[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

И официјално билдерот ми ја побара раката сега имам прстен
Ви посакувам на сите љубов и убавини во животот.

 

Се скаравме со бившиот дечко,пошто ни во улога на другарка не сака да му противречам и критикувам! Ќе ни мине,не ни е севте. Сега ми го негира постоењето пошто го потсетувам дека некад беше многу посветен и мил дечко кој се трудеше околу неговата девојка! Леле,леле еден ден ќе ме изнервира, не му ги знам жените после мене, пошто ги криеше за да не ме повредел (душа бе ) ама лесно е да се докопам до нив ако се потрудам,па ќе го расклинкарам како он е плишан и мил,ама ради мене постанал џубре. Сакам да си дозволи да си биде среќен! Ми вика после тебе никад не сум се понашал романтично и добро со жена,пошто премногу емоушнл шит завлекува. Аааааааавввв...да знаете колку љубов беше това во него на времетоооо... Ај дур ме уќари шо не спиел,па коа више бидна работата,едвај чекал да се раздени да ми се јави да не сум се премислила! И ми вика дека сум емоушнл бегич и дека ќе се ожени на повеќе од 30 години со жена која е млада,убаво изгледа и пред се не противречи и лесно е покорна... како и повеќето мажи,а жал. Му викам,ијааа,а ако не најдеш бе,може нема да те сакаат. Па вика ќе имал пари...ок,со среќа! Да,емоушнл, пошто имам работи кои сакам да ти ги кажам,а ти треба да ги чуеш и треба да разговараме и да држам до своето, а ти едноставно не сакаш пошто не ти се сака. И најчесто и така е. Девојките зборуваат,мажите наводно слушаат, секогаш мислењето им е потценето и оценето како глупост и овие пак си мислат дека се чуени зошто он рекол,да драга. Епа јас не сакав да драга,јас сакав дело,се борев за своите нешта...

Оваа тенденција на однесување не ми е некако непозната. Впрочем другар (да де,има 30 и повеќето што ги знам се у размак од 24 до 33 години,јас сум најмала,бајт ми! Зрела сум за годините! ) сега така ќе се жени. Луташе по белиот свет, легна све живо и диво (а патем му беше на бившиов ми дечко идол!!!), боем,ваков,онаков,кариерно успешен, трт прт, смени триста жени, еднаш у младост беше заљубен и после настана бурава. Еве,ќе се жени, со млада и флексибилна да не речам покорна и фина. Убава е ко кукла и мирна е! Он моооже ете нешто чувствува према нема,ама толку добро го знам да знам дека не е тоа тоа. Зошто еве да речеме си искачаме повремено заедно,иако е магаре возрасно, го гледам како либерално се однесува со нови девојки по кафиќите ни скопски. А не дека не му зборам,му зборам,тој е добар, душичка е,добра личност е,ама не е добар спрема девојките со кои треба да дели нешто као љубов. Ама и го разбирам. Примерот на Ариел,ама ист... со другарка и. Едниот поврзан до бескрај, другиот немир во движење со брат му. Ама не го гледам сега као несреќен, смирено изгледаат и двајцата и од далеку делуваат во ред. Впрочем и неговите другари кои се оженија,по исти принцип беше све тоа...

А и знам еден куп вакви примери... Еве и бившата на другиот бивши. Исто така се омужи.
Па вие правете го рачунот и на здравје нека ви е ако сте западнале у ваков момент,сочувство!
Ма она он нема проблем бре да биде фин и добар со тебе коа сексуално го привлекуваш и не гледа ниту еден спорен момент зошто не би те женел ако си кротка и мирна и немаш особени захтеви. Би се грижел за тебе док не му здосади на 10 години од брак и после ќе си го игнорирате взаемното постоење во тивка несреќа и ко што почесто бидува, РАДИ ДЕЦАТА бракот опстојува. Едноставно помирување,това е.

Ја имав среќата да имам прекрасен дечко кој ми постави високи стандарди што да барам и да очекувам од мажите,а што не сакам. Едноставно не сакам и точка! Не сакам да се садизираат над мене, не сакам да ми го гушат интегритетот и не сакам да ме уќуткуваат. Не сакам да ми се потсмеваат, не сакам да ме газат и не сакам да ме тероризираат со причини за константен немир и испади кои ја љубат слободата,а не ја прифаќаат мојата. Зошто да, ја имав најслободната врска во свет каде повеќе се осеќав независна и своја,но никогаш не ги заборавив своите обврски зошто ме третираа како личност,а и јас него... И сега јас да спаѓам на некоја будала што ќе ми биде стопан?! Пф,нема шанси!
Овие вториве повеќе се сакаат себе си увек,на ниво на нарцисоидност,егоизам, бар коа се работи за емотивни вези. Мислам она чувство на понижување како не го чувствуваат тоа,кога мене ме пече на кожава. Никад нема да верувам во нивната среќа,впрочем која сум јас да верувам,ама...и они не веруваат,тоа е болката.
Да љубовта е рационална на еден начин кој е релативен, пошто љубовта не е во срж страст,која е едноставна базична емоција. Љубовта е комплексно чувство кое е создадено од многу нешта...ама овие вториве не се рационално во љубов,ами ... имаат потреба од сопруга која ќе се грижи за нив,а не од жена со која ќе треба паралено да одат и тоа е толку тажно...
Нема дефиниција како истост или различност,едноставно се случува со тоа што го развиваш, чувствуваш, каков си ти со таа личност. Ако заеднички сте подобри, тогаш тоа е тоа, а ако знаете да го извлечете најлошото од обајцата,онда... нема тука никаква љубов.

Имав прилика да запознаам дечко со кој идентични ни беа карактерите,со тоа што јас го држев она уредното женско до себе и ... куршлус. Знаев дека ќе резултира со искршени чинии,многу карања и врева и постојан немир... И никогаш ништо не постана,само го запознав,а после тоа длабоко се разочарав. Зошто од секое наше идентично јас не може да е толку идентично,варијацијата се состои од виши и нижи тип на таа личност. Ако сте и двајцата ист подтип од ова...одите во бездна...со сигурност.
А за погорниот кој ми го постави стандардот... Да речеме дека бевме толку различни,а многу,многу исти. Посветеноста и сфаќањата дека слободата на нашите личности е најважна,а не дали ќе пиеме пиво или џин тоник коа нарачуваме у еден глас или јас сакам да го слушам Спрингстин,а тој некој шлагерај, јас го носам на европски филм,а он мене на холивудски, сепак на крајот од вечерта наоѓавме заеднички јазик и допадливост на нашите нешта,сепак држејќи се до своето. Каде и да одев,со кого и да одев на кафе муабет,знаеше дека последниот танц е за него и дека давајќи ми ја слободата,незадржана никако, ми ги стави наголемите морални обврски кон него, да не можам да направам или да го предадам на било кој начин и при тоа да имам храброст да го погледнам во очи и отворено да го лажам. . Никој никому не беше сервилен и повинет. Секој различен,а ист... ист кога ќе погледне очи на мало дете, ист кога ќе размислува за иднината, за амбициите,за критерумите, за светот, ист кога станува збор за другите луѓе, ист кога се работи за семејството,исти,онаму се каде што треба. И што е најинтересно ние бевме тој пар што нарачуваа различно и за да на крај кога ќе стигнат нарачките си ги замениме оброците... тоа е...
Споредбено,ние бевме танго и салса. Јас сум напнато, на моменти бурно и динамично,па непредвидливо, а потоа мирно и емотивно танго,јас би те нишала до бескрај со чувствата,би те заобиколувала,он е салса,он е смешно бурен,па смирен и одмерен кога ќе затреба, комплементарен, тактичен, акција-реакција,игрив е и не задржува внимание лесно на досадни работи (според него,за мене е ултра забавно неговото досадно ) и на крајот, на што се сведува... исти сме пошо и на двете се игра на музика... исто ни го плени срцето. Па ќе одиграш партија салса,за да се успиеш со танго.
Причините за разделба се наши,но ни одблиску не се типични и горки, страшни и болни. Болна беше самата разделба на свој начин,ама не за да те боли срцето,туку само душата. Зошто љубов си имаше постојано... А знам дека сега времето кое не доби,истото и ќе не спои некогаш понатака,зошто ништо не скршивме со зборови,а ниту со постапки,се остана целото. Јас го замислувам како прекрасен, стаклен врв за елка,замотан во памук и сочуван за до година...Само јасно ми е дека со времето може да му испаднат светките или да му се намали сјајот,затоа внимателно го одвиткувам!

И така Љуѓе. Љубовта се учи како да се чувствува и верувајте ми,не е туку така речено она дека љубовта е врста на уметност. И онаму каде што ве боли егото и чувствувате печење и немир,постојано, не е љубов...многу друго,многу тажно и многу осамено... и најчесто многу доцна си го признавате истото.

* Пораката содржи повеќе смајлиња,но се скратени пошто фемина е смајли наци и не дава поише! Петиција за повеќе смајлиња!

 

Се потсетив на период кога се чувствував кревка како снегулка, и не ми пречеше да паднам се додека не паѓав сама.
Воопшто несвојствено за мене. Но, тоа беше ланскиот снег- буквално.

Сакам кога имам можност да согледам колку нашите проблеми се незначајни, посебно кога ова ми е претставено на таков мистичен, прекрасен начин. На овој небесен свод, јас сум проклетa честичка.
Затоа пак, овде, во нашата утопија, многу работи што ќе ги допрам стануваат честички. Нaмерно или не намерно.

Парадоксот е неодолив.

 

Сте размислиле ли зошто наидувате на некои личности а на некои не? Зошто сте ги сретнале оние кои сте ги сретнале?
Зошто некои остануваат во вашите животи а некои си одат во заборав дека воопшто биле дел од вашето (не)секојдневие? Евентуално такви кои си отишле од него но оставиле трага на која не можете да заборавите?
Зошто понекогаш случајности се случуваат а сепак се ви укажува на тоа дека ништо не може да е случајно?
Зошто постојано среќавам едни луѓе а некои други макар и кога би сакала не би ги сретнала никогаш?

Јас размислувам за ова да речам цел живот. И сеуште си мислам дека мојата втора, или трета јас живее во паралелен свет во кој има поинаков живот од овој кој го живеам јас. Можеби е повеќе или помалку среќна, бараба или мирно глувче. Којзнае.

Нема врска ова со тоа што се опседнав така малку со Cloud Atlas, иако филмов да кажам инспиративно ми делуваше.

Сепак што и да се случи, како и да се промени оваа моја животна линеарност, кога и да се случи тоа, сепак ќе си мислам дека ништо од ова овде не е случајно. Дека се што правиме го правиме со причина, дека се се случува со причина, дури и лошите работи.

Јас само надевам дека во некој друг свет сепак сите повторно ќе се сретнеме. Во нови околности, може ќе ни тргне на поарно, кој да го знае

 

Еднаш одамна кога зборував за него ми рекоа дека никој никогаш за никого не зборувал така, со толкав жар, страст, љубов.
Тој е мојата болка, но и мојот лек. После него секој го споредувам со него, после него не сакам да дадам шанса на друг. После него ништо не е исто, времето застанало.
За мене тој е најдобар другар, за мене тој е прибежиште, за мене тој е дел од мене кој ме надополнува ама сепак фали уште едно делче за да биде целосно.
Еден декември елката на плоштад ја поставија и ги вклучија светилките пред нас, го забележавме како романтичен момент, а ретки беа во нашата врска. Еден декември смрзавме додека се љубевме, еден декември двајцата поминавме долг пат за да поминеме 3 часа заедно и бевме среќни. Четири Н.Г. заедно, петтава ќе биде одделно.
Одамна не ми заѕвонил мобилниот, а да се израдувам толку. Одамна не сум била толку растреперена што зборувам со момак.
Ми кажа дека ќе загинел, веднаш помислив да не е во болница. Не е, среќа! Добар е ама тажен. Знае дека секогаш сум тука за него, знае дека неговата тага е и моја, знае дека неговиот неуспех ме боли и мене. Сум била во право еднаш, а потоа призна дека два пати направил големи грешки иако сум го предупредила дека тоа не е за него.
Му фалело Скопје, му фалеле прошетките, јадење печени костени на клупа во парк, му фалеле муабетите и јас.
Некои врски се нераскинливи, некогаш времето не престанува, продолжува онаму каде што запрело. Ми се врати најдобриот другар, ми се враќа Тој.

 

Знам дека погрешив многу што го слушав срцето а не умот.. и се заплеткав во сопствената измислена бајка..
Се продолжува да се врти во круг, спомените што секој ден ги закопував се подлабоко, повторно излегоа на површина, не ме оставаат на мира да продолжам..каде е крајот само Господ знае.
Едно знам и сум убедена... што и да биде, и колку време да помине... и што и да се случи... еден дел од мене вечно ке го сака и нема да го заборави!!!

 

Здраво Скопје, вакво те сакам, голомразица и пингвини насекаде

Јас, грицкам корнфлекс без млеко, се чудам на Хемингвејовите редици мудрост и ви ја праќам шофершајбната што денес ја ишарав. Снежна, скопска, љубовна:

И да. Трендафилче, мачорке, да знаеш само кои емоции ме затресуваат кога ќе се сетам на тој период, дешавки, младост во лудост, пркос, ентузијазам.
Ќе бидеме млади и моќни и во 2013, тоа со сигурност знам.

А тек денес имам оувери од Паров Стелар вчера, лелее, електрицитет до даска, скриен во коса ми лежел, денес дури приметив

Сакам да кажам, дојди си под еден чадор да се (с)негуваме! Види како Ване добро не’ нацртал...

 

И пак јас ќе мрчам дека доста ми е од муабетите дека иде нова година и за тоа кој како ќе се облече, ќе им мрчам на сите што се радуваат на снегот, оти јас не гледам ништо убаво и романтично во него. Добро де, не сум ни романтична у душа уствари Ќе им се мрштам на сите што со нетрпение ја очекуваат новогодишната ноќ, ќе им мрчам на сите шо ќе ме прашаат до кај сум со подготовките, како, каде, со кој и зошто ќе ја чекам н.г. Е па и да не ја чекам она сама ќе си дојде, шо да прајме нема да засатане ако јас седам дома или евентуално спијам пред фамозниот 00:00 часот.(ок освен ако не дојде крајот на светот на 21 де) СДК дека ми се повраќа од такви муабети, оти у последните денови ги слушам на секој чекор. Јас поима неам кај ќе чекам нова година, т.е кај ќе пијам и ќе јадам и ќе играм, и нема да си купам ништо ново за таа волшебна и луда ноќ оти имам фустани у плакарот кои така ми дремат и чекаат некој да ги облече, и да, знам со кој ќе славам и тоа единствено ми е битно у цела оваа ситуација, пошо шо се однесува до мене можам истата да ја дочекам и у кревет, и у кола, или у некоја осамена колипка.Се исто ми е. Желбата шо сакам да си ја замислам и воедно моја најголема желба знам дека нема да ми се исполне, знам дека таа желба никогаш нема да ми стане реалност, учам да живеам со самиот тој факт, сфатив дека животот е и убав, ама и тежок.Те става во искушенија, ти носи порази и победи, другари и недругари, насмевки и солзи.И не не сум песимист, пошо ако бев песимист до сеа ќе бев западната у некоа огромна депресија. Ама па и тие шо мн оптимистички гледаат на светот и на животот, самиот живот некој ден може да ги тресне така силно од земја и допбро да ги опамети, за да сфатат дека треба да ја гледаат реалноста. Таква каква шо е, и таква како шо вистински постое. Не сеа да измислуваме топла вода. Сите други желби кои ми се на ум ги оставам на животот и на мојот личен труд.
На сите други шо се туфкате шо како зошто и со кој за новогодишната вечер и на сите на кои мора се да ви е под конец и до детал совршено ви посакувам среќа, ама еве и ве потсетувам дека совршенство не постои, нешто за влакно ќе ви штрче

 

Сум заборавила Фемино, да ти дадам log out. Среќа дечко ми не седна на компјутерот, Има глупости овде кои не се за читање.
Бај д веј, нема да станете форумски тетки и овој месец. Није се ухватио, извадио га на време, теткица је ту. Ту брееее. Извините мојом српском језиком не го причам многоМ.

Не ми замерувајте среќна сум дека дојде.

 

Веќе е 2 часот по полноќ, а јас сум будна.
Овие 36 минути не ги бројам, на телефон ги поминав, во ќутење.

Знаеш, некогаш, ако немаш намера да ми кажеш нешто во моментот, не ни започнувај.
Незнаш какво чувство создаде тоа кај мене, само почеток. Чувство на страв, на болка и тага, чувство кое трае додека не се разчисти мистеријата. Чувство кое предизвикува солзи, кое те тера да се чувствуваш како нешто да ти се срушило, како нешто лошо да ќе се случи..
Незнам, неможам да опишам, тоа само се доживува.

Не мисли на тоа ?
А како, те молам, да го изведам тоа ?
Да можев бар на миг да заборавам, но чувството е толку силно, што не ми дава да престанам да мислам на тоа. Ме притиска во градите.

Прва смена сум утре.
Како ли само ќе заспијам со ова ?
Ќе се потрудам, некако.

 

Абе луѓе,па време му е на снегот да врни,не дека е убаво ладното,ама па да не се жалиме,лани и порано почна дури.А и пак ќе врни и дожд кажаа.

Денес беше интересен ден,иако снегот не затрупа : ) Со другарка ми имавме мисија да и одиме на роденден на една наша другарка,но пред тоа да купиме и подарок. Го погодивме и ние денот за подарок Ем недела,ем во најладното,кога се засили снегот,тогаш требаше да излезиме.Ама радости си направивме со него : D Прво ја изначекав да стигни,но за сметка на тоа си се радував со снегот и тое што се беше бело наоколу,прекрасна глетка.Подоцна кога слеговме од бусот,тргнавме низ чаршијата и таму сегде снег,жив човек не стапнал (па кој ќе ти оди на ладното и во недела поручек : D ) и и викам на другарка ми (пошто имаше гумени чизми) ајде сега ти напред,прави ми стапки,а јас по тебе ќе идам И така,додека стигниме до продавницата (тоа ти се вика другарка : D ) Викаме леле само ние будали се погодивме да идиме во снегот тука..И гледаме уште едни женска и дечко одат таму,викаме не сме биле само ние Па сеа или бираа поклон и тие,или таа го влечеше да си купи нешто (тешко него ако е така : D ) И одбравме поклонче и тргнавме пак во поход.Патем се фативме под еден чадор,дека голем нејзиниот и почнува другарка ми да пее "Ние сме чевли две сегде сложно одиме...",сме се умреле од смеа,добро што немаше никој наоколу поради снегот,штама беше,само ние ко зелени се смеевме.Само со неа и уште неколку можиме да се смееме така од срце. Од таму во Веро,другарка ми има малечко па ај да и купиме и неа нешто. И ко влеговме во Веро,ко ги видовме тие кесите па и Дедо Мразовци,куќички и се и сешто,и ние се израдувавме,тешко ни беше да се одлучиме и на крај решивме да и земиме пакетче : D Ако подрануваме,Дедо Мраз кај нас дошол порано,дека поголеми Се изнасликавме со снегот,интересно ни беше.После маки,такси не можевме да најдиме,па за среќа начекавме едно и стигнавме на местото. На врата секако не пречека малото,срценце,ме вика на име уште пред да ме види,ја слушав од зад врата,па ко не виде скокаше ко зајче Душиче мало! Годинка и пол има и многу ни е смеа. И го честитавме на другарка ми роденденот,ја изгушкавме (од кога немавме славено роденден на некоја од нас : ) ),па после прво што правевме беше да и ја дадеме кесичката на малата.Тоа беше радост,смеење,мило ни беше да го гледаме такво радосно,после зеде да си види што има внатре Па си ги извади сите работи и од се сака да проба : D Ама најмногу зеде да си ги јади смоките. Седнавме после,смешки,кафе,торта едно друго,дури и малата ја наранивме едвај со лажење.Ме тераше да играме со играчките,па ми покажуваше,смеа бевме.А и како папагалче е,се повторува што ќе кажиш.И викам ќе ја земам мајка ти и таа немааа! Се држевме нешто со рацете со другарка ми и таа немооој : D Па Дедо Мраз (гумен) го местеше да седел во ќошот, се смееше со нас,се гушкавме,се бркавме,се! А на другарка ми,јака и душа...Вика ко ќе имате мали ќе видите како е..Ми вика а тебе ќе те викам да ја гледаш пошто само со тебе јади ко што треба Ај па после и со нашите ќе се занимаваме и ќе се смееме сите. На крај не испрати и не викаше на гости да и одиме да си играме пак со играчките. И ми вика ко си одев безиката То да ти било белегзијата што ја носев,една со шарени топчиња уште во летото,пошто знаев дека ќе и е интересна.Секогаш си играме со топчињата,дали на белегзија,дали на обетките,дали со топките околу неа,со сите.
И така,не ни осетивме дека сатот свртил и сме седеле толку саати,за срамота : D Ама па интересно и ем ја наранивме,ем ја пресоблековме,ем ја уморивме за спиење : D
Заминавме што заминавме,таман да влезиме во колата на другарка ми да ме донесат и се залепиле вратите! Па одвај отворивме и ме донесоа и сите среќни и задоволни : D
ТАка денешниов ден ќе си го памтам.
А сега ви посакувам добра ноќ и убаво да спиете (после мојава приказна за денес )

Spoiler

Ајде бе,ги скапав кратење смајлињата,не е фер само 10,а јас толку многу емоции преживеав денес...И уште некои неискажани...

 

сдк: утро исполнето со љубов , погрешени колачи за кај мажулето на работа, нова новогодишна шолја за кафе, кочан ладна канцеларија и воздух исполнет со звуците на френк синатра..

што повеќе човек да побара во ова декемвриско понеделничко утро...

уживајте во зимата мои девојки...

 

Значи прво нешто да разјасниме Деца, кога се замрзнати улиците не поминувајте пред возила! Не чекајте автобус на улица! Не се лизгајте покрај патот! Фала.
За зимава нешто да кажам? Видете, јас снегот го сакам кога сум дома, романтичен е, интересен, прекрасен. Кога треба да се тркалам до работа и назад по замрзнати улици што светкаат како дијаманти...не. Кај некого читам има, кај некого не...кај мене има снег за извоз. И неисчистени улици исто така. Толку на таа тема
Викендов го поминав гледајќи постари романтични филмови. Ако продолжам со ова темпо ќе станам непоправлив романтик. Па и јас сакам бе некој Сем Дид кој ќе се враќа од иднината over and over again само за да ме спаси од што толку многу ме љуби И јас сакам некој како Роберт Дауни Џ. штом ме види да знае дека јас сум таа таа и дека ни е судено...и после да ја шетаме цела Италија убедувајќи се во тоа И некој Мајк Бејкер кој ќе ме чека пред црква на свадбата на мојата издрогирана сестра (која ја немам) Ух, веќе станав
Дали е глупаво, застарено, излитено да се верува во судбина? Во вистинска љубов? Стара ли сум за вакви работи? А тек па божиќните филмови што следат
А никогаш всушност не сум сакала многу романтични мажи. Некако, јас сакам да ги правам романтичните работи во врската. Ама онаа сила, чувство што некого води, толку убеден дека токму тебе те љуби и дека токму ти си таа...е тоа (ако не е многу лигаво изведено) таква романтика може
Ух, го прогласувам Декември за месец на романтични филмови. И на добра музика, секогаш
http://www.youtube.com/watch?v=yQUmA-F0rkg
Бејбеее оооо бејбеееееее

 

СДК...Утрово-лепота!Моето најмило Скопје полу-покриено со снег(ова не е доста, сакам уште да врне ), ладно нескафе за поубаво будење и порака од него со ...Мислам дека ова е за мене нирвана, врв на задоволство, мир и уживање, се е онака како што сакам.Има среќа, љубов, музика, снег, потребно ли е уште нешто? Уживајте во животот Феминки и Феминци, совршен е!

И уште едно задоволство да ви оставам - Заз

http://www.youtube.com/watch?v=Tm88QAI8I5A

 

Сдк како ова сонце не ме расположи нема кој,после тој никаков снег конечно силно светнал ден,нека е за убаво

 

Наутро јас кафе, наместо тага испивам...

Spoiler

Мала измена на текстот од Дарио, ама што да правам, навистина ми одговара вака.

 

Понеделник,прекрасен ден.Со нетрпение чекав да дојде почетокот на оваа недела.Немаме апсолутно ништо за учење.Си седам под ќебе со лаптопот,а до мене колачиња и млеко.Си ја слушам Адел и си го учам текстот.Одвај чекам да излезам на ладното и да се смрзнам,а да не ви кажувам колку многу ми е мерак да влезам и да се избањам.Претчуствувам дека овој ден ќе биде прекрасен,како и сознанието дека треба да научам 9 исклучително глупи лекции за утре
Се прашувм,имам ли една неиронична реченица во постов?

 

- Повеќе од 50% од мажите сметаат дека идеалната жена треба многу да се смее; да има убави заби и да биде духовита

- Плавушите повеќе не се во мода и повеќето признаа дека не можат да им одолеат на бринети од медитерански тип

- Иако жените патат за слаба фигура, на мажите идеална фигура им е песочен часовник. Претераните атрибути не се посакувани

- И покрај предрасудите мажите сепак сакаат интелигентни и елоквентни жени кои се спремни да ги преземат работите во свои раце

- Мажите сакаат природни убавици, без многу шминка
E така да си знаете,поздрав

 

Прв утрински чекор на плочки со снег у дворот и оптегање колку што си долг и широк пред цело маало.
Еее бре Јоци роден си за бруката.
Oh winter,how I've missed you.

 

Утре ќе бидам буквално ваква.

Можда сум посебна врста ,ама ете мразам родендени.Мои родендени.
Само ради честитањето и поклоните,мислам...абе многу ми паѓа незгодно,не знам како да се испонашам.
Онаka Среќен роденден Мис,и ја тука сум...ммм аааа овааај хммм Фала И НА ТЕБЕ.
Akward .
А на фб тек...дури ми беше и тргнат роденденот порано да не ми се гледа,пошто после не знам што да им пишам.
Фала на желби и честитки.БТР ТВ.

И сум се вежбала бе луѓе!Сум се вежбала така пред роденден,и реплики смислував,ама fuck.Роџендански Антиталенат.