[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Се изморив бре. Цел ден шетам. Тек сеа се прибрав.Ама убаво си поминав(ме)

 

Зошто е животот толку неправден? Зошто некои целиот живот си го поминуваат во излежување и трошење на парите на мама и тато, а други пак скапуваат од работа? ова е животот на моите родители. Цел живот скапуваат од работа и се жртвуваат за мене и сестра ми.
Се имам заколнето дека еден ден јас ќе им пружам се што тие не можеле да си дозволат заради мене.
А кога ке слушнам како некои родители си ги воспитуваат децата со ''совети" од типот "Немој срце како ти ќе работиш, ние имаме пари да те издржуваме" искрено од ова ми се повраќа.
Среќна сум што фала богу моите родители се искрени и си кажуваат реално колку имаат и уште што можат да ми пружаат. Облека, добра храна, приватен универзитет, патувања...па уште да барам да се излежувам и кога ќе завршам факултет? е ова не можам да си го објаснам.
Мамини кукли, ај ќе ве видам за неколку години. Сигурно мама и тато нема да се живи уште 100 години за да ве "позлатуваат".

 

Денов ко Недела

 

Постојат денови, периоди во животот кога апсолутно се' ти оди наопаку... Дури и карти да играш, ќе ја изгубиш партијата..
Фала Богу, постојат и оние денови и периоди кога се' се слага и доаѓа на свое место.. Чувствуваш среќа дури и тогаш кога немаш што да правиш и на телевизија ја пуштаат твојата омилена серија.. Па дури и на репризата и се радуваш

Не би да замарам колку е животот убав и сите тие пропратни мотивирачки глупости ама понекогаш мораш да размислуваш позитивно, да ги читаш сите тие мисли кога те инспирират,да се потрудиш и да си кажеш: Јас можам, и сакам...

 

Денес ни е слава.Ех колку ми е убаво дома, оваа атмосфера, сите дома на купче собрани.Гравчето,сармичката се крчкаат, од кујна го чувствувам мирисот на рибите што ги пржи мама-уфф како го мразам ама па обожавам да ги јадам тие вкусни пастрмчиња

 

Е па паднав од смеење.
Кој ако не мојата бабичка.
Додека штракам на лаптопов, баба ми замислено ме праша "А, бабина ќерко, мастило има во таа машината (лаптопов), како пишуваш така?"
Душичка моја колку си ја сакам!

 

Денеска е денов стварноо прекрасен истура снег надвор,се скапав од играње како мало детенце со мачето и сестрами. Сакам снеег

 

Никогаш не е правилен избор да се заљубиш во дечко кој во својата срж е латентен педер. Поздрав до момичката која ја направи таа грешка.

Денес немаше струја кај мене. Јас сама и моето кученце. Запалив илјадници свеќи. Тоа спие, јас читав Ана Каренина. Релаксација. Неверојатно многу повеќе можеш да научиш за животот од машко неголи од женско. Сите женски се занесуваме дека ние сме единствен примерок на совршенство. Машките бар не се увеличуваат дотолку. Всушност не ни им текнува да се замараат со тоа дали се или не се совршени.

 

Луѓето лесно се откажуваат.

 

ова со снегов нема смисла више.....цел ден си врне абер нема за прекин! времево ме уби, а и атмосферава значи сакам сонце! и сега штом има снег може барем да бидам во некоја вила, на некоја планина, покрај камин.... со некого....и со вино греано во рака секако (не барам многу штом веќе неможам сонце и лето да добијам )

 

Едно писмо од печалбар

 

СДК ... снегов ја претера.

 

http://www.youtube.com/watch?v=UOb0ei-Ej6Q


Насловот кажува се`...Never give up girls!

 

Знаете, некогаш и ние имавме многу пари. Бевме хепи фемили. И уште сме, ама не во вистинска смисла на зборот, односно сме, ама не сме. Значи не сме. Или можеби сме. Ма, не знам. Моето семејство може да се сретне во милион варијанти. Еве на пример, вечер ќе гледаме филм и заедно ќе плачеме. Ќе има хармонија, ќе бидеме среќни, ама сепак несреќни, не за друго, ами филмот е жален. Или сител можда лаже?
И не отидов за Скопје кога сите отидоа. Па пред 2 недели бевме, а другаркава кога запнала зошто не сум отишла. Сега сигурно у понеделник ќе ми раскажува колку сјајно си поминале. А ние дома не какаме пари за да одиме секој ден за Скопје и секој ден да сме во ново.
Оти понекогаш е лесно, ама понекогаш едвај врзуваме крај со крај. И иако навидум изгледам дека имам се’ , немам. Не ни излегувам секојa сабота. Оти се нема.
Ама, барем ме воспитале да знам да ценам. Да сожалувам и сочуствувам со луѓето. Да бидам фина и добро да се однесувам, да имам почит пред се’. И благодарна сум им.
И знам дека мама премногу се труди, дури пресилна е. Јас да сум на нејзино место, ќе паднев и ќе се скршев на милион ситни парчиња.

 

Да учев толку колку што седам на фб ..до сега ќе завршев 4 факултети.

 

СДК дека денес денот ми беше преубав ....станав со прекрасна мисла дека денес ќе се видам со едно мало и прекрасно ангелче. Просто премногу бев возбудена. Отидов кај meU...a кога влегов погледот беше прекрасен ангелчето блескаше,во розевко бела комбинација, дотерана и средена како секогаш-епа така е тоа кога мајка и е по модата. Прво беше збунета...ама потоа почна и да се смешка...па да прете со ноџињата...па малата џенцка неќе во место да седи туку сака да се шетка во раце. Па нормално и малце ни заплака инаку како ќе и го чуевме гласчето...ама сонцето на тета не плачеше туку пееше знам јас Е потоа дојде интересниот дел., го отворивме подарокот за малото ангелче најважно неа и беше занимливо...ама мене се ми се чинеше дека meU поише се радуваше на него Ееее потоа почна малото да позира...леле како си се мести за сликањеее душиче душичеее просто не ми се стануваше,бидејќи имав прекрасно поладне со мојата сакана meU и мојата мала шмизла. мили мои многу ми недостасувавте...ај набрзо за Нова Година ќе се видиме

 

Понекогаш чувствувам потреба од тефтеров.

Спојлер

 

Длабоки воздишки....
Единствено се каам за тоа што во минатото сум се каела. Сега на животот гледам како на една прекрасна целина од грешки и правилности,која сепак е доста поинтересна со повеќе грешки. Прекрасна целина составена од контрасти,кои станаа мојата омилена играчка. Совршеноста на животот е токму во неговата несовршеност.
Всушност,се е наша креација,само што некои не се баш толку добри дизајнери. Или не одбрале добар материјал.

 

Не сум голем фан на студ и шлакутарници ама денес му се изнауживав на снегов.

Застаната среде двор, "All you need is love" на слушалки, главата горе, рацете раширени. Се занесов толку многу гледајќи ги снегулките, што ми се чинеше дека јас одам нагоре а не тие надолу.
Летав.