[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Ме немаше долго време, не само овде, туку сегде. Можеби не требаше да се вратам, но неможев да ја поднесам самотијата во којашто живеев, откако ќе ги заспиев моите две ангелчиња. Незнам можеби требаше да го изодам и тој пат, за да сватам дека не треба да верувам секому. Но доста за тоа. Јас сум во моево прекрасно Скопје, со луѓе околу мене коишто ме сакаат и си ги сакам. ве поздравувам со срце полно љубов и ви ветувам дека повторно ќе се дружам со вас.

 

Го сакам зимото, снегот кој паѓа, трепкањето на новогодишните светилки, целата еуфорија околу нова година насекаде растрчани луѓе, топлината на домот, кифличките и руската салата како заштитен знак за нова година , елката со украсите. Некако периодот околу нова година ми е многу убав дома има посебна топла атмосфера, а оваа нова година ќе е посебна за нас.

 

Денес си купив нов мобилен телефон ... Alcatel Android ... многу сум среќна и ве сакам сите

 

http://www.youtube.com/watch?v=0wiVqrg7a4U

Иако денес денот беше напнат од сабајле, кога ке јас слушнам песната и кога ќе ги видам тие насмеани очи веднаш се смеам А зошо професорите на факултет мислат дека они се господ а ние студентите обични смртници м? Повеќето од нив само дремат во тие нивните топли кабинети, си пушат цигарчиња и се досадуваат на нет, па и не прават коа ке подразмислам некоја корисна работа бе Па и се доволно безобразни, наспроти сето тоа нивно образование, знаење и општествен статус нели де и знаат така некултурно да те избркаат од кабинет (со образложение колешке чекај гледаш дека имам работа, зафатен сум) иако ти пред тоа најкултурно си му се извинил шо го "прекинуваш" и му одземаш минутка од неговото скапоцено време. И така ради најобичен потпис си седиш и си дремиш бааги време пред кабинетот на дотичниот. Идиоти се некои бе. Ништо не им вреде.
А и денес денов некако гаден. Ништо не ми се прави. Не ми се излегува, ама морам. Си стојам на договорите, неможам да извисам у последен момент. И едвај чекам утре да си отидам дома и да се изгушкам со моите. Сестра ми ми фали. Љубоморна сум им на тие што живеат заедно со сестрите. Јас мојата едвај чекам да заврше средно за да бидеме заедно. Синока останавме до касно на телефон и си ги кажувавме маките и се смеевме истовремено.Срцка бе, се шо и тежело со денови ми кажа. Ми кажа дека сите пари си ги потрошила и сега веќе немала нејзини пари. Ама мене ми го платила тоа шо сум си го порачала,ме частела за положените колоквиуми. (а не беше баш ефтино, сеа јас морам неа нешто да и купам, иако она не бара ништо од мене). Леле тогаш колку сакав да сме заедно мада и да се караме, и да се лутиме, и да не си збориме, само да биде до мене легната и такви лути да си се кривиме Полесно е кога тежината ќе ја споделиш со некој, а посебно кога тој некој е сестра ти

 

Елементал бравос, ете ти си веројатно еден од 5% преостанати џентлмени, не реков дека целосно ги нема, али дека се вид во изумирање, тоа е точно.

Само што, јас реееетко, ептен ретко наидувам на некој ко тебе.
Ете, во мојата 2 ипол годишна вожња со воз, па да се потсетам, али мислам оти едно 2-3 пати само некој се понудил да ми ја симне торбата/ите од горе кога сум се симнувала. И тоа, еден постар чичко, кој очигледно не си ја загубил културата со текот на времето, па иако му реков дека нема потреба, тој пак ми ја симна. Може видел колку тешко сум ја качила горе, не знам.

И вториот пат, тоа беа едни Роми, помали од мене, имаа едно 16-7 години, рибари, беа со татко им, или чичко им, не знам. Се качија во Неготино или некоја станица таму, одма заспаа оти станале во 3 саат сабајле за да ловат риби. Јас си читав нешто од тие моите книги, не ми се ни мешаа во читањето (нешто што најмногу го мразам, кога читам некој да ме замара), али ги слушав што зборуваа. Спомнаа дека повеќе ќе им се исплати да отидат другиот ден со кола, помалце пари ќе дадат отколку да одат со бус од Шутка до железничка, па и карта за воз да вадат. Дури накрај кога ја затворив книгата пред Ск, ми рекоа дека било супер што сум учела, тие веќе 3-4 години оделе по риба и не се школувале.
Дури и браво ми рекоа. Мака ми падна многу. Беа покултурни од многуте дечки што ги знам и што би требало да бидат попаметни.

Али ете, тоа е тоа. Некогаш добиваш помош од оној од кој најмалце се надеваш.

 

Тортата се пече, мирисот на чоколадо се осеќа во секое ќоше од куќава, а мене ми влага во ноздриве како доза адреналинче што ме тера еуфорично да си рипкам по дома. Дебилче mode, добро познат на најблиските

Роденденските торти од секогаш биле дело на мајка ми. Се имам изјаснето и во друга тема мислам...една од поомилените традиции ни е по дома. Никогаш на памет не ни паднало да купуваме, а не ми го ни прават кеифот купечки торти кога ќе ги споредам со овие на госпожа мама.
Бонус момент, си крадеш од филот додека се прави и ги гребеш рабовите од садот со лажица

Дома имаме рецепти што моиве ги собирале со години. Од сечени делчиња од весници, до разно разни списанија и кувари. Толку многу што еден ден можам да отворам каков ресторан и да сакам.
Кога сум веќе кај тоа, ете уште една желба на роденденската листа. Ко што сум гурманче, искрно се надевам дека еден ден ќе ја остварам.

 

Кога човек се вложува во врска,брак,роднински врски, живот, не може и не треба се точно да искалкурира.
Зависи многу од другите какви луѓе се.
Има само вистински и погрешни.
Ако има премногу емоции не можете да ги отурнете од себе.
И да ви кажам никој не настрадал од премногу љубов и внимание.
Сето останато ..е замлатување.


Зошто денес не се разбудив како друг човек?

 

Која е средината помеѓу глупав и паметен човек?
Навистина ми се заминува од тука... Јас, јас сум разочарана од се...

 

I'll never be the same, if we ever meet again!

 

An apple a day keeps the doctor away, but if the doctor's cute then forget the fruit!

Инаку,да јас добро,ма одлично сум.Лепа ко' ванила што ми е мене прелепа и то.

 

Кефој кефојјјјјјј

Си го положив и вториот колоквиум и сеа ќе си крчораммм Хепииииии

 

Превозбудена сум за концертот на Мизар и Laibach, и воопшто ништо не ми се прави до тогаш .. возбудено седам и чекам да дојде сабота
Оваа вечер ми е резервирана за читање на V for Vendetta, кафенце и излежавање .. Обврските и учењето ќе ги одложам за наредната недела ..

Поздрав со мојата омилена :

http://www.youtube.com/watch?v=-rFi0lUrDJA

 

Нема поубаво од дождот надвор, а јас под кебе во кревет на топло, со рум штангла во рака и добар љубовен филм.Ах,вака можам до 101 и назад.

 

Аха, имаш 30 и кусур години, и сеуште немаш дечко за сериозно и не си подготвена за мажење. Кажи ми повеќе за тоа колку имаш време и колку годините не ти поминуваат?!
До 30 бираш, после 30-тата те бират. Кариерата била на прво место? -А те топли ли таа навечер?

 

СДК денес сум убаво расположена, воопшто не се изнервирав, добро, малку бев некултурна и го подиспцув еден идиот што ме испрска со колата, ама тивко .

Им го гледам и крајот на обврскиве, уште ден-два, па од понеделник здравје, мислам дека се ќе завши и ќе бидам раат, па ќе можам слободно, без грижа на совест дека имам незавршена работа, да се оптегнам пред камин и да читам книга, Џејн Ер ми остана недочитана зашто се зафатив со други работи .

Инаку, дали овој месец или од први, не знам точно, ќе почнам на курс по германски. Во мојов град некако се оди бавно и се случува подоцна, но барем се случува, па многу се радувам што ќе правам нешто што го сакам, а јас германскиот го обожавам .

А денес ми се носи црвен фустан, додуша јас секогаш сакам црвени фустани, но денес особено имам желба да облечам еден таков, штета што немам за каде.
Ваков фустан сакам
.
Поздрав!

 

А што е толку погрешно да се стави кариерата на прво место? Не сака секој да има маж и семејство, некои едноставно си бираат самечки живот. Кога не се деца запоставени заради кариерата, зошто да не е на прво место?
До кога бе со размислувањава од баба ми? Земете омажете се на 20 и гледајте деца ако толку ви е тоа врв во животот, има луѓе што сеуште сакаат да си го осетат животот без да полагаат сметки на некој друг.

И да, подобро да ме „лади“ јака кариера отколку цел живот да се каам зошто не сум пробала да ја изградам заради маж ми.

 

Мислам дека секоја жена, во себе крие, по некоја „мазохистичка црта“, без разлика дали тоа го знае или го признава.
Па, така и во љубовта, кога ќе наидеме на некого, односно, тој ќе наиде на нас, инсистира и ни оди по ќеиф, нас тоа и не ни е некој предизвик. Всушност, можеби, жените се тие кои ловат. Исто, како и лавиците.
Или, кога во некоја врска, оди се под конец, нема некаков поголем проблем, тука е жената - од ништо да направи нешто, некоја драма со или без причина, сеедно.. Во спротивен случај не би била жена.
Најверојатно, од тука произлегува тоа, како некои жени со години патат по некого, се уште се заедно со некој што не ги заслужува, вложуваат во некоја врска на „стаклени нозе“..и ред други приказни на невозвратена љубов или љубов во која, се разбира, жената сака повеќе.
Но, да се навратам на почетниот дел, за маченичката во нас. Мислам, дека жената е таа која знае да сака со и до болка.
Ама, секое правило, има исклучок. Постојат и такви жени, со повеќе машки карактеристики, кои не мораат да поминуваат низ овие искуства. Ако е така, блазе нив.. или не.. сепак не се потполно женствени..

 

Сакаш да ти набројам колку познавам што си умираат со голема кариера, една копа пари, сами во голем стан со мачки? Само затоа што секогаш за нив е рано и мислат дека е бабски вака да се размислува. Ноу хард филингс.

 

А јас да ти набројам колку има што се во мизерни бракови само за да не умрат сами, колку има што се откажале од својот сон заради „љубовта на нивниот живот“?