[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

You don't have to say anything for me to realize how retarded I was.

 

Дали мене ми се чини или надвор изгледа многу портокалово ?

 

Читам и ја вртам главата на лево за да видам.
Си изнасмеав значи
Стварно е портокалово.

 

^^ Да бе, портокалово е

И воздухов не е тоа што беше

Шала на страна, страшно нешто се случува.

СДК дека сум станала кифла. Седи седи на столчево не кифла ѓеврек ќе станам.. Страшно. Не можам ниту да се исправам, кичмата ме боли, укочена сум цела уште на овие години, а што понатаму ? Црно ми се пишува...

Некои си се радуваат на новата година, на празниците, на магијата која ни доаѓа, а јас, не дека не ги сакам, само ме кочат ова колоквиумиве и испитиве! Главна преокупација периодов. Морам да се стегнам, барем овие три да ги положам за да не одам на испит, иако за математика мислам дека ми нема надеж black hole! и не е смешно ама ај ...
Ќе биде подобро !

Spoiler

Зенцки, ми лав ју !

 

СДК очигледно не ја сфаќам заебанцијата со портокаловото небо Ај бидете по директни малце, да се насмеам и јас

 

Бојата е некоја жолто портокалова .... надвор. А приметувам и есенскиве бои на дрвјата така се по изразени ... сега еден добар апарат и еден убав есенски пејсаж.

 

Е тоа незнам, кај мене небото е - модро

 

Во Скопје на небото е активиран sepia mode.
Језивко е малку.

 

Смени боја од прееска

 

Готово, заврши.

 

СДК Глуп ден. И сив. И глуп и сив.
Одиме напред со технологија и секакви изуми, добро, до кога ќе користиме чадори? Уште ли? Освен некои јапонски глупости, уште нема замена за чадорот. А толку примитивно ми изгледа. Среќа што не ми требаше денес, мразам да ги носам.
И, дефинитивно ваквото време е најголемиот непријател на косата Едноставно, не можеш да го победиш.
Колку и да се трудев да брзам, по пат ме фати дожд.

 

Денес сум најголемата мрза.
Не знам најсериозно шо ми е, ама јас почнувам да не се понашам озбилно, а треба, мислам стварно време е, имам еден тон за учење, а мене очите ми клапат, паѓам за спиење.
Досега се кафосвавме со другарката најула и смеење до бесвест. Ула е, ја сакам многу.
Не сум расположена ама ич, веќе ми е смачено од се, времето си врви, денојте врват, Без него,
Ми фали се, имам некое чувство дека ќе ми се врати, дека пак ќе бидиме заедно, тој треба да моли, тој грешно постапи, зошто господе?? Па сакам и јас да бидам среќна. Еднаш барем.
Времето уште толку ме уништува и ме прави депресивна.
Денес ништо не ми е погодено, си го фаќам креветот и после се префрлувам на учење.
Време е мислам.

Љубим вас !

 

СДК ако ви текнува на еден момак што го запознав кога изгледав благо ужасно, да ви се пофалам ме прифати на ФБ ама трагичното е што појма немам што да му вратам на пораките. Треперам бре ко кога првиот симпатија што го имав ќе ме погледнеше
Ах, Марамо детиште си!

 

Сите се нешто нервозни, незадоволни, со кренат нос

Дури и кроасанов дома се подул жими се, ама можно е рокот да му прошол, не е нервозен да не се грижите

 

Тешко ми е тешко тешко тешко тешко.
Многу глупав ден, ама ги чекам другарките со надеж дека ќе ме изнасмеат како и секогаш.
Јас знам да бидам тотален идиот. Затоа и ми е тешко.
Премногу значење им придавам на ситниците, и во позитивна и во негативна смисла. Ама тоа сум јас. Реална сум, и можам за човек што го сакам се да сторам, се, за да биде насмеан, среќен, да ми биде мило и да ми е полно срцето, и не сакам и не сакам да ми возвраќаат како што не заслужувам. Јас грешам, ама на моја грешка по саат до два откако ќе оладам и размислам веднаш се извинувам.
Еве веќе три дена со него се однесувам како идиот, затоа што ми спушти во сред збор, и затоа што го исклучи телефонот не заборавајќи да рече претеруваш, а беше крив. И кај мене беше, и се, ама три дена сум ладна, на секоја негова реченица јас добро, сеедно, ахам, со ужасно студенило во гласот. И исто толку дена ако ми се јави да се слушнеме добро, ако не, јас не се јавувам. Затоа што сметам дека не е фер, затоа што требаше да е свесен колку ме изнервира, и ме познава, и знае дека ќе плачам и ќе се нервирам, и можеше многу лесно да ги реши работите, со едно извини мече не сакав, или со убава порака.
И веќе два дена со татко ми сум скарана. Го прашувам нешто како човек тој ми урла зашто бил нервозен на работа. Епа добро тато. Два дена ми се однесува лизни мазни, ама џабе е кога не знае да рече извини дете не сакав така да се раздерам ... ако ми рече нешто само кажи, што како, ќе му помогнам без збор, и си доаѓам во соба.

Значи јас колку и да имам нервози на факултет, или во врска, дома не ги истурам, или обратно, колку и да сум нервозна од дома на него не се истурам ... нервозата ја исфрлам каде што треба, поточно нервозата ја истурам на форумов, ама нека си најдат и тие начин.

Сакам да се смееш ми вика, а што правиш ти за јас да се смеам му викам ... ми вика се правам за тебе ... А јас не сакам да прави се, сакам да прави малку а да е доволно.

Јас се окозувам од вложување труд во врската, и со него и со домашниве, секој збор си го преиспитувам, секоја постапка, со секоја мана се трудам да им се помирам, се трудам да ги прифатам нивните принципи и мани, и можат малку да вратат за возврат.

Затоа што колку и да ме сакаат, боли тоа што знаат дека ги сакам премногу, дека ќе простам, и толку си се смирени и опуштени ...

И навистина, ама навистина е штета што лошотијава ме држи само неколку дена, и ме боли исто колку и нив ...
Вака па поготово кога сум со двајца мили личности на тенок мраз.
Боли да го гледам татко ми толку изморен и болен, и да му се испонашам толку ладно, прееска и кога си дојде од работа да ме гушне го осети студенилото, ми вика мојата ќерка не ме гушка вака ... епа ни мојот татко не се однесува така со дерење како психопат.

Тој па, страшно ми недостига, а не можам, биков во мене не ми дава да се јавам, иако сум свесна дека нема ни утре да можеме да се видиме, задутре него му е слава, ќе одам секако, ама нема ни да се поздравиме, т.е ќе се поздравам ладно ... а душата ми се кине.

Мајка ми ми вика тежок човек си мече ти, и лош човек, тешко на телето ...
И мене ме боли што така ми вика затоа што не сум лош човек, затоа што скоро 20 години се стремам да бидам добра личност ...
И јас впрочем ич не сум тешка ... само сакам да ме ценат, да го ценат вниманието, трудот, ситниците и големите работи што за нив ги правам, и со мене си немаат проблем.
Се смеам, весела сум, позитивна, ги слушам, им помагам, ги сакам, ги гушкам, ги стискам, ги разбирам ...

Јас знам дека ме сакаат .... значи, не е тешко некој што го сакаш, и да му покажеш колку го цениш. И не зборам за почитување, како човек и личност ме почитуваат ... зборувам за ценење ... и за малите работи што можат да ги направат за тие од мене да измамат насмевка ... искрена, детска.

Затоа што јас секој ден да се трудам и да правам нешто за нив за да се смеат, нема да се изморам ... но сакам барем половина од тоа да знаат да возвратат.

Како и да е, и овој пат ќе помине се, и со тато ќе се смирам, и со него ќе се реши, па понатаму јово на ново пак ...

Како заклучок се што можам да кажам е дека секој сака и љуби на различен начин ...
А јас сум од оние што сакаат и љубат со целото срце и душа и тело ...
Па иако повеќе патам, горда сум што сум таква.
И тоа би било се за денес.

 

Сакам да кажам дека е крајно време да го сменам аватаров. Зима дојде а јас уште на плажа се излежавам!

 

Мразам лижачи на задник и упиклива дебилана.
Не! Со тоа што ке ми се упикуваш колку сум вауууу и срц, прц, мрц мњаааа, нема да добиеш никаква позитивна оценка ебати мозокот смотан.
Grow the fuck up или дај истребете се, исполижете се до тој степен што ке ве снема сите такви.

Може ова беше и за во „Испукајте се“ ама овде ми е по фенси.

 

Страшна главоболка ме нападнала Дур се мислев како да се релаксирам, си добив ладен туш, и сега ми е баш гадно, на задников му е ладно, а околу срцево стиска тешка лутина
Ова омилено смајле ми е денес денов од просечен стана ваков Е ај

 

СДК дека само некои слатки ми се вртат во глава, не е на арно а таман симнав некое килце!