[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Тешко ми е , а незнам од што.
Како кнедла да ми стои во грлото, плус школо, плус со диетата , домашните обврски, и се некако се собра како да треба да експлодира нешто па да ми е се нормално..
Едноставно изморена сум од многу работи..Сакам да помини

 

Не некои луѓе на забите може да им се игра шах.
Со почит, Јане Сандански постои како клиника која работи со плави картони расположливи теткици за правење заби!

Надвор од темата:

 

Во последно време, се почесто паѓам на муабет со разни луѓе на тема - позитивност.

Кога ќе ми речат - Еј, абе како си ти тоа цело време позитивна?
Ми иде да им речам - А како успеваш ти цело време да си негативен (вампир)?

Млада сум, овозможени ми се некои работи што во денешницава се луксуз, убава сум (барем мислам дека сум, кога и да се самоанализирам дали сум убава или не, ми иде тоа дека мозокот не гледа 5 пати поубави неголи од што сме ), имам супер фамилија, имам пријатели, имам во секое време каде и на кого да му се јавам ако ми се пие кафе или ми се пијанчи, според другите имам и еден момак кој наскоро би можел озбилно да се заљуби во мене (се надевам и јас во него, некако се подбутнувам, кхм ), здрава, права уште 5кг минус и најзгодна на цел свет!

И шта више речи и посакати?

Да, ме маваат периоди, ме нервираат некои луѓе, не сакам марули и моркови и калинки, и не сакам некој да ме цица, ама јеботе... Ќе легнам, ќе поспијам, како нова сум наредниот ден. Или едноставно си ги собирам во мене работите, ќе минат утре, зошто да го расипам нечиј денешен ден. Па не е страшна работава да седнеме од тежини и маки и да кукаме како ништо не ни чини, ајде да легнеме ако не и да чекаме да умреме?

Не ја бива, нели?

Апс енд даунс, апс енд даунс....

И еден ап - вино и Новел вечерва!

Гледам многу ќе сме таму, немој некој да се дерел Дузи по мене!
Дискреција ПЛИЗ.

 

Теглите се скршија, од 5 ручеци останаа 2. Си велиш, добро бе уште не е 08:30 ч, а веќе си почнаа грижите? Мака ми е за трудот од мама. Крив е најлонот. Неточноста. Непрецизноста. Брзањето. Ама се случува. Веќе се случи, ништо не може да се направи. Ја погледав цимерката во очи и и‘ реков: Има мнооогу полоши работи на светот. И нејзи и‘ беше криво и имаше грижа на совест. Ама еј, 8 и пол е! Не сакам намрштена да го почнам денот! И така бидна... Денов си го продолжив нормално (иако немав кафе), со насмевка на лицето, со мандерина и комат од сирење во ташна заминав на факултет... Фини дискусии и смешки... На враќање среќно си купив Јакобс и сигурна сум дека утре ќе е сосема поинаква приказна, нови стрест тестови, нови насмевки, нови успеси, нови шаренила и мешавини од случки и луѓе.

п.с. Го чекам моментот кога ќе ги пуштат сијаличките над цела Партизанска

 

Сдк им се чудам на луѓето кои поради тоа што тие имале лош ден се трудат на сите наоколу да им пренесат негативна енергија и да ти ја исцицаат и последната трошка позитивна енергија.

Значи знаат дека цел ден сум била на предавања, цел ден од предавална во предавална, од слушање секакви муабети и чекање во ходници, и знаат дека сум уморна не спијам како што треба деновиве и пак цицаат енергија додека имаш во тебе.
Имајте милост бре луѓе, т.е. бидете луѓе.





Денес ми треба мир и изолација од такви луѓе.

 

Мајка ми му се јавува на братучед ми да одиме по телевизор. Ме зема што ме зема ама и ме зезна. Прво го свртевме пола Скопје, а потоа отидовме пред Нептун и ми вика - оди одбери. -Абе не ме зезај, кај јас знам да одберам ТВ? Абе оди ајде, не ме зезај, можеш. И ми тупна ливче и пенкалце во рака да запишам кој ми се допаѓа за да го провери после тој. Мислам кога веќе ќе проверуваш ајде ќе одбереме заедно или уште полесно одбери ти.
И влегувам јас, кај прво да гледам? Сите ми се исти, гледам цени, гледам како изгледаат ама тоа е тоа. А јас да го пратев него пудра да ми одбереше ќе ми одбереше???????
Застанав, се врткам, се врткам џабе. Мајка ми ми се јавува- Ај ѕирни и за правосмукалка.
Ај си мислам таму поарно ќе ми иде. Како не! Знам што не сакам ама не знам што сакам да има правосмукалка. Плус и мразам правосмукалки, сестра ми е задолжена за чистење со неа.
Излегов. Ми вика- И одбра? Да одбрав, убаво изгледа, цената е океј ама мал ми изгледа. -Епа ај јас утре ќе разгледам. УТРЕ? Цел ден ме мафташе за утре да разгледа???????

Си доаѓам дома. Мајка ми лекот да си го испијам. Гледам не ми е тоа апче. -Мамо ма си ми дала од тие за алергија. Замолче и ете ја одеднаш - Е ако де испиј го се држи за стомак и се смее.

Блесав денов. До вечер средба, кој ли знае како ќе се одвива...
Ако преживеам ќе пишувам

 

А не дека не е прекрасен кавров?!
http://www.youtube.com/watch?v=YcMat4JOU60


А не дека не го видов...а не дека не се гледавме од двете страни на пешачкиот и го направив најдебилниот потег кој во тој момент ми беше најлогичен. И сега се чувствувам чудно.
Изгледа многу имаше право мамата...
http://www.youtube.com/watch?v=p6fwA37LEqA

Ми рече дека се гордее со мене за многу нешта,а јас не знам како соодветно да заблагодарам и да му кажам дека и не треба баш.
Ден вторнички. Увек го сретнувам во вторник,ко за беља...или кога е истрошен скроз.
Да си фатам да си читам најарно,после ќе си ја гушкам драгуљка моја.
И луѓе мои, на мачорот мој ми се чини му се слошува од што гласно преде. Ќе земам ќе го снимам и ќе поставам тука едно аудио да го чуете,да ве стопли.

 

СКД хороскопов на фемина е 100 % вистинит..Иако до сеа се жалев дека станав во 4 и бла бла цел ден лежам во кревет,замислете добив професионална понуда за работа и тоа ме направи многу среќна .Одма сеа правам комбинации што да облечам утре и да оставам добар впечаток .Да облечам штикли,чизми или ниски кондурчиња што викате вие?
Луѓенца.....љубов до сите!!!

 

Моментот кога одиш во библиотека и и викаш на госпоѓата да ти препорача некој еротски роман,а она ти ја дава Агата Кристи...

и вие зборувате кога некој ќе напише сВати наместо сФати...а кажете шо да правиме кога секаде во учебникот е напишано сВати,во учебник брее...

 

Светлината никогаш не заминува.. оди само на починка. Нејзината убавина се гледа во нејзината вечност. И затоа... кога е темно и мрачно не стравувајте. Ќе помине. Тоа е само состојба на недостиг на светлина. Тоа е само миг. Миг и ништо повеќе.. Миг низ кој треба да се помине.

 

Mnogu mi e tesko bez tebe te molam vrati se..znam deka nemoze da se vratis ama..
[mod-kirilica:ic1tb2zm][/mod-kirilica:ic1tb2zm]

 

Немам зимска депресија јас и во лето можам да спијам по цел ден

 

Дојдов од школо, малку одморив и седнав да учам математика.
Легнав одспав, се уклучив да ве ѕирнам и сега пак ќе одам да учам.
Писмена математика, Везилка на памет, граѓанско последните неколку лекции..аха, ќе ја биде.
Ај.

 

Факултетов дур го тераат лабаво го тераат, ама кога ќе стават пример како сега две недели турбо турнус да не знаеш кај да се завртиш бре. Не е дека наредната недела ни е слава, не е дека цела работа е на грбот на мајка ми, не е дека треба да и помагам и не е дека отсуствата се дозволени. Ми иде да потепам некој ако ми верувате. Ко што пиша Трендафилка ми иде да фатам да пцујам и пензионери и јсп и пракса и факултет и луѓе што немаат осет за организираност и правење распоред, и студентска служба и се по ред. Ама ќе одберам да не се замарам и некако да најдам решение зошто во спротивно ќе се пореметам.

Инаку ме фати мајка ми во тесно и во четврток денот ќе го потрошиме одејќи по лекари.
Значи јас сум метната на некој, знаете се тоа днк, гени, трте мрте, кога таа жена ќе зацрта нешто го исполнува бре па мајка јана нека е. Не дека јас сум нешто поразлична
Се чувствувам некако смешно исплашено ко да ќе оди на родителска бе. Додуша ќе оди утре, ама кај брат ми Па ќе си шетаме во четврток, секако и ќе гладуваме и ќе се клацкаме по автобуси со полни мо*ни меури, и кога ќе почнат да и кажуваат... Госпоѓо вашето дете(впрочем ретко кој верува дека сум и дете, жената изгледа ко да има 30 години!) си има проблем со главата, одиме надолу малку срцето и забегава поготово во одредени ситуации, има плажа во бубрезите, и швајцарско сирење место јајници. Не знам што друго ќе испитуваме инаку веднаш ќе ви кажев дијагноза. Па сигурна сум дека ќе ме стават на зелена диета, знаете смеете да јадете се што е зелено како зелка, марула, спанаќ, краставици и толку... па ќе почне да ми купува само здрава исхрана и се е тоа во ред зошто нема сама да се мачам во диетава пардон здравиов режим

Додека пишувам тука ми врти татко ми на скајп ми се криви и ми спушта бе Алооооо каде бре така? А мајка ми до тука ја слушам како се смее, им нема оправање. Прееска кога дојдов ми покажуваат два бели листа викам што е работава бре, тие на интернет клапнале нашле некој тест колку се познаваат и според тоа колку си одговараат и ми викаат гледај се точно сме си одговориле еден за друг а тајно одговаравме и без кажување, ама дали да се смееш или да плачеш или да им забраниш да користат компјутер работава. Ама се изнасмеав, си се сакаат луѓето а си ги сакам и јас колку и да се будали.

Простете ми денес сум малку налудничава, се изнадишав хемикалии цел ден, ама и се смеев цел ден, некако таков ми беше денот, убав. А претежно со вторник не се сакаме многу многу и ме радуваат вакви промени.

Одам сега долу малку да си ги воспитам децата

Едит: дури сега приметив дека цели 6 дена здраво се хранам, фак јеаааа

 

Изморена сум од едноличностите. Од клишеата на мајките дека нивните деца се најдобри. Изморена од тоа што добивам скоро се, но она најслаткото не. Разочарана сум од она добро познатото - крвта не е вода - а секоја минута гледам дека е! Секоја минута гледам како некој се повеќе се валка во длабока завидливост, а јас ете секоја помината минута плус, јас морам да седам и бидам нем набљудувач на таквата мизерија од луѓе. Ама затоа тука е чистиот воздух на Водно. Тука е мојот грамаден ( мислам пискав де) глас со кој го поздравувам секој пат. Во Чаир било пуста темница. Ц.ц.црц! Жално. Жално е се во нашата М. Жално е Скопје, жална е Струга и жално е Тетово. Бришете од тука вие лошо тилци. Од земјава наша направивте каша, направивте црна каша.

 

Дебела јакна, топло шалче, чизмички и јас сум веќе подготвена вечерва со сиот капацитет на белите дробови да го вдишам студот.
Прекрасно мириса зимата, на прагот е и јас ја чувствувам.
Едвај чекам да се фрлам во неговите прегратки, да го бубнам неговото студено носе, да го фатам за рака и да почнеме да ги шпартаме маалските улички.
Сакам кога ќе ја свиткам раката во тупаница, а тој ќе ја скрие во неговата поголема топла дланка за да ја стопли.
Ниту чајот во зима не ми годи толку колку прошетките со него.
Имајте убава вечер,исто колку мојата!

 

Спојлер

Сакааам да каажаам дека секогаш кога ќе решам да седнам и да се релаксирам малку тука на форумов, со едно капучинце, веднаш налетувам на негативни коментари и личности, кои изгледа немаат друга работа, па си тераат контра со кој ќе стигнат. Значи, не постои тема на форумов, каде некој објавил мислење, а веднаш потоа да се најде некој друг што не го почитува тоа. Луѓе бре, па секој има право да си каже по нешто, не може сите да мислат како мене или тебе или Петкана или како Стојанка и не знам ти која друга.

Како и да е.... друго што сакав да кажам е дека едвај чекам, и не можам да дочекам, да добијам повик за свеченото подигање на дипломите од фах...Не можам да го дочекам она чувство на фрлање на капите, доделување на дипломите и се така со ред.... мхмхмхмхм...убавини...

 

Велат времето лечи се и од ден на ден се останува се по далеку во минатото..
велат и болката кога тогаш исчезнува, избледува.. велат дека се има почеток и крај,
и секој крај е почетокот на нешто ново...
Велат дека секогаш после дождот доаѓа сонце...
Велат...
но што се случува кога се изгледа како времето да стои во место, кога се изгледа толку јасно и чисто како да било вчера..
кога тој крај е стварно крај на едно нешто кое никој почеток нема да донесе исти чувства, иста среќа..
што кога после дождот останува само сивилото и маглата...???



А што кога веќе ни самиот не можиш да ја издржиш болката и да ги потисниш солзите и едноставно не можиш да се убедиш себеси дека мораш да останеш силен...

Што кога е веќе премногу доцна за да промениш нешто што веќе си го сторил, кога ке погледнеш назад во твоето минато и посакуваш да ги избришеш тие неколку моменти кои ти предизвикале значително
повеќе болка одколку среќа..
што кога понекогаш се каеш што си бил среќен затоа што таа среќа животот подоцна ти ја наплатил со солзи?

Зошто во животот порано или подоцна плаќаме за среќата која ја доживуваме???
Зарем не сме ја заслужиле?

И потоа си го кажувам себеси ова..


Животот продолжува...
ама ништо од горе наведеното не поминува, не се заборава... и колку да се трудиме да избегаме од него тоа не следи насекаде, се нешто не потсеќа на минатото... а доволна е само една искра да разгори една рана...
Како да заборивиш некој кој ти бил толку важен?
Како да се помириш со тоа дека ти никогаш нема да исполниш ниту еден милиметар од неговото срце?
Како да чекаш времето да го избрише... како да престаниш да го сакаш... како да се бориш со твоите мисли и твоето срце?
Пробав илјада пати, се борев и уште не се предавам...
ама не оди, не поминува, не се заборава!....

 

Соберете храброст и бидете од тие што не се плашат да го направат првиот чекор..
понекогаш само еден мал потег може да смени толку многу работи,па не рекле за џабе кога ќе остариме повеќе ќе се каеме за работите кои не сни ги направиле одколку за тие што сни ги направиле..
Ова е за сите девојки што секогаш се чекаат на тацна,а потоа си кукаат..како ништо не им оди во животот
без разлика дали се работи за љубов или кариера.
Иако и јас сум една од ретките кои го прават тоа и има најмлаку право да суди...Верувам дека еден ден ќе се сменам и ќе ја зголелемам самодовербата зошто никогаш не губиме ние... губат само другите

 

од толку работи што сакав да кажам, ништо не ми текнува
после цел ден без интернет, убаво е кога го имаш по дома
а што сум ко ова тоа е друга приказна