[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

сдк дека конечно донесов одлука за да ги налакирам ноктите со тегет боја,со лакче од Малена ова го кажав во стил: ќе лансирам ракета мои се ноктите ама имам гел,француски ми се моментално ама се изнагледав нокти во темата Вашите нокти и се заљубив во едни тегет па утре трк до парфимерија и купвам Малена

 

Сдк преку глава ми е од “спремањево“ за нова година, од лицемерни луѓе и од луѓе што немаат свое Јас!!!!

 

Нова година,нова година.....ах бе луѓе,не е важно каде,туку со кого.
И не само тогаш,туку и општо во животeцов лизгав баш како сите патчиња надвор,важно е да имаш некого за кого ќе се задржиш,за да не паднеш.
А ако сте толкави баксузи,ќе паднете и двајцата. Не е важно.

 

Значи мора да изгубам нешто на школо. Пенкала, клучевите, животните амбиции..

 

Прилично знам да се наострам кога станува збор за храна и за конзумирачите пошо како, ама КАКО може да поштувам луѓе не гурмани, досадни, нестрасни, со толкацко желудниче? Како? Па овоа не јадам, па оноа не јадам, па ај ќе бирам и на крајот... шо? НЕМА ДА ЈАДАМ?

И секогаш ова ме потсеќа на Буковски кога во „Жени“ јадеше со Лидија, а оваа брзо јаде и си рече паметниот: ах, Лидија е страсна женска! Ах, да да!

Среќа сум жена па нема машко шо не се радува на храна или како шо вика тато, ние мажите сме секогаш гладни. Така и треба, очи да блескат кога носам чиничето инаку тоа по глава или во шија. Ама и мажите се среќни, пример мене секогаш ми се врти во главата сликата од сочен задник и так траги од дланки со брашно. И така кратко престилче па мешаме со дрвена лажичка, па ајде дечко помогни малце...

Кујна, ја сакав само кога ќе дојдеше време за лапачка, па и тогаш лапав во кревет или пред тв. Ама сега, сакам да творам, да си готвам за моја душика и за негова, па и за цимерката. И не дека оваа желба ми доаѓа од некоја си следователна зрелост пф туку сега сум уште посексуално заинтегрирана.

И многу сакам да учам, многу! Било што, кога било :geek:

 

* Седењето на компјутер е многу позабавно, отколку учењето за колоквиум!
- на книгите и скриптите не им се допаѓа ова
П.С Лукс има многу за учење.

 

Ова, баш ова. Само што за некого 2020=2012. Господе што слушам, што гледам, не ми се верува. Не е факултет за сите. Го чекам времето кога да бидеш студент е привилегија.

 

Многу викаат: Никогаш не го оставај друштвото поради дечко...
- Само правите другарки ќе речат: Иди ти, ние секогаш сме тука !!!

 

Од сето она поврзано со новогодишната ноќ јас најмногу и се радувам на руската салата.
Нели тогаш е некако посебно вкусна, повкусна од било кога?

 

Влегувам дома, и првите зборови на сестра ми беа: Утре стануваш во 8 саат, и почнуваме да чистиме!
Ама јас си најдов ново оправдание, за кое не ми треба лекар. Жалам срцка, имам за учење.
Демек ќе учам... Ќе си гледам во разни букви, точки, запирики, сликички... Ш`убо, раат ќе бидам.

 

Цуцо кифлички + Руска салата . Мхмхмх мераци.

 

Од кога ова се смета за стандард за убавина?!
Да ти се серам у општеството глупо. Од вакви работи пола младина лече комплекси и смета дека не се привлечни!

 

Положив ГИС, продадов 10 честитки, иако си ги вратив само парите за материјал ама умот ми беше мирен додека ги правев, идол сум на ќерка ми, ме сака и имала фризура нова како мене, уште работа да најдам и.. Пих!

 

Среда,со големо 'С' од денес ме асоцира на среќа. Клише...
Ајттт убав е денов!

 

Прилеп е поубаво!

СДК секогаш, ама секогаш, и во најнезгодниот момент на моето шантраво расположение, украсите во зелена и црвена боја и купиштата ламбички и искри наоколу, ме радуваат и носат низ свет на фантазии! Па и јас уживам во Новогодишната и Божиќна еуфорија

Иако после тоа мрчам и с***м како тоа ме нервираат парите дадени за кафани и квази музичари, вишокот храна нафатиран под мојава кожа, ама нели, постпразничен депресивен период. :geek:

Убаво е, за убаво да е

 

Денеска ми дојде трагичната помисла дека ќе останам заглавена на мразот цел ден. Дека ќе треба да лазам до влезот на зградата, дека ќе дојде џукелчето што се мота низ населба и мачето од пред зграда да ме душкаат додека ми смрзнува крвта.

Испаѓам на постројка, абе фиуууууу! И стојам како пингвин, не можам да претнам оти ќе се оклештам. Не знам зошто толку страв имам од паѓање. Отсекогаш ми биле смешни ситуациите во кои можам да се доведам. Си викам, не паднав цел пат, нема да паднам ни на постројка. Да и ѕвонам на цимерката, да дојде да ме земе... Кога батерија снемал глупиов телефон. Лелеееее, шта чу, одма помисли како лазам до влезот.

После гледам патот чист, тротоарот не, аааааама па! Па се чувствував како кола на 5-10 минути. Оно мене. И газев по травишта, едно време дури и поминав преку такво, знаете, за велосипеди оставање. Епа, да, прво едната нога ја ставив таму кај што треба велосипедот да стои, па другата, и вррц, преку снегој поминав, наместо преку мразој. Свашта ми се случува во животов, и сум била комплицирана. Фала, и ти си.

Иначе сите ги мразам денеска. Обично сум добро расположена, ама еве, денеска мразам се и секој. Сакам да лежам во темница и да не ме замараат. Моментот што речиси допрочитав една книга по толку долго време ми кажува дека конечно некаде почнувам да се чувствувам барем блиску како дома. Спроти моето нерасположение, другиве, што обично ми се намќорести, како пилиња се, ми џавкаат, ми се смешкаат... А јас као, како да ви кажам, ама не ми се разговара со никој денеска.

Имам право бе, еднаш месечно, сите да ги мразам.

Утре пештерава не се напушта. Ни случајно. Едино ако дојде да ме запроси и да ме однесе некаде со КОЛА после. Материјалист сум, јбг.

 

И цвеќе што најубаво мириса, ако на ѓубре никне, на ѓубре ќе смрди.
Без разлика на фактот дека од љубовта може да повреди, јас сепак не ги разбирам оние луѓе кои велат дека никогаш нема да се заљубат или дека не веруваат во љубовта...

 

... ми купил карти за Каролина.

Додека сите зујат за Нова година, јас пресметувам колку честитки треба да купам и испратам, а во мислите ми се врти ексклузивна прослава која вклучува само двајца, вино, стриптиз и филмски маратон.
Чорба во 5 часот наутро, колачиња и млеко за појадок. Љубов и гушкање по чорапи, хедонизам во најчистата форма.
Лани Мацко битолчанецот во тоа новогодишното видео ги изруга паровите кои сакале да си слават сами, со вино и романтика, зашто наводно биле изгорени за со друштво да одат, ама немале кутрите со кого.
Жими мама, врска немал.
Одбив 3 понуди досега, а ќе одбијам уште 33 чинам.
Самата помисла на помпезно дотерување, подготвување и некои чукнати прославички ми создава мачнина и во стомакот и во мозокот.
Дома сакам да сум си, на топличко и фино, и светот апсолутно не ми е потребен.
Мир сакам да си имам и кој не го сфаќа тоа, ама баш ми е гајле.

 

СДК...Браво фемина....многу е убава елката па и како слатко трепка и менува бои...розе,плаво,жолто,лила....баш како цветчињата

 

Кога прв пат почуствував мачнина од самата еуфорија околу Нова Година мислев дека сум само поинаква од другите, дека ние повеќе се сакаме па ќе си седиме дома искулирани ... но после 3,4 вакви новогодишни расположенија сватив дека старееме