[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

http://www.youtube.com/watch?v=vNoKguSdy4Y

Ја слушам песнава и спотот и едноставно не можам да се доначудам како можи толку да се совпаѓа со сето она што ми се случи и што го доживеав... воедно многу ме растажува зошто ми ги враќа спомените и сваќам дека ништо не заврши, дека не помина болката од разделбата.. од ништо... сваќам дека нема никогаш да престанам да го сакам
Џабе ми збораат сите ке помини со време, зборовите не лекуваат такви рани.. знам само дека не можам да издржам поќе... ако не биди нешто ке умрам!

 

До пред неколку години на слави пеев „дедо мраз,дедо мраз,дојди и кај нас’’,а и сега пеам,ако ме дрмне винцето

 

Пред 2-3 часа излегов на прошетка со другарка, и впив дел од новогодишната атмосфера присутна во Скопјево - кое навечер, во накитено издание, е ПРЕКРАСНО!
Токму затоа, уште повеќе ми е криво што едноставно не сум во славеничко расположение. Ни Св. Никола, ни Божиќ, ни самата Нова година... Едноставно, годинава не е тоа тоа... И ме нервира тоа што не знам зошто... Moжеби затоа што потсвесно знам дека ќе си живееме уште два дена!?

 

Еве какво клошарче е тоа, безделничар како и сите останати, идиот без никаква обврска во животот, клошари по шоуа ем за да стане `познат`, ем со лежење, серење и јадење да земе хонорар, плус направил подвиг уште поголем со потегов:
http://www.youtube.com/watch?v=eNdBfQlsl9s

Сеуште си горд?

 

Не ги кажувај сите работи што ги знаеш, дефинитивно ќе се искористат против тебе.И ако разгледаш поубаво ќе го видеш тоа шо не е за гледање..Дека сите се од корист никој не го е гајле за ништо и ќе бидеш зафркнан кога ќе дадеш прилика

 

Одамна немам напишано два три реда на темава. Па, да почнам. Преку глава ми е од тестови. Реченица која ја користи секој ученик ова време. Сакам тестот да ми биде петка , па не мора на полугодие да имам петка. За тоа воопшто нема да ми биде мака. Ама ако овој тест ми е пак четворка... се изнарешавав задачи, пропуштив нешто вчера, не видов некој што многу ми значи со цел да добијам петка на тестот! И да ! Овој пат многу ми значи. Не за оценката, туку за тоа да си ја надоградам самодовербата, сама на себе да си покажам дека сум можела повеќе. Не можам да си го замислам разочарувањето , оценка минус за 2-3 поенчиња.Па и не беше така лесен тестот. Добро, тоа е релативно,но сепак.

Нова година се ближи. Не сум љубител на ниски температури, ама ја сакам новогодишната атмосфера. Сакам кога ќе погледнам низ прозорец во мракот да видам како светкаат сијалички во различни бои. Некако , тоа ми влева топлина во душата. Како сите и јас би посакала новогодишна желба. Би посакала само едно: се да биде во ред.

 

СДК сум заслабнала,ова ми дојде како џокер пред прaзнициве.Се осеќам мн.среќно,исполнето и да супер изгледам во новиот фустан

 

Човече прекини да ми шеташ низ глава, ало бре треба да учам! Ццц
човек да неможел да се концентрира на раат, па после лоши оцени.. епа лоши ќе бидат ќе се правдам утре дека не сум можела да учам од што сум мислела на тебе, Е ТАКА да си знаеш

 

Ептен турбо деновиве, да помине овој викенд (и следната среда) и ќе можам после да се опуштам. Мислам ќе се преродам.

Редовно читам, има многу нови и интересни членови, да се надеваме дека за зимниот распуст ќе можам повеќе да пишувам.

 

Воопшто нема да зажалите доколку го прочитате

Спојлер

Исповедта на гладниот човек



Светот е гладен знам јас, знаете и вие, знаат сите тешки времиња за некои, ептен лесни за некој друг, но тоа ти е животот. Дур некој избира храна во луксузен ресторан и не ја дојадува, надвор некој чисти и скришно ги гледа. Се плаши и да ги погледне, се плаши и за тој леб кој го заработува да не го загуби од луѓето кои не ни знаат што е тоа сиромаштија и само еден леб за појадок, ручек и вечера за целата фамилија. Да точно така, тоа го има овде кај нас, низ солзи раскажува човек околку 40 годишна возраст, на исти години како наш татко, брат, роднина. Ми доаѓаат мисли дека таа судбина можев да ја имам и јас, а тоа да беше мојот татко...



Уф колку е тешка само таа реченица, ја слушнав од човекот кој седна на една клупа подалеку од мене и само се вртеше да не го види некој зошто седи, а не чисти со метлата низ клупите. Да го исчисти ѓубрето од луѓето кои не знаат да ја ценат човечката мака и си мислат дека некој мора тоа да го сработи. Ми прозборе човекот кога го фрлав ѓубрето со зборовите “извини”. А зошто извини?! Немам појма. Единствениот збор за одбрана и за заштита. Па му возвратив “ок е, нема зошто да се извинуваш” и се насмеав, почнав разговор. Додека одговараше, никогаш не ме погледна во очи. Гледаше надолу и си ја вршеше работата. Не можев да се воздржам. Имав еден куп прашања, но добив само неколку одоговори. Дали знаете дека неговиот син, едното од двете деца умрело пред три дена, а негов одговорен не го оставил да тагува барем една недела. Своето дете!

А не смее да ја загуби работата. Ако остане без неа, другите членови на фамилијата од глад ќе умрат. Тој човек тагува во себе. Срцето му плачело, ама тој е аргат. Нема чувства според некој. Детето му умрело од болест, немал пари да го лечи, а државата и болниците се зафатени. Имаат поважни проекти и проблеми, па не се битни граѓаните што умираат од глад и “неизлечиви” болести. Немал прозорци на скромната куќа. И само тоа го кажа. Ептен доволно беше. Си замина, а јас со солзи си одев дома. А сигурна сум дека низ солзи продолжи гладниот човек кој само со 10 денари оди на работа, а тие му се и за ручек и за вечера. Многу од нас не го разбираат тоа. 10 денари за некој е монета која само им тропа во новчаникот, а за некој е опстанок. Би сакала да ги мотивирам луѓето за помош на оние кои навистина се сиромашни. Нашето кафе во град, чини ручек на некој кој нема…

Се надевам дека со оваа исповед нема да му наштетам на гладниот човек доколку ова го прочита неговиот одговорен.

 

Како да учам со очи полни солзи, главата ми пука, срце ме стега.
Незнам кој може да уче кога од тој што најмногу го сака слушне дека веќе не му требаш во животот. Дека те мрази, дека неможе веќе да те гледа. Кој би посакал тоа да го слушне од брат? Братот за кој во оган би влегла, за кој животот би го дала. Неможам, стварно неможам веќе да одам на школо со потечени очи наводно дека незнам од што ми се или дека ме боли главата. Стварно неможам да плачам нон-стоп.
За утре имам купишта за учење. Седнав, покушав ама џабе, се мислам како брат ми би бил среќен кога би утепал. Да, така ми кажа дека ќе ме утепал некој ден. Неможам веќе, стварно неможам.

 

Да не ја сретнев денес Џемо во автобус, немаше да се насмеам цел ден

И нејзината реплика : немој да ме гледаш и да се смееш, не сум телевизор!
ц.ц.ц

 

Памелче бе, дете, тоа твоите кај се? Да ве зашамарат малце и двајцата

СДК, родител, еј, родител! Да се знае што е тоа! И не е постов ради Памелче, туку инспириран од други родители што само произвеле две деца Џган!

Спојлер

Бог да ми ги поживее, ниту еднаш не си дозволиле да ги погледнам со презир. Не рака туку срце во оган ставаат. За жал, има и такви кои ни прдеж не упатуваат кон сопственото чедо

 

значи МРАЗАМ кога некој одлучува нешто место мене-што бе јас бебе или фетус што не знае да се брани од непријатели бог да чува и да брани

и МРАЗАМ кога некој ми глуми светец, фин, мил, коректен а во вистинско светло е губре невидено-сеедно кој и да е и каква улога има во мојот живот, епа затоа кога ке се почуствувам дека сум во невоља нема да има срцебиење ко пред инфаркт туку има акција за да има реакција т.е. напад со сета сила и расположливи средства

 

Мамо и тато,сакам да знаете дека многу сакам да бидете горди на мене и знам дека не сте и не заслужувам да бидете зашто ништо не сум направила за да бидете горди на мене.Понекогаш ми е гајле, едноставно се откажувам исто како што се откажав тогаш кога највеќе ми верувавте и се надевавте дека ќе ме биде за тоа.Ми кажавте дека некој родители се горди на својте деца затоа што се одлични во школо,вредни и спортуваат.Јас не сум тоа знам,можеби не сакам и водам инат дека никогаш нема да бидам тоа што вие сакате,дека не сум старата јас што ја знаете и знам дека не мислите дека ќе направам нешто.Ама еден ден ќе направам да бидете горди на мене,ветувам.

 

Од седум саатот,на 19 декември,се знае каде се оди.На слава.И така јас отидов.Тоа ми дојде како еден вид на смирување,опкружена со мои врсници,машки,женски...Муабетот ни тргна,си се смеевме и многу убаво ни беше.И сармичка јадев,(да се пофалам јас ) и риба,гравче (ах,тој грав,виновен е за сите мои издувни гасови ).И не ми се одеше дома.Ама баш ич.Сега дојдов,и уште малце ќе си легнам.Тест математика правам утре,и тоа прв час.Мора да сум одморена,мора Сила и поддршка ми даде една школска другарка на татко ми од средно.Ја собравме и нејзе на враќање,и така беше мила,добра,полна со разбирање но воедно и модерна да кажам.Шо убав муабет си напраив со нејзе,сакам пааааак.
Туку,да не дремам јас пак до 11,ве поздравувам сите,ви посакувам добра ноќ

Спојлер

Ако сте во можност утре,среќа да ми држите.Навистина ќе ми треба

И мислам дека луѓево се пре опседнати со тој крај на свет.На нешнл џиографик гледав емисија за тоа како луѓето во Америка копаат јами и чуда.Демек се спремале за крај на свет Оф бре,болни американци

 

Сдк некако не ми иде зборењето, многу мисли во главата.
Многу случувања во периодов што истекува, доаѓа.

Декември турбо,турбо.

 

Морам да тренирам бааавно зборување,веќе никој почна да не ме разбира -.-

Секој ден јас зборувам се побрзо и побрзо,ни сама веќе не се разбирам !