[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Да ви кажам право, месецов некако, сите имаат проблеми. Де дечкото, де другарката, де симпатијата, де факултетот, де финансии, на сите им е тешко и мачно, сите се напатени и сите мислат дека нивното е најтешко, најнеизлечиво... Знам знам, сите си ги гледаме нашите бубачки како чудовишта. Изгледа само јас гледам позитива во животов.

Да, сите имаме и да, ќе бидам тука за сите на кои им требам... Ама искрено, ми се смачи, не не, извинете, точниот израз е ми се СК*РЧИ :geek: од давање празни совети и млатење слама. Затоа што можам да ги ислушам и реално да им го кажам решението, ама ЏАБЕ значи ЏАБЕ - само потврдуваат сите, да, во право си, и пак истото се продолжува. Секој сам си се уништува, внатрешно. Сите ми се мили, сите ми значат, никогаш нема да одбијам да утешам некој и да го насочам правилно, никогаш нема да бидам себична и да не ми е гајле, ама мајка му стара... Секој си се бори со своите чудовишта и со своите избори, зошто упорно се оди со глава во ѕид.

Си одбрал нешто, стисни заби и ќути. Или одбери го другото, кога знаеш дека свесно го одбегнуваш решението на проблемот, што да правам јас повеќе.

И уште стојам на тоа и ќе стојам - сите сме млади, здрави, прави и убави. Можда не сме најбогати, не сме секој ден со различни чизми и палта, не јадеме во ексклузивни ресторани, немаме совршени љубовни животи, се караме по дома, некој нема со кој да испадне, некој нема најдобра другарка.... ама мамата бе, вдиши, издиши...

Нека прелета еднаш преку паметов дека стварно нема никаква посериозна причина, жими мене, нема за тоа да седнеш и најубавите години да си ги преплачеш. Па како да не се расположиш кога имаш прилика да бидеш во голем град, со еден куп места на кои можеш да отидеш а за кои не треба повеќе од 35 денари (автобуска карта)... Каква енергија ме полни кога стојам и гледам ламбички и украсено и не знам дали само мене големите градови и гужви ми даваат сила и мотивација. Па да се дотераш бе, испадни, уживај, рипај, трчај, само прошетај одма се разубавува животот. Па со самото тоа што насабајле ќе се нашминкам и ќе изгледам убаво мене денот ми е убав. Зошто бе луѓе, зошто... Стварно сите се за ќотек месецов, ќе земам едно гранче на крај.

И жал ми е кога гледам дека некој сфати што испуштал многу, многу, многу покасно....

 

Една го твитнала овоа...

Ако одам по нејзиново. Јас поим неам кај сум! Не знам кај ми се сите книги и тие што ми ги земале,да ми ги вратат,пошо и од дома почнаа да ми се закануваат!

Леле луѓе колку лош периооод. Јас мислев ќе биде добар крајот на годината,ама...пак ќе речам,ЛЕЛЕ ЛУЃЕ КОЛКУ ЛОШ ПЕРИОООООД.
Мислам стварно е лош и по јадењето ми се гледа. Јадам еднаш дневно... Мислам ало...кит кет не е ни оброк!!!
Дури и онака разочарана ќе бидам ако не се деси крај на свет на 21ви.
Ах и ко капак,татко ми на секој 15 минути ме прашува,ПОМАРАНЏИЧЕ да не сакам?! НЕЈЌАМ! НЕЈЌАМ,АМАН!!!Помаранџиче бе, ПОРОКАЛЧЕ.

 

Недела е ден кога се крчка сарма

Недела е ден кога центрифугата врти ко карма.


Дап. Ја наместивме елката со даде, на радоста ми немаше крај. Како да ви објаснам. Обично, домашно клише, полна душа! А да биде драматичноста уште поголема, си купив хеланки со елени и снегулки, од Битпазар вчера Денов, мек, како тазе печен леб. Крцкаво кориче, тамн за да си мцнеш од ноќта. Си раатисувам, битисувам. Договорив со еден млад поет да правиме поетски чат, некоја нова форма на слем поезија, па деновиве со тоа ќе се занимавам. Вчера, за забавата на работа, отидов по џемпер и фармерки. Ај што не ми се правеше филм да се дотерам зошто претходно дознав дека сум втора смена, друго, што сите драги колешки кои сакав да бидат таму, не дојдоа. Важно си мезев од прасечкото, некои топчиња со маслинки, сусам стапчиња, авокадо салата со туна и едночудо мафини со крем! Ич не ме забрига тоа што сите беа светлуцави а ја како дојдена од планина. Пеевме во ритам на коњак и вино, ни дадоа беџови, вечерта капитулираше со Pink Floyd на радио и правец дома.

Имам нови папучки, што не се тоа што го барав (фала Инес Х, успеав да најдам нешто сходно на тоа што барав) и со нив сега папучарам по дома.
Книга, малку дружба со даде, вечер со комшиките ќе си славиме обична, мека Недела.
И прво правило зимава. Секогаш чорапите НАД хеланките/пижамите! И нема смрзнување, посекако.

 

Зборовите „те сакам“ пропатени со солзи во очите никогаш повеќе не ме наежиле,не можеа да допрат подлабоко во мене..

 

кога случајно ке здогледаш на ф.б. како најголемиот женкар поранешен или сегашен незнам постира дека е во црква а после тоа постира слика од Богородица и се заблагодарува за овој ден што го доживеал ке си речеш што му е на типов алкохолот да не му го испил мозокот
или глуми лудило или се сменил тотал и побарал спас во верата
ист карактер како што го имав за бивши-копи пејст, колку ме потсека само да знае

втора работа кога случајно ке се видиш позади снимана на тв а си заборавила дека си била таму и таму-чуството е па тоа сум јас

 

http://www.youtube.com/watch?v=vhDLPVHf1c4

 

Е, абе Модни Критики не е Фејсбук.

 

Епа ај нема да ме биде за готвачка.
Направив едни колачи, па тетки, стринки сите ме викаат да им покажам како се прават.

Недела ден за учење, нели? Ја по обичај не учам, ама денес морам, пред мене е смртоносна недела. Математика и физика цел живот малку ми е за да ги сфанам, како па баш најдоа тие два предмети на екстерно. Уф
Единствено уживање ми беше појадокот.

 

http://www.youtube.com/watch?v=RGUObGJ73uM

Каква фасада,ле ле ле ле !
Ќе биде ли плава ? Не не не не !

Каква фасадаааа,ле ле ле ле !
Барокна ли е ? Да да да даа !


Абе Сашко,легендо...

 

Стигнав кај него!
Да се распакувам и двомесечното заедничко уживање може да започне!
Никој не е посреќен од мене денеска!
Отидов јас да пијам машко кафе, а вие имајте убава вечер!

 

Ептен онака...празна,неисполнета,баш онака! Се стемнува а јас ништо корисно не направив освен што вежбав англиски.Денот така го изгубив,сите денови така ги губам.Депресивна?!Па во моментот да,може да се каже.Постојат прашања за кои подоцна добиваме одговор,тоа е факт но одговорот ми треба сега,во моментот али одговор нема..Дали згрешив што влегов во врска?Но за тоа требало да мислам пред година.Епа не е до мене што моето срце мисли на бившата љубов,епа не е.Доколку сам не тргниш во акција никој нема да ти направи интересно.Аман ми е веќе од оваа монотонија..ме убива!

http://www.youtube.com/watch?v=sG6ZHb_Ay9g

 

СДК мачолко мој уште го нема а и девојката му, којзнае кај заскитале, па со внучиња ќе ми се врати
Не ми се верува кого видов денес .Наставничката по физика која им предаваше на осмите додека јас бев 4-то, и прауд сум си зашто не ми беше мене оваа барем од нејзе поарна е. Ја видов во Рамстор, со едни штикли црвени, црни панталони , и црвено сако, се убаво облечена за нејзини 38 години, ама у лице да не ја видиш буквално онемев кога ја видов, мустаклија лајк Гоце Делчев, ма батали мустаќите,и борови шуми од носот пуштила, толку влакна да има во нос жена , не сум видела, освен ако не е некој педерчич Во веѓите како кокошка расчупана беше,неможев да ја гледам луѓе...На рацете надградба, ауу,мислиш вештица е, што убаво ви ја опишав Слушам од 7 саат ке имало во Сити Мол хорор, и можете да замислите кој - Паранормал активити ! Само незнам кој дел беше, дали 3-ката, не сум сигурна, па можда ќе одам, само ке ми биде страв да си легнам или да се свртам ама ај, ќе се преживее Само се надевам дека ќе преживеам

 

Добро што е со луѓево, дали тоа озбилно се исплашени на 21 дека е крај на светот
Ми се смачи више, цел викенд само за тоа слушам, и капаче на се, на ручек денес мајка ми се обидува да начне кежуал муабет по истава тематика
И да биде уште поголема иронијата, завршуваме со ручек што завршуваме, и останав да ја раскренам масата, и незнам што ми текна да се загледам во пластичето на крајот на лебот на кој е втиснат датумот на траење, и можете да погодите кој беше датумот нели?
21.12.12
И на двата леба исто, пих, дури и лебовите знаат дека нема да го преживеат тој ден, и дека нема да има кој да ги јаде слатко си се изнасмеав сама со себе
Не за друго, длабоко загрижена сум зашто прв испит од мојава нова академска авантура имам закажно на 24.12, па да не не се оствари тоа, барем да видам филинг шта би био,кад би био.
Детс он фоукс, хев а грејт сандеј афтернооон!

 

Чудна работа како забележувам животинки во време кога не треба.Комарец, се чудев ко го видов, почнаа да бегаат и тие од студот, на топло И таман да му врзам една воспитна, кидна

 

... уште сум под импресии од свадбичево.
Толку, уште овој и прекратувам со постови на темата свадбата на минус 15.
Боже луѓе, хорор. Таква неинвентивност, таква неорганизираност, ко во транс да беа луѓево.
Станаа, поиграа главните ликови, па туку си седнаа. Абе ко на туѓа свадба. Што ми е гајле што дошле луѓево за мене дури од Пичкенци по ладново, ќе си седнам во ложа и ќе си гледам сеир и драма.
Момаков - ко менаџер на дискотекиче во нас. Илинден, по малку уфуран и ко подналутен.
Момичево - збркано, во делириум, како да го пуштиле да слави Нова година за првпат, со излез подолго од 2 часот по полноќ.
Бизарен избор на музика и одење од крајност во крајност - раднички панталони и чизма за снег, и розев сатен со штрас и искварцани како презреани морковчиња.
Си имав материјал за сеирџиство цела вечер. И уште сум зачудена.
Слушам песни и ушите ми крварат. Му викам на Хуго - кај мене каков добар музички избор ќе има на свадба, во несвест да паднеш. Дојди ако сакаш, поканет си, па сам ќе слушнеш.
- Важи, ќе дојдам.


Единствениот мил момент кој ме наежи до точка на заплачување беа моите стрини кога се фатија на орото. Така ми дојде некако мило и убаво на душата, сложно и сплотено, вистинска фамилија. Чинам беа весели и за младоженците и за сватовите и за сите присутни.
Моментот кога едната моја стрина чиј маж почина пред неколку години играше танго со снаа ѝ... едвај се воздржав да не заплачам од глетката.
Толку ми стана и тажно и мекано некако, кога ги видов како се чуваат и поддржуваат.
Убавата и сложна фамилија е богатство, за оној кој разбира.
И треба да си се чуваме.
Ако не го чувам своиот, туѓиот сигурно нема.

 

Значи, стварно сум талентирана да се нервирам беспотребно... така сама ќе си се исфилмам за некои работи, и така добро ќе ги исфилувам и преувеличам истите... абе ме бива шо да кажам друго! Само да не сум раат...

И ете денеска..неделно, као и увек (иако цело време се жалам на ладново и снегов) стиснав заби, се наоблеков во буквална смисла на зборот, седев до мојот извор на топлина дома некои пола саат додека се решив конечно да излетам низ врата на ова време...и така си излегов на кафе, чиниш нема да го биде денов ако не се деси тоа фамозно излагање

Муабетот уствари ми е.. абе нема настинка или грип а да не ме промаши ако малце не се пазам, а глеам надвор (за шо уствари ми е мноогу жал и да можам сите би ги тргнала од таму..ама..) дечиња по улица, слабо облечени, питачат, скоро боси....ама па насмеани ко мислиш на нив се им е рамно. Се валкаат по снег.. гајле немаат, ја со 67549875 слоја облека се тресам ко пудинг, стапалата ми измрзнуваат скоро и да не ги осеќам, носов абе були ми е црвен и му треба време да се врати во нормала.. некогаш си мислам дека стварно сум многу свилена

Деновиве мислам дека целата крв во мене измрзна.. исто како целата вода во куќава!! Да! И таа несреќа ми се деси, замрзнаа цевките, вода од нигде.. е тоа е баксуз! Среќа па фамилијата е тука и за добро и за лошо Ама па после цели 2 дена без вода, денеска конечно се врати, поточно одмрзна.. ама па сеа откако се остало се среди, ми се скрши ноктот и така.. викам ја само да не си раат! Ама ај.. за ноктот некој друг пат ќе умарам

 

Епа така ми е кога се пофалив предвреме тука, уште пред 1 месец, дека Нова Година ќе ја поминам во планинска идила, во дрвена викендичка како од филмовите.

Ништо од тоа. Ама овојпат не е виновен овој мојов, туку неорганизираноста на други. Е ќе си пукнам, жими се`! Толку се радував, а на крај по се изгледа пак ќе останам во смрдливиов град. Тој ми вика да спакуваме куфери и на 29-ти да фатиме пат за Србија кај братучед му. Може и тоа, се` е подобро од тоа да останам тука, во некоја кафана со турбо фолк и сељачизам до немајкаде. Не дека во Белград не би било така, ама ако ништо друго, ќе прошетам и низ Ушќе, ќе одам во кино, во зоолошка... За тоа ми е повеќе, а самата новогодишна ноќ не ме засега многу

Bottom line is - не се замарам.

Деновиве чекам да дојдат на свет 7-8 кутриња и преокупирана сум со тоа да и` направам на мојата лепотица што поубаво местенце, т.е. креветче Душичка, стомакот веќе до земја и` допира, не може да оди Само таа да ми биде добро и да биде се` во ред. Поважна ми е и од безначајната Нова Година и од се` друго.

Се припремам ментално и психички за хаотичниот период што ме чека на работа. Сите се во некоја фрка, како муви без глави, се трча на сите страни дезориентирано, се бркаат рокови... Едвај чекам сево ова лудило да помине.

Вечерва ќе ја истерам опуштено, со понекоја серија, може и филм, со домашен сок од црна рибизла и чоколадо. Ми треба мир, хармонија, а каде ќе го најдам ако не дома, во неделна вечер, стуткана под топло ќебенце? Ама пред тоа, прво следуваат неделните ритуали на разубавување кои не ги пропуштам ни под разно. Ќе шлакнам маска на лицево, а додека дејствува - ќе лакирам нокти И мислам дека веќе е крајно време да ставам нокти, зошто не можам да се замарам со лакирање секој втор ден Само платата да дојде, нели така

Отидов јас да дремам пред плакар и да смислувам едно саат време што да носам утре а вие останете ми поздравени, позитивни, опуштени и уживајте во оваа неделна вечер

 

Абе кај се видело алчност за јадење и на преЉути пиперки , абе какви Љути , Огин море,огин.
Мајка ми: „ јади по малце , изгор се “. Кој бе по малку ,цела наеднаш.... Ама ако ...сега нека ми излегува огин низ ушињата и нека изигравам диносаурус по дома.Не смеам уста да отворам оти мислам дека тепихот ќе го запалам.

Надвор се лизгало,сите се движеле како пингвини. Ма кој се движи бре , јас еден чекор направив и трас на газот. Уф им благодарам на буреците и пиците што ги јадам ми направиле добар газ за паѓање , можам уште пет пати да паднам нема да осетам болка таму.

 

Сдк дека како доаѓа нова год толку сум понервозен.