[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Everyone needs a Glenn Miller in their lives.
Ме потсеќа на Божиќ и на нешто убаво,топло..

http://www.youtube.com/watch?v=vG16V1OAwMI

 

Денеска денот хаос и не-хаос ....


Почнува со станување во 6 саатот. Нели треба на факултет да се иде, не си бил долго време , ќе ти мрчи после професорката , зашто вака , зашто така ... кај си ти на факултет, зашто дома седиш , треба да дојдеш мене да ме гледаш како зборам ....ви се молам колега ....

Ајде отидов , ај што со кола идам па и ќе згазев човек успат... нели кога ќе се појави црвено за пешаци тогаш треба да се иде , на зелено НИКАКО , тоа за глупи луге е само .

И доаѓам тамо има што да видам , 30 души , 10 треба семинарски да презентираат. Ајде тоа не е презентирање , знаеш само со свои зборови , не тоа цела ти ја чита . Заспав на час. Па асистентката ме прашува , ти што мислиш за ова и ова .... Што сакаш да мислам во 8 оцабајле мори
Па после второ прашање , ти се спие ? ... не оро ми се игра....

Ај заврши после 3 саати млатење и досади , и ај сеа ваучер да си подигнам , кога гледам немам индекс ... бог да чува .... а немам многу време за губење ќе ми затвори шалтерот
ајде со кола пак враќај се , на паркинг колегата да ме зезне ми паркирал позади мене , да неможам да искочам , демек потешко .... ехехехеххехехе заебан колега ехеххехехехехњехехфафа

а позади него уште некој паркирал и нема искачање .... т.е има ама 20 мин напред 1 см , назад 1 см , браво еј успеавме ...
е после идам и
тоа некој собраќајка имал неможам од вамо па ај од кај собрание , од тамо пак решиле шупациве да ми штрајкуваат ,
- "Чекај немаат доволно проблеми и брзање луџево ај ќе блокираме улици , уште повеќе да им засметаме , ехехеххехехехехех "
Ајде и тука поминавме едвај , доаѓам дома , на паркинг ми копаат , плочки ќе ставале , цела година ми дремат , сеа плочки ќе ми ставале .... ехехехехехехехехехехехеХХЕХЕХЕХЕХЕХХФОАХФУЕАФАФОУАЕХефпа9бфп9ауебф79бљ9фб

Ајде сеа идеме пак на факултет , остај гужва сто саата , па едвај стигнав и го подигнав тој ваучер и сеа има компјутер да си земам еден опасен со чуда на него , има да симнам игри и порно 2 месеца нема да ме видите на фемина


И да , го преживеав уништувањето на светот
И сега што

 

СДК дека не знам што да кажам. Ве читам од сабајле, уште откако дојдов на работа, и цело време си викам ај уште малку да попрочитам и сега заборавив што сакав да пишам.
Сепак, нема да ве трујам за крајот на светот, ниту пак за апокалипси, или колку се сите површни, и се водат од западно-амерички принципи кои не соодветсвуваат со морално-најправилните прописи на балканов наш. Не.

Денес ми е последен ден на работа во 2012. Одмор. Заслужен, оф корс. Со душа чекам на клоци да ја испратам старава и со насмевка и позитивен став да ја дочекам 2013. И не, немам никакви планови за нова година. Нема да одам никаде. Не уплаќам јас за у Маврово, Пониква, Дојран, Дубаи. Не. Ќе си седам дома некаде, на топличко, во мал интимен круг на блиски, со црвено домашно и топли кифлички од мајка ми направени. И ќе си поминам најубаво.

И што сакав всушност да кажам. Ми текна. Вчера бев излезена со колегиве од работа, ко демек предновогодишна прослава. И таму кај што бевме беа претежно млади, меѓутоа имаше и постари. Излегувам на цигарче и гледам жена, на возраст близу мајка ми и ме натера да се замислам. Од кога не сум ја видела мајка ми да се спрема за некаде за да излегува, ниту пак така насмеана и безгрижна со пријателки. Не памтам кога последен пат излегла на кафе, а не па ли во ресторан. Или пак, заедно со татко ми. Животот им е преполн грижи. Немаат време за релаксирање.Последен пат скоцкани беа за бранењето на мојата дипломска. Колку ми беа убави. Душички. Татко ми, во одело од пред 100 години што му е купено, а мајка ми во еден капут што си го купив уште додека бев средно, ама само два пати го износев и чизмички, старите на сестра ми. Ми падна жал. Многу. Сакам да се вработам некаде каде што ќе земам 500 евра плата и секој месец да им купувам по едно парче гардероба. Нејсе, живот.


Ќе ги подновам сега. Не одам никаде за нова година, дома ќе седам, ама затоа ќе им купам по едно џемперче. Мака ми е, луѓе, дека со толку елан и ентузијазам студирав, а со толку надежи ме пратија на факултет, за шо? За сега да земам мизерна плата, и да не можам ништо да направам. Немам веќе моќ.Немам сила.


Сонувам за подобро утре, за посветла иднина. Велат после дождот доаѓа сонце. Да се надеваме. Уствари и не ни преостанува ништо друго.

Ви посакувам најубав, најпрекрасен викенд. Насмевнете се. Утре може ќе ве нема.


Оувр енд аут од песимистички настроената
Ана Џоунс

 

Сдк кога имам појадок, кафе, топло Добро утрo од блиските и некој на кој може да му се восхитувам па и не ми е толку битно што тој на студентски беше дрзок, мрзлив и ме изнервира, битно татко ми ме пречека со прегратка и муабет.
Се чувал човекот за муабет, си се изнакажа да му олесне за се што му тежи а јас си слушав и малку му дадов надеж дека треба здравјето да си пазе, а парите како доагаат така и си одат, се така во круг. Здравјето не се врака!
Се надевам еден ден ќе бидам во можност да им помагам финансиски и да ги гледам почесто насмеани и расположени. И не, нема да одам никаде за Нова Година, зошто? бидејќи не ми се даваат 2000 ден. за да уплатам некаде за една вечер, кога со тие 2000 ден. може да се пазарува нешто повеќе за дома.

И така ден за ден така се живее во државава наша.
А мене овоа како дежа ву ми е, не знам оти така.
Можеби сум живеела и во претходниот живот во Македонија.

А Тој, Тој секој ден се повеќе ми ја топли душата со неговото присуство и отсуство, не верував дека вака ќе е, не се надевав дека човек може да се чувствува волку добро само поради нечие постоење, ах...
Не спијам луѓе, не спијам и кога спијам сон не ме фака

 

СДК...знам дека на некого можеби му е досадно да ги чита овие мои постови....ама мене тоа ми лежи на срце

 

А, извини колку такви слики имаш у компјутерoт?

 

Мноооогуууу

 

Добро е, како така денес помина и најтешкиот колоквиум за овој семестар. 3 down, 2 to go! Сепак, и покрај мојата нередовност на предавања и вежби, и покрај неучењето и невнимателноста, не можам воопшто да се пожалам од оваа последна студиска година, барем за сега. Пу, пу да не се урочам

Туку, сакав да кажам дека денес му го направив пакетчето на дечко ми за НГ. Може е рано, ама утре ќе му го дадам, се ми е смислено
Ме фати мене претпразничното расположение. Вчера си купив од оние новогодишните тезги една музичка честитка. Градот убав, украсен, цел свети навечер. Само уште дома да ја украсиме елката

И така, дојдов само да ве видам што правите и да си се пофалам
Have a nice weekend!

 

Колку е успокојувачко чувството кога некој ќе пресолзи знаејќи дека нема да те има во животот некој период. Заради мојата доза на несигурност која со петни жили пробувам да ја сокријам, потајно ми треба некој вид reassurance дека на некој му е стало до мене како што ми е мене грижа за него.
Звучи лошо, знам. Но сакам да напоменам дека секогаш ќе давам кога имам, без трошка себичност.
А љубов во себе имам за уште два света. Срцекршачките дури ми се мотивација да сакам уште повеќе.
Ако љубовта е лек за се, зошто да не биде и лек за скршено срце?
Нејсе, и мене добро ми се навлажнија очињата.
Во овие моменти на разделба доаѓаме до реализација колку сме всушност блиски.

 

Денеска сум благодарна. Благодарна што тестовите се завршени, балгодарна што видов човечност во очите на некои соученички, благодарна што имам волја да вежбам, благодарна што денеска ќе седам и ќе се смеам со улавата И едноставно благодарна што сум жива (не ова не е шега за крајот на светот, кој го поместиле до 2013-метеор) Блгодарна сум за толку многу...

 

Купувам нов календар од Маите...
Стариот истече.

 

Проблемот со вистината е што, сите ја сакаат ама не секој ги има фиктивните органи за да ја издржи. Па има случај на масовно дигање нос, негирање на очигледното и кршење на огледалата...или на некои души и суштински животни ствари.
Епифонични денови, класично предновогодишно, со декември си одат и метаболираните личности во фецесовидна форма, а јас едвај чекам да ги испратам некако. Можеби, конечно сфатив што сакам и што е добро за мене? Полека полека, од повремен мазохист се метаморфозирам во патолошки хипохондрик, колку да има некоја скриена а сепак доминантна одлика, инаку јас сум си најпаметна и најубава. И така во денови на хипохондрија, до некаде и емпатија, а моментално и апокалипса, јас чекам да ме докрајчи нешто. Ме боли главава чудно деновиве, и не е од тоа дека сум премногу паметна па мозоков не ми го збира веќе ( ).
Инаку, да ве испоштувам како што е редот на денов, иако не спаѓам во таа бранша што се притресува за крајот што нема да дојде, јас вчера за малку ќе си се мочнев од страв бидејќи ЕВН реши да ја исклучи струјата на 15 минути. И во тој момент нечујно само си реков, онака детски - МАМООО!

 

Добро ај некако издржавме ова недела.Ај уште една недела и после малце да се одмориме..
Иначе женски како си поминавте денес за крајот на светот ?
Јас да ви кажам многу убо .
Хахаха

 

Ха! А што мислевте вие?! Дека ќе умрам без да ви кажам што прави Пеџа у градов после толку години, кој го уби Кенеди, како се стигнува до школата на млади лидери на Ѓорѓе (со секс дечки,со секс... и со лигавење и куплераи и дур се шеташ по белиот свет се правиш парче дур дечко ти те чека дома со љубовни статуси по фб дека му фалите, тру стори. Шо не сум јас у таа школа бе?! А?! Пошто поштена!) и дека во Скопјево има тајни здруженија кои одат под девизата - здруженија за личен развој и коа се гледаат после у град се праат не се знаат,ради дискреција? Ма не умирам дур не ви ги откријам овие тајни бре! Не и не и не!
Ама ќе ви одложувам уште некое време,ете ви дадов одговор за едното прашање за да имате време да се потрудите да се докопате до таму!

 

Му се допадна до сега секое јадење што го имав направено, значи околу јадењето нема да имаме никакви проблеми.
Затоа пак за хаосот кој го прави тој, ќе се караме МНОГУ!
Не е баш добро организиран, не ја дипли гардеробата и не враќа се на свое место.
Чувствувам дека кога ќе бидеме во брак, ќе имам многу често нервни сломови.
И не е тој крив, јас сум била болна. Се во животот ми било по план и програм и под конец - Така ми вели.
Сега ми прави нес кафе, а потоа планираме да се спремиме и да одиме на прошетка..
Без оглед на неговата неодговорост и моите нервози поради тоа, јас сепак силно посакувам да не морав да се вратам дома.

 

Многу ме интересира, што ли муабет сега вртат оние што се "сокрија" од крајот на светот, по планините и подземните сместувалишта, кои ги платија по вратоглави суми?
М?

 

Собирам храброст за да си ја срамнам со земја Планината Гордост и да побарам помош од еден мој навидум близок човек....

Ајде со мене напред па ке видиме шо ке бидет. Дал ке се извлечам од каканициве ...

 

Денов ми претставуваше една силна оддишка. Откако станав со тешка глава полна мисли и силни впечатоци од кошмарното парче сон, смогнав сили, го зедов она што ми го оставила мајка за доручек и излегов. Не можев да продолжам со обидите да вдишам некој атом кислород у затворена просторија и излегов да поцицам од слободата надвор Ладно но не сурово ветре, дува, инхалира, освежува. Ко мастика со вкус на мента.
А улиците црвени, ко од крв. Дедо Мразовци перверзно повикуваат мали девојчиња да им ги полнат скутовите а чика од спротивна страна чкрапа за пари. Одсекогаш сум наоѓала мал дел педофилизам у сето тоа. Пардон ако уништив нечиј сон И благодарам на мојава што никад не ме натерала да се сликам со тие огромни дедовци кои работат само еден ден (една вечер) у годината а во остатокот од тие околу тристотини дена читаат. Писма. Фиктивни. Од целиот свет. Снегулки паѓаат и од небо и од тераси, а дечји насмевки се лелеат ко бранови. Има некоја пријатна топлина која тече низ целиот овој период на празници. Најмногу жалам што луѓето не умеат да ја одржуваат секогаш и секаде туку само тогаш кога им е кажано. Од календарот. Од временските граници. Од тие виртуелни граници кои ни ги поставуваат институциите. А ние мали ситни, молчикави, мислиме дека ништо не зависи од нас.
Ехххххх. Кога само би знаеле.

 

"Social networking or Social not working?"
Е така де така!
Повеќе се загрижени на социјалниве мрежи за испитите, него на самите предавања, каде никаде ги нема.
Тито викал нема потреба за грижа со ваква омладина, јас викам и те како има потреба за грижа и паника.

 

СДК фејсбуков почнува да ми оди на живци , т.е не фејсбукот , туку некои мрднати особи, на пример пишала : Леле,сега сфатив кои ми се прави другарки :/
И сите коментирале: Леллелееле срцццццццц одма четтт
Штоо е? ЧЕТ ЧЕТ ЧЕТ!!!
Што се случилоо???????
И оваа коментирала - Чет!
Па ако имате чет земете на чет од некој побарајте совет,ако толку ви е до ЧЕТ и тој ваш проклет ЧЕТ нека оди со вас во пеколот!!!
Ми прекисна веќе,ми прекисна, никојпат не сум се бунела,ама секоја што ке стане “ВИП’’ фејсбукерка и има минимум 3.000 пријатели е со тоа:
Зашто ми го направи тоа???Ми треба совет , ве молам некој на ЧЕТ.
Или некоја дури помала и од мене ќе пише:
Ми се згрози од овој живот, ќе одам ќе се самоубијам. За што се жалите а?? За што? Од што ви е смачено бе? Ма не ми е гајле јас ќе си се навратам на ЧЕТ. Секоја втора приметувам : Некој за ЧЕТ итно е!!! Лелелелел ЧЕТ.
Ма идете у пм со тој ваш ЧЕТ, и да си останете заедно со ЧЕТ , да не ми пуните ѕид со ЧЕТ , ајде некој на ЧЕТ. Ново актуелно нешто - КОЈ САКА В/П ???Ми идеше да и пишам, комшијата од 3-ти. Мрдната бре.

Затоа јас сум си ДЕМНАЧ енд ПРАУД. Читам, се крстам,ама не лупам статуси со глупости 100 изнапишани на нив или ЧЕЕЕЕТ. Од сега , од оваа минута,од оваа секунда,од оваа стотинка, ги бришам таквите од пријатели, ако треба и 3 пријатела ке оставам, ама што знаат да напишат нешто паметно не ЧЕТ

Ве убив со ЧЕТ. И ЧЕТ точка. И ЧЕТ запирка.