[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

E,шанкот конечно го средивме да мами погледи ..полно со литри алкохол,него жолтите украси на мајка ми кои и се вклопувале во амбиентот.цц.

Jас сум во некое меланхолично и екстраординарно расположение,па Лана дел Реј ми е heaven.

Eј луѓе петок е...и јас ролам понекогаш со очи на фразава,но денес... Клише,со глемо 'К'.
http://www.youtube.com/watch?v=yq3yT8CkPzY

Убав викенд!
одам јас у болји живот!

 

Нема ништо поболно во животот од тоа кога ја гледаш личноста што ја сакаш со некој друг..сега се уверив во тоа.

 

Доживотна казна затвор за сите машки курва и мажиња во наводници кои се билки домашни, и не природни ами вештачки, кои наполниле добри 20 и кусур години а чекат денар од тате или мама, па се радуваат или ќе ги благо уплатат спортска, тие мажиња во наводници кои цел живот си го иседиле и излежале, си го продолжиле животот, мака и наерви губење не осетиле, ами со мерак бре сите тие на нива кај мене би ги однела, кога ќе ги акнам на жештината у септември, од 5 сабајле до 5 поручек, ајде момче излези право на нива да те видам сега?!
Ем тен, ем ќе се размрда ем стаж на сиво ќе има!

 

Има некои денови, кога едноставно НЕ САКАШ никој, ама баш никој да те масира.

Ме боли главата, ми тече носот, ми тапка ,,точката,, меѓу веѓите, смачено ми е од се, не сум спиена повеќе од 5-6 часа во последниве неколку дена, имам мал милион обврски и никаква желба да ги средам, ме нервираат сите околу мене, ме нервира статус кво ситуација, ме нервира факултетот, и сите ми се криви.

И баш денеска бе, мора да одиш на консултации, да стануваш уште во 7 и да се мрцвариш со бабиња и дедиња по автобуси, да треба да пакуваш, да бркаш автобуси, да киваш и да кашлаш како ненормален, да бркаш професори оти ги мрзело да ти вратат на меил, да ти се најавуваат госите уште посабајле кога наредниот ден е слободен и сакаш да спиеш до максимум, да си дојдеш дома и да видиш џунгла, сите трчаат, се дерат, врескаат, се јаде, се пие на велико, а ти само сакаш малку мир и тишина. Јаготка на шлагот, ќе ти остане чешмата во рака кога ќе земеш да се миеш раци, па ајде малку гушкања и прегратки со мијалникот, малку лево, малку десно, малку грубост од негова страна и издраскана рака, ама јас битно и тоа чешмичето го наместив.

Оно мене.

Не знае со кој си фанало работа, веќе тегли ајвар и зимници отворам професионално и стручно, сијалици за жал не пипам (опасност за пад од височина и пробивање дупка во спратот под мене) уште плински боци да се научам да мењам, да цепам дрва и да поправам фази (мада што и ова делумно знам, со евроцентички и денарчиња) и комотно да ја заменам мојата погрда половина која упорно тврди дека знае да готви, пегла, чисти, одгледува растенија и најново - плете.

Цела недела ни јадев, ни пиев, ни спиев редовно, бев еден голем, дебел хаос, ама вечерва има малку да се потсредам. Јас веќе во ваков хаос - не!

п.с. Станав идиот. Ми ѕвонат гости, слободна ли си утре сабајле. НЕ, не сум. Извинете, ама во сабота, во 9, 10 сабајле, заслужено ќе рчам. И гајле ми е ако сум себична. Некогаш немаат осет и мислам дека наскоро ќе ме растргнат, ако не си дадам повеќе слободни и себични денови.

 

Како дете, плачеш гласно за да го добиеш тоа што го сакаш. Кога ќе пораснеш, ќе плачеш тивко за да го заборавиш тоа што си го сакал!

 

Чуството кога дознаваш дека ти пишала професорката 2че по матетика.Абре,неописливо ти се чини леташ во облаци. Е таква бев јас денеска мили мои,па затоа ајде да си ве почастам да ми останит благо 2чево,и такво до крајов на учебнава година. Наздравје !

 

Сакам да кажам дека сум многу среќна што имам добри пријатели околу мене..
што ако никогаш не ги запознаев?
И на тие љубоморните да продолжат да ме увишуваат повише, ми годи
Кое лицемерие еј, некои луѓе мислејки дека со нивните постапки ке им наштетат на другите, само лошо на самите себеси си прават...
Драга феминке,го љубам народов, за се си копаат очи каде што чуле ама не дочуле, нејсе затоа и сме последни на Балкану..Ги љубам моите непријатели и тие љубоморните

 

Не ми се верува колку е само светот мал. На фејсбук, разгледував пријатели кај едно дете, и случајно ја видов pamelche. Или барем мислам дека е таа според сликата. И мојата реакција ваква беше Зар е можно ?!
Случајности.. понекогаш многу изненадуваат.

 

неочекуваните нешта се најубави
пред малку-случајно поминував покрај моето некогашно основно училиште, и по ново има кафич отворен со насмевка од 6ка до 6ка(решив малку да се опуштам во трошењето) и така весела, срекна одеднаш погледот ми застана на еден згоден дечко се погледнавме 2-3 пати-малку подлабоко да не речам очи во очи и одеднаш ја свртев главата-автоматски, и тој исто со мобилен во рака-божем ке зборува човекот ама ни глас не испушти
кога дојдов дома се погледнав во огледало, се видов на што личам(без шминка) имав само сјај на усните косата ми беше колку толку средена останав темни кругови под очите-катастрофа, ама си го прави своето
-баш бев расположена, и го фатив како зирка додека поминував
интересен флерт, а за повеке не сум уште подготвена ми годи да сум сама

 

Моментот кога ти најавуваат колоквиум во последен момент, а децата од комшии над тебе прават турбофолк журка.

 

Ух, изморена сум.
Изморена сум и од диети, и од луѓе, и од вторава смена,и од ваги за мерење...
Презаситена сум од се, ми иде да фатам џаде!


Ми се чини да го спакувам целиов мој живот во еден куфер и да ме снема.
Ќе отидам некаде далеку, ќе си отворам еден lemonade stand и ќе правам лимонади, ќе имам колку да не бидам гладна, барем раат ќе бидам и од здебелување и од се..Многу ми е мачно, не знам дали ме сфаќате,ама ако јас сепак да си кажам....

Ги туркам деновиве колку да поминат, не правам ништо продуктивно и едвај чекам да помине месецов.
Се запишав и на аеробик, едина добра одлука произлезена од мене деновиве.

Ми преостануваат уште 2 дена да ги ,,избуткам'' па после ќе се снаоѓаме.
И така не кажав ништо посебно, аривидерчи од мене сега-засега.

 

Им се радувам на клупите и тоа многу. Многу вечери таму беа дочекани и многу насмевки оставени.
Сите беа празни. Прв пат можев да изберам на која сакам да седам.Одбрав една затскриена со две дрва и една кола. Таа ни е една од омилените.
Таму не е зима, таму има вечно сонце.
Безброј спомени, а неколку личности.
Неверојатно

 

Колку прекрасна вечер! Изгледа имам доста развиена интуиција... Како да знаев, длабоко во себе, дека ова ќе се случи. Пресреќна сум. Во срцево имам љубов, љубов и само љубов.

 

Сдк дека одам у бољи живот. Почнувам со вежби за затегање на телото. Незнам од каде ми дојде оваа инспирација, ама едноставно ме релаксира...

 

Многу зборам во сон во последно време. Изгледа сонувам на македонски па маж ми не ме разбира на кој сум викала или што сум викала да ми каже. ОК, технологија, симнав апликација што се уклучува сама при звук и те снима ако р`чиш или збориш, па ај да видиме дали јас го држам него буден цела ноќ и кои криви дрини исправам со муабети, на кој се лутам, по кој викам и тепам, или јас толку сонувам оти нон стоп сум на плитко REM и сонувам оти не можам да потонам во длабока фаза на спиење поради неговото р`чење.

Еден од нас утре ќе спие со ќебиња постелени во кадата оти е најдалеку од брачниот кревет. Ама кој? Place your bets now! Јас отидов да бројам овци

 

СДК не можам да ги разберам луѓево, некои луѓе како да им е нешто криво за другите луѓе, без разлика што и да е, ќе најдат причина колку само истото да го потенцираат.А плус и за истото знаат и “добронамерен“ совет да дават, а од авион се гледа дека не е таков каков што го претставуваат.Едно не ми е јасно, зошто кога веќе знаат, не го применат својот совет за себе си? Па, не секој сака такви совети да слуша.И никој не им е крив што некој знае да си застане цврсто на својот став.Оти тој некој, веќе си разрешил она што требало да го реши, па во сооднос на тоа и немал потреба од нечив таков совет.
А и незнам како може некој да не ја гледа реалноста, таква каква што е.
Него, човек сам ако не си има увид на својот живот, никој друг нема да го направи тоа за него.
Ама ете сите луѓе различно размислуваат, па дури и се тркаат кој подобро размислува
Трагикомични сме ние луѓето, не бива за создавање трагедија и комедија, од ништо, нешто.

 

Се почесто сонувам за свој дом, јас, тој и едно две-три деца
Веројатно до годините ќе е..
Подготвена сум да го направам тој чекор, совесно и одговорно. Се радувам на секој момент кога ја споменуваме нашата заедничка иднина. Јас просто уживам додека си ги раскажуваме нашите заеднички соништа.
Наредната година би требало да ни се промени животот, ако оди се по планираното. Бидејќи семејството се планира нели?
Кон крајот на наредниот месец очекуваме да не повикаат на работа (Исто работно место и доста солидна плата) тоа е единствената работа која треба да ја направиме пред остварувањето на нашите соништа.
Повеќе од било кој на овој свет посакувам оваа година што поскоро да помине.
Ме очекува најубавиот и најсериозниот животен предизвик, а јас го чекам со раширени раце...

 

Бевме другарки, и тоа добри, уште од мали нозе. Еднаш се случи да се разидеме за глупост, не се скаравме туку онака престанавме да кoмуницираме ама скроз.
Тоа траеше добри неколку години за после пак да се смириме. Уствари не сме се ни карале ние па да се смириме, туку онака да почнеме пак да збориме.
Ми беше мило за се што проживеала за тие неколку години кога ми раскажуваше. Се радував.
А она беше љубоморна на мене. Заради таа љубомора по некое пак се оддалечивме.
Јас тоа не го разбирав се до денеска, кога дознав од мајка ми уз муабет што се случува.

И двете не сме си кажале се. Имаше некои работи што си ги сокривме една од друга.
Ми ја прикажа нејзината врска како совршена, без пречки, едноставно дека им е убаво. И јас истото го направив за тогашната врска.
Но, и двете си сокривме дека нејзините не го сакаат дечко и од ХХ причини, а и горе доле исто беше и кај мене.
Се осеќаше љубомората кога зборев за него. Иако моите не ја одобруваа врската од ХХ причини, тоа јас го занемарував. Знаев, дека ако решам да бидам со него, ќе го одобрат тоа кад тад.
А нејзините се уште не се помириле. И зборелe постојано и уште и зборат изгледа. Затоа била таква. Ах, бре друшке...


И ете сега пак сме оддалечени, имаме едно Здраво и некоја реченица уз пат ако се сретнеме во населбава или некој општ муабет ако се сретнеме на факултет.

Толку сме блиску, а сепак далечни...


http://www.youtube.com/watch?v=TptfHfojltk

 

Убаво е кога се радуваме на мали нешта и сета таа магија која излегува од малечки кутувчиња полни со некој прав и купено со пари кои не сме ги заработиле сами,ни ги подале,ни ги тутнале, но ... жално е,тажно е,депресивно е кога животот почнува да ти се состои само од такви нешта. Просто игнорантно постоење и некој мизерен мал свет кој го сочинуваат ситни нешта кои нема да ти донесат големи работи во животот...да не речам... утре ќе пораснеме и ќе бидеме луѓе за себе, времето брзо врви,бенефициите да си дете ги снемува, не си созреан,а немаш веќе право да се вадиш дете сум...и што е од тебе?! Големо ништо. Кои се плановите од замислените желби и фактичката состојба...
Се чудам на луѓе кои се улулкани во удобноста на својата незрелост и не прават ништо во врска со тоа да го сменат. Едноставно постојат... и се прашуваш зошто?! И се прашуваш дали некогаш уклучиле дел од себе и да размислат дека светот едноставно е поголем... функционираат по принцип на сожалување,а потоа воздигање над истото... А јас сум оној момент кој ја плеска вистината во лице и едноставно не им се допаѓа, иако проклето ја знаат и ја негираат и ти постануваш проекција на нив самите. Но полесно е нели да те мразат тебе,отколку себе. Ама тоа е веќе нешто со дијагноза.
И како капак, она кое го забележувам, му се ближи крајот,нема да молчам,бидете сигурни.