[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Се потсетив на детството преку одредени оу гад уај моменти, ама слатко каење некое, мило ти е што си бил толку глуп Ми фали таа наивност, те лаже некој ама си веруваш бидејќи не очекуваш да лаже, а сега и кога ја зборуваат вистината се сомневам. Детска невиност, младост лудост, носталгии носталгии.
Ме запрепастува како тоа една секунда може да ти го промени целиот живот...кон подобро или полошо. Си оставам да си тече спонтано и не размислувам често на тоа што би било кога би било, ама некои случки ме вадат од памет до толку да благо паничам, ме будат од сонот за убав безгрижен живот. И после ај плачи за неположен испит.

 

Oххх па зар не разбира дека не бива,сакам го,ми простува а не треба
треба да не ме погледне,а тој запнал да бидеме пријатели
и ке пукнам......сакам гооооооооооо

 

http://www.tvpaket.com.mk/zabava/1441-2 ... 4-12-54-35

Се додека живееме во свет каде што не е срамно и алармантно да се гладува, да се навредува, да се биде површен и дволичен , да се водат војни за моќ и пари, али срамно е што некој води Љубов таму дека што сакал , не бидува ништо од нас!

 

Нема да созреам емоционално и ментално додека не прифатам дека тоа е нешто што морам да го направам за мое добро.
Со оглед на тоа дека мојата наводна зрелост ја покажувам со премногу песимизам према светот, не се подготвувам за иднината- напротив, сама си наштетувам многу повеќе од самото зло што доминира околу нас. За жал, така е.
Но исто така е вистина дека ние сите сме сепак, само луѓе. Сите сме преокупирани со сопствени битки, сите се бориме за оптимална среќа да наѕирне во монотоното, сиво секоедневие. Или минимална. Се според можностите и околностите.
Зошто ми е тешко да одчекорам од минатото, незнам.
Слично како кога ќе прочитам добра книга, па сум анкциозна дека нема да најдам некое дело совршено како тоа. Постои некоја сигурност тука, и ствар на навика.
Најверојатно мислам дека добри работи се случуваат многу ретко. И можеби сум во право, но не значи дека не ме чекаат добри работи и понатаму.
Искрено, ако продолжам вака, со главата во ѕид, и нема да се случат. Морам да сменам тактика. Да почнам да ги прифаќам околностите, да се помирам со нив. Да ги засакам малите работи, за да бидам спремна за големите.

 

Ја сакам есента во Скопје само заради мирисот на печени костени на плоштад

 

Шведска имала дефицит од ѓубре па ќе увезувала од странство. Еве нека земе од кај нас и онака го имаме и за извоз.

Туку што сакав да кажам....а да! Со сестра ми имаме посебен начин на комункација. Доволно е само да се погледнеме или да си намигнеме, одма си се разбираме. Има ситуации кога јас и она паѓаме од смеење затоа што ни текнало на некоја наша фора, пред еден куп луѓе и сите не гледаат зачудено. Често си ја играме играта која последна ќе мавне, а порано имавме и наш јазик и само ние си се разбиравме. Јас сум нејзиното џуџе, а таа е мојата жирафа. Ја обожавам.

 

Прва причина зошто го сакам Буковски. Тоа дрско копиле што многу ме смее.

Скроз се согласувам.

Среќичка,тоа више се вика АЗИЛ. Пошто од ѓубре,најмногу има луѓе ѓубре у државава,за другото ќе се најде чаре.

 

Сакам да кажам дека...СЕ ЗАЉУБИВ!!!

 

^.-

 

Гледам го потенцираш ицидентот како водат љубов на сред Виена...

Прво споредбите се катастрофа , второ да срамота е да земеш мажјак и да водиш љубов на сред плоштад или било кое јавно место , да интересно ти е на тебе ама што кога мали деца ќе поминат и кога после детето од 4-5 години ќе те праша што се случувало , што кога стари лица ќе поминат .... ваквите работи се за срам , ако ништо друго барем почит кон другите лица ... сигурен сум дека не би сакала да прошеташ ни плоштад и да гледаш нечиј дебел или ружен газ како скока наоколу....

Ако така се водиш , тогаш ја ќе земам некоја ружна од позади МТВ и ќе дојдам и пред твоја врата ќе правиме работи кој ги нема ни на порнич


и како може да биде алармантно да се навредува некој ? WTF?

 

Седам и размислувам... Цел ден. Туку не цел, веќе подолг период размислувам.
Што ако?
Што ако не бев наивно битие какво што сум?
Што ако не се обидував да го гледам светот во розови бои?
Што ако не бев опкружена со зли луѓе?
Што ако во животот ми течеше мед и млеко?
Што ако не знаев што значи да се пушти солза?
Што ако не знаев да простувам?
Што ако бев како голем дел од денешнава младина?
Што ако размислував како нив?

Мал милион пати ме запрашале зошто размислувам како да сум зрела личност во години...
Ако умеам да разграничам некои работи и не се понашам ко збудалена тинејџерка значи дека сум зрела личност?
Јас мислам не. Ако мене не ми се интересни ноќните излегувања на 15-16 годишна возраст, не значи дека сум зрела. Туку дека ми е одвратно кога гледам некои девојчиња коишто до вчера мама им го забришувала носот, а денес носат минич до

Спојлер

п*ч

. Не ми е интересно кога се опијануваат секоја вечер, и на крај завршуваат со некој што може татко да им биде.
Па уште се чудат како јас на 16 години сеуште не одам во диско? - А што мајка барам јас во диско? Да изигрувам детска градинка? Или да одам за да бидам видена? Да бидам во тренд? Или пак за да видам кој со кого се смувал вечерта? (Не ме интересираат мене тие работи, ама воопшто)

Ако ти делам совети, не значи дека се обидувам да те убедам дека сум попаметна од тебе. Туку значи дека се обидувам да те заштитам. Да ти помогнам.

Имам и јас свои подеми и падови. Но дали имам со кого да ги споделам? Дали имам некој кој ќе ме утеши? Имам, но не многу. А тие ми се доволни.
Дали ќе се исплати се што правам? Можеби, некогаш.
Дали сум задоволна со мојот досегашен живот?
Да. И тоа премногу.

А дали некогаш ќе се разочарам од себе, не верувам дека е можно.
Затоа што и покрај се, доброто и лошото околу мене е она што ме прави посебна, уникатна и силна.
Одам со полна пареа напред, а не трчам за нешто што веќе си заминало или во моментов си оди.

А ти слободно запрашај се што живот ти е тој кој го имаш на таа твоја возраст!

 

5 причини зашто семејните вредности нема да бидат традиционални..

http://blogirame.mk/g/d5235bbb/

 

Поглупав човек од мене не постои !!!
НИШТО НЕ ЗАСЛУЖУВАМ,НИШТО ! -.-

 

Кафенце, цигарче, малку чоколадо, Фемина-конечно малку повеќе време за себе. И вечерва изгледа прекрасно, после совршено поминатиот ден. Совршено?? Ма не. Мал збор е тоа. Ова е некој посебен, повисок степен на совршенство.

И да ми кажуваше некој дека љубовта може да биде толку многу слатка немаше да му верувам. Веројатно ќе превртував очи. Но сега веќе не, сега кога ја доживувам целата таа магија во нејзиниот полн сјај, дозволувам да ме обземе до тој степен, да не го чувствувам тлото под нозете, и колку и да звучи клиширано, да не сакам да заспијам затоа што реалноста ми е поубава од сонот. Убаво е чувството полека да се издигнувам од дното на кое бев толку време, полека но сигурно да се издигнувам, повторно да го почувствувам вкусот на најубавите и најскапоцените емоции, вкусот на животот.

Убаво е кога во животот имате некој што буквално ви е мотивација да одите напред, сите тешкотии и проблеми да ви изгледаат безначајни и ситни, помали и од прашинка, да имате причина за насмевка, причина што е посилна од било кога. Да го почувствувате она треперење на колената и онаа пријатна жештина во лицето. Сакам вечно да ја чувствувам оваа слатка, незаменлива опиеност на сите сетила. Дури сега се уверувам во тоа, да сакаш некого, е тоа е најубавото чувство што постои.

 

Се надевам дека барем утре нешто ке постигнам! Посакајте ми среќа.
Утре ке го направам тоа што мислам дека е правило,ке се соочам со се и нема да бидам кукавица.А што биде нека биде.Можеби нема да успеам,ама надеж сеуште има во мене,а и знам дека е важно да го направам првиот чекор.

 

Баш кога мислиш дека не може да биде полошо - оп! си цапнал во подлабока локва срање...
Лошо за лошо, полошо за бетер најлошо... и така во синџирче си тече, си се влече, а на крај мене се ќе ме пече... Е баш е тиња!
Идете у пи*ку ма*ер скапани новости. *бати новостите *бати!

 

Пролет ли е или есен?
Аххх овај Пелистерот снег ни носи...

 

На распаќе се наоѓам во животецов мој. Толку многу неизвесности и изненадувања одамна немало.
Поместување од мртвата точка.
Сакам!

...си пуштив топол туш, да го однесе сиот товар што ми го донесе денот.. и непроспиената ноќ.

 

Полна ми е душата кога си се раниме со дадето.
Прееска си земав сирење и топло лепче да поткаснам малку дур да стаса јадењето и ете ја, она се разбуди.
Ја земав во раце и ме гледа. И ајде и на неа. Малку лепче кај неа, малку кај мене. После малку сиренце. И не и кршев, туку си грицкаше сама со забите. Дури три се на број .

Искрено кога јадеме јас и она заедно, јас не можам да се најадам убаво. Брзам, зошто она веќе голтнала и ме чека. И од брзањето ќе се прејадам и ќе се осеќам лошо ама кога тоа стомаче мало е полно, големото не е битно .

Сме научиле неколку финти. Како кашла баба, како дa и се лути на даде и ајде да пукнe. Ко ќе ме заплеска со рачето... Ќотек јадам .

Почнувам и да се навикнувам и на хаосот околу мене. Не можев да поднесам работи расфрлани, ама сега постојано се наоѓаат работи натака навака.
Наведни се, исправи се, земи го, подај го. Гимнастика колку ти душа сака. Да останам во форма