболкце, и да мислам што паметно да правам денес. Не дека немам што, ама мрзата е голема. Шала на страна, планирам домашни да пишувам.

 

Мислев дека сум оздравела, но не било така. Сабајле неможев да дишам, зашто ми е затнат носот.. По дома си шетам боса, на ова ладно време само на една блуза сум, капсули и чаеви не пијам, и уште се чудам зошто уште јас неможам да оздравам. Добро би ми дошло едно чајче...
Како и да е, јас да не должам многу. Have a nice day.

 

Времето помина, утвари летна. Него го нема и помина фазата помирување со судбината, сега остануваат само лузните. Многу работи се случија после него. Некои заборавија да бидат луѓе, заборавија што се си направил за нив и без трошка срам или грижа на совест направија работи од кои треба да се срамат. Можеби да беше тој присутен, ќе беше поинаку, а може и не....

Туку ај да не помине и мојов пост без да се назначи дека надвор врне и додека се враќав од продавница, пред врата ме избања една кола, а сестра ми ме гледа од прозор и паѓа од смеење. Сум и личела на Цацко со сапунот.
Почнав по малце да се пакувам, се селиме со љубовта во нашето катче. Денес прв пат ќе му спремам ручекче во нашата нова дома.

 

Излегувам јас...
Со чадорче и слушалки за слушање на музика ќе се обидувам да го игнорирам дождов. Ако е воопшто можно.