[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Денес го урнав баксузот во мене.

Отворам Браво инстант, и оп миксер x3, кога се растрчав низ куќа од среќа. Па тоа не се видело, јас да фатам нешто и плус да добијам.
Лет ит би!

 

... да не се пофали човек или да не доживее убави моменти за паметење.
Како одеше песната - секогаш по дождот иде сонце? Дефинитивно во мојот живот е - секогаш по сонцето паѓаат лајна од небо!
После сета убавина и наслада - црн, мрачен и одвратен облак надвисна.
Се надевам само дека ќе бидеме силни и сложни по дома, за да го преживееме и ова чудо.
Крај нема на маките, и таму каде што е најтенко - упорно се кине, ама за инает нема да попуштам никогаш.
Толку сум лута и бесна, само инаетот може да ми помогне да ја пребродиме и оваа shit storm. Ништо друго.

 

Чувството е кога на згоднио наставиник по физичко машкоста ќе му рипне у вертикала и сите женски се смејат, а он онака „е што е смешно де, сега ќе ви покажам вежбата па кога ќе се утепам смејте ми се“ .

Спојлер

Сега знам дека сите ќе ме искритикувате, ама морав едностано да си олеснам

 

И она, кога го пецкаш другар ти од Словенија за фудбалот а тој ти враќа со Македонија
Па му возвраќаш со уште поголемо срце.
S nia
Колку многу љубов, у име на ајварот еј!
Ко дечиња, страшно!

Можеби сум последната будала на планетава ама верувам во едно. Т.е. во две работи.

Дека со љубов и со култура се стигнува многу подалеку. Макар идела со глава против ѕид, до крај ќе го мислам ова и нема да попуштам.

Љубов дечки, само љубов. Полесно се дише на овој свет кога сте обвиени со љубов.

Шалалала!

 

Ќе се гради аеродром во езеро, ќе се гради езеро во Аеродром. Ај си уат ју дид дер, влада на РМ.
Нашиве вести у Шведска може да ги даваат ко замена за телевизиска сапуница.

 

Не е за секого фејсбук, не е за секого членство на форум (фемина for example) не е за секого сешто.
Луѓе!!!! Лајковите не се основа на животот... у ку*ац сите више!

 

Ако некој ме сака после колоквумска, ќе ме сака цел живот! Неисчупкана, разбушавена, со подочници до глуждови, во ПМС (секогаш се поклопува со колоквиумска!), со по некое мозолче и некој килограм плус, ма неодолива... И ете, заврши уште една.

Си чепкав по старите мислења и пред година ова време, на истиов датум, некој час порано, исто така сум се радувала на завршената колоквиумска Повеќе од една година помината на форумов патем, ама ај тоа ќе го прославам во друг пост Минат денови, како колбаси

За крај на краткиов пост една песна што ја слушав сабајле по бус:
http://www.youtube.com/watch?v=_RrA-R5VHQs

Ме потсети на мојата рана младост и тоа колку го сакав бендов и спотов и дечкото во спотов Морам да признаам дека уште ми е симпатичен

 

Значи обожава да ме малтретира со нејзините излишни теории......каква жена ејј
ми го растура животот,а и самата знае низ какви маки поминав и колку ми требаше да се
приземам... ако нека е,се ке помине...Господ чува нешто подобро за мене
само со верба и храброст напред

 

Денеска почна се наново. Од сабајле сум насмеана, се наспав и добив инспирација уште на школо, си позборував со сите, се смирив со другарката ама испадна по мое, и најважно си се се најадов. Само ми се пее и ми се смее ништо друго не ми се праве. Сега и си го подновив аватарот кој ми одговара на расположението. Цел ден низ глава ми пее песната I don't wanna miss a thing од Aerosmith без разлика што ја немам слушано преку два месеца.

 

Сакам да го држам за рака со испреплетени прсти и заедно да лутаме низ градов. Сакам да го научам да го сака ладното, а тој да ме учи да не се плашам да си ги искажувам чувствата. Да му кажам се’ што ми лежи на душава. Се учиме и двајцата еден на друг. Полека.
Koлку е убаво кога ќе ти каже дека сака тој да биде причината за твојата среќа.

 

Многу мразам кога ќе гледам филм ..сум потрошила 2 ипол часа
и на крајот не сум го сватила,или сум јас премногу глупава или па филмов е премногу паметен
Исто мразам што во животот сум голем малер
вечерва сите на студенска а потоа на спиање кај една пријателка,а јас ќе дремам дома зошто така наложила бајачката..редно беше и незе да и дојде редот реалните кошмари во сонот ме мачеа последниве 4 месеци
Ако старичкава не ми помогне ..Нз дали воопшо некогаш ќе можам да се разбудам од тој сон
Исто, ми наложи исти чорапи да носам 3 дена
Е сега уште ми фали да не смеам да се бакнувам со дечко ми
па како да му кажам него дека не смеам да го правам сето тоа
би ми се изнасмеал во лице -.-
па кога ќе ми текне дека со чорапиве треба да го поминам и викендов навечер во качич
ми се иде да се отрујам !

 

Луѓето околу мене се соединуваат со сивилото. Меланхолија ги обвиткала бледите лица на многу прекрасни души. Стануваат фантоми.
Гледам дека некој вид на болка ствара зависност.
Дали чувствуваме сигурност на ова добро познато место наречено тага, или тајно и тивко додека сме вгнездени чекаме, посакуваме некој да не извлечи, дури и спасителите да не би биле свесни? Жедни сме за трошка љубов. Затворам очи и отворам гради кон сето ова. Сите сме луѓе и на сите ни е потребно малку внимание, доза на успокојување. Надеж дека во нечии очи сме се она по кое тежнееме. Доказ дека сме сакани.
Но суровата вистина е дека ние сами сме си свои спасители. Никој нема да ме почитува и сака ако јас се омаловажувам себе си. Нема место за несигурност во реалноста. Но затоа пак во мала доза е здрава да ја имаме засенета во нас, воедно да го бараме нејзиниот корен со цел да го отстранеме.
За секој на оваа рака земја има друга половина. Има група истомисленици. За секој од нас има план, цели кои допрва треба да ги согледаме и да ги реализираме.
Секојдневно се бориме за трошка среќа. Никој не рекол дека ќе биде лесно да се стигне до неа, но сигурно ќе вреди.

Сакале или не, тука сме сите заедно.
Во една војна, но во различни битки.

 

Сдк годину че срце болети, догодине опет волети...

 

Сакам да напишам нешто позитивно, нешто убаво што ми се случило ама нема ништо. Значи од Септември мене ништо убаво не ми се случило. Ми се сврти животот наопаку и не знам веќе како да гледам на некои работи. Еднаш плачам, друг пат уште повеќе плачам. Стрес пффф 24/7 е тука. Сакам позитивно да мислам ама како кога ... нема причина едноставно нема. Кај сум била јас научена на толкав неуспех. Ексик значи ексик. Мислам дека пеколот ќе го видам во Јануари. Не дека не учам. Се мачам учам ама залидно е. Не знам како да си го објаснам ова што ми се случува.
Кучето ми се врати дома по 6 месеци, а јас тука сум и Петок ќе си ја видам. Ајде можеби таа ќе ми донесе среќа.

 

СДК камо да имав нешто убаво да кажам.
Ми треба ренесанса,и тоа очајно.

Сакам да станам ѓубре,расипана личност Нема фајде од тоа човек да се биде бре.
Кога им дозволуваш,нема да те грицнат,туку цела ќе те изедат. И ќе се оближат И ти ќе го самоизедеш остатокот од себеси со каење и лупање на глава во зид зошто си им верувал на одредени луѓе.
Те дупат у здрав памет. А јас па,глупо,се трудам,се мачам,абре во несвест паѓам за да не го повредам,за да биде среќен. Е ме боли стојко што го немам дали си среќен веќе Јас не сум! И не можам да го игнорирам тоа заради тебе. Ти требаше време,разбирање,да се совземеш,да се смириш,те брзав некаде?

Готово веќе. Сега е ред на тебе Јас ќе си цветам. Како бетон,ама ќе си цветам.

 

Сонував мноооогу чуден сон како јас и другар ми бевме голи и пеофесорот сакал да не слика. Хахахаха значи крааааајххх.. хахахахахахахахаха

 

СДК дека го мразам денов секоја среда мене ми е ужасна од 8 до 16 на факултет а и професорката сабајлечки знеа сета енергија да ни ја одземе со нејзините досадни предавања и прашања

 

Ме ужаснуваат личности на кои секој втор збор им е некоја пцовка!! Јас разбирам револтираност и слично, ама луѓе дајте, стварно нема смисла.

Да не говорам пак за девојки кои пцујат! ,,Дами'' демек. Пф!

 

СДК ... имам црвено цветче!