[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Мава некоја чудна апатија деновиве, ко после долго трчање, или пред-испитна трема, кога не знаеш што со себе. А знам дека е до времево...и новите проблемчиња што никнаа, ко глисти после дожд, печурки на влага. Mожам многу лесно и да ги згазам, ама потребна е одлучност.

Си мислам колку е убава зимата во градови каде архитектурата всушност има душа, кажува некоја приказна. Колку би било прекрасно на пример сега во Романија, во некое помало градче, наврнато со снег, или во дворот на Дракула...или Виена, со секое крцкање на снегот под нозе да го слушаш Вивалди.
Ах... а кога ќе ми текне на Скопје и неговите барокни и културни обиди, ми се плаче. Од една страна имаш некоја очајна реплика на убава глетка, величање на старото Скопје од уфилмани Скопјани кои очигледно немаат допирна точка со реалноста, као поим за култура и одменост, а од друга страна, во истото тоа Скопје, гледаш како некој сочно си плука на поминување, или од прозор.
Живот-компот, што би рекла Трендафилка.

 

Сдк,

Колку можеме, а не сакаме...

 

Кога ќе станеш наспана, со блажен осмех на лицето, и расположена. Реткост за мене, во овој период од годината. За малку ќе заборавев какво е чувството.
И покрај мизерните 3 степени, за чудо, денов ми тргна како што треба. Претпоставувам има врска фактот што е петок. И фактот што уште една недела помина од годинава и се ближат моите омилени празници.
Полека, полека атмосферата ми се вовлекува дома.
Имам желба да ја накитам елката уште викендов, не ми се чека да ми засветкаат сијаличките после Св.Никола. Ништо чудно, викендов да си ја монтирам елката, како и лани, сама. Предноста е во тоа што можам да накитам како сакам, и никој ништо да не смее да промрчи. Годинава ќе им донесам коњче(многу вистински живо), пошто ирвас тешко се наоѓа, ќе му ставам црвен нос, и ќе го заврвзам во сред дневна. Може ќе им текне да се ангажираат и тие, откако коњчето ќе направи видна штета на патосот. Видна, голема, смрдлива штета.
А може да смислам и друг начин.

Бидејќи сите полагања ми ги сместиле во Јануари, месецот кој обично само лежам, се дебелеам и уживам во постновогодишни благодети, ми останува Декември за таа намена. Му се враќам на јамбот, старата љубов за тепање време. И на третиот дел од Мураками, што можеби конечно ќе го завршам годинава. И на правење новогодишни колачиња во форма на елкички, со вкус на кари. И чаеви. Многу, многу чаеви во секакви вкусови испиени на само или во друштво.

Ви реков дека ќе се вратам во добрите за некое време. Ајде Christmas spirit, do your thing!

 

Обврските завршени, и викендот може да почне... ма викенд, ко и секој друг, ако не само потмурен и постуден од претходниот.

 

Нови обврски на повидок!
Можеби работниов ден ќе има сосем поинаков епилог од очекуваниот

 

Чувствувам ќе се разболам, а не сакам. Не за друго, да се разболам а надвор да биде кокал ладно не ми е мака, ама најмногу мразам кога сум болна, ми тече носот како чешма а надвор има сонце, е тогаш ми доаѓа да сокршам се пред себе. И плус тоа во ПМС сум, и тоа си ја врши својата работа, па не ме замарајте денес. А може всушност и да не сум во ПМС, бидејќи доцни 6 дена, уште оваа нервоза ми требаше. Кога не дојде до сега, не те сакам до понеделник теткице, човек неможе на мир да се кхм кхм со либето

Добра точка денес? -Да, вечер нема да излегувам, ке седам кај дечко ми на топло подмотена со филм и двете мачиња до мене- либето и д екшуал кет.

Одам да мавнам жежок туш, и 4-5 чаја на екс. Останете ми со здравје. Мјау.

 

И,сега тој ми докажа дека вистинаска љубов не постои.....Му го подарив срцето..Но како и да е ,нема да дозволам,да ми го уништи викендот

 

Постои, само не секој знае да ти ја подари, ниту пак ти можеш на секому да ја подариш.
Некогаш е потребно многу „коцки да се поклопат“ за да се случи вистинска љубов меѓу дечко и девојка... па и дечко и дечко... и девојка и девојка...

 

Одеднаш, незнам ни јас како, експлозија од среќа во мене. Така, без причина. Добро, јас сакам да верувам дека е без причина. А вистинската причина е тој. Да, тој. Знам дека е забрането да мислам на него, но што да правам, срцево го бара. Помислата на него, шири честички од среќа, содржат огромна моќ во себе и се движат забрзано, поулавено. Ах ти.. треба да си одиш од мисливе, иако тоа сега ми годи.. Јас треба да мислам на друг. На оној на којшто му се ветив. Добро прочитав некаде, не ветувај додека си лудо заљубен.. А тебе сега би ти го ветила и светот....

 

Денес си купив сеќавања. Како? Многу лесно.
Одете до најблиската продавница и купете го парфемот или лабелото што сте го користеле во 2009. БУМ! Спомени на тацна.

Ништо не ме враќа назад толку многу како мирисите

 

... Затоа што тaa чекаше како никој никогаш што чекал во светот… Сите се надеваме дека чекањето ќе се оствари, за оној кој знаел да чека. Затоа што таа го сакаше како ниедна девојка што го сакала досега.

 

Сакам да кажам дека му се радувам на зеленово цвеќенце како мало дете
Барем не го силував форумов со глупи коментари за да стигнам побрзо до него
Имајте убав ден

 

Сега го погледав за прв пат видеово.
Јас лично сум голем љубител на јогата.
Не посетувам специјални часови, но другата година кога ќе дојдам во Скопје прво нешто што ќе направам е - Ќе се запишам на јога!
Според мене тоа е нешто навистина најдобро што можиме да направиме за самите себе.
Редовно правам јога, сама. Со помош на вежби од интернет и слично. Научив уште од малечка, таа навика ми е од татко ми. И сум му многу благодарна.
Кај нас еве почнуваат веќе луѓето да сфаќаат колку јогата е важна. Колкава е нејзината моќ.
На своја кожа, многу добро ја чувствувам. Се чувствувам како повторно раѓање. Толку силна и полна со ентузијазам. Проблемите нема да не докрајчат и депресијата нема да не згази.

Eве го видеото. Убаво е изработено и дава голема мотивација.
Јас мислам наутро да си го пуштате, поубав ќе ви биде денот.
Особено за женските, измислена е јогата нели ние повеќе се нервираме, како големи емотивци а и борци...за секој проблем се бориме со сите сили.

http://www.youtube.com/watch?feature=pl ... QU9bfXyh8#

 

Неможам веќее. Колку и да се воздржувам солзите сами доаѓаат. Мора ли секогаш да е вака. Како утеха земав да слушам песна, небива и небива, пак плачам.
http://www.youtube.com/watch?v=JXmUYdOVJtc

 

Сабајле многу ме расплача една другарка.Први час имавме македонски и ни даде наслови за подготовка на писмената работа.Имавме три наслови и другарка ми го одбрала вториот "Лик или Личност која никогаш нема да ја заборавам".Таа е голем обожавател на Џастин Бибер и пишала за него.Пишала за неговиот живот и сите хумани дела што ѓи направил.Па на крајот напиша и за Аваланда.Кога слушнав за девојчето дека било болно од рак и дека на крајот умрело многу ми стана жал.И на крајот напиша за зборовите на Џастин кој ѓи кажал за Анаванда кога таа починала: "Ангелу,ако ме слушаш знај многу те сакам и никогаш нема да те заборавам".Кога го прочита тоа на мене многу ме погоди и почнав да плачам.Колку и да сакав да предтанам да плачам не можев солзите сами паѓаа.Премногу сум чуствителна за такви работи.Секоја чест за Џастин напишал и песна за Алаванда.Е навистина Џастин бил предобра личност.

 

Дождот го сакам заради снегот. За да го истопи
Си ги средував шминките вчера и гледам пудрата, креонот, тушот, маскарата - се при крај. Мораше ли се одеднаш да се потроши? А и коректор си планирав да купувам.
И така реков ќе фрлам се што не ми треба, ама како да фрлам кога можеби ќе ми се најде празното за друг пат?
Ај не пишам повеќе, полна ми е главата со ситници и глупости, ќе се потрудам да исчезнат, да не ги изнесувам овде, па да останат запишани форевер
Мразам турски серии.

 

Само што се вратив од Mr. Bricolage. Леле кога стигнав до местото каде што им стојат цвеќињата мислам дека ќе полудев. Дечко ми сакаше да ми купи и требаше да изберам кое. А јас цел саат се вртев во круг, сите ги сакав. Гледам едни црвени, други зеленки, трети мешани, па орхидеи па па. Како мало дете им се радував. Се решив некако за едно и одиме да го платиме. Чекаме на каса и некако јас мрчам дека другото цвеќе (зеленкото) ми беше поубаво. И дечко ми ајде враќај се земај го тоа. Значи јас сум анти шопинг личност. Но кога се во прашање цвеќињата, е тогаш губам глава.
Сега за сега во моето мало љубовно катче имам две зелени собни растенија (треба да прогуглам како се викаат) и три бамбуси. А замислете кога ќе имам мое љубовно катче, абе ќе го преплават со цвеќиња.

И знам дека е малку досадно да се повторуваме, но навистина како што и кажа едно девојче: низ Скопјево има многу тажни возрасни жени и мажи. Им читаш милина и добрина од лицето, но и неизмерна тага. Не е праведно, не е.
Сакам да се вработам и на моите да им насликувам насмевки секој божји ден. Морам оваа година да го започнам мојот план - да ги направам среќни.

 

Јас сум вљубена...... и тоа многууууу.... неговото име е Симче!

Spoiler

Сте ја јаделе ли оваа чоколада? Љубов на прв поглед!

 

Можеби ќе беше подобро да бев безчувствителна, да бев од камен.Не вреди да им прави човек добро на другите очигледно, затоа што токму спротивното го сакаат изгледа, кога веќе го сервираат злото каде ќе стигнат.Едноставно не вреди...Се е џабе....Сакам да до кажам, ама едноставно веќе не ми идат зборови ...
Се во животот се враќа и плаќа, немам што јас да наплаќам сметки, не вреди...