[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

http://off.net.mk/bavchi/jana/rekov-dek ... m-za-serii

Пф,колку е само ту таузнд енд лејт женава,не е свесна. Луѓето више стекнаа имунитет на турски серии, она ми пишува некоја безпоентна колумна( У превод,не верувам дека некој упште уште ги гледа освен пензионерите). Некако не ви е јасно луѓе дека се нема капацитет за поише и помирете се. Ај да се обединат Лила и Мишко да прават Несоница пак, за да имаме што да гледаме. Не,не фала,до тогаш ќе си симнувам филмови и ќе си гледам други канали,еве завчера гледав за парењето на мравките (епа сеа...),ама бар мирна ми е главава од стари луѓе.
И зошто уопште уште пишува не ми е јасно,со се сликава шо ја турила...

Инаку,ете,попуштив...Се расплакав... татко ми ми раскажуваше колку било тажно кога се селеле од едно место и како биле тажни со братчињата дур да излезат од местото во кое живееле.Седнати во колата,со стуткани ноџенца и збунети погледчиња (си ги визуелизирав фацињата мили, што им ги гледам кај баба ми во соба,урамени,за неа цело богатство, цело нејзино петнаесетчлено потесно семејство,од бебиња до апсолвенти,до свадби) И после откако излегле на главниот пат,почнале да свират на усните хармоники кои им ги дал чичко им кој се вратил летото на одмор како питомец и ги учел да свират и им ги чешлал косичките дур баба ми и дедо ми биле на работа... Епа... тажно,не?! Мислам... како филм,тажен филм...

 

СДК

Денот убаво започна. Се е убаво кога започнува со него. Со неговите коси очи, насмевката... Го здогледав на врата, сеуште нерасонета, го турнав да легне до мене и го прегрнав. Го сакам тоа чувство, го сакам неговиот мирис, сакам кога сум во неговата прегратка. Го сакам! Ме гушкаше и почна да ме бакнува, устата ми беше сеуште залепена, очите надувани, но не му пречеше. Не му пречеше ни мојата бушава коса, ни моите жолти пижами, бидејќи ме сака таква, природна, каква што сум!Се вртев, превртував, ме гушкаше одзади, му лежев на градите, ми лежеше и тој, и секако беше убаво. Но се вртев, сакав да откријам како е најубаво, како да е само овој ден, како да никогаш повеќе нема да го доживеам ова... И заспав, заспав во неговата прегратка. Се чувствував сигурно, заштитено, како никој освен нас да не постои на овој свет, како да немаме ни еден од проблемите што ги имаме. Се разбудив и сеуште беше до мене, ме скокоткаше, се смеевме, се сакавме... Сфатив, врската ни е нераскинлива, сфатив дека ми недостига, дека ми е потребен, сфатив дека ова е вистинска љубов. Тој е љубов! Ме зема во раце и ме крена високо, се чувствував како да сум над облаците. Беше убаво, весело, романтично, но и чудно. Се во едно. Не можев да се разделам од него, и навистина не знам како го направивме тоа, како се разделивме, како го пуштив да оди?! Си седев и сеуште не знаев дали е сон или вистина, се додека не се јави да ме потсети дека двајцата ова го чувствуваме, се јави да ме потсети дека ме сака! Кога му го слушнав гласот знаев дека се случило, вистина е, и ништо друго не е важно. Убав беше овој ден, ден за него. Се надевам дека и убаво ќе заврши. Сакам уште многу вакви денови, уште многу среќни мигови со него. Се надевам дека проблемите што побрзо ќе ни се решат, кој знае...

 

Прекраснотиии! Nessun Dorma! Ми дава некое чувство, како да можам да се воздигнам колку сакам, како да можам се, една голема сила. Ме потсетува да сум среќна и задоволна, така е. Така треба да биде и со сите, имаме се, нели? Ме тера да мислам на важни и вистински нешта на винстинскиот начин. Ме воздигнува песнава, едноставно неможам да опишам, не е доволно тоа. Многу сум среќна бе.
Прекрасно чувство, убајни. Искрено ви посакувам убава вечер! Заслуживме релаксација после тешката недела.

http://www.youtube.com/watch?v=VATmgtmR5o4

 

феминки да ви се пофалам.......си имам ново телефонче,се унапредив и јас а денот некако тапа,ме депримира ова времето,се е некако без врска.......

 

Простив неопростливи грешки , пробав да заменам незаменливи личности, ги заборавив оние кои мислев дека никогаш нема да ги заборавам.
Реагирав импулсивно, ме разочараа оние кои мислев дека никогаш нема да го направат тоа.
Но и јас разочарав некои.. Стекнав доживотни пријателства, изгубив некои кои мислев дека никогаш нема да ги изгубам. Се смеев и кога не требаше, плачев.. Сакав можеби, и бев сакана.. Живеав од илузија и мислев дека ќе трае засекогаш.
Имав скршено срце. Врескав, скокав и плачев од среќа.. Плачев кога ќе слушнев песни и кога ќе здогледав стари слики, телефонирав само да му го слушнам гласот.
Пак се заљубив во некоја нова насмевка, се плашев дека ќе изгубам некој многу важен (и на крај го изгубив) , но преживеав.
Животот сеуште не ме измори !
Стварно е неопишливо страствено да живееш, да изгубиш со стил и да победиш.. Животот е преубав за да го живееме безначајно.
Добро и лошо, се што ми се случи, изгради од мене Личност каква што сум..

 

Има денови кога сите ти се криви, кога те нервира дури и ако некој дише во твоја близина, епа ова е дефинитивно таков ден!

Од старт, самото сабајле ми беше благо пеколно, го преспав првото предавање, пошо синоќа госпожата во винарија се опушти па на Лоба, што мисле дека е певаљка, и патем едно големо УА за неа, едни е*ани два саати во Чао што треба да пее, и тоа на плејбек го испеа и само се смешка ко ретардирана, ау ми се одмили готово!
И муабетот со дечко ми држе вода, како кај нас, или општо на Балканот, не успева добар глас ако нема воедно добра фигура, демек не е као у Америка или подалеку, како што вели тој, мада јас не се согласувам во целост со тоа, и кога веќе сме кај муабетот со дечко ми, смеам ли да си земам за дозвола сама да си кажам дека сум права кучка и тешки инает, кој овие 3 дена веќе по ред, (значи сама си се чудам што у пм ми е) се однесувам како луда откачена размазена краветина!

Но, тоа не му дава за право да го направи тоа што всушност го поттикна моето однесување, а тоа е една од работите што ги мразам најмногу на овој посран свет Не ми верувај нешто за кое не си 100 посто сигурен дека ќе го исполниш и притоа да ме наполниш со смрдена надеж! Значи немој!
И нормално го знаете крајот нели, нема да се случи тоа што ми го вети, а не е ситница, и можеше да ми каже уште пред некој ден, ама мажулето се исплашило сигурно од мојата реакција, која е задоцнета со оглед дека денес испадна на површина, па нека го!
Лут на мене, не ми звони, не кревам, не ти знам што, немој види се расплачив и се затрчав да те барам па јас, кај не си го исполни ветеното па да ти се тресам на мобилен, иди бе У ТИТ!
Просто и едноставно се можеше да помине без мене сега глава од нервози да ме боли и сама да си смислувам план како да го реализирам тоа што тој требаше, и ќе смислам, еден повик еве сега со мама и готово, решено, подржано, усвоено!
Он 3 смена, раат, не можам да поднесам моментално да е до мене, а ни тој - јас до него со мојата хистерија и размазеност како што рече, ма баш ми е гајле, сам е крив, иако како и секогаш, не признава, јас си знам, и мирна ми е совеста ама бран од нервози ми ја тресе душата!

Се мислам за агресивен психолошки филм ваа вечер - предлози во лп. Фала чао.

 

Сега кога ќе почнам да учам викендов all day, all night.... Па па па...
Ма нема да станам од кревет, од колку спиење.

И што да кажам, друго? Никогаш не ме бивало да пишам нешто. Им завидувам на тие, што секогаш имаат нешто да кажат. Јас сум свирче. Си слушам музика.

http://www.youtube.com/watch?v=LhJGfWeu ... ure=g-like

 

СДК ... Охх што да кажам, а да не делува негативно, разочарувачки ...

Краток неврзан муабет со познаничка ... Таа - што правиш? Јас - еве онака, бев до едно место, па пред малку на прошетка со татко ми ... Таа - става насмевка ... Јас - е да се чудиш со него знам да прошетам, ко другари сме на некој начин ... па кога нема никој за шетња друштво да ти прави ... Таа - па што?? Ако. Инаку нема бре нема човек за муабет еден, не па за шетање и сл. Јас - добро што е со луѓево? Таа - не знам ама веројатно од главата си патиме. Заклучок дека дојде време човек со човек толку да се дистанцира, да се оддалечи како да сме којзнае колку далеку едни од други во километри, а не духовно и ментално. Толку блиску, а толку далечни.
Факт дека се затворивме, станавме индивидуалисти, себични ... еден од друг се плашиме. Интересите во преден план, се бараме по потреба ... се е некако површно, се е некако вештачко ... Вистинскиот однос на човек со човек се губи. Следниве генерации не знам што ги чека, ама веројатно многу поизвештачени и од морање површни односи.

И да, си ги најдов најубавите Адидаски. За некој ден ќе бидат мои.
Барем веќе материјален свет е, па материјалното на моменти може да ни пополни празнини.

 

Кардиолошки срцеви болести. - Груевски, 30.11.2012

Да се запомни! За идните генерации!

Абдоменални стомачни болести... Лилит!

 

Убава е музикава, а и од Андреа Бочели, туку кога ќе го слушне човек тоа Nessun dorma, ко да изговараат на нашки преведено „ Не сум дома“ само некако така споено, како и самиот наслов на музичево
Него, луѓево секаде гужви создаваат, што во автобуси, низ институцииве, џоа нема да завршат тоа што треба, прееска уште фалеше да се онесвестам од толку гужва Полека, кроце , разбирам да се брза, ама до толку гужви да се создаваат, чиниш ќе се степаат кој попрв да ја заврши својата работа.
За се имат време и у невреме

 

Потиштеност, незадоволство,нервоза .
Како постојано да се вртам во круг од кој излез нема .
Проблеми надвиснале како темни облаци , ни ваму ни таму ми оди , на цела мака и моја блиска личност неможам да и помогнам, а до врат е со проблеми и нервози.
И доаѓа момент кога си викаш, зошто мора животот да е толку суров некогаш, а одговор како и обично за тоа прашање нема.
Толку ниска самодовербата не ми била незнам од кога , угоре високо удоле далбоко ..средината зае...а

 

Викендот е пред нас.
Мојот викенд е резервиран за пријателите и семејството.Зачинет со малку домашна храна,и се разбира црно винце заедно со пријателите.
Време е за опуштање и уживање.Нека е за арно само.

Сум качила 3кг. убаво ги прифатив не викам не
Незнам што ми е со периодов ама секој ден оваа недела по една личност ми кажува дека сум се разубавила,не кријам дека се чувствувам убаво кога ќе го слушнам тоа

Дознав една вест..ама за тоа ќе пишам утре.Немам време сега.
Останете ми во добро расположение.

 

.. еееее, конечно викенд, колку го чекав само да знаете
И не ми е јасно зошто лугето поставуваат толку глупи и тупи прашања. Одам во продавница и продавачката ме прашува а оти се шминкаш, кој ти дозволи ма, што голема да не си? И јас се завртев назад мислев на некој друг прашува, и што да видам на мене ме прашува
А, да и бев сведок на кражба, мислам за еден овошен јогурт, пудинг, кроасан и купка да се кради, и упорно таа негире дека не ги украде а и се гледе по очите , уште некоја недела и Нова година, не дека ке се оди некаде, ами едвај чекам да украсам по дома
http://www.youtube.com/watch?v=J-8VCL4uSUc

 

Овој пијан гаѓа амбасада со молотов коктел, денес оп, упростена процедурата за вадење на америчка виза.

Тоа се вика драги мои влијателност,не твитерџиине!
Му се исплашиле бе!
Е овој ќе ни го одржи родот,не оние у собрание!

 

Јас не сум ЈАС, кога мирисам на киви...

Spoiler

 

Нашата мисија во животот не е да (се трудиме да) им се допаднеме на луѓето. На другите луѓе. На родителите, на другарот/другарката или на дечкото/девојката, мажот/жената. За Лајкови па, ич не сме родени. Ние имаме реални, а не електронски Е-животи. Нема онлине или оффлине дел од животот. Еден е животот. Ние бираме како и со кого ќе си го поминеме. Или одминеме...

Најмногу ме сакале и ме сакаат оние луѓе, за кои и кон кои ама баш ништо не сум направил посебно, за да ја почувствувам нивната љубов. Изразот ''освојувам љубов'' воопшто не го сакам. Љубовта не е планински врв или окупирана територија, па да ја освојувамe. Ни девојките, ни жените, не сум се трудел да ги ''освојувам'', туку сум се трудел да си дадеме шанса што подобро да се запознаеме. Љубовта ниту се освојува, ниту се заслужува, ниту се (про)дава. Единствено што сум направил за да некој/некоја ме сака, е да бидам тоа што сум... Самото мое отварање на душата, чувството на слобода пред конкретната личност да бидам тоа што сум, да се смеам кога сум среќен и да пуштам некоја солза кога сум тажен, да филозофирам за животот, општеството, и другите мои омилени теми ... веќе значeло изразување на љубов.

Сто пати да ти речам ''Те сакам'' и сто пати да имаме секс, ако пред тебе не сум слободен да бидам тоа што сум, тогаш нема љубов меѓу нас. Има страв, зависност, заблуда, неискреност, непотполност... Ако не можам сега и овде да ти кажам што мислам за тебе и што чувствувам кон тебе, што ме мачи околу тебе, или воопшто во животот, тогаш нешто не е во ред. Истото важи и за тебе. Не е во ред, ни кога не можеш среќата да ми ја разбереш, да (ме) разбереш што мене ме прави среќен/среќна, а тебе можеби не, или баш и не ти е гајле за тоа... Тогаш сме дефинитивно различни и не сме еден за друг.

И оние кои јас ги сакам не се ама баш ич труделе да ме натераат да ги засакам. Едноставно биле тоа што се’, биле свои, искрени и отворени кон мене, и сме си се нашле на соодветна љубовна и вредносна фрекфенција. Дали било другарство или љубовна врска, или нешто трето, или нешто недефинирано, воопшто не е важно.

Ете дојдовме до тоа дека суштината на животот е да бидеме тоа што сме. А бидејќи не можеме да бидеме тоа што сме пред секого и со секого, токму тоа е фундаменталниот критериум кој тоа и колку ние сакаме.

Да бидеме тоа што сме, да бидеме свои, силни и независни личности е најважната мисија во животот! Сами ќе си судиме, сами на себе ќе си дадаме отчет, самите ќе се погледнеме во огледалото, во душата, самите на себеси ќе си бидеме критериум и мерило на успешност, сами на себе ќе се восхитуваме или само-сожалуваме.

Пријатен викенд

 

‘Фана си дечко и не не фермаш.‘
Да бе. Јас не ве фермам. Не ве фермам кога ви викам дојте кај мене ќе седеме, не ве фермам кога ви викам ајде да излаваме вај викенд. Вие нејќете, и после јас не ве фермам.

 

Ете дојде и петок
некој го чекаат повеќе некои помалку..
Како и да е и овој викенд ветува мнг гужви мнг музика мнг чад мнг цигари мнг алкохол мнг потрошени пари...

Или пак многу кавги мнг лицимерие мнг залудно потрошени пари мнг неверства мнг солзи мнг скинати хулахопки мнх изгребени штикли мнг потрошен кредит

Како и дае убаво поминете си го викендот

 

..најголемата љубов ме остаи... замина тивко..нечујно и без поздрав.. 10 месеци веќе упорно глеам горе, во небото.. и се прашувам дали навистина е таму..дали и тој сеуште ме глеа мене.. дали му недостигам како тој мене... ама не..нема одговор... а јас сеуште чекам некој знак... некој мал знак за да почнам да верувам дека еден ден пак ќе бидеме заедно.. вечноста е долг период..тој баш сега ја "живее".. а кој може со сигурност да знае шо има таму горе.....Сеуште ми е тешко да се помирам со тоа.. времето поминува..а болката е иста... сеуште не можам да те пуштам... те молам не ме терај да го напраам тоа.. цели 10 месеци очајно те стискам до срцево..иако те нема...сеуште те чувствувам..твоето присуство...твојот мирис... како сум тргнала.. уште долго време ќе те преживувам...
...а другата љубов.. ме демне од страна во поише облици... се решава да ми пријде од време на време колку да ме потсети дека постои.. и дека јас сеуште сум жива...

 

Како бе неможе да ви текне што сакаат личностите кои ви значат.
Јас за секој имам по милион идеи да му направам нешто по негов укус, само неможам да си ги реализирам.
Да знаев фотошоп ќе намотирав слика од другарка ми и тој Лиам, ќе ја извадев голема како постер, да знаев само. Да можев ќе го доведам тука, ама да можев.
Мене искрено не ми вредат 100/200 денари, повеќе од кажано од срце „Среќен роденден“.

Spoiler

Имам пишувано овде вакво нешто, сум мислела да напишам или сум сонувала, едно е сигурно .