[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Нешто денеска сум обратнопропорционална од температурата надвор. Ми се вртат некои загрижувачки мислетини низ тиквава. Не е на арно.
И додека јас ги копам браздиве низ мозоков, ковам план како да ја прелажам државава. Да, до акционите филмови ке да е.
Имено треба да прелажам 3 администарциски бироа, за да ми се оствари планот. Не е тежок прекршај не се лежи затвор, нееее. У секој случај во случај на разоткритие имаш право да се правиш мутава.
Каков збор-мутава. Да бе,ќе потрепкаш со очињата, ќе се насмевнеш благичко, ќе се извиниш за својата "неинформираност". Фала, пријатно.
Или пак не е баш така едноставно? Кој-знае? Тој што пробал.
Одамна почнувам да го сфаќам криминалниот ум. Па тоа и не е баш така лесно. Хмммм, што може да те натера на такви луди мисли, а луда главо? Очајот или лакомоста? Исто ти се фаќа. Секако си мизерен. Или фраерка?

 

Едвај чекам да почнат китењата на елки,местење сијалички,новогодишни подароци,светки...
ЕДВАЈ ЧЕКАМ СНЕГ И НОВА ГОДИНА!

 

http://www.youtube.com/watch?v=IirR7z_024Q

Ме разнежи песнево. Новогодишните празници се дефинитивно најубавите периоди во гиднита. Семејствата се собираат, секој е насмеан од срце, среќни сме. There is some kind of magic, after all...
. Постои една спокојност, љубов и среќа меѓу нас. Дефинитивно, најубав период во годината. Нема потреба да трошам зборови, секој ги знае прекрасните чувства и токму тоа што се случува.
Имаме уште пола месец, додека не влеземе во новогодишната еуфорија.

 

Батеријава ми е при крај ,а ме мрзи да го ставам лап топот на полнач.Ме мрзи од корен!

Конечно ,слободен ден да си го посветам самата на себе ,без обврски и растрчување на сите страни.
Денес ќе го шетам градов од чисто задоволство ,а не од потреба.

 

Сдк дека физички се улежав,треба малку физички да се активирам,нема зезање веке од понеделник почнувам.
ВИДЕО (18+): Дупчи дупчи сине, додека си млад!!
http://zase.mk/video-dupci-sine/

 

Се будиш и кашлаш,кијаш и мрсоле ти течев,а треба да искочиш кај и да е и твоите да те видат утре на ручек и пак да искочиш и све тоа.
Не,па не е ок ова јас мислам.
Сега да изолирам кондин од кафетин и да се осеќам истрипано цел ден,ок е?! Морам некоја приватна лабараторија да си отворам за вакви итни потреби!
Кај да одам оваква бе,кааааааај?!

 

Холааа неам ништо битно да кажам...рипајте ме од одма

Ми седи една крем бананка саат време на маса, а јас затворена во 4 ѕида овде (нема сунца, нема месечинааа... сонувам да одам на доооолго пешачење високо на планина...) и се гледаме така, јас прејадена, она ме шмека, намигнува, ми праќа пољубци, а мене дури ми се гади и ја лапнав бре. Јадеш со една мрзлива фаца, она голташ и ти се гади и ти е тешко и пак гризнуваш... ват кен ај сеј.
Сакав и на Хипстер да и упатам поддршка од овде таму веќе не се враќам Џабе секое мислење со партиски приврзаници. Од оние опсесивните. Затоа што тоа нивното веќе не е мислење, туку само пропаганда. А со пропаганда не се води дискусија, му зборуваш на ТВ ама не слуша, лентата ќе си тече, рекламата не застанува Оно мислам на една емисија сабајлево за албанскиве знамиња, се јавува слушател и вика- А зошто сега сдсм не излезат да ги тргнат знамињата... шут ми ај бег
И така... Ах и да...ола лааа Суперхикс ме израдуваа со картите. И со попустот на Три што ќе го пропуштам Битното е што...кога ќе се вратам дома има кој да ме пречека и да, ќе имам траги од шепи по цела облека, ќе ме излигави по рацете, ќе ме изнушка по лицето и ќе бидам спремна за бањање, ама ја сакам бре, најмногу!

 

Во аптека

 

Моите 48 осум часа се сведоа, на средување CV за работа како биолог, CV за докторат, CV за фотограф, праќање мејлови, за чистење, за пакување кутии, за миење садови, правам контакти, се зачленувам во друштва, испраќам до организации Македонски, одам во завод за невработени во Понеделник, не спијам, кројам планови, не јадам многу, а дебела сум хуху, и?

Се чуствувам како најмалото школче во океан, кое треба да се пробие, и излезе пред сите, за што? Опстанок. Каков? Тежок, кој еден ден се надевам дека ќе ми донесе сладост.
До кога ќе се трудам? До кога ќе ме држи умов трезвено. Заслужувам нели?

Ми иде да се дерам и да плачам, да ронам крокодилски солзи, ама нема.. нема зошто она ми кажа Мамо I love you so much, kiss kiss, зошто сестра ми бара помош од мене, и сака да сум покрај нејзе, зошто сум негово постоење, зошто знам дека можам да разубавам нечие детско лиценце, со Новогдишен подарок, и ќе биде мала насмевка која ќе го направи вреден, зошто ме донеле на светов за да опстанам, а не да се откажам.

 

Денови со слатко-горчлив вкус, оној што чекал резулати од важни медицински иследувања, знае на што мислам. Целосно сум му посветена нему...Добар е, но рано е сеуште, нема опуштање. Еден куп терапија, секојдневни анализи...
Дваест пати на ден му се јавувам, совети, страв ми е да не утне нешто во терапијата која е толку прецизна, барање ретки лекови, трчање по резултати, болнички администрации... А тој мил, мене ме жали -Се изнамачи со мене, ми вели. Какво мачење, му велам, само ти да си добар. Пред некој ден потреба од еден лек кој чини илјада и кусур. Му ги знам можностите и си велам наместо да ја купам триесет и шестата блуза која дали трипати ќе ја облечам.... Му го носам и ми вели -Како го зема? Епа, беше еден фармацевт, му намигнав малку флертував и ми го даде лекот. -Што ќе правев да не беше ти, ми вели тажно сфаќајќи ја шегата.
Луѓето околу мене ме гледаат како будала, најверојатно, или со мрачни скриени мотиви и сл. Ама воопшто не се грижам, и така голем дел од нив за мене се невидливи, воздух.
Една колешка пред некој ден ми вели-Да знае маж ти што правиш, ќе те избрка од дома. Замислете.
А, маж ми знае се, и за телефонските сметки и дека станувам во пет да правам ориз со пилешко и да цедам портокали за некој кој не ми е ни син, ни брат. И ме сфаќа и не можам да ви го опишам начинот на кој ме гледа... нема потреба од зборови.

 

Касно ми почна денов, но и убаво како за чудо. Ми ѕвони алармот го исклучувам и гледам во позадина на телефонот, слика од него и најубавото маче на цел свет.
Да бидам искрена не сум сакала од никогаш мачиња. Имам уплав од мала, една колешка на мајка ми, нејзиното маче ме нападна (ме изгреба малку де ) и оттогаш не ги сакам. Се додека дечко ми не зеде едно маченце. Дали бидејки од мало, колку толку ме знае, ама луге колку е миличко. Едни очички, големи зелени, абе ке го изедам жими се. Синоќа го зедовме малку дома на топло, само се гали, се мази, разгледува наоколу, си ја пика главата во една вазна, занимација. Никогаш неможев да ја разберам другарка ми која е луда по мачиња како може да ги сака толку, и се лутеше кога и велев дека мачето и е грдо Ама сега сфаќам, никогаш не мислев дека може некогаш толку да сакам животно. Ама го сакам, многу. Срце е. Ве честам со една слика од него да ви биде денот поубав, а мене кафето послатко.

 

Не сум сигурна што чувствувам.

Од една страна,сум среќна,а од друга страна - само топлината на домот мој може да ми ја исполни душава.
Најмногу им се радувам на луѓето. На насмевките во толпата.
А сум забележала дека на ладното време луѓето имаат најтопли срца.
Ми се ближи славата,убави вечери со моето големо семејство... Ми недостига родниот крај,насмевките на внукичката,сармата на мајка ми,тавче гравче,винце,братучеди,братучетки,пријатели,топол дом кој дава чувство на сигурност.
Се сеќавам на времињата кога ве читав со снајка ми - можеби сега се зачленив но одамна ве читам

За нова година веројатно пак ќе се вратам таму,со блиските другарки,и тој,кој премногу ми недостасува и нашата љубов се претвори во врска на далечина,а јас....само за време на некои викенди сум жива и исполнета.

 

Сама дома,си ги гледам The Simpsons,грицкам семки и си пијам лимонада

 

СДК денес имам изгледа спавача болест.
Спиев точно 12 часа.хухухухуху
Ај одам да си прилегнам пак.
Поздрав

 

Со само 36 секунди разговор по телефон ми се променија сите планови за денес.
Кај смеам јас да имам времр за себе,а? Па тоа е злосторство! Јас морам на сите да им го правам кеифот ,да бидам на закачалка секој е**н момент ,демек ,на располагање сум 24/7 за секој кој го има мојот број в именик.
А мојата депилација,кога:?
Утре по ладот ,упм!

 

Колкав баскуз мора да сум да ми го украдат новчаникот баш кога ми е закопчан патентот на ташната а скоро никогаш не го закопчувам! Не можам ни да кажам ајде не е за парите кога немав скршен денар во новчаникот. Имам обичај да ги чувам по џебови од јакни.
А ако на некој му послужат личната и возачката тогаш не се бунам Не ми се верува

 

Nadji nekog i ljubi se satima

 

Многу ми е криво вака кога ќе заглавам до ниедно време, ќе станам касно и оп... ми отишол убавиот ден. Многу го сакам кафенцето испиено на убав сончев ден, да си ја наполнам душучката со позитивна енергија, ама денес ништо
На здравје нека ви е на сите што сте уживале во утринско кафенце

 

Чувството кога дедо ти ќе ти каже каде си направена

Spoiler

Во секој случај, убав град

 

СДК многу е тешко кога немаш некој покрај себе, на кој можеш да си ги кажеш маките и да ти биде рамо за плачење во тешките времиња,но уште потешко е кога околу себе имаш милиони луѓе но на ниту еден неможеш да си ги кажеш маките