[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Абеја да бев јас таков тип што сака по такви реални шоуа досега 100пати ке се пријавив,така да ова ти паѓа во вода.

 

Многу грди луге, претерано (јас си ги викам Погачиња на фаца ) А под тоа исто така подразбирам голем нос навлечен надолу во форма на полукруг и уста напикана навнатре скоро и да не се забележува. хахахаххахах ако не друго сама си се изнасмеав, ако се пронаајде некој sorry :/ xD

 

одамна се немам чуствувано вака очајно и изнервирано, работава никако да тргне а јас продолжувам да се нервирам и да се нервирам... не ми се верува какви работници постојат просто неверојатно, со денови да се чудиш... воглавно сум добра особа ама денес имам желба да го избодам сељаков

 

have a nice day

 

Станав од сабајле и си мислев како држам интимен концерт на пиано на сред лизгалиште и убава светлина. Сеа ми оди како лупам по оргуљи у некои готски храм. Што ти е расположење. Ако,ако, ќе речете вие нешто.

Треба пар жени да се облечат по најнова мода гледам јас,гледааам...

Ми дојде нагон на повраќање само што ги видов дур гуглав да си најдам сликичка. А башка немојте да полудувате изгор скапи се,цената у очи ми падна. До душа,шо се 200 евра за кошуљава у однос 850 евра за количка?! Пих, сите четворица возрасни да се облечат тамам.
Сериозно пар жени би облекла у овакви и право у сенаториум да им пеглаат нерви и да им лечат хистерија.

Ај добарден,живиздравивесели. Денес ќе ојме на заслуга?! Бога ми арно минавме вчера,ама мамата посна сарма,лапни-голтни ми се јаде,уз вино црвено...

И ете баба ми си брбља сега и вика Св Никола на што све не бил заштитник. На болните и обесправените меѓу другото. Јас како апла неверник и љубител на посни сармички (до душа на секоја и секаква славска трпеза), мислам дека си ја одбрав куќната слава еден ден. Па пау! Увек болна (у умот ако не друго) и обесправена (читај ги претходните загради!)! Знаев дека освен посни сарми за посни слави,има и нешто друго убаво во верата у кое ќе се пронајдам!

 

Има разлика од петка до петка.Има разлика од петката што сум ја добила учејќи со денови и денови,и петката што некој ја добил препишувајќи од мене.Е тогаш многу се нервирам.Јас сум учела,сум се трудела,а некој што ни со прст не мрднал,ќе си препише све од мене,и дури ќе добие пофалби за знаењето.А јас не?

Денес сите некако ме нервираа.На посебен начин.Денов ми започна во 5 сабајле,станав и не ми се спиеше и како утка дремев до 7 И да,денес имавме тест.А моите ми наводни другарки ме оставија потполно сама на тест.Намерно...Можеби!
И Јас секогаш сум била тука за сите,сите сум ги расположувала и во најтешките ситуации,и сум им била поддршка и утеха.Но,за жал никој не го цени тоа.Дури и го злоупотребува.
Утре имам математика тест,задутре хемија,во понеделник физика. Неможам веќе.Цел ден дремам над книга,учам,се трудам.Мислам дека ќе пукнав,едноставно немам ни мотивација.Дабл,ма трипл мерде

 

На секој од нас нe му е подеднакво лесно да биде добар човек. Кај мене на пример, бара голем напор. Јас не знам како човек мора да се чувствува одвнатре кога некој близок ќе му згреши многу, ќе го потцени, ќе го навреди, а на крајот тој сепак, не само што ќе му прости, туку нема ни да почувствува потреба за простување. Веројатно така спонтано му доаѓа, заборава на се` и продолжува да го бара и очекува доброто во луѓето.

Мене кога некој ќе ми згреши, признавам дека сум и те како големо злопамтило. Се разбира, зависи од тоа колкава е грешката. Ако ептен претера, го бришам од животот инстантно.
Знам да бидам и невиден инат. Можам да изгубам човек само да докажам дека сум во право и никогаш нема да се свртам назад. И да жалам, и да сум избрзала, нема да признаам.
Ретко се случило да се жртвувам за некој. Го правам она што го сакам во моментот. Ако мене ми се седи дома, ќе седам. Во суштина, јас сум самотник. И не сакам баш некоја голема социјализација.

Е, тој. Тој е сосема друга приказна. Сфатив, иако одамна, дека секоја ситуација има две страни. Така како што јас гледам на неговото дружење со личности кои воопшто не го ценат и ја користат секоја прилика да му плукаат зад грб, а пред него се лизни - мазни, како на лицемерие, вистината може да е многу поинаква. Т.е. ако мене секој оној кој шири невистини и ми го оцрнува името, ми го ремети желудникот и автоматски добивам желба да го избришам од мојата поблиска околина, нему меморијата му е само во функција на чување на убавите спомени. И човек не мора да му се извини за да прости. Едноставно заборава. И продолжува да биде среќен. Макар обвинет дека е лицемер, а во суштина знае само дека неговата душа е таква.

Знаете како е да чуеш дека некој близок на личноста што ја сакаш зборувал дека си глуп, дека факултетот си го поминал со врски и дека немаш поим од информатика? А нареден пат доаѓаш и на личноста и го поправаш компјутерот, без желба да докажеш нешто, туку само да помогнеш?

Потребно е многу, многу, многу време да научите како вие да не се труете со гнев и омраза заради туѓи грешки. Сите ние сами си ја нанесуваме штетата. Но, да не дозволиш да ти влијае негативното, упорно да веруваш дека последните постапки не говорат за личноста како целост и да преминеш преку нив, потребно е само да имаш големо срце.
А со такво не се раѓа секој. Ти мил мој си благослoвен. И нека не те уништува критицизмот на таквите како мене кои не знаат како се љуби.

 

Среќна сум,многу.Сега сватив.

 

Земи една чинија и фрли ја наземи.
Се скрши ли? Да.
Извини и се. Се состави повторно? Не.


Се надевам дека сега сфаќаш.

 

Хах од што ми се спие не гледам кај пишувам. Сум си пишала едно мислење во модни критики, аии
Продолжувам, натпревар во недела, и плус 3-4 теста следната недела. НЕМОГУУ, не сакам!
Единствено нешто што ме возбудува е планот за нова.
Ајде уште малку, една недела.

 

Добро утро, да не речам ден!
Всушност денов доста рано ми почна.
Се пуфкав сабајле под ќебе, мрчкав, и одвај го натерав мрзливото гзе да мрдне.
Повторно блескам, искрички наоколу. Пафтам со раце ги дофаќам


Кафентето сега ќе биде готово па следи уште малце туткање во кревет со некоја сериичка.
После учење, па договарање со бубу за излазак, и тако даље.

Decisions,decisions. Ги има за извоз во последно време.
Каде за Нова, дали да продолжам со бубу, што попрво да учам, на кои часови да ме нема.
Кои чевли да ги купам, како да се облечам, па и што да пишам на форумов. Некако инспирацијата слабо деновиве, не бев расположена за шкрапање копчиња многу многу.

Ах да, и песнава. Прв пат ја слушнав утрово, ама има опасна моќ да ме води на некое посебно место, во свет полн со фантазии, убави мисли и спокој!
http://www.youtube.com/watch?v=hhnZkNj7kAo

 

Се е добро се дур не ги пуштат рекламите на Маестро .
Не можам, не можам да одолеам на храна...

 

Отидов на разговор за работа, пуштајте среќа а деновиве ќе кажам тактики за наоѓање работа, зошто не знам што не пробав, а до ова интервју стигнав преку фејсбук, така да ако биде нешто ќе го бацнам Марк!

 

Денес полнам 17, и се чуствувам позрела него кога и да било, нормално, ама уште не можам да се согласам со тоа дека со годините доаѓа и зрелоста, но тоа за некој нареден пат.Искрено годинава си посакувам и самата себеси да доживеам многу незаборавни моменти, кога ќе полнам 18 да си посакам да се навратам на 17, и ете да ми се исполнат барем поголемите желби.А една од нив ќе ми се исполни денес, и пресреќна сум бидејќи мојата мајка ќе ми ја овозможи.И така да не дрндам веќе, да ве почастам нешто бидејќи само еднаш имам 17!

 

Морам ова пред да искочам, јас сум запрепастена од глупавоста на девојчиња со муда од лабуда..

Родители бу било убаво да си посоветувате децата, и да им ја намалите агресијата, срамота и одвратно ми е кога постојат група девојчиња кога се нафрлаат на една жртва, без разлика каков е мотивот, а се надевам дека родители на “силниве моми„ се со совест и ќе превземат соодветни мерки. Не сакам ни да помислам како му а на девојчево колку и да изгледа детски, ама ако се оди на гугл и прочита за стапка на смртност на ученици, поради психички притисок, омаловажување и слично, ќе ве инзенади, се сеќавам пред некое време кога простуи вест кога дете си го одзема животот зошто го закачле во училиште и не го издржал пртисокот. Учете си ги децата како треба да се однесуваат, не смеете да се гордеете ако се однесувале вака.. како и да се почнува од дома.

Ама очиглендо ќе треба да почнат родителите да се едуцираат прво.. ах икао не сфаќам што добиваат со покажување сила, леле да сум директор, или педадог, или социјален работник, или нешто слично да освестам малку..



http://off.net.mk/vesti/makedonija/kolk ... map=%5B%5D

 

^^ Мене да ми се пред очи овие, сите и за коса и по некој шамар. Срамота! Ама срамот е на родителите, а ќе кажам и на никаквото општество. Нит некој се интересира за младинава, нит превзема нешто. Страв ме фаќа дека е можно да станеме америчко општество за некоја година.

 

Денес...е чуден „празничен“ ден...излегов пред малку надвор, гледам...свадба...одат по невеста, во 13.00 часот во четврток....
Ако..нека им е со среќа, па и не мора се да биде викенд....или петок.
Не знам..денеска се осеќам чудно, многу ми е тивко, чекам снег...и ...дааааа..
сега ми текна...ми се пие кафе.

 

Еден паметен фраер не толку одамна, напишал нешто маестрално добро. Барем за мене. Ова е токму тоа што сакам да ви го кажам денес:

Учиш

По некое време ја учиш суптилната разлика
помеѓу држењето нечија рака и оковувањето
нечија душа.

И учиш дека љубовта не значи привлечност и друштвото
не носи сигурност.

И почнуваш да учиш дека бакнежите
не се договори
и подароците не се ветувања.

И почнуваш да ги прифаќаш твоите порази
со главата горе и очите отворени со достоинство
на жена, не со очај на дете.

И учиш да ги градиш твоите патишта денес
затоа што утрешнината е премногу несигурна
за планови а иднината има начини да те изневери
на половина пат.

По некое време научуваш...
Дека дури и сонцето гори ако го
има премногу.

Па си ја копаш градината и си ја украсуваш душата,
наместо да чекаш некој да ти донесе цвеќиња.

И учиш дека навистина можеш да истраеш...
Дека си навистина силен
И дека навистина вредиш.

И учиш, и учиш...

Со секое збогум нешто научуваш.

Хорхе Луис Борхес

 

Море и тоа како му треба на сите по еден шамар. Куп животни. Имам поминато низ тоа, и да ти кажам право би сакала некој да преземе нешто.

Инаку овој ден некако мрзливо оди. Ми ставија вакцина, малце доцна (во октомври требаше) но поканата на погрешна адреса ја пратиле. Ова ми е четврта година како сум преселена и уште пуштаат работи на старата. Сега раката ме боле, треба да учам и читам книга, но пуста мрза несака да пуште. А вечер сум на именден кај братучедот. Оф леле нека биде лесен тестот, што има врска што мајка ми знае математика кога јас немам стрпление за неа. Ајде да ја покачам тројката на четворка и потоа на коњ сум.