[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Си почнаа најфино и најуникатно, АМА откако си набија слава, таа убаво ги удри во глава. Фала за се‘, ама не сакам веќе да ги читам вашите коментари, мисли, изуми и сл. На Здраво Боби (бетмен велит) одамна му реков чао на фб, а истото сега се случи и со Митко Гогов. Еве вака јавно да си кажам бидејќи иритираат. Не знам дали некоја од вас ги чита(ла), па има сличен впечаток како мојот.

 

Добив порака од другарка ми на фб.Пораката сум ја сретнала и порано некаде низ виртуелниов свет,ама сега некако ме допре.
-Јас имам диплома и работа ,а ти две деца.Побогата си од мене за два живота.
Добро е се.И ако не е,ќе биде.

 

По напорниот викенд (читај предновогодишни прослави, проследени со пиење алкохол, цигари во неумерени количини, површни бош-муабети и турбо-фолк на кило), од денес до Нова година сум на рехабилитација. Станав сабајлево безволна, со единствена надеж дека денес нема никој да ми го наруши спокојот и дека ќе уживам пред кварцнава со лап-топот в скут и три турски пред да сфатам дека ништо не сум јадела и дека сум заборавила да и се јавам на мајка ми.

Соу фар, соу гуд, го утепав цел ден така ко што планирав, а на сета таа, го пратив дечко ми до продавница по се што ми треба, плус и го натерав да направи појадок/ручек. Срцка е.

И сега со полна пепелара, празна кутија, испразнето пакетче со медени срца и смоки и празно шише од кока кола, се чувствувам поисполнето, за разлика од вчера. Или сабајле. Денес имам мир, спокој и ме оставија на мира. Си се изолирав максимално и ја добив битката со моите демони.

Сакаше да прошетаме, ама мене некако не ми се напушта станчево, толку ми е убаво, што му ветив дека ќе му зготвам прекрасна вечеричка и со чаша вино ќе гледаме филм. Го симнав Serendipity и ќе се давам во романтика вечерва. Впрочем и не сум за џабе на одмор до 2ри јануари. И не планирам ништо овие неколку дена. Единствен палн што го имам е да си појдам дома на 3-4 дена, да си ги видам моите и да ги почестам со моето присуство (а и со нови џемперчиња).

Бев меланхолична и депресивна. И ми требаше само ден сама со себе за да се вратам во нормала. Плус, земајќи предвид дека празници се ближат, некако ме полни со позитивна енергија, со топлина и ме тера да се насмевнувам без причина.

И сакам барем малку да можев да ви пренесам од топлинава денеска што ја чувствувам и да ви поделам по некоја од насмевкиве што несвесно се раѓаат. За прв пат ми е некако лесно.

Е ваква сум, ко на сликава цел ден. И мачката ми е иста ко оваа. Само уште да имав камин. Ма да, и греалкава врши работа.

Имајте убава неделна вечер и прекрасна последна работна недела во 2012.
Поздрави од Џоунс.

 

Абе шема било тоа, знаеш таа работа

 

Ме немаше долго време. М?
Сепак ми фалеше темавва ногу. Од гужва никако на ред да дојде Фемина. И еве некако и` дојде.
Немам ногу инспирација за пишување, само дојдов да ве поздравам и да ви кажам дека сум тука.

 

Зошто кога ќе кажам дека дома ќе бидам за Нова Година,дека не одам во ресторан/кафана/дискотека/кафич,добивам сожалувачки погледи? До толку ли е чудно ако никаде не ти се оди за Нова година,ако сакаш да ја преспиеш или па да си седиш со другарки дома,наместо да се буткаш како и секој викенд во дискотека,ама сега влезот наместо 100 ден ќе ти биде 1000 денари? А пак ќе биде истиот бенд што го носат често,истите фаци,исто се...не дека имам нешто против оние кои одат во дискотеки за Нова Година,убаво да си поминете,ама па не сакам да ги добивам тие погледи,или сожалување поради тоа што ќе останам дома...Не го сакам целиот тој урнебес за дочекот на Новата Година,нервирање за штикли,фустани,шминка,и одење на свадби без невеста и младоженец (оти така е по рестораните,права свадба,само што избегале младоженциве)...сум си одлучила дека ќе седам дома,дека нема да фрлам 2000 за една вечер,дека можам да најдам подобар начин да ги потрошам тие пари и ќе ми биде мило ако прекинете да го поставувате прашањето Какооооо бе домааа ќе седиш,па Нова Година ее???..е нека биде де,сеа оро да не треба да играм

 

До пред 7-8 години, за празниците дома секогаш имавме голема, природна елка.
Татко ми ќе исечеше некоја елка од планина, ќе ја донесеше дома, а јас и сестра ми ќе ја накитевме. Од неа целата куќа мирисаше на зимзелена шума
Една година испадна да не можеме да отидеме на планина заради снегот, па моравме да купиме вештачка елка (која ни малку не ми се допаѓаше како природната). И од тогаш, некако се навикнавме само да ја извадиме од шпајз за празниците и да ја накитиме.

Ако сè оди според планот, новава 2013 би требало да ја дочекам на планина. Па веќе си испланиравме со љубениов да исечеме една елка од двор, да ја ставиме во викендичката и да ја накитиме со украси што ќе ги земам од дома.
Притоа татко ми ме предупредува: Немој да сечеш некоја од сребрените елки Тие се украсни, ние сме ги саделе. Зелени има колку сакаш.

А јас можам само да замислам колку ќе бидеме смешни кога ќе ја влечеме елката, особено ако е некоја голема. Вакви ќе бидеме

 

Sdk sto napravi ovoj Aleksandar Malenko po 4pat se zeni.
Kako vikat stom tri pati zeni go ostavaat mora da e Malenko.Bravo be Malenko

 

Концерт на Џенифер Лопез,на Мадона,на Шакира...абе ајде,гледајте ги "нашите" како се забавувале на времето
http://www.youtube.com/watch?v=EuJPJvCtjQU

 

Леле физика утре.Ми останаа уште 2 неодоучени лекции,има време утре до 3 час.Ај нека ми е со среќа ...

 

Ај нека ти е со среќа..

 

Ако ме прашате што сакам за Нова Година, без размислување би ви кажала дека сакам полица. Да, полица... каде што ќе си ги ставам книгите кои ги имам во изобилство.
Секогаш сум имала љубов кон книгите иако не сум ја искажувала, ама последниов период некако многу ме фаќа желба за читање.
Постојано си добивам една-две од вујна ми навистина ќе има што да читам распустов.
Книга. Те носи далеку од реалноста, те води во еден свет и те тера да се нурнеш во длабочината на некоја друга реалност. Реалност која изобилува со поучна животна приказна.
Сакам книги, бидејќи никогаш нема да те остават без поздрав за „Добра ноќ“, тие се најдобрите пријатели на човекот.

 

Ја накитивме и нашата елка.Оваа година ја китевме фамилијарно.Само што ја отпакуваме од кутијата дојде и брат ми со неговите две ангелчиња и жена му.Потоа дојдоа чичко ми и стринами,двете баби,вујко ми,тетка ми и чичко ми.Незнам како така сите наеднаш се насобраа,одамна се немаме така насобрано цело семејство на едно место.Кога почнавме да ги ставаме гранчињата на стеблото сите почнаа да ги разгрануваат.А јас отидов да го земам лап топот и на скајп да им се јавам на сестра ми и на братучедите за да ѓи споделиме пред Новогодишните припреми.Сестрами крена а исто така и братучедите.Лап топот го оставив на столот за да можат и тие да гледаат како ја китиме новогодишната елка.Сите наеднаш почнаа да зборуваат а куќата беше полна со луѓе.Кој на каде,сите се фатија за некоја работа.Еден ги редеше Дедо Мразите,еден ги расплеткуваше сијаличките,еден ги ставаше украсите на прозорец,неколкумина ги ставаа златните лампиони на елката.А,јас седев и ги разгледував честитките кои сум ги добивала како мала.Чувството беше преубаво,досега не сме имале таков ден во семејството.Овој ден засекогаш ќе го запаметам.А пак сестра ми и братучедите од страна само даваа критики кај да стават друѓите лампиони ,а јас се смеев како мало дете.Кога ја накитивме елката сите бевме среќни со насмевка на лицата,а татко ми ѓи ставаше разнобојните сијалички врз елката.За вчас ѓи стави и ѓи запали во штекот.Тие светнаа,а глетката беше неопишлива.Малата сестра како секогаш така и сега,одкачекна си е (во позитивна смисла го кажувам ова) екна музика што помисливме дека цела куќа ќе ни се сруши врз глава.Почна да игра најлудо да игра,и сите не одвлечка со неа.Поигравме сите и на крај уморни седнавме да се одмориме.Сите беа среќни со насмевка на лицата,и јас имав насмевка на лицето но тага во душата.Знам дека секое дете заслужува да биде многу среќно како што така бев и предмалку јас.Знам дека оваа среќа многу ретко ја има во светов,но на сите им посаквам да се многу среќни.Многу сакам во Светот сите деца да се со насмевка на лицето и да уживаат во животот.

 

Секогаш бегав од чувствата, вешто ги прикривав во себе, се маскирав во ладна и воздржана кучка..
Се',само да не бидам повторно повредена.
А ме повреди една личност во која верував,
за која мислев дека никогаш нема да може да ме повреди - тоа бев јас.

 

Често зборуваше,но сакаше да молчи. Случајно и потајно ја обожуваше тишината.
Тивко,нежно и таинствено,ја откачи дебелата и комотна јакна од мајка си,и се искраде по скалите,чувствувајќи се како младо и незаштитено девојченце од нејзиното минато.
Носталгијата и беше како навика,која постојано се обидуваше да ја оттргне од себе,но љубовта кон спомените беше посилна од сите нејзини напори. А,не беше девојка која се откажуваше лесно,баш напротив,остана борец. Токму како роза,нежна,убава и заносна додека не се боцнеш на еден од нејзините трња.
Ја поттурна старата и тешка врата,и го вклучи светлото,кое беше толку слабо што не се забележуваше дека воопшто гореше. Беше толку студено,па нејзината единствена желба беше да се врати во топлата,голема постела,но продолжи со чекорење.
Под неколку пакети,ја здогледа нејзината стара тетратка по хемија,а под нејзе,уште постар лексикон. Се разочара и се изначуди,не била секогаш толку уредна.

 

Сдк душава ми е исполнета како никогаш порано.
Некои постапки покажуваат многу повеќе отколку зборовите.





А вие пракајте ми среќа утре два колоквиума ме чекаат а ништо не ми влегува во глава

 

Со среќа срцка