[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Кратка прошетка, кратко еспресо, сеуште врело помеѓу дебелите ѕидови на филџанот.
Погледи кратки, а длабоки.
Француски маникир блеска на ноктиве, француски е и бакнежот со него.

Еј, да, краток е и животот! Прекраток би рекла..

 

И велам, сите ние сме толку површни, толку лесно можеме да се прочитаме еден со друг, само што не сите ја знаат таа "вештина".

Кога велам, Убаво ми е, добра сум, го велам со толкава грутка во грлово, што просто се чудам како ми веруваат (се однесува на случаите кога горам од болка).

И, има разлика од насмевка од срце до насмевка потисната од бура солзи кои секоја секунда чекаат да истечат, да го исчистат образот. Или она Во ред е, додека со поглед центриран во една точка и темнина во очите врескаш Не, не е во ред, не не сум добро, ме боли!!

 

СДК силно светнал ден ( шо би рекла Ким ) не светнува денот само од сонце, туку и од многу така фини, добри, мили, позитивни личности Една таква личност ме израдува денес, ептен ми пренесе некоја позитивна енергија, мене ме префати Убавини, додуша, некогаш во животот се појауваваат работи, кои човек го оставаат со прекрасни чувства, за кои малку се зборови за истите да ги опишат.Секој човек има нешто кое треба да е негово, среќа или што и да е, нешто што не можат другите да му го одземат, поради љубомора итн.Треба ние луѓето темелно и искрено да го живееме животот, во смисла на овие работи, чувства, не материјални, кои и онака ќе им помине рокот на траење, без разлика колку скапи се, не вредат.Нешто што вреди, не е замениливо, нити со рок на траење, нити за истото се наплаќа, само чувствата ништо друго, впрочем само тоа имаме на овој свет, другото не е наше.Мож ова е смешно што го зборам, ама воопшто не ме интересира, бидејки доживеав да видам што сме ние луѓето во суштина.Само штета е што иако потсвесвно, теоретски, тоа го знаеме, не го прифаќаме, го игнорираме, исмејуваме итн.Но кога ќе се случи во пракса, хах и те како ќе знаеме да ги цениме горенаведените работи и ништо од сите тие негативни работи како игнорирање, исмејување итн., нема да ги направиме.
Затоа и животов, знае така да не потсети и тоа такви шамари може да ни врзе, за кои три дена ќе се чудиме и ќе се освестуваме, какви сме биле пред, а какви сме после фамозните негови шамари.И доколку сме интелигенти, ќе научиме, а ако пак згрешиме, ќе научиме се додека ни стане јасно.
И јас уште сум си така фино развеселна, а ако на некој му пречи, нека му пречи

 

Се фатив како во апсолутна тишина се смеам..
Уживам кога лежам сама на креветот и размислувам на се што окото успева да улови.
Фотографии од летни одмори, фотографии од нашите почетоци..
Сите подароци.. Се е тука, дел во мојата соба и дел во мојата глава.
Ние сме од деца заедно, сега ми се чини дека за миг станавме возрасни луѓе..
Порасневме заедно и спомените се нешто на кое не можам да останам рамнодушна.
Чувам билети од концерти и кина, љубовни писменца, ливчиња со цели кои сакаме да го оствариме во годината што следи...
Јас не знам за живот пред него.
Како да немам минато.. Јас сум со него откако знам за себе.
Нашата невина детска љубов прерасна во искрена нераскинлива врска..
Денеска ме чекаше долг муабет со татко ми, морав да му кажам за плановите во иднина.
Морав да му кажа дека една од гранките на неговото дрво наскоро ќе се откине...
Му кажав и не знаев дека со таа гранка ќе се откине и неговата душа.
Татко ми сеуште ме гледа како негово мало чедо, зарем досега не сфатил дека јас пораснав?
Мислев дека поинаку ќе го доживее она што му го кажав.. Видов тага во неговите очи.
Толку ли е тешко за таткото да се оддели од своето чедо?
Рече: Се радувам на деновите што ме чекаат, но истовремено знам дека овој дом нема повеќе никогаш да биде ист.
Ме здопече душата признавам... Тој беше единствениот маж кој го сакав пред да го запознаам него.

 

Криво мие што не го фатив денешното неделно попладне, и не ги избркав сите утрински ритуали
Ама барем ноќта ја истерав до максимум ..колку брзо лета времето кога си покрај личност која те сака...ете и јас за прв пат после толку време дочекав некој да ми каже искрено топло и од срце ТЕ САКАМ...искрено ни најмалку не заслужувам да ми се каже тоа ..
Се плашам од тоа што сум станата како некој камен ниедна емоција не може да допре до мене,и кога мие тешко не можам ни емоционално да се испразнам,тоа не е природно човек мора еднаш да се изгори за да стане како каменот..сакам да се заљубам да ги почуствувам пеперутките се надевам не умреле..

Живееме за ноќи кои не ги паметиме со луѓе кои не ги забораваме !

 

Видете вака...

Спојлер

Откако ќе си се размазуваш и тинтраш себе цел ден од глава до петици, ќе си се избањаш и испомачкаш со креми, ќе си ги облечеш омилените меки перени пижами, ќе го средиш кослето што лета на сите страни... па ќе си направиш пуканчиња во микро, додека тие се прават ќе си свариш чај во огромна чаша(скоро тенџере хаха), ќе се оптегнеш во креветот со постелнина во омилената боја, па ќе си пуштиш the big bang theory... па колку проблеми и да имаш, ги снемува. Докажано

E ова веќе ќе биде добра ноќ. Аххх ми иде да си се гушнам бре.
Па уште кога ќе ми текне дека утре немам апсолутно никакви обврски... цветам
Имајте убава вечер.

 

СДК се вратив! И тоа со убаво се вратив А и сега којзнае колку дена ќе ми требаат да ве исчитам Ама сега,го имам целото време на светот! Пошто го зедов и последниот државен испит т.е. дипломирам и јас со тоа Најсреќна сум! И ви посакувам и кај вас да се враќа!
Now you can call me a DOCTOR

Спојлер

Повелете:



За тие на диета

 

Зошто бе, зошто имам толку убав сват. Па и што погледи ми праќаше, ми идеше да го фатам за рака и да го однесам во веце..

 

Ги гледам сликите од вчера од прославата на постоењето на Албанија, и се запрашувам дал е ова Македонија, во ред е соживот и се, ама станавме држава во држава, баш сакам да видам за 10 години што ќе се случи, убаво вика моено, ќе станеме сестра на Израел, не е наивна ситуацијата..

 

Боже господе какви курви постојат.

 

Женска косата тие толку мрсна што го правиш бурекот љубоморен SS

 

Прекрасно помината вечер вчера. Бевме без план за одење некаде, се спремавме да правиме филмски маратон, кога ненадејно пристигна покана од многу драга личност да ја поминеме вечерта заедно. Јас во тренерки и дуксер, коса во реп и без шминка, а дечко ми настинат ама му реков дека сакам да одиме. И не згрешивме. Толку опуштена вечер одамна сум немала, ме исполни тотално. Добро вино, огромни фамилијарни пици, муабети, смеење... Убавини. Не сакав да си одам од што ми беше убаво. Секогаш собиранките кај него ми се најубави

А и другарка ми ме израдува. Можно е да добие работа во истата зграда каде што работам и јас Што убаво, ќе си одиме заедно на пауза, ќе си пиеме кафе секој ден... Од срце и’ посакувам да и’ се насмевне среќата и да најде подобро работно место, заслужува. Па уште ако е и во иста зграда со мене, мераци

Денов ми е тотално непродуктивен, ама оправдано, недела е. Чисто за илустрација, во моментов седам облечена во пижами, врз нив носам плетен волнен елек од баба ми, на лицево имам хидратантна маска, а на нозе ги носам новите кожни чизми за да ги разгазам Уникатна сум, да има сега некој да ме види слатко ќе се изнасмее. Дури и се сликав и сама си се смеам. Не е до мене, се преспав, па сега имам вишок енергија

Изнакажав 300 глупости, а ништо паметно не кажав. Ај доста ломотам, отидов да се шетам со чизмиве на плочките во кујна, зошто сакам да ми тропаат

 

Тешко е кога од мало девојче стануваш жена,човек.
Но некој е човек од самиот почеток...

 

Понекогаш, некажаниот збор може да боли исто колку и кажаниот.

 

Почнав да гледам накитени елки по домовите уште од вчера?!?! Убаво ми е јез да, и многу и се радувам на предпразничната атмосвера, но...луѓе, да не е некоја Мормонска Нова Година деновиве?!?!
И уште да почнат со Новогодишните филмски маратони по телевизиичкиве, да си накитам дома и да си уживкам под ќебе...

И ми недостига либето многу...од кога почна на работа морам да се навикнам на фактот дека некогаш по цел ден нема да се видиме а спиеме во ист кревет
Кога сум јас по работа наутро а тој е втора смена и се враќа доцна јас веќе спијам, а кога јас се будам тој спие..и така ни беше изминатава недела Се надевам од утре некако ќе се координираме..

 

Сакам да китам елка. Сакам да редам лампиони. Сакам да лепам сијалички. Сакам да закачувам снегулки. Сакам се` дома да засветка.

Друго, ме фатила некоја мрза, не ме пушта. Цело време се врткам натака-навака, место не ме држи да земам некоја книга во раце.

Спојлер

Друго, што правам?
Гледам слики, читам коментари... И немам коментар.
http://zase.mk/bit-pazar-skopje/
http://a1on.mk/wordpress/archives/65144

 

Меланхоличен ден преполн со спомени,се додека не се сетив дека другата недела и е роденден на мајка ми. Или причина да побегнам од оваа самотија и да сретнам едни длабоки очи полни со чувства во родниот крај.

Среќата и тагата сеуште се борат во моето срце,но требале да изберат поголемо место за таква битка,каде што нема толкава гужва.
Кај мене се е испомешано со различни чувства,нема место. Изветреана среќа,нејасна тага,отровно чувство на несигурност кое зафаќа поголем простор. Не ме гризе нешто одвнатре,ме има изгризано цела.
Станувам ли роб на моите чувства?

Неутралново време влијае најлошо на мене. Го чекам првиот снег,ладното временце на кое ќе се дружам со моите воздишки на студениот воздух додека сум далеку од моите блиски.
Врзана сум за едно место,од кое ме делат мал но значаен број километри.
Доста ми е од лажните пријатели кои ги стекнав,сакам да ги видам вистинските од таму,кои оставиле нешто во моето срце.

 

Толку многу мразам кога имам некое претчувство и постојано сум на штрек што ќе се случи или што ќе слушнам. И секогаш ама секогаш е нешто лошо, од лошо де полошо. Веќе почнав да се нервирам кога ѕвони мобилен, кога некој тропа на врата или пак на прозорец. Мислам на прозорец се тропа ли?
Недостапна сум на мобилни и ич не ми е гајле. Не сакам никого да слушнам ама па после кога ќе ми кажат тие кои ми се блиски што им се случило многу ми е криво што не сум била достапна.
И ми пиша тој, онака како сум, што сум. Вртеше бош муабети за моите дома, за факс, за работа, кој кај шетал. Зошто ми пиша, м? Не сум сакала да се поздравам кога сум го видела, а и во право е, не сакав ама мерак ми беше што ме виде насмеана, дотерана и скоцкана. И пак ми го кажа она глупавото- Ти си вистинската ама во погрешен период се појави. И не е прв бре тоа што ми го вика, а зошто по ѓаволите тоа ми го кажуваш, као треба подобро да ми е? И да се видиме, оф како да се видам со него? Иако бев прилично дрска и безобразна со него пак ми пиша дека не заборавил на излегувањето. Може е подобро да заборавиме. И да, јас верувам дека секој има повеќе сродни души, тој е една од моите ама ќе ја барам онаа вистинската која со сите делчиња ми одговара.

И така...

 

СДК... па за малку да добиев срцев удар кога синоќа сватив дека веќе немам за што да мислам! ЗАтпоа денес почнав да размислувам што да мисалм и почнав на глас без причина да се смеам како луда, кога ми дојдоа при срце и сеќавањата на моите глупости!

 

Понекогаш кога ми е тешко сакам да легнам и да преспијам се, ама дали тешкотијата заслужува да ги преспиеш сите убави работи што ти ги нуди животот?