[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Дечки од Излез, не знам кој од вас ме следи на Твитер, ама бескрајно ви благодарам!

Повторно направиле постер од мој твит:

Баш се чувствувам почестено и драго ми е ако и за другите е вака. Не сум проверила, ама може да биде фин почеток на една куса куса книжевна форма. Браво за идејата, браво за мене што си пишувам.
Ете така.

 

Секогаш сум била искрена,а на многу им смета мојата искреност,па поради тоа сум изгубила многу "пријателки".Сите ја сакаат вистината,а кога ќе им ја кажеш сите се лутат.
Ми е галје,животот продолжува напред! Искрена сум и ја ценам искреноста,тоа мене ми е најбитно,мразам кога ми прават понекои лице од рај.

 

требаше да биде ден за медитација, ама како да отидам кога страв ми е да излезам од дома
дури и вонредни вести имало-предупредување до граганите да не ги напуштаат своите домови нели им е ден на Албанската популација од цела Македонија се во Скопје-се плашам

а вчера што гледавме филм на тв Сител со мајка ми-да и правам друштво, да не биде сама-пострашно нешто во живот не сум гледала
маж навидум нормален,после 40 години брак, да најми луге кои снимаат порно филмови и после тоа убиваат девојки да извршат еден таков грозоморен чин на 16 годишно девојче и да плати 1 милион долари на адвокат да го прикрие тоа пред јавноста -со убијциве пола-пола требало да ги делат парите ама ете не испаднало така и неговата сопруга најми детектив кој дозна се и ги испотепа во судни маки убијциве а типот што го извршил тој чин Машина дури и го сонував нокеска со маската на лицето и иако сум веке возрасна со мече спиев , страв во коскиве ми влезе
а додека го гледав мислев дека ке побегнам од своја кожа
замислете сето ова е испирирано од РЕАЛНИОТ живот
што ли не прават тие одвратни бедници полни со пари
какви ли не мисли им се моткаат низ главите...

 

Знаете што?
Јас мојата мачка ќе си ја препознаам и покрај 1000 исти како неа.
Таа е едно портокалово МНОГУ грдо маченце. Има зелени очиња како грозје а долниот очен капак и е на едно место малку поткинат, исто и десното увце бидејќи таа е по природа "многу мирна мачка"
Мустаќот и е заштитен знак! Покрај останатите бели од двете страни си има и по еден црн мустаќ.
Мајка и ја родила со бели гаќички и шарено (Портоколаово со бело) џемперче.
Задните нозе и се малку криви и кога се движи забегува малку, де на лево, де на десно. Тоа е последица од симнување по брза постапка од вториот кат на куќата во двор.
Очњаците или т.н. кучешки заби и ѕиркаат и кога устата и е затворена.
Љубимица на татко ми е. Секогаш го пречекува кога тој се враќа од работа и по скалите се гали со него. Во слободно време сака да му го масира стомакот и истовремено да дреме.
Ужива кога и го чешкам делот околу ушите и грбот.
Заедно спиеме, знам кога и како се чувствува, знам кога е гладна и жедна, кога сака надвор и кога сака внимание..
Среќна е кога и зборуваме и и го изговараме името, ако е надвор се качува по дрва и се треска од земја, ако е дома не можеме да ја сопреме. Обожава да трча од соба, во соба.
Опасен ловџија е и честопати ми приредува стресови фалејќи ми се со уловениот плен во уста.
Чувам грдо маченце, ама проклето многу си го сакам!
Посебна е, има свој специфичен лик, поглед и карактер. Затоа со сигурност знам дека и покрај 1000 други како неа, јас веднаш ќе си ја препознаам мојата мачка.

 

СДК или исто така, сакам да се пофалам, си го добив првото цветче ! Јеееееее

 

Bitch please

 

Понекогаш си ги затворам очите и зад нив постои еден прекрасен свет. Го гледам тој свет и уживам. Но, неизбежно е нивното отворање... и тогаш светот исчезнува. Толку брзо. Толку е тажно. А пред мене се истите луѓе, но други карактери. Истите простории, но други интериери. Се прашувам, зошто повеќето време што го минувам свесна е со отворени очи, кога светот зад нив ми е толку поубав и помил? Да можевме да бираме што гледаме... па, тогаш се ќе беше премногу едноставно а тоа секогаш здосадува.
Но си најдов алтернатива. Очите ги затворам и целосно се соживувам со тој свет. Кога ги отворам, душата веќе таму ми останала, па пред мене се изгледа како ништо. И... лебдам. Одам. Летам. Се е толку едноставно, ништо е толку едноставно.
И тоа не може да трае засекогаш. Но делува.

Вчера, после толку долго време, зборев со мојата најмила англичанка. Можам да кажам дека и јас сме многу, многу, многу слични и при тоа ни малку да лажам.
Се прашувам зошто толку ретко збориме... но ќе го променам тоа. Си ги разменивме новите броеви.
Повторно песна не збилижи.. И после драматичностите што секогаш ги имаме за делење преминавме на филозофиите, и тие не однесоја назад кој музиката и момчињата.
Исто како и секогаш.
Треба да и пишувам почесто. Толку е лесно да разговараш со некој што, горе-долу, исто гледа на светот како тебе.
Сепак сме само деца...

 

Колку е убаво чувството да си среќна и задоволна,цел свет ти се претвора во бајка и твоето расположение го приметуваат сите..

Обично недела како ден секогаш ми бил синоним за депресија,за некое чудно чувство,за лоши вибрации во стомакот.Но денес не беше така.Колку е убаво чувството кога седиш на трпезата со малку винце со убав ручек а потоа и со десерт.Колку е убаво кога сите што седат на таа трпеза се среќни и уживаат во јадењето.

Додека уживам во моето слатко задоволство,правам планови за утрешниот ден.Таква сум јас,мене мора се да ми биде испланирано.Морам да имам време за се,и секогаш успевам да реалирирам се.

Не ми е ни гајле што утре е понеделник,и него со душа го чекам..

 

СДК дека сум најсреќна на свет конечно ми се роди внуката

 

За да најдеш нешто во фрижидерот треба првин да ставиш нешто во него.

- Македонска Преживувачка Поговорка

 

Ах, овој мој чудесен свет.

Ќе речев земја, ама земјава ми е се само чудесна не. (да бе, го искористив на ТАА слоганот, па шо!)
И џабе што цел викенд си ткаев шеќерна волна во мислите, водев љубов ко пред апокалипса и исто толку силно му кажував дека го сакам, џабе што косава никако да ми застане на место и ваљда ми е љута што веќе не си ги кратам шишките, и џабе што се претупанив со захер торта на рекорд.

Додека си ги рекапитулирав скорешните настани, мутавата тишина ја прекина орда момчиња завиткани во шиптарско знаме (океееј, ајде, албанско знаме), што се дереше „Шкупи, шкупи“.
И ај што моето Скопје го викаат Шкупи, и јас и тие знаеме дека Скопје ќе си остане Скопје, исто како што императорот на Кина не се покори пред Шен Ју во Мулан.
Супер е тоа, чувство на националност, патриотизам, пичке си материне. И у цел тој наплив на „емоции“, еден од дечките зема триметарско знаме, и со дрвената дршка ми лупна крвнички во прозор. И ба-ба-бам! Се растресе стаклото/пластиката (шоидае), ама не се скрши (среќа?)
И јас колку што сум фина и дамски настроена, нежно го издолжив средниот прст и го усмерив кон „неранимајкото“.

И на сета моја среќа, чичето што седеше до мене беше шиптар (овај, албанец), и проба да ме поучи:
- „Ќерко, не им замерувај, млади се, мислат дека се што лета се јаде.“

Констатација на место.

Арно ама. Кој кур (пардон мај френч) бе чиче ти мене ми продаваш муда за бубрези и правдаш такви дивјаци? Шо не ми мафна со знамето наместо да се обиде да го сломи прозорецот од кој и двајцата ќе го јадевме стапот? На крај краева, и мене на 5 години ми беше интересна помислата да си го избришам газот со брусна хартија, ама знаев дека ќе боли и си се држев до регуларниот гз папир.

Во другите вести, кучето ми е програмирано да бара млеко секојпат кога некој во станов пие кафе.

И така.

 

Така иде тоа, ќе тргнеш сабајлечки со ентузијазам и тој ќе расте и опаѓа луда линија на срцето на оние апаратите за ЕКГ или за што и да се. Ќе се губиш и нервираш, ќе те збркаат кокошки на чело со петел и ќе гледаш среќни семејства со детето во количка. Па некоја баба ќе му зборува на детето како да е дебил (многу го мразам тоа) а мајката ќе превртува со очи. А ти, ќе јадеш некое ново колаче иако си на диета ама изгледа толку проклето добро и ќе си купиш лаванда и џемпер.

Сега џемперот ми се суши а собата ми мириса на лаванда. Барам рецепти за колачиња со лаванда, вечна желба ми е да направам едни такви. Комшијата те свири те не свири на пианото, кучето одамна прекина на лае. Ќе си се пресметам еднаш и уште еднаш, ќе си решам да прошетам уште некаде и последниот месец на шпагети и сос од домати да го преживеам. Ќе си се преслушам за вистинските пријателства и ќе сфатам дека навистина се бројат на прсти. За жал или за среќа.

Сакам да си ја гушнам, една мила друшка со која сме толку различни и толку слични. И си се смешкам кога ќе ми текне како ќе и дадам поклончиња и кога знам дека ќе ми каже дека и е само мило што се вратив.

Во недела и глувците ги мрзи да играат оро иако мачката не е дома. Затоа што е недела и затоа што им се може.

 

Ја не сум дебела, пуна сум со финти.

 

Тие што немате, Ќе ви ја дадам мојава па вие бидете ми благословени.

 

Е што се добива од FeCN3+HNO3?

 

Ако е благослов да се има брат,јас мојов ќе ви го дадам

 

Mam napad, што би кажале Чесите или имам идеја на нашки... ма ме мавна идеја тука у Скопјето да си останам четири полни недели без престан. За првпат! И кога мојта штикла пак ќе стапне на штипските калдрми, оооох, да видам убавини да видам, на ново да ми замириса. И среќен свет, шо би рекле другарите од Берово, оооооох и рушевини да не видам.

И сум поорганизирана, и сум подобра, и сум похрабра и повесела. И сум бестрашна оти овој Достоевски направи јака поента по милионити пат (како читам, така живее!) Како каменот не боли, ама стравот од него боли!

Плус свечено сум предана по цел ден на уката и книгата и чешкиот јазик и на водењето љубов.
Амин!


http://www.youtube.com/watch?v=gb-H4Sko ... re=related

 

Баба ти со крив р'бет не ти одговараше, сега ни сестра ти..ах .

Спојлер

П.С (Морам да ти признам ретко во животов не сум сретнала личност, што дава такви епитети и описи на луѓе)

Туку дождец си врне, си направв јадење за два дена, и тап во фриждер. Со Сагар си рековме утре е Д деј.. Си направив брош од две срциња, книга, кафе, подршки со сестра ми, порака до моите памет да им дојде, и тека животв тече.. се влече..


П.С а некој модератор нека го бришне горното мислење.


http://www.youtube.com/watch?v=KIiUqfxF ... ure=g-vrec

 

Значи девојки секогаш и во секое време бидете средени
макар и за до продавница ..никогаш не можете да знаете на кој ќе налетате по пат
пример јас прееска по пижами папучи за низ дома и креон размачкан до образи -.-
И одеднаш некој ми вика Мнг важна кога ќе се свртам што да видам еден далечен симпатија што после толку пишување никогаш не успеавме да се запознаеме во живо
и мораше ли на ваков начин !??
аабе судбина
Сериозно секогаш средувајте се

 

Сеа не смееме да бришеме мислења ни во рок од 1 саат?
Океј.

Да се знае, ова ми е редактирано мислење...