[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Рендани тиквички со лукче во плескавица со кисело млеко Моментот кога стануваш свесен дека си во последен стаидум од пмс
Ми недостасуваат летните јадења. Кој што сака нека каже, ама оваа краставица сабајлево што ја јадев нема никаква врска со летната краставица. Носталгии за мешани комбинации на зеленчуци имам утрово.
Размислувам за празничната трпеза. Сакам некое сосче од печурки да направам (кои патем не ги јадам) и рецепт да побарам за посочни кременадли печени, со куп вкусови одозгора. Остајте кромидот, каков вкус на јадењата дава лукот тоа му нема замена Ај да не се лигавам
Зората е најсовршениот дел од деноноќието. Токму пред да изгрее сонцето, има некоја посебна боја, бледа праска, неверојатен мир. Утрово дури розеникава. Потполно ме обзема, се изгубив некако во тишината. А потоа...сите некаде брзаат, намрштени или насмеани, турканици од различни емоции. Изгубено време во трчање. Како вчера да беше јануари. А сега еве го повторно.
Сакам да пешачам. Непрекинато многу. На долго. Во чекорот да откривам нови работи. Да го зграбам животов и да не се плашам. Стравот е тивко умирање на духот.
Даваш рака, некој ти плука во неа.
Секој со различен одбранбен систем. Мојот...наивен можеби. Биди добра и молчи кога треба. Учам од неа.

И да знаете, јас кога ќе дојдам на власт...

 

имајте убав исполнет прекрасен ден! Добро утро феминки не дозволувајте никој да ја тргне вашата насмевка од усните!

 

Штотуку ја гледав приказната на сител и Ѓорѓи Колозов толку многу ме потсети на дедо ми
Тој имаше бела коса, на главата постојано имаше сино капче, носеше бела кошула, сино работничко палто и панталони, постојано насмеан, постојано спремен се да направи за своите внуци
Ми недостасува, да бар можам да го прегрнам уште еднаш

 

Излезе најновото годишно издание од македонскиот бестселер „Како да си го уништите утрото во еден потег?“ со печат од сите македонски партии. За да ве поштедам од „читање“ на книгата, ќе ви го кажам потегот:

1. Следете политика!

И да не сакате, џабе е, зашто нашиве квази-медиуми за забава, литература, информации и што ли уште не буквално спамираат на ФБ со иста вест, но во различна верзија.
ОДВРАТНО!!!

 

Другар батали политика додека тие си ги полнат џеповите ние меѓу себе се расправаме,затоа уживај и кулирај.

 

Дали ќе може овчарите да си ги соберат овците и да престанат да се караат за стрништето?! Зошто и онака волната и млекото ќе ни го собере некој друг.
Мислам ние другиве сакаме да си живееме нормално и непречајно.
Дали сте вие нормални?! Мене не ми е јасно бре!!! Со сила собрание ќе си зимале?! Кој ви рекол?! Јас, Петко, Станко?! Ми чу глас дека ти реков да одиш да го смениш собранието?! Народот треба да оди да си седне у него,а не вие копитари едни белосветски!
Марш и двете страни со се ноктето на Дулиќ и дај више да живееме! Видоа у Америка као се караат за буџет,фатија и овие. А што ми се смешни овие штелуваниве земјоделци,пензионери, глумци... леле,леле без пари ќе останеле. Као може без пари да останат бе?! Као?! Мислам... Смешки!
Ај соберете се и одете си и за промена зберете се ко у кафана шо се збирате на куп и договорете се мушки, не ми глумете две различни страни, зошто сте едно та исто, ама полесно ви е народот да го поделите и да го мотате.Простаци!

 

Повеќето се мешаат во туѓите животи,лагата ја претвораат во вистина а вистината ја убиваат,повеќето сакаат да бидат судии за нечиј живот,а нив не даваат да им се суди....
Колку брзо помина крајов на светот...па дури и не го видов
Многу пати сум ги пропуштила Божјите подароци само затоа што не биле спакувани на начин на кој сум очекувала.

Спојлер

И јас си го добив мојот новогодишен подарок...

 

Ја да ви кажам пројде мојата веридба и сеа си имам оклугло на прстот што светка
Многу сум среќна, си те што ми честитавте да ви се враќа стоструко, и да си дочекате и вие ваква радост де И ич не е тешко, поготово ако имате дечко неостварен поет во душа па да ги расплака сите и да си поминете со помалку церемонии Шала на страна дечко ми изнанеди со говорот, беше предобар, не остави сите со солзи во очите си со насмевки на лицето, затоа го сакам бескрајно. А сите што мислевте може ли да се смени човек заради љубов, може итекако. Мојот живот продолжува со нови улоги, нови комедии и се надевам помалку трагедии, нив да ги оставиме за некои други денови, кога ќе бидеме стари и кога ќе поминеме во животот се што треба и сакаме пред се. Мојата нова фамилија е закон, сите се кој од кој подобри и посреќни за вонреднава состојба во нивниот дом, кој сега е и мој дом. Си имаме со милиот мој одајче кое ни е љубовно гнездо сега засега за во иднина да добиеме дом кој ќе биде само наш и кој ќе го градиме со полни сили. Преубаво е да си невеста бе еј

 

Јас отидов да ја барам Срцекршачка пред собрание да и се пуштам оно камен во главата ќе добиев


До кај стигна нашава држава

 

Чекај анализира кој и се пушта од нив кој не, туку ојде државава у курац, собраниски амеби се до еден таму... не сум видела досега држава да штети на народот ко кај нас..

 

Ќе ти ги дадам моите чевли на заем, на само еден ден.
Пробај, оди со нив. Па, потоа... суди ми за моите постапки...

 

За сите фејкери еве дедо Мраз што треба да им подари (види сликичка)! И точно, дури и на ФБ рапидно ми се појавија статии што се случува во Ск, кај Градска. Дали тоа се нашите интелектуалци, дали тоа се нашите Дами? Дали е се само една добра режија дека тие чувствуваат болка дека некој ги удрил случајно? Ама важно е што тие имаат барем прекрасна новогодишна елка. Дали им ја приметивте?! Нема врска што истата е лажна. Само што е преубава! Ма бог да чува.

Отидов и јас на депилација - да станам Дама, со горко сожалување за нивните деца.

http://www.youtube.com/watch?v=1ZGBhf2kmgU

 

Не знаев дека постојат луѓе кои животов мој ги интересира повеќе од мене...
Значи јас толку не се замарам што ќе правам со животов, а види мајката околу мене некои луѓе не спијат та се думаат за мене

Не, нема да се мажам за брзо! НЕ, нема да идам кај "Свекрва ми" за слави уште од сега да и спремам по дома и да ги пречекувам гостите. Добро луѓе нормални ли сте? Да сум одела кај него од рано наутро па да спремам по дома, да местам маси, да пречекувам гости? Мислам сериозно? Да не се мачела свекрвата која само Бог знае дали воопшто ќе ми биде свекрва?
На 20 години да изигравам домаќинка во туѓа куќа?
Мене тоа ми е просто, глупаво...
И зошто не сум била прва за славата? Зошто не сум пристигнала прва на настанот? Затоа што имам и РОДНИНИ И ПРИЈАТЕЛИ кои слават, треба да ги одјебам нив?
Точно е, нема да дојдам последна, но зарем треба како негова жена да се претставувам?
Боже Господе...

 

Сезона на Руска салата Open !
Има да се напраам 200 кила и ич мука немам !

 

Мајка ми ми вика, е многу ти се штосни кифличките.

Штосни бе?!

Симпатични ако не па Онака со нејзиниот мешан јазик, малку мајчин малку македонски, абе...како да не ја сакаш?!

Хоу хоу хоу! That's the Xmas spirit!

 

Сакам да кажам дека сакам.

Го сакам мјаукањето на мачката, која доаѓа по мене штом ја напуштам собата.
Ја сакам и грижата на постарите сестрички мачиња кон помалите, кои ги прифатија како свои, откако останаа без мајката, иако се несвесни дека се во роднинска врска.
Сакам да ги гледам како си играат со врвките, исто така несвесни за својата возраст.
Го сакам Берово во лето, бидејќи ги имам најубавите спомени, а се надевам дека сега ќе успеам да создадам нови сеќавања и во зима.
Ги сакам моите родители, за сите смеи кои ги приредуваат на ручек.
Го сакам него, бидејќи е извонреден пред се` човек, пријател, партнер.
Го сакам погледот од прозорецот на мојата соба, кој благодарение на отсуството на завесите кои нема кој да ги закачи, е појасен и ми дава смирувачко чувство. Поглед на црква, далечини, светилки кои ме потсетуваат на одмор на лето, на пријатна самотија и тишина.
Го сакам мирисот на новите свеќи на ванила, кој отсекогаш ми бил неподнослив.
Сакам да гледам убаво украсени домови.
Го сакам вкусот на какао, во комбинација со добра книга.
Сакам да љубам, содавам, да се грижам за другите, да се усовршувам, да градам самодоверба, да простувам, да наоѓам разбирање за туѓите грешки, да се смеам без причина.

Го сакам животот, со сите негови убавини, радости и тешкотии. На третиве се` повеќе им се смешкам како на предзивик и благодарение што Некој ми верува толку за да ми ги создаде. Не знам дали атеизмот е во мода, не знам дали некој наоѓа повеќе вистини во науката, ниту пак превртувам очи и осудувам нечии верувања. Јас го сакам Бог за сето добро и лошо кое ми го подари, за силата која ми ја даде да издржам, за услишаните молитви, за губитоците, за осознавање на нови вистини, за неоткажувањето од мене.

Боже, ти благодарам за се` она што сум денес.

 

Додека многумина си го перат мозокот со политика, а ова се случува на велико периодов, јас решив мозоков да си го пошетдам и воопшто да не навлегувам во такви дискусии и ситуации.
Може некој мисли дека сум себична, глупава, незаинтересирана, ама после толку долга, напорна година, сакам барем овие денови да ја искористам среќава што ја дочепив. Па може и ќе ми се ублажи сликата за оваа година, колку толку.
И така, баш кога ќе решиш да не се оптоваруваш со се и сешто, почнуваат да се случуваат убави работи. А можеби е тоа и мојот мозок, што почна да ги препознава убавите работи и да ги игнорира неубавите. Да не се урочам, има уште ситно до крајот на годинава, да не направам беља.
Кога некој ќе ми каже зошто гледам така на работиве, дека промена во календарот не значи и промена во животот, јас само се смешкам. Не ги гледам деновите како време што ми поминува, како уште еден ден до староста, туку во себе си верувам дека новата година дава шанса за нови почетоци. И секако тоа зависи само од мене.
Исто како што има лоши денови, има и лоши години.

Туку, не сакав да испадне ужален постов. Уствари сакав да кажам, дека кога се насочиш себе и мислите кон позитивно, така и ќе тераш.
И сега ми е многу убаво. Опкружена со фамилијата, патем мојата фамилија и не е стандардно голема, срцево ми се полни со топлина и радост што секогаш знам каде да ја најдам наискрената подршка, кога ми е потребна. На чуден начин се менува и љубовта, предпразнично веројатно. За малку ќе заборавев како е да шеташ со фатени раце, да се радуваш на секој средба и пак да чувствуваш по некој гуштер во стомакот од возбуда.
За да биде уште повесело, наеднаш се обновуваат пријателства што била запрашинети долго време. И се оди на места на кои не се одело уште подогло време. И додека да трепнеш прошол месецот, што всушност испадна дека е најубавиот од сите.
Магичен е Декември луѓе, верувајте ми. Не за џабе во толку многу песни го опеале. Ако не ми верувате, гуглајте!

Уште се чудам како во период од 3 месеци може да се смени нешто за 180 степени.
Ама ете, доказ дека се што се сака, се може.
Ве оставам во убаво раположение, со желба што помалку да се нервирате и да си го оптоварувате мозокот со се и сешто.

 

Многу души на лицитација ставија политичариве!
Не друго, греота е бре!!

А, што мислите тие што отидоа на контра-протест, отидоа оти многу го сакаат Груевски, или во душа ги носат идеалите на Внатрешна македонска револуционерна организација?
Не, луѓе.
Тоа се оние, кои секој месец оставаат непокриени дупки од нивниот домашен буџет(доколку воопшто го имаат), оние кои тријат очи скришум од децата свои, а толку сакаат да им овозможат се' во животот. Земјоделски и социјални семејства оставени на цедило.
Оние кои се слика и прилика на општеството ни!
И, што дека ние овде ќе дискутираме и контрираме гневни на реалноста?

Земјава се брука пред великаните, уште еднаш докажувајќи ја сопствената малодушност.
Земја, прастара, колевка на безбројни знаменитости, а ''академските граѓани'' во законодавството се служат со безобразни пцовки, кревање раце, ниски закани!!!
Политичарките се урнек, како НЕ треба да се однесува возрасна жена, дама. Браво.

Е, не ме здоболеа мене солзите на Макрадули. Ќе не здоболи сите, ако ги земе конците в раце!
Дури тогаш и име и јазик ни отиде јабана!

А, што е народ без идентитет?

 

СДК

 

Не можам да бидам шпиун, не дека не ме бива да исшпиунирам некој, не сакам бе и точка, а таа упорно врти, мобилен, фиксен и обратно. Добро е што сфаќа дека кога ќутам и спуштам слушалка, дека и е залудно. И во момент кога неможам да дишам, цела сум затната, до гуша со нервози, не може некој мене дополнителни тешкотии да ми создава.
И се грозам, ми се гади до каде е способна да оди една жена, до каде ја води љубомората или кога ќе размислам подобро, можеби не се работи за љубомора туку за алчност, користољубие, односно со еден универзален збор кажано-спонзоруша. Понижување до бесвест. Таквите ги означувам со една голема нула, бидејќи најдобро ги отсликува.