[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Не, нејќам зима, нејќам снег, нејќам студ, сивило, белило. Затворен си дома, не ти се ни излегува. Барем мене не ми се ни излегува. Кога ќе замислам дека треба да се изнаоблечам, чизми, шалови, капи, нараквици, се. Па, и ако нема доволно снег, ќе се раскашави се, да не можеш ни до продавница чист да појдеш.

Нејсе, ќе го преживеам. Од утре пак на работа. Бев на боледување и одморив неделава без притисоци и без станување рано. Убајни. Од утре пак Јово на ново. Ајде уште малку. За брзо ќе стигне 31ви, нова година и празници. Ќе си седа дома, Кавадарци, ќе се видам со моите, ќе се топлам на креветчето пред телевизор, или со некоја убава книгичка и пита со тиква од мајка ми. Ја добив на подарок „Девојката со бисерната обетка“. Мислам дека така се викаше. Ќе видам.

Имам надежи триста. И планови. И монотоноста и пасивноста на зимата нема да ме спречат да тргнам во остварување на истите.

Ќе вложам напори од петни жили, ако треба ќе се дрецкам од асфалт и на глава ќе застанам, под дрво и камен ќе трагам, ама ќе најдам начин. 100%. Не се откажувам така лесно.

И во вака меланхолично расположение во сон и мечтаење за пролетта, ве поздравувам со една песна за поубаво да ви биде неделново попладне.

http://www.youtube.com/watch?v=U2GB0sl90Lg

Ви испраќам топли прегратки и се одјавувам.

Оувр енд аут.

 

Тој шо сака снег дома да му врни .Ај шо врни нека врни ама нека не го наклај толку за да не можиме од дома да излезиме.Нека не биди - 20,а кај нас знај да е и - 30 богами па ко ќе излезам од дома до посакуваната дестинација дури стигнам ќе изгледам како пингвин кој што гази на јајца . А,дури да стигна ќе шлупнам еднаш,два пати на задник и ќе си станам ко ништо да не било Хукахопки,хеланки,фармерки,една блуза,друга блуза,палто,шал,нараквици,капа,па над сето то и некој со колата несовесен ќе помини толку брзо ко небаре се е суво па ќе ме испрска од глава до пети .ПА тој снегот ко ќе се замрзни и ќе стани мраз сите ќе станиме уметнички лизгачи/ки Не бре,не ич не сакам кога е зима ,карајте ме и вртете очи и иако сум родена на зима јас пак ја неќам.Си сакам еден,ден два снегче онака или пак да одам негде на планина во некоја куќичка и да сме само јас,тој и каминот без телефони без компјутери.Таму да ја преседиме цела зима дур не се стопли.Златно лето бре и ич не му се жалам.за то и дур беше жешко н иеднаш не реков дека ми е.
Недела како недела сите дома на купче,се смешаа разни теми на заедничкиот ручек,па смеа.Вечерва топол пресен компот и по некое филмче кое што ќе ме насмее или растажи.Ај и вие имајте убава неделна вечер и почетна работна недела со снегот.

 

На Владо не се оди како самец, Владо ви е само за пар.

Ми пиша едниов дали ќе одам, му реков да. И се видовме, се поздравивме и секој на своја страна. Ми пиша и кога си дојдов како сум си дошла, сакал да ме врати. Се заблагодарив на помислата ама таксито не ми бега никаде. Двајцата сфативме дека во пар подобро ќе беше, но не ние како пар.

Не знам дали ми поминало времето за во дискотеки, па и концерт не знам од кога е еден обичен настап на плејбек. Цури со чанти поголеми од нив, буткање во гужвите. Мислам која е логиката да се пикаш во гужва, да се лупаш со лакти. На средина не е журката подобра од било кој дел од просторот. Лелекање дека штиклите ти се многу високи, а си ги облекол највисоките. Ладно ти е, а си облекла тенки хулахопки и некое фустанче т.е туника развлечена. Зима е, ладно е, треба да си свесен дека ќе ти биде ладно ако не се облечеш повеќе.
И кукав бре за Маракана! Ма не ја менувам за овие места.

И одамна не сум била среќна како синоќа кога видов дека пак го активирал ФБ и утрово кога ја видов неговата порака. Пеперутки низ стомак летаа, срцево забрзано почна да чука. А тек кога ми наговести средба, не знаев каде се наоѓам.

 

Конечно и кај мене дојде снегчето. Си вее цел ден. А јас си уживам и си го гледам од прозорец. А знам сега да сум надвор и не би ми било така убаво како минатиот понеделник кога рано собајле одев накај училиште а тој вееше врз мене ме навеа цела и намокри . А и за брзо време се стопи како да сакаше само мене снешко да ме направи тоа утро хаха . А сега целата улица е покриена со бел снегчо.

 

Фала колешке ами сеа не може да врни по нарачка, јас ти викам да си набавиш едни скии, ти не, па не, ам побрзо ќе стигнеш, секаде за секунда ќе стигнеш и добиваш време, ем нема да паднеш.Ами колешке оди нормално не трчај, кроце, како јас не паѓам, не се затрчувам
Колешке така не се паѓа, уба работа ако паѓавме сите така...
Мислам ме разбираш, разбираш....
Туку јас да се налакирам, време е

 

Хахахха ме изнасмеа .Ами ај ќе си купам скии ама дур да научам да скијам уште сто пати ќе паднам .Колешке и не трчам одам кроце,покроце здравје ама колку и да пазиш негде малце да е замрзнато пак ке шлупнеш,посебно таленти како мене .Разбирам те разбирам не се секиросвај ти ич ај оди лакирај се со тој бордоно лак

 

Што убаво си врне надвор,мх мх мх...
Денес на снег палнинарење,уживање кое ретко така се доживува,кога не ти пали колата ќе се лизгаш по мраз
Како и да е,денес целосно оздравев само се преладив малку па чајче си пијам и удобно под кебенце си лежам,а надвор врене,врене и си врене..
Дојде зима.

 

Па какви мисли ми се вртат во главата, но претежно убави.

Денот е по малку досаден, што е типично за недела.Малце учење, топли чаеви, топла купка, средување низ дома, 45 минути зумба, средување нокти, лице, тело, списанија ....Снегот машала дури сега пред малку застана.Јас го сакам додека врни ,утре веќе нема да го сакам.
Прееска ја барав другарками да шетниме но се сакаше, па си останав дома

Испадна така што новата година повторно со најдобрите другарки но сега со поголемо друштво.И се надевам на интересна вечер.Голем дел од децата не ги познавам но секогаш со непознати се врви поубаво, и се доживува неочекуваното.

Имајте убав,снежен,студен почеток на неделата.

 

..ајде и ја нешо за снегов да промумлам, дека актуелен е, не за друго...
Епа некогаш му се радував а сеа.. убаво ми е само да го гледам како врне од дома, додека уживам во топол чај од ванила и јагода, ама па коа ќе ми текне дека лани го имаше 2 метра, и скалите ја изгубија својата примарна функција зашто слободно низ било кој прозор можевме да си излагаме надвор.. не го сакам пак тоа.. шо е многу, многу е доволно е да обеле низ град, прашинка, колку да речеме дека врне снег, а за коа ќе ни се присака да му се порадуваме, а и за скијање секако ќе си идеме во Маврово, таму нека врне колку му душа сака ете и ја се изјаснив по ова прашање

п.с. ...ама едни се желбите, друга е реалноста.. не престана да врне од вчера

 

Одам во кујна да си ставам за јадење, кога таму братучедка ми.
Си земам чинија, ставам една плескавица, една соленка не солена, едно парче сирење.
Ја земам салатата, ставам само од марулата, полнам часа сок и си вадам вилушка или буцалка, како што сум ја завикала. Си ставив се послужавник и отидов удрив еден поглед на телевизорот.
Се вртам, гледам нема вилушка, си земам друга. Пак се вртам накај телевизорот, имаше некоја плејлиста, сакав да видам што како. Тргнувам да седнам со послужавников, гледам пак нема вилушка. Си земам друга. Ај мајката ..
Кога - ми текна !
Ја гледам братучедка ми со една ѓаволска насмевка ми се кикоти , а зад неа вилушки собрани. Ох, фамилијооо ! Што ќе правам јас без тебе ?

Spoiler

 

Едвај го чекам Божиќниот и Новогодишниот период.Не знам,многу ја сакам таа топла атмосфера,додека надвр си врне снег.Собирање на семејството за Божиќ,дочекот на Новата Година,се е тоа прекрасно.Па уште кога ќе видиш како е се украсено,топло(тоа за внатре ),мене ми е многу убаво. Украсена елка,накитено и уште паичката тебе да ти се падне. Еве сега и ноктите си ги правам во чест на периодов,може и последен ни е.

На снегов,му се радувам. Си паѓа надвор,се постила како тепих.Па уште кога газиш прв по него,неописливо.
А,да,го сакам и ладново.Ми се допаѓа.Ми се здосади од топлото,сега сакам студено.Ми се допаѓа и помислата да имаме многу ладна зима како што најавуваат,па да биде -30.И тоа да го почувствувам.

Како и да е,ви посакувам убава седмица и побрзо да си ги накитите елките.

 

Сдк,


Би сакала да имам една малечка куќичка некаде далеку. Не во град, не ни блиску до град, туку навистина многу далеку. Можеби покрај некоја река, до некоја борова шума... некаде каде нема апсолутно никој. Каде нема коли, каде нема брзање за што побрзо да стигнеш некаде... туку место каде се оди многу бавно, каде времето едноставно не поминува толку брзо.
Сакам да си имам една скромна шталичка. Во неа една убава шарена кравичка, која искрено би ја гледала, па и чешкала секој ден. Да си имам неколку бели коковчиња и еден убаво граден шарен петел, кој би ги чувал. И ем ќе си ги гледам и ќе им се радувам, ем секој ден ќе ми несат пресни јајца .
Да имам малечки зајачиња. Не да ги одгледувам за храна, туку за љубов. Кога ќе имаат малечки, едноставно ќе си ги пуштам на слобода да се радуваат на убавината на природата.
Ќе си одгледувам и пчелки. Ах, колку ги сакам. Тие ми се инспирација за трудољубивост. Цела држава во мало. Градат, собираат, преживуваат и на крај го жртвуваат животот за она што е нивно. Работници, но и храбри војници. И така ќе си имам и мед, а ќе ми бидат украс и музика и ќе ги гледам како им се радуваат на прекрасните цветови во полето, дворот...
И на крај најглавиот, стражарот. Едно прекрасно големо куче, можеби шарпланинец или алјаски маламут (оти го сакам многу овој мој ѕвер дома ) кој би чувал се.

Од друга страна еден голем овоштарник и една гооолема нива. Просто го сакам тоа од срце. Можеби за некој мачно и исцрпувачки, но за мене е радост. Колку би сакала да ги гледам тие растенија кои растат благодарение на таа љубов. Да го гледаш како расте, како се појавуваат од земјата првите листови, како потоа доаѓа цветот и на крај, еден прекрасен плод. Плодот на трпението. Зашто тој плод не би пораснал, ако не бил човекот. Тоа го сакам. Да го гледам, а понекогаш и нежно да го допирам и од срце да му се радувам .

Во пролет и лето весело и шарено, а во зима, прекрасна белина. Снег можеби и повеќе од нормалното, ама во домчето топло. Камин кој топли, додека надвор вее ветер и снег. Во рацете со една прекрасна книгичка и топло чајче . Но најмногу, љубов кон Него.

Знам, чудна сум, можеби и малку повеќе од нормалното . Ама вистински тоа ми недостига, а само тоа ме исполнува. Мир и да создавам со смирение, трпение и многу љубов.
Малечките работи ме прават .
Ах, кога ќе дојде тоа време...
А ќе дојде и ќе направам да дојде .

 

СДК

Сум видела убави денови ... но исто така и лоши.Немам се што сакам ... но имам се што ми треба.Понекогаш се будам со болка во душава ... но сепак се будам за да живеам.Мојот живот не е совршен ... но мојот живот е БЛАГОСЛОВЕН !

...Понекогаш...Едноставно треба да заминеш,за да видиш кој се грижи доволно за да појде по тебе...

 

Лет ит сноу лет ит сноуу лет ит
Незнам како да ви опишам колку го сакам белово, а да не ме сватите погрешно ради модава денес да се сака снегов.Не се сфаќам и јас понегогаш...
Се будам сабајлечки и по навика ја тргнувам завесата ,и мислам дека со јазик се залепив за прозор...
Танцував на тераса по пижами ко некој лудак, да го помирисам снегов.Беше магично,белите снегулки танцуваа насекаде низ воздухот,што би рекла јас во второ одделение.
...се вртев во круг се додека мама не ме прибра на топло.Црвен нос и обравчиња и неколку лоши збора од мама,и баш ко мало детенце се осеќав.

Си одиме пред некој ден со пријателка низ град,и баш светкаа украси околу нас и ми вели
:'' колку сакам да ја почувствувам онаа празнична еуфорија како кога бев дете(со ваква фацка ) ''
Во тој момент сфатив дека јас сум останала детето 5год. Јас сум тип на човек кој секогаш силно го тресе еуфорија,било спортска,празнична ма секаква!
Приоритет ми е пакетче под елка,не ми е гајле што ќе носам за најлудата ноќ,а камо ли каде ќе славам.
А да,и по некое чудо сеуште силно верувам во Дедо Мраз.

Се топам со божиќни филмови,топло чоколадо и кока кола за радост!
Home Alone и кока кола ми се празнична традиција.

Неделава ми е како топено чоколадо на тивок оган!
You can complain because roses have thorns, or you can rejoice because thorns have roses.
Бизу бизу!

 

Лелеее, само што ја видов сликава, ах оваа игричка колку спомени ми носи. Играње по цел ден...
Сега ќе си ја симнам пак, верувам и вие ја знаете..

 

Имав пријатен ден, а еве и вечер, кои само дополнително беа „зачинети“ од фактот што совладав една така сериозничка пречка.
Eх, баш сакам вака мирни фамилијарни денови, убаво се косат и го прекинуваат вообичаено интензивното скопско живеење... А снежната атмосфера уште повеќе допринесува во тоа

 

Дали е подобро врапче в рака,или гулаб на гранка,за кого како.
Сега цел ми е да имам што повеќе цели,да експериментирам како никогаш,да го искористам тој краток дел од вечноста кој ми е подарен.
Надвор убаво снежи,и да сакам не можам да гледам црно,кога се е бело.

 

http://www.youtube.com/watch?v=gDMjmZGsZm4

Драги мои жени, на светов има безборј кретени.

Поентата бе душо не е само да клецнеш, и после гордо да се фалиш каква е во кревет.
Поентата бе душо моја е да сакаш, да си полн со љубов, да си среќен, инспириран цело време.

 

Зборови.
Соединуваат, разделуваат, рушат, градат, повредуваат, расположуваат....
Се’ се врти околу таа разурнувачка моќ на зборовите.
Приказни кои се раскажуваат со векови од нивното создавање, говори кои го менуваат светот и мотивираат поединци да се променат себеси, стихови што ја пишуваат историјата....
Повеќе букви наредени по некој редослед создаваат зборови.
Што не тераат да плачеме, да врескаме, да се смееме, да тагуваме, да бидеме среќни.
Зборови и музика и незабележливи паузи помеѓу треперењето на гласните жици и жиците на инструментот, моменти на совршенство...
Болка и задоволство.
Зборови.

http://www.youtube.com/watch?v=1tHCe7yW3UY

 

Снег.
Го мразам.
Го мразам времево.
Го мразам тоа што го гледам низ прозорецот.
Ја мразам и белата боја.
Ја мразам и зимата.
Го мразам и него.

Снегов ја разбуди депресијата во мене.
Ги разбуди спомените во мене.
Ја разбуди омразата во мене.