[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

http://www.youtube.com/watch?v=x5aKVpXLqBQ

Ми навираат солзи, ме ежи и ми ја грее душата истовремено.

 

Ах бе билдерчина да можевте и тоа карактерот да го јачете во теретаните,а не само телото
Може звучам малце хејтерски ама факт е дека ги посетуваат за да имаат по е*лест изглед и да се ложат девојките на нив...не сум ништо против тоа да работиш на своето тело..ама брате па тие пукаат од самодоверба !...секоја чест на исклучоците..

 

Јас ли сум едниствената личност која веруваше дека никогаш нема да падне на снегот?
Го сакаВ снегот, но повеќе не! Кога ќе се раскашави цел, па кога ќе се наводенам целата, па кога ќе ми претонат чизмите. Абе шлакатарници.

Него одев прегеска кај една другарка, и таа живее по една стрмна нагорнинка. И си праам муабет на телефонот, а оввде земјата се лизга едвај газам. И си одам јас слободно и коа се слизнав, се бркав со телефонот. Среќа што не му се изгреба екранот. Па послем фино љепо си станав како ништо да не било, и тивко смирено во себе си реков Надежта последна умира!

 

Мразам, мразам, мразам неодговорни луѓе. Ама има и полошо, неодговорни луѓе на кои сите други им се криви. Па добро, бре наместо да се жалиме што, кој, како, зошто, да го мрднеше газето малку, м?

Откажав вечера со глупав изговор, ама не сум расположена за никој. Како тоа сите очекуваат се од мене, а на никој не му текнува да возврати? Секоја вага има две страни, а јас сум во состојба елегантно да скокнам од мојата, па отиде во три лепе и баланс и фињоќа и се.

Се седнувам на столица и учам. До подобри времиња.

 

Последниве неколку години воопшто не му се радувам на снегот, ама сега официјално можам да кажам дека го мразам! Да, проклет нека е!
Планиравме да си тргнеме порано.
Ама во саботата цел ден гости, а во неделата да ти нема вода.
А, мама мора да готви, за дедо сиротиот сам е, за мене, тато и бато исто сами во Скопје.
Македонски менталитет.
Мора да се јаде нешто зготвено инаку цревата ќе ни се испреплетат, желудникот ќе ни се расипе и којзнае што друго ќе не снајде.

И така ние тргнуваме во девет навечер, до Удово супер патот, застануваме кај дедо, му оставаме јадење и продолжуваме накај Скопје.
Абе само што излегуваме на автопат, измеѓу Градец и Демир Капија ете ти неколку полициски коли, светат надолу, накај Вардар, да ти излетал некој камион од патот.
Понатаму друга сообраќајка, па влегуваме во тунелите.
Цело време вози 50-60 тато, колата си клиза, ама јас гајле си немам.
Сигурно на толку внимателно возење нема шанси нешто да ни се случи.
80 во тунелите со надеж дека од другата страна на тунелите не е толку заледено, но таму да ти биде уште бетер. Право лизгалиште.
Си продолжува човекот внимателно да вози не повеќе од 60, поминуваме застанати камион и кола кои очигледно се имаат судрено и по 200 метри од нив наеднаш тато ја губи контролата врз возилото.

Шета лево, мене срцето ми застана од страв. Сите молчиме.
Завртува тато на десно со надеж да ја исконтролира и да останеме на пат, ама не.
Се забодуваме право во ендек.
По неколку секунди, се намалува шокот и осеќам задоцнета болка во прстот.
Сум го пресекла од седиштето од ударот.
За среќа сите сме добри, ама колата во дупка, нема шанси да ја извадиме.

По еден час, не извлекуваат, пукната шофершајбна и уништен калник, но се уште во возна состојба се упатуваме од пред Неготино накај Скопје.
Уште едно БМВ кое го влечат, комбе на брза помош надвор од патот, две чукнати коли, една регистрација без трага од возило, кола забодена во банкините ... и стигнуваме во Скопје.
Во 5 наутро.

Проклето нека е времово, причинител на 114 сообраќајки.
Превртени автобуси, камиони, автомобили и повредени луѓе.
Ужас.
Трауми.

Го мразам времево!!!!

 

Сакам да кажам дека денес луѓево се многу расипани.. .те гушкаат, бакнуваат а те мразат

 

СДК дека... животот е убав.

 

Лошо, лошо е кога имаш дечко - мамин син. У лоша смисла на зборот, најлоша.
Шо тој дечко, цел живот мајка му ќе си ја става на прво место, после неговата жена, деца
А уште полошо е шо има девојки кои го трпат тоа, цел живот(тоа не можам никако да го сфатам, џабе, а секојдневно гледам такви будали)

Среќа, јас не сум во тие, по незнам кој пат, тоа се докажа и викендот.

Викендот, слава кај него, веќе знаете, јас, он и неговите, вкусна храна, добро Неготинско вино и удобра попладневна дремка згужвана во него.
Се потрудив да поштовањето и културата да ми бидат на ниво, како и секогаш, но несакајќи од другата страна, имаше мала случка, која искрено, ми даде до знаење, дека и покрај се, и покрај целиот твој напорен труд, старата пуста (лоша)навика, не се менува. Ама ако, мене мислите гајле ми е?
Напротив, сега знам дека нема потреба од мој напор и безусловна непотребна љубезност, кој не се ни очекува.
Убаво ми рекоа, паричките троши си ги за тебе и него, мислете ќе чекам да ми повторите по втор пат?

 

http://a1on.mk/wordpress/archives/71308

како после да не се плашеме.

 

Сдк мразам кога знам дека некој не е среќен а јас не можам никако да помогнам..

Во овој случај можам само да се трудам да и создавам почесто насмевки на таа личност.
И да бидам крај неа.

 

многу ми е жал што ни ја заклучија темата труднички муабети

 

Не ми е јасно зошто луѓево се толку алчни, алчни за материјални работи?
Вчера сум го заборавила чадорот во нашиот влез, сабаjлето ми текна и гледам ми го нема.
Не, воопшто не се зачудив, само бев многу изреволтирана, не ми беше до чадорот, ама да се зема нешто што е туѓо? Како после некој ќе има мирен сон?
Абе и едно пенкало да украдам нема да се чувствувам убаво, ќе имам грижа на совест, најсериозно.

Државичката убава си ни е, ама луѓето и нивниот менталитет - .
Ако некогаш сум била алчна и сеуште сум е за она духовното, што не одржува во живот... љубов, пријателство, слога, разбирање. Од ова никогаш доста.

 

Е па сега вака, секогаш ама СЕКОГАШ има некој од страна што сака да ти наштети, што ти завидува, и по непишано правило, се случува и во долгите врски константно. Луѓево се алергични на туѓа среќа, ама и обично голем дел од популацијава не сфаќа што има крај себе па трча по туѓо.
Туѓото НЕ е послатко, а тоа го сфаќаат тек откако ќе ја пробаат неговата горчина.

 

Плаќам сметки на шалтер за правни лица, feeling like a boss
Дeчко ми за зафркава дека не правно лице, туку државна институција сум, нема трте мрте
Муабетов ме потсети на една анегдота, која ми ја кажуваше мајка и на моја другарка,додека работеше во адвокатска канцеларија сите и се обраќале за помош aj ти си правно лице да ми ги решиш маките
Нејсе, денешниов студ, небаре во Сибир се наоѓаме, ми беше јасен показател дека е време за официјално отварање на кристмас сизн, мај кристамас елка да се кити.
Тамн се изначиситивме периодов, пак се се испорастури, цел стан со светки од лампиони, остатоци од оние светкавине конфети за на елка, абре каша попара.
Али битно се во духот на празникот.
Мајка ми многу снаодливо, венецот за на врата, наместо да го лепи и да се мачи да не ни падне или одлепи како лани,заковала едно од оние боцкине на за post it board и тоа зелено како венецот и на него го окачила венчево Никогаш не би ми текнало.
И ме фаќа стрв за еggnog, има да научам да како се прави, па што сака нека е.
Туку иде сезона на дебелеење, мора малку да се собере ремен, барем до божиќ, па да можам да се почастам барем малку без да иам грижа на совест.

 

Заминав да се лизгам по мразот ( само да пазам да не си го скршам г*зот )

 

Среќна сум, си леткам...
Конечно тоа што сакав се случи

 

СДК дека сум многу кул, може да се каже и најкул.
И дека сум ептен smart ass и се снаоѓам секогаш.
Нека патат ку4ките.



Сума сумариум, сакам да кажам дека од мака од што имам 60 страни за учење, Пајдушко вртев низ дневна и не знам веќе што да напраам.

 

Смачено ми е, да чекам да дојде 10 саат, за да пуштам греалка.
Смачено ми е, да чекам да дојде 10 саат, за да уклучам бојлер.
Смачено ми е, да чекам да дојде 10 саат, за мајка ми да пушти машина за алишта и алиштата да ми се исушат после два дена.
Смачено ми е, да чекам да дојде недела, за да се избањам, стоплам и исперам ко човек!
Е тоа сакам да кажам.