[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Децо, љубете ама со усул бе.
Не за друго, знам како е мислиш тој е тој, перфектен е убав е, добар е и почнуваш веќе да си го замислуваш како татко на вашите преслатки деца и ондак, ај погодите! Треееес од земја!
Е затоа ви викам, АБС уклучете чат пат, или скришно во вц шлакнете се 2/3 шамарчини.
Помаже, верујте ми.

 

na rabota ubav den pa posle vo pat od skopje vo preubavata rodna mi bitola ako ladna i polna so sneg jas pak najmnogu si ja sakam najuba mi e <3 i sekako malce daleku od sekojdnevnite obvrski relax

 

СДК дека нема нешто поза*бано од тимска работа, нема. Посебно не ако си во тим со егоисти.
Живци искинав денес, али не се предадов, тоа е најбитно.
Дојдов, видов, победив.

 

Ај да ви кажувам јас за моите денешни патешествија низ Карпош.
Прво отидовме во Универзална, мада што утнавме станица и си поодевме малце, има денес и утре манифестација, Ние сме најдобри чинам се викаше и има деца од сите школи (средни) во Скопје, некои беа добри (Орце д бест оф корс. ) имаше па едни од Коце демек изиграваа манекенки, а јас поубаво одам од нив на штикли, имаше се и сешто.
Утре е финалето, и има подобри изведувачи (и овој симпатијата ќе пее, т.е ќе свири, незнам де што ќе прави. ) и утре идеме, да не пропуштиме нешто.
После требаше да се најдеме со другарки во Лед Зепелин, а јас и оваа другаркава моја шуплива појма немавме кај е, и си се изнавртевме кругчиња 20 минути, дури и луѓе прашувавме и врв се лизнав на тоа мразот, убаво се издигнав.
Ај стигнавме некако што стигнавме, да нарачаме нешто викаат сега касно е, кафе не правиме, само чај сокчиња и алкохол, зимам јас водка од боровница, кај јас, па и другарка ми ја натерав што не става алкохол во уста, па после мислеше дека ќе ја фати и ќе почнеше да плаче замалце, душиче бе.
После па, за да си идеме, мислев дека ќе пресечеме оно испаднавме од нигде нигдека на Илинденска и тоа по кружење од 20 минути. Си одевме ние и си одевме, стигнавме некако шуќур кај што треба и фативме автобус, и правац дома.
Ако на некој му треба туристички водач, на мене нека ми се обрати.

 

сдк дека си поминав преубоо!!
конечно една убава вечер по долго долго време..
конечно да можам да заспијам задоволна

 

дека сега ќе учам Основи на логистика најтешкиот и најодвратниот предмет ама што се мора се мора кога го полагам прв во Понеделник.

 

Сдк ама сме се наспале со моето ангелче,од 6 поручок до 11 хехехе,станавме се навечеравме и сега полни со енергија ќе прачуваме станот,нашто татенце аман ќе превика од нас двајцата палавковци,па долго се немам така одморено со мојто цуценце,ајде ќе помине и оваа прекрасна вечер,малце студена али не сме исплашени ,ја наполнивме печката со дрва и ќе си уживаме во играта до не знам кога ,па мош и речениците не ми се баш во склад па имам мало лепо друштво во скут

 

Денес убаво ми започна денот. Со училиштето некако слабо ми тргна, ама баш таму ми се случуваат убави работи. На професорите денес им бев поттрчко, им купував тоа што им треба. Абе ма еден час не се свртив. Нормално, зошто тие да го собираат студот кога можат да пуштат некој ученик да се малтретира по студот, ама ако, ми се шеташе денес некако.
Си го видов лепотанчето, си се поздравивме си се изнагушкавме оти му било ладно па да сум го стоплела па ке ти биде ладно кога излегуваш по дуксерка на -20
И така од толку трчања се изморив и остатокот од денот го поминав во спиење и сега сон не ме фаќа, а и да си се пофалам паднав еднаш.

 

Памтам со мама колку убав муабет правев пред некоја година.
Ми кажа дека кога сум бил 8 месеци,нон стоп сум имал бронхит.
Отишле у никое време во Кавадаречката болница и и рекле Козле му е мајката. Ама,да не се мачат бензин да трошат оти ќе сум и умрел по патот.
Мама со трауми и со солзи ме носеле до таму со тато,и не ме пуштила од прегратка.
И затоа ја сакам. Оти е мајка.
И оти безусловно ме сака.


А сега,кога знам дека болеста и се шири се повеќе и повеќе,и кога знам колку дрско може да ти го перне животот,ми се тресе секоја коска од помислата дека еден ден,ќе нема кој да ми свари кафе насабајле или да ме гушне или да ме бакне...
Те молам,те молам не ме оставај сам. Не сум уште подготвен за гнасното дувло животни и лешинари околу мене. НЕМОЈ МАМО!


Не сум песимист. Реалист сум. И се молам дека се ќе биде во ред...

 

Да ми ја разбере некој потребштината од самотија...ех да ми ја разбере...
Горка зима,руска зима... под шубара си го погледнав прееска. Ме стисна силно и игриво.
Сакам да сум дома. Јас сум дома,ова е мојот (времен) дом, ама некаде каде што ќе се чувствувам како дома... Си велам да е до корените,не е...ама треба да проверам,но мене ова не ми е дома...не се чувствувам така.

 

До кога бе јас ќе престанам да им одговарам на таксистите
Тие си прават муабет со службата а јас им давам одговор на сите орашања..

 

СДК се знае улогата на жената.Таа треба да оди на работа ,да заработува ,и ова и она...
Ама мажот... Која е неговата улога,задача???
Од ова мое сивило на живот ќе го издвојам оној маж кој е способен да го заврши она за што се зафатил.Ако се зафатил да створи фамилија,нека се грижи за неа.И разбирам јас дека секој има право да здивне и да се тргне од секојдневноста или да има некое хоби(а макар тоа била и некоја проклета кладилница или биртија).Ама мора да знае дека тој е столб на семејството,да знае дека тој има една обврска а жената има милион и една која патем никој не гледа.А мани имаме сите,ама зрелост не.И да ви кажам ,бирајте партнери со мани преку кои може да поминете,прифатете го таков каков што е,ценете го она доброто во него и бидете благодарни до небото за секоја ситница која ви ја пружа.Небитно дали е тоа внимание,пари,дружење со правосмукалката,измиените садови...и вистинските мажи никогаш не го фрлаат сето тоа во дупка без дно.Потрудете се да и тој го добие она што го очекува од вас.
Принцот на белиот коњ се заслужува и не чекајте од небо да падне...
А ние кои веќе сме одбрале а не одговара на горенаведениот опис ни останува само да вртиме со очи и да се крстиме на нивните глупости
Кога го читам постов богами и јас се крстам што сум напишала.Плукам совети,можеби непотребни... Стареам ,очигледно..

 

Не сум нормална.

Вчера до 12 учев и после легнав да дремам, ама сум се успала. И во 4 сабајле се разбудив и видов на телефонот 4 саат. ИИ сум се успала! И си викам, ај веќе кога сум заспала да си поспијам уше два саата до 6 па да станам да учам.
Но тука совеста се разбуди и ми вика
„Како не ти е срам? Спиеш?? Знаеш дека во понеделник полагаш? А ти СПИЕШ?? Браво! Станувај одма “
И како попче си станав во 4 и си седнав на маса да решавам.
И ги испоразбудив сите
И сега официјално се водам како бубалица.


Ајде добро утро на сите ранобудници.

 

Вака сабајлечки да се рече, имам некое чудно чувство. Како да нешто ќе се случе.
Богами да знаете и` ќе се случи. Дека јас дома сум 6 сетило. Ако предосеќам нешто, ќе се случе верувале или не.

 

Абе многу ми е убаво бе, се е во ред. Нема проблеми. Дедо е покрај мене, си ужива во бурекот - МАЧЕ било врв. Си слушам музика и ми се редат убави претчувства за денов. Ќе го замислам тоа што го сакам и така и ќе биде. Нешто многу спешл се чувствувам.
Тоа што сакам да кажам е дека во периодов само оптимизмот ме води напред.
Ви посакувам убав ден!

 

СДК
Понекогаш...Едноставно треба да заминеш,за да видиш кој се грижи доволно за да појде по тебе...
Преубаво е дома е топло, денес не сум на школо .но имам многу да учење....

 

Sicko..

http://www.npr.org/blogs/thetwo-way/201 ... wtown-conn

 

Си го гушкам парново и малку ми е. Ама зима пред лето.

Најдов едно продавниче, потонав мислам таму. Па бабички уште кога ќе те прашаат за моден совет и ќе те пофалат за вкус знаеш дека сабота е пазарен ден за цел свет. Си го сонувам оризот за ручек, учењето попладне и можеби некое филмче вечер. Открив прекрасен пудинг, густ по мој вкус. И тонам со царство на вкусови, мириси и бои. Сите возбудени околу Божиќ, на велико се пазари со супермаркети, поклони фрчат на сите страни. Слушам жени по улица како смислуваат празнично мени, сите колеги среќни по дома што ќе си одат. Ништо не се слави како Божиќ.

Најдов албум од Амелија Пулен во библиотека, некоја книга за југот на Америка и си ја читам со јужњачки акцент во глава. Се прашувам за веројатноста да бидеш опкружен токму со овие луѓе, сега и тука, и сфаќам дека е минимална. Затоа треба да ги цениме, и оние добри и оние помалку добри. Нешто ќе не научат, само можеби нема веднаш да сфатиме што. Ама еден ден. Има време и до 21 декември и до крајот на светот.

 

Гутка во грлото ми застана,а неможам ни солза да пуштам Моите се сите дома и несмеам...Ќе се средам јас и со ова некако

 

СДК се подобрува ситуацијата, по малце монотонијата се разбива, добро е.
Вчера имавме фамилијарен разговор, за сите нас, за иднината, добро ќе биди, сите сме тука, заедно ќе го поминиме и ова, како и се друго досега што сме поминале.
Фала ви на сите шо бевте со мене преку ЛП, ФБ, на сите шо ми дадовте совет како да продолжам понатаму иако овие 2 дена беа најпеколни во мојот живот.
Ви благодарам на сите од се срце.
Ве сака Ади.