[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

"We take it for granted we know the whole story - We judge a book by its cover and read what we want between selected lines."
W.Axl Rose

 

СДК полека, полека ги извршувам обврските. Тестовите, испрашувањата полека завршуваат, петките веке половина заклучени. Добивам се поголема мотивација. Уште љубовта да се помрдне од фазата погледи Се зезам.

СДК2 колку е убаво чувството кога некој ке те пофали

СДК3 да ми е секој ден ваков супер би било. Само убави мисли низ глава ми се вртат, денес на се гледам како оптимист. И така сега јас се кажав и ништо не кажав. Како и да е се на се убав ден.

 

Таргетиран: згоден комшија.
Влез: трети.
Коса: messy.
Очи: сиви.
Поглед: уморен.
Чизми: валкани.
Чадор: нема.
А, па океј, сега се појасни некои работи.

И така. Јас сум Окси и сум студент. Хоби ми е бркање згодни комшии, пуштање машини за перење, возење со лифт, отворање тегли, правење Цедевита и матење Нес. Тоа се работите што ги научив за време на досегашниот студентски живот. А да, и учам чат-пат. Ново ништо нема, освен некои колоквиуми за ден-два. Ве оставам со една ноемвриска:

http://www.youtube.com/watch?v=orVIoKcJcvU

 

И математиката можела да биде забавна ако размислуваш логички, (а ја немам ни 1% логика, ама ајде нешто и ќе трефнам на среќа)и го имаш најдено соодветниот човек за вежбање.

Смеење, трескање глупости, учење и 3 часа поминати во седење на иста позиција, повторување формули и пишување, дропки... цело, аха овде било процент, овде износ.

Утре прв час тест математика, држете ми среќа! Сакам 5, а се надевам на 4-ка. Всушност не се надевам на ништо, одам таму пишувам тоа што знам... да не се разочарам после.

 

Да се било толку лесно да се убиеш,секој би се убил...

 

Луѓе кој не сте го гледале, обавезно да го гледате „Панкот не е мртов“. Лудница е филмот луѓе.

 

Изреволтирана сум до максимум.
Се молам на Господ да ни дај веќе некое арно ако стварно го чува, Господе те молам доста беше, ама стварно доста беше мојте да се нервират за секакви глупости, не заслужват, толку многу се трудат со работата како никој шо не прај, и мислам дека не ги заслужват овие работи.
Ах да завршам факултет, само да завршам факултет, душата ќе ми се наполни со она шо ќе го видам во очите на мојте, со то ќе бидам само задоволна, со то шо се трудат да ни овозможат да имаме се.
Можам да замислам во моментот како му е на мајка ми . Сменвам тема, не можам да мислам на то, тешко ми е
Сабајле од шо ми беше топлоо не ми се станваше од кревет, нејќев да го пуштам јорганот, времето беше прекрасно, прекрасен помин и на факултет со сите прекрасни луѓе
Си се шлапкав по водата, до автобуска, ама така ко некое дете, жив чоек немаше по улица, и си се вртев, арно шо немаше луѓе

Helloo претпоследен месец од годината, иако многу не ми се свиѓаш да ти кажам , мразам ладно време, мразам палта, и такви ми ти работи, ама ако имаш нешто да ме изненадиш, комотно изненади ме
И Покрај сите проблеми шо ги имам, насмеана сум да, еден другар ми рече како можиш цело време да се смејш? Смајлито ќе те завикаме , а оти па цело време да бидам намќор? Нема смисла од такво нешто, сакам да се смеам, сакам да го живеам животот, сакам да бидам среќна, сакам да бидам сакана.
Да стварно сакам, со него полека полека коцките се местат. Среќна сум
И со овај проблем погоре да биди се во ред, ќе бидам уште посреќна.
Одам сега, економијата ме чека со топло чајче и ќебенце.
Сабота го имам првиот колоквиум, феминки држете ми среќа I'll Need it.
Вие насмејте се и покрај се шо ви прај проблеми во животот, и гордо заминете по патот со крената глава.

Имајте убав Петок и убав викенд.
Љуби вас Ади.

 

Додека си ја лечам настинката на ова ладно време што ме снајде,ми дојде некоја луда идеја.
Па земав фарбата и од лешник боја или мед боја не ни знам што беше,пробав да бидам смеѓа,или црна,којзнае што ќе искочи.
И ја подарија на мајка ми фарбата,па бидејќи ме мрзеше да одам до продавница да купам нова си реков ајде со оваа нека биде да видиме како ќе искочи целава работа...

 

па ако Рак не те насмее Луничка кој ке те насмее

 

Thursday

Риби,Ден од седмицата:
Четврток.
Ма Комплетно!
-Поправив две оценки,математика и историја=5.И физика на тест 5че.Хорееееј!

Ете денес сум сколона да им се насладувам на задоволставата што ги нуди животот,што би рекол хороскопот.
И колку тоа се восхитувам на есенската имагинација,и преубавите бои што ги нуди секој ќош од градот.
И дождот и зелениот чадор со бели цветови.


Кога некој ќе те праша дали напиша состав за писмената македонски?
Ахам да,и еве сега ќе го учам на памет 1 час,или ќе го туткам ливчето под клупа....
...наместо да оставам дождот да ја пробуди оргиналноста во мене.


If it's meant to be, it will be.

 

Кончно мојот месец.Конечно Ноември.Не дека е нешто посебен поготово транзицијата од топла есен во ладна зима,но мене секогаш ми е посебен бидејки ми е роденден.А, оваа година решив да не му се радувам да роденденот и да не го славам.Си реков доста беше.Не сум дете.Ке легнам и ке го преспијам ко и секој друг ден.И онака ништо не е сменето а нема ни да се смени во една нок.И тамам кога ке помислам дека планот е совршен,дека оваа година ке нема фама ете ги НајБитните и НајБлиските луѓе во мојот живот на 3 недели пред судниот ден да ме прашаат -Супергрл дојде месецот ке биде јакото оваа година,да смислиме некоја тема за роденденот.И во тој момент сфакам дека навистина постојат луѓе на светот покрај мајка ми и татко ми на кои им значам и се радуваат што ме имаат во нивниот живот.Во тие моменти сфакам дека ништо друго на светот не битно.Се доага и се си оди,освен безрезервната љубов на најблиските.
Единствено нешто што мразам кај себе во тие моменти е што наместо да бидам благодарна за тоа јас понекогаш се осекам осамено.Се осекам само.Осекам дека нешто/некој фали во мојот живот за да биде се како што треба .А веке се уморив.Неможам повеке да го барам.Ми велат кога најмалку очекуваш тогаш ке дојде.Го нема веке долго време,и тоа ми ја јаде душата.
Понекогаш си викам,некои луѓе се волци.Пишано им е да бидат сами.Барем така се тешам,но за кратко време се вракам во реалноста.Па и волците не се сами,и тие се во глутница.
Наскоро ке помине уште една година,уште еден Ноември.Ладен и зимски.Понекогаш весел понекогаш тажен.Каков и да е Мој е .Го сакам и секоја година одново и одново му се радувам.Знам дека ке дојде еден Ноември кој ке ми ги исполни желбите и соништата.Мора да ја сподели неговата магија со мене .

 

Понекогаш бремето на нашите желби и посакувања натежнува повеќе од колку што можеме да носиме товар на грбот. Што е жално кога сакаш, а не можеш. Го мразам ова чувство на врзани раце и беспомошност.

 

Денес за разлика од минатото имаме многу начини на комуникација од телефон, мобилен, скајп, фејсбук и сл. но жално е колку малку комуницираме квалитетно. Од сите страни сме бомбардирани со информации, статуси, фотографии, што забораваме со најблиските да си кажеме искрен збор, само лажни изјави заради имиџ!

 

Сдк ке си кажам тоа што ми лежи на душа.
Заљубена бе,but who cares...и зошто тоа чувство на несигурност ми се појавува?зошто немам доверба во него и самодоверба само заради некои грешки во минатото?Зошто се однесувам како детектив и гледам кој што прави кој со кој бил бла бла бла.Тоа на мене не личи.Па и ако не е по мое не да паничам,војна водам тогаш.
Не е пмс зошто помина тогаш што е?ми пречи...Со мајка ми не сакам да зборувам на таа тема,а од другарка ке добијам само:Не се замарај.Meне ми е потребен искрен разговор,а не да ме тапша некој по рамо се ке биде во ред.Ми треба туго видување за ситуацијата ама јас не знам или не се осмелувам да побарам.
Стравот од помислата дека се ке загубам,саканите личности посебно него.А пред некој период и другарка ми ја загубив заради нејзината наивност...Ама нека и е.Таа ја ставив во минатото и како некои друге кои не се заслужни да бидат присутни во мојот живот.За тоа воопшто не жалам.
Страв ми е да заспијам и кога утредента ке се разбудам дека се ке е поразлично.Од тоа ми е страв.Некоја тешкотија некој камен на душата ми лежи.Си плачам кога ми е потребно тоа,се смеам кога тој е присутен.Ако тоа што ми се случи пред неколку месеци со бившиот го поминав зошто тогаш ова?
Дали е затишје пред бура?
Шо брблам без веза ко да е важно бе...ке си се тешам самата...Период е ке помини,сите сме биле на тоа место
И сега тој се појави,ми се јави а јас скокнав од срека...НЕ СУМ АРНА БЕ

 

Скоје се гради-вистина се гради.
Навистина почнува да наликува на метропола каде секогаш има што да видиш.Споменци,чуда,музеи,кина и се разбира трговски.Што убаво Во Сити мол само го посетив Карфур и убаво внатре ама и на Веро супермаркетот е добар како и во Рамстор.Ми се допаѓа што има производи кои во помалите продавници не ги продаваат.А за макијато покрај Александар и фонтаната немам зборови...Не знаев дека и музика имало што се движи по ритамот на водата...Милина

Што ги сакам џентламените во сообраќајот.Кога ќе има само еден пешак и тоа не на пешачки а сепак ти застануваат и ти даваат знак со ракта да поминеш.After you,madam

 

Сдк дека конечно ја земав мојата прва целосна плата

 

Па добро.
Поклони за роденден сигурно ќе ми бидат резултатите од болница за слабокрвност и првата километарска порака од него на која ќе пишува зошто ми раскинува.

 

Кратка прошетка со другарка ми, требаше да биде шопинг ама повеќе беше пазарување. Домаќинки бре!

Него здебелена сум Ми фалат уште толку килограми ама полека, полека ќе бидат. Стомачето ве поздравува

 

Добро ми почна Ноември
Денес извадив 5-ка Бизнис и ми ставија две 4-ки
Уште утре,викенд Па потоа уште една недела учење и доаѓат советите и завршува првото тромесечие
Некако мислам почна да се доближува зимата,полека,полека...

 

Сношти бев во Париз , иако само на сон.
Толку реален беше сонот што чувствував дека повторно сум таму. Бев толку возбудена што пак бев во Париз, што не знаев на кое место побрзо да одам.
Бев кај катедралата Нотр Дам и ја гледав, но сега беше ден и можев да ја видам целосно, од сите страни. Беше толку прекрасна, имаше многу расцветани и разеленети дрвја наоколу и сонце што сјајно се отсликуваше во Сена.
Беше полно со луѓе, имаше убава атмосфера, сите беа весели.
Повторно ја видов Ајфеловата кула и Светото Срце и кулата Монпарнас и Лувр и така одеднаш пред очи ми помина цела панорама на Париз, исто како да ја гледам на мапа, со сите места и знаменитости.
Од возбуда и викав на сестра ми во сонот да гледа и и кажував каде се сум била кога бев на екскурзија.
Си купив и еден отворач со париско човече и на него пишуваше Paris. Подарок бил за некого ама не се сеќавам за кого.
Кога се разбудив се чувствував убаво, лесно, опуштено (што ретко ми се случува во последно време), исто како да евоцирав спомени од патувањето гледјќи фотографии сместени во стар албум.
Покрај свесното, можеби и потсвесно мислам за таму, па тоа сега се рефлектира и во соништата.
Нка има уште вакви соништа, а уште подобро да се претворат во реалност!
Ах, Париз, ах, колку си прекрасен и колку многу те сакам !
Се гледаме повторно некој ден, ветувам!

Уживајте
http://www.youtube.com/watch?v=wPjkqISJXXg