[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

СДК дека некои работи се мрднаа од мртва точка, што е навистина прекрасно, но додека коцкичките се наместат, е потребно време
мозеше да биде решено на многу полесен и безболен начин сето ова, ама една личност тераше инает, иако тоа не и одеше во нејзина полза, ама вазно работите тргнаа, па ај нека е со срека и со убаво

и СДК и се лутам на мајка ми, бидејки не сака да сподели некои работи од својата професија , а мене мозе и те како да ми затребаат за понатаму, здравје бозе(а тоа што ми вели дека се ке научиш кога ке ти треба да секако, ама до тогаш има да се изгорам неколку пати, а ти си ми мајка да ми објасниш, и да ме научиш)
додека си до мене се чуствувам заштитена, те сакам мамичке мила го мразам овој ПМС

 

Наместо максимално, како што требаше, денов само делумно ќе ми биде искористен.
Штета,бидејќи првичните планови и не беа толку лоши.
Убав ден, како и да е. Ме асоцира на пролет, на слобода. Излегувам, сама. Кафе, сама. А зошто да не...

Имајте и вие убав ден!

 

СДК дека чувството за нов месец кај мене доаѓа на третиот-четвртиот ден. Еве календарот ми е уште на ноември. Преска гледав нешто во декември и откако си разрешив некои дубиози, си го вратив на ноември пак.

Дубиози.
Нервози.
Глупози...
Добро бе, ќе отидам некогаш на тој концертот на Нокаут? Ете гледам на 28-ми пак ќе прават, а јас полагам наредниот ден. Ќе успеам ли да одам, м?
Велат, ноќта пред испит, колоквиум or whatever издувај се, да налегне материјалот, да се смири. Ама никогаш не сум го направила тоа. Ќе го биде ли за прв пат?

 

Само затоа што не правам чек-ин од секое место кај што ќе отидам, не значи дека не излегувам од дома, побогу!
Ептен ми е битно мене да се чекирам и сите на ФБ да знаат дека сум на кафе во Арабеска или на ручек во Тренд. Па и во Тинеkс, кога одам по тоалетна, ќе правам чек-ин може ќе дојде симпатијата да ми помогне во шопинг. Може треба и секој тоалет да има опција за чекирање за да може да одиме и да ги видиме гомцата на одередена особа.
Браво, видени сте! Кул сте!
Ај сеа марш и поштедете не сите што не сме толку главни од глупите постови.

 

^^ Хипица, да одиш. Делува 100%. Ова од искуство

Туку, јас да си се олеснам. Бреј, колку ми е тешко на душава сега, оф...3-4 недели не ми изгледаше за толку долг период и си реков ќе бидам стрплива, ама душа не ми дава да бидам стрплива Сакам уште сега да знам, ме фаќа страв, што ако не излезе тоа што го очекуваме? Е, дури тогаш ќе биде страшно и тешко Се мислам дали да преземам некои мерки уште сега, да почнам да разгледувам алтернативи, или да го почекам резултатот? До душа, алтернативи сум разгледала, но се многу тешко остварливи, па затоа се мислам дали уште сега да почнам да барам помош за ако не дај боже не излезе се како што треба, или да почекам? Уфф...Ајде веќе нека помине времето? Сакам да знам, морам да знам, се чувстувам како да седам со скрстени раце

 

Имам братче што го сакам најмногу на свет. Кога ќе кажам „братче“, се создава слика за мрсулаво детиште со пегички на лицето, а уствари станува збор за тешко фраериште од 25 години, со висина од 195 см и лудо-шармантен изглед. Е истиот тој, мил на дада, што го сметав за несериозно подвижно гунѓало, изгледа дека до уши е заљубено, а јас пустата уште за нова година му купувам игрици за компјутер.
Сабајлечки порано, поднастината, си го спакував ѓаволчето, купив доручек да ги изненадам моите и појдовме со малечката кај мама на кафе. Обично за викенд сакаат подолго да си поспијат, ги разбудив и влегувам кај брат ми да го будам за доручек, кога гледам во собата
Или некоја секта имала сеанса или тој правел романтика. Да не беше карминот на чашата од вино, глава ќе дадев за ова првото, бидејќи „бате“ не го знам во вакво издание. Уште пољубопитна, го открив, скокнав да го скокоткам да ми каже што се било вчера ( и културно го замолив да ме поштеди од сочните детали). И купил и букет,огромен од бели ружи....и си правеле романтикааааааа
И јас еве, уште сум збунета и се чудам кога Дон Жуан стана Дон ЖуЉан? Се нашла некоја што успеала да го скроти неговиот немирен дух и да го заузда моногамизмот во неговата свест.
И го дограбив остатокот од винцето, го пијам од флаша и ми стана некако посебно слатко, навистина виново има посебен вкус.....
Аааааааа, ми се будат и други луди идеи...
Изгледа вечер уште некој друг ќе има романтикаааа....
Одам да ја прашам мама, да ја оставам кај нив малечката на спиење

 

Вечер Таксират!

 

Thanks my baby 'couse you make me happy I <3 you
‘‘For all those times you stood by me
For all the truth that you made me see
For all the joy you brought to my life
For all the wrong that you made right
For every dream you made come true
For all the love I found in you
I'll be forever thankful baby
You're the one who held me up
Never let me fall
You're the one who saw me through through it all

You were my strength when I was weak
You were my voice when I couldn't speak
You were my eyes when I couldn't see
You saw the best there was in me
Lifted me up when I couldn't reach
You gave me faith 'coz you believed
I'm everything I am
Because you loved me..’’

 

Еднаш една голема љубов ми го пресече
животот на две,
Првиот дел сврделчи
На некое друго место небаре змија пресечена на две.

Минуваа годините и ме смирија
му донесоа лек на срцево
и одмор на очиве.

А јас сум небаре застаната во пустината на Јудеја
што гледа во знакот:

"Ниво на морето"

Тој не може да го види морето,
ама знае дека длабоко во мене постои.
Така и јас го помнам твоето лице насекаде,
по твоето "ниво на лицето".

 

Бидејќи е затворена темата сакам да прашам...морам овде да пишам, зашто ми треба брз одговор. Знае ли некој во колку саат вечер е последната 23-ка за накај Центар?

 

Мислам околу 9 и 30 беше ама не сум 100% сигурна.

 

Ако ништо друго денес сфатив дека таа личност што некогаш ја нарекував пријател не заслужува да биде во мојот живот.Подобро што не е повеќе,затоа што не ми треба таква личност.

Бев спремна да се извинам за нешто за кое што не бев виновна во знакот на пријателството но сфатив дека не вреди.Неколку зборови од таа личност ми потврдија дека не треба да се каам и да чувствувам грижа на совеста за нешто што сум рекла.Ми олесна,навистина.
Не вреди секогаш јас да молам,да разбирам,да се извинувам а мене никој да не ме разбира.Се чувствувам подобро што расчистив засекогаш со тоа некогашно пријателство и не се замарам повеќе.Толку од мене.

Ме бришеш од Фејсбук,те бришам од животот.

 

СДК... Саботно утро. Гледав филм. Кога наеднаш солза! Не сум до толку емотивна да плачам на филм кој не беше трагичен. Не сум ни до толку глупава да се сеќавам на минатото и да плачам. Овде има нешто! Се прошетав до кујната и ми текна. Тоа беше кромидот.

 

Викенд, конечно!
Со топло кафенце ( ако може и така да се нарече дека е само капучино со млеко, ама ај нека е - кафе ), со компјутерчево пред мене, супер наспана, расположена до немај каде, си го започнувам ова саботно утро (не е веќе утро, време за ручек е, ама за мене е утро ).

Викендов со нетрпение го чекав и кога веќе дојде му се предавам со најголемо задоволство.
Како за почеток, планирам една тура низ Центар со либето, да се прошетаме, да видиме свет .

Вторник си одам дома, конечно после 3 недели. Иако брзо ми пројде времево овде, многу сакам да си одам, да ја изгушкам мамичка која знам дека ме чека, па потоа заедно да ја пречекаме сестра ми и да поминеме една прекрасна цела недела сите три заедно. Што има поубаво од тоа кога семејството е цело и заедно? Иако моето не е цело, пак е семејство и има многу љубов во него, а тато секогаш ќе недостига. Боже, чувај ми ги нив двете, тие се се што имам!

И декември ме израдува што дојде. Го сакам. Отсекогаш го сакав. Ме асоцира на снег, на топлина, на новогодишна атмосфера, на убави чувства и расположение, на родендени, на крајот на полугодието/семестарот и почеток на распустот, на празниците што доаѓаат, на семејна и топла атмосфера, на радост, на љубов. Убави спомени имам од декември, секогаш убави работи ми се случувале во него (со некои исклучоци).
Па, декември, кога веќе дојде, донеси ни снег, ама многу снег, израдувај не и дај да уживаме малку, па и да биде се комплетно за Нова Година, зашто таа без снег некако не бидува.

Имајте убав ден Феминки, уживајте и бидете исполнети со љубов!

 

Ох колку сакам денов да мириса на фамилија. Во рерната да се пече пита. Погледот вперен кон некој што се грижиш и љубиш. Надвор студена зима, внатре мир и топлина.

 

Последните неколку дена на мисла ми е само песната која не можам да ја допишам веќе 2 месеци. 2 месеци тупкам во место, пишувам па шкртам и никако не можам да ја допишам. Како да ми се замрзнуваат мислите кога и да седнам пред листот на кој ја напишав. Се обидувам да ги вкрстам зборовите, ама не можам.
Нешто и недостасува, знам, ама не знам што! Чувствувам дека не е дозреана и упорно се форсирам деновиве за да ја довршам. Не можам да го дочекам тој налив на моментална инспирација за да го искористам.
Кога ќе размислам подобро, можеби всушност потсвесно не сакам да ја довршам и самата се кочам себеси. Од причина што песната е крајно интимна, открива дел од мојата болка од минатото, која можеби и не сакам да ја споделам со никого.
Ама ми тежи! Некако ме гуши и стега. И морам да се ослободам од неа.

 

Преубав ден...шопинг, дружење со семејството а за некој саат и МЕТАЛУРГ
Имајте убав ден и убав викенд јас отидов да јадам (по 3ти пат денес-ПМС што ќе праиш)

 

Погрешно насочена стрелка.

 

Си ги разлистувам мислењата и забележувам дека не сум продуктивна ни инвентивна изминативе неколку дена дури ни на форумот
Ќе му ставам јас крај на тоа
Ќе пишувам само кога нема да бидам под притисок и кога ќе имам инспирација
Отсега ветувам дека ќе имам поконструктивен пристап кон форумов, најсериозно

 

Прекрасен ден!