[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Леле конечноо Ај добра ноќ на сите

 

... сабота - на работа.
Толку фино се римува ова, мора да признаете дека има и смисла.
Рекапитулар на последнава недела - прослави, забави, резилење по истите, очекување на плата пред Нова година, а преживување со заостанати тровчиња.
Фаза два од денот:
Пристигнување на платата, проследена со овации и радост, прегратки со колешката, чиниш сме извојувале војна.
Ја добивме, колку е добро, дупло е и полошо, ќе ја снема за кратко, а јануари е убедливо најдолгиот месец во годината.
Само за арно нека е.

Натоварена подароци за најдрагите, побогата за едно филмско искуство, стари серии на репертоар, лахмачун и ќофтиња со наут во стомакот. Сум ги јадела, како да нема утре.
Се враќам на некои мои лоши навики во исхраната, меѓу кои пребрзото јадење. Немам трпение - ниту за јадење. НЕ-МАМ !

Календар за баба и дедо, стриктно троделниот, и онаква лента со црвено правоаголниче за одредување на датумот. Старо, добро ретро, one of a kind.

Да ви кажам право, со душа го чекам новогодишното утро, намирисана со Љубов.
Polar Exspress и печено свинско, пижами и многу вино.
Почнав само здравје и среќа да им посакувам на луѓето.
За се` друго реално, треба да си го помачиш газот.
Ништо веќе не доаѓа на тацна и подарено - ма ни Љубовта.
И за неа треба труд, време, трпение и волја.

Девојчики (и по некое момче) - да си се дружиме и во Новата година која е на прагот.
И абер до паричето од лепчето, иако е прилично рано - оваа година молам нека ме скокне.

Со певаљскиот хонорар докупив чоколади за кокичето наше по дома, сум го обезбедила и сега молчи, задоволен и среќен, како некое тазе надоено бебе.
Само нешто се жали и се пуфка, како му е тешко со две жени дома, крвта сме му ја пиеле , а прееска се распекмези зошто оваа година не сме му пуштиле честитка во сандаче.
Па сега и тоа утре е на ту ду лист, како да ми се малку сите други обврски...

 

Ни сама не знам како се довлечкав на точачено до дома. Мевот ќе ми пукне, италијанско аперативо не е за балканска душа. Кога ќе платам 7 евра има да јадам до онесвестување. Mission accomplished!

Денес сфатив дека сме на два дена пред Новата Година. И ме здрма еуфорија, ми се пренесе радоста од оние крекави дечишта што бараат да влезат во Дизни продавницата, од сите жени што купуваат штикли за славење (нема ти сестро на таа штикла да ја дочекаш НГ освен ако во вис не ти се нозете), од сите мажи што заборавиле поклон да купат или го утнале оној за Божиќ па сега надокнадуваат.
Вештачка работа е броењето на деновите ама го имаме. И сакале или не, убава е идејата дека имаме минијатурна шанса за нов почеток, што и да ни значи тоа. Па што не чини да испробаме. Може нема да успееме ама барем пробавме.

Бидејќи ова мислам ми е последен пост тука за годинава, официјално на секој и секоја да ви честитам ја честитам Новата Година. Убав и е бројот, се повеќе луѓе го имаат за омилен мислејќи дека така се издвојуваат од толпата а не сфаќаат дека се претопуваат во нова. Пијте, јадете, љубете, трошете и заработувајте, правете се што ви се прави и на 31 и на 1 и секој ден потоа.

Јас одам да зачистам, за гостите и за новата година. И ќе ве молам, италијанска традиција е црвен долен веш да се носи за Нова Година па испоштувајте традиција за мене. Само оние кои воопшто не го носат се оправдани.

До догодина (Боже колку добро звучи ова).

 

Ми се чини дека начинот на кој стартувам и влегувам во новата година ми е пресуден за настаните што ќе се случуваат во продолжение.. Да не речам been there - done that, а ќе речам... Малце апсурдно ќе си помислите, што збори оваа, ама тоа е..

Па така, здравје на 1-ви Јануари сабајлето тукушто вратена од исфорсираната вечер, решив да направам една дооолга прошетка од Ѓорче до Карпош 3, само јас, мобилниот и слушалките. Tоо much pressure? Not for me . Решена сум да се вратам на здравите навики, а сакам и така да ми помине остатокот од годината.

Ќе ми треба само добра волја и добра мисла.
А да, и добра песна. Мислам дека веќе знам со која ќе ја започнам 13-та.
Истото ви го посакувам и на вас .

http://www.youtube.com/watch?v=gRwFRMGpTWg

 

Не го чекам со нетрпение понеделник ниту пак Нова Година затоа шо нели тоа е само една обична вечер,ке дојде и ке помине...туку се радувам затоа шо после незнам може еден месец ке си одам дома и ке ги видам мама,помалите сестри,баба и дедо и ке си добијам новогодишно кесе друго сакам да кажам дека 2013 очекувам да биде поарна од претходната,барем малку колку да не е без ич...бтв ке пиам за НГ(малку само-нема да претерам) зашо ми треба да се опуштам...да заборавам дека се скарав со една личност за глупости и дека нече сеа да зборе со мене ама ај гајле ми е уствари... Добра нок

 

Минатата Н.Г. на 31ви, се враќав од Битпазар со 11 кг. натоварена.
Сестра ми си го шиеше фустанот кај тетка ми, мајка ми во постела, па мораше некој да спрема.
Кога се прибрав дома, почнав да сецкам за салати, да вадам месо од фрижидер и да мислам што благо да направам. Обично има страшни гужви по дома за празниците, а нели срамота е да не се принесе.
Дур се прибра сестра ми 70% од работата беше завршена, а јас имав еден час за да се подготвам и излезам. Ми се скршија очилата, вода за туширање речиси и да немав, а капак на се се расипа и фенот. Знаев дека лудо ќе ми почне наредната година. Одејќи накај автобуска се испокарав со малиот, стигнал порано, па ме чекал. Гајле ми е јас на време си стигнав, биди среќен што те видов без очила.
Вечерта пак се испокаравме едно 4,5 пати и легнавме лути. Се скаравме и кога си одевме накај дома, па и цела година се караме. Раскинавме и пак се караме.
Деновиве пак рачката од очилата се клати, да си купам деновиве да не кукам тогаш
Ќе го исклучам мобилниот и со никој муабет, да не се скарам.
Ќе се средам сабајлечки, да не ме зезне бољерот.
А за по дома на 30ти ќе спремам.
Среќа сестра ми веќе знае што ќе носи, умна дада има, фустан и купив уште пред месец дена. Да си симнам јас маки од глава кој ќе слуша за 2 дена паники.
Мајка ми пак треска ја фаќа, ќе морам пак јас на пазарење ама сега ќе си ја земам и малава.
Мада знае она да ми рече - Ај ти пазари СИ (ова као јас само за мене пазарам) па ќе се сретнеме.
Списокот за пазарење до мене е. Мајка ми од постела дава наредби што, како. А малава ми кидна со изговор- Кога ќе станам ако не си испазарила се, ќе одиме заедно.
А да станам јас после неа, а?

Без врска муабет.
Имајте убава вечер.

 

Мириса цела куќа на баклава
Татко ми...како свекрва. Не знае да го зготви тоа што е на мени, ама знае да дава упатства. Не, тоа не треба така да го правиш- Е како бре не треба, од кај знаеш ти како треба. На нерви ми рчка дали ме вежба, се зафркава, или веќе до годините му е...кој знае.
Јас и онака сум премногу уморна, ама пусти мерак што утре сум дома, нејќам бре рано да си легнам.
А тука поздрави и честитки, па оваа плочава во глава што ми се врти одма ми нафрли една песна
http://www.youtube.com/watch?v=uLNZnBf-98A

уште да станам и да си свртам едно орце околу соба
туриру тиру ту

 

ajde uste malku nova godina

 

Симнувам музика за Нова Година, ама предосеќам дека за џабе интернет си трошам.
Тоа јас што го слушам, нема да дојде на ред од Уан Дирекшн, Миле Китич и Цеца.
Сепак, предосеќам дека ќе си поминам убаво, мислам дека убави визитари ќе имам. Со другар ми правиме муабет, он предосеќал лош почеток на Новата Година.
Па, ќе видиме што и како ќе биде.

 

Сакам да кажам до каде отиде младинава

Спојлер

а јас од тие постарите сум божем

за роденден на 14г се пиело текила,вотка,шприцер и ред други работи + женско се додека не се напраиш дрво да де
Бог да чува и да брани се отишло од раце.

Само да не ме сватите дека јас сум од тие од 70тите,разбирам да се напиеш пиво вино сл ама се си има ред и граница ова дрво да се напраиш да не знаеш за себе на 14г...све сум видела ама ова не

 

Дома сум и сите мои очекувања се исполнија.
Баба ми ме прегрна. Со растреперен глас ми кажа дека ужасно многу и недостасувам и дека кафето во мое друштво и е најслатко.
Ме разнежни..
Не се навикнати моите да сум толку време далеку од дома. Што ли очекував јас?
Татко ми, иако ми вели: Уживај, не се јавувај, знам дека очекува секој ден да го правам тоа и да преспивам по некоја ноќ дома.
Вечерва и утре цел ден сум им на располагање, потоа пак се враќам кај него.

Дедо Мраз (Баба ми) и оваа година мислел на мене.
Пакетчето ми го оставила под елката и како мало дете во исчекување, подзината и насмевната чекаше моја реакција.
Внатре ставила и парфемче, секоја година покрај грицките ме изненадува и со нешто друго, некое поинакво мало подароче.
Ја изнагушкав и посакав како мало дете да и седнам во скутот и да се размазам.

Лицето на татко ми зрачеше со спокој. Вечерва мирно ќе спие, ќерка му е дома.
Мислам дека не е важно дали времето ќе го поминува со мене, важно е да сум во неговото гнездо, во својот дом.
Чудна е таа врска татко-ќерка.
Имајќи на ум дека тој секогаш одбива да дискутира на темите: Брак, свадби и сл. благодарна сум што воопшто и ми дозволи толкав временски период да бидам далеку од дома, со своето момче, во неговиот дом.
Да си молчам додека не се предомислил.

Кога знаеш дека имаш краток временски период на располагање, даваш се од себе реалноста да ја претвориш во бајка.
Јас овие денови престанав да го живеам своето секојдневие, избегав од него и успеав да создадам бајка.
Свесна сум дека кратко ќе трае, но не сакам да мислам на тоа.
Ова кратко враќање во реалноста, тешко ми паѓа. Кога ќе треба да се вратам засекогаш, како ли ќе се чувствувам???

 

Се претворам во ноќна птица!
Дали факултетот, дали ова Скопјево ме испоремети, не знам, ама ова дефинитивно не сум јас.
Порано си легнував и станував со петлите, а деновиве не легнувам пред 3.
Тоа е, се тече, се се менува

 

Денешниов ден ке го паметам цееел живот!
Денес дознав некои работи што не ги знаев цел мој живот, а што се случиле кога не сум била ни во план да се родам.
Се шокирав. Иако сигурно си мислеле дека ако ми кажат ке ме повредат, сепак имав право да ја дознаам вистината. Знам дека татко ми не сакаше да ми кажува сепак го прашував... ме инересира.. жал ми е што му ги отворив старите рани (тоа и сам ми го рече) но морав. И немаше да ми биде вака ако ова го дознаев порано. Не, не сум повредена, не сум тажна туку само шокирана бидеќи не сум ни помислила дека ни дел од ова што го дознав се случило некогаш..

 

Ах животов какви „ случајности“ знае да приредува, како по грешка создадени...А за некои можеби за нив скроени...којзнае.Нешто што не може човек да контролира, колку и да сака...

 

Годините си поминуваат, а мене памет не ми доаѓа...

 

Од некоја чудна причина не ги сакам празниците.Уствари го сакам духот,мирисот во воздухот,ама онака празник како празник не.Уште кога одев на работа како непишано правило ми беше да сум на работа за Нова Година ,Божиќ,Велигден...или во најмала варијанта наутро после празникот или да ја испратиш старата со клоци...некако изгубив сенс...А од друга страна однесувањето на маж ми е ...приказна за себе...секогаш е пијан...нефер...времето го поминува со други,кои ете случајно ги сретнал во животот ,со еден збор си живее ергенски живот.Да,ќе речат некои сама си го бирала.И тоа е точно,само што никогаш не знаеш што ти носи денот а што ноќта.Ниеднаш не сум почувствувала топлина .Се трудам самата да ја направам но ете се уморив.Децава веќе си фаќаат свој пат,не можат да се држат до сукњата на мама .И не треба ,треба да си створат свој живот,свои спомени.А мене ми останува да ги испратам со поглед да им давам совети да не пијат алкохол,телефонот да го сместам до мене.И да ги чекам.Кога подобро размислам .јас секогаш некого чекам.Го чекам него,нив...Чудно е како животот може да ти ги врзе соништата,надежите,очекувањата и да направи од тебе робот.Замислете колку сум трагична...викнав најмалку 6-7 роднини,пријатели заедно дасе собереме кај нас...сите не одбија со причина дека веќе се организирани.Кој со сестра,брат,кум,пријател...а не добив ниедна покана да се придружиме на нив.Која е причината?Дали го одбегнуваат маж ми зашто го знаат каков е ,или пак можеби мене Грешка постои во системот ама кој да ја открие.А и да ја открие што фајде кога не може да се поправи.Си мислам можеби е подобро така отколку да го гледам овој мојов накован и да се нервирам .
Ова е пост баш негативен,ама морав да го исфрлам ова од мене.И знам дека не личат вакви постови во овој период во годината.Поинаков пост ќе напишам утре можеби...само уште малку да ја истуркам тагата и нервозата од мене...само уште малку...

 

Му направив пакетче на билдерецов онака чист мајтап, инстиктивно ми дојде не му планирав ...ама си го усреќив.
А знаете колку сакав и јас да добијам ...............и испадна она познатото `ако нешто силно посакуваш постои можност да ти се исполни `мајка ми ми даде пари да си направам сама пакетич, а кај него кога стигнав ни донеле на подарок мини пакетче за двајца .

Знаете јас сум како мало дете се радувам на овие ситници и нема никогаш да престанам да барам задоволство во ситни работи.Го сакам вниманието на луѓето повеќе од се, осебено кога гледаат што правиш за нив и ти врајќаат со мера.....па макар било тоа и обична новогодишна честитка ,рачно пишувана и кришум оставена на твојата врата од братучетките .
Цецичка ми направи преубав шал кој ме топли безкрајно, како и нејзината љубов, јас пак им подарив внимателно избран подарок кој им виси на врата потсетувајќи ги на вниманието и љубовта моја.
Обожавам да давам и примам подароци .....давајте и примајте љубов ,секогаш се врајќа трократно.

 

Добро утро,добри луѓе.
Јас не би била јас ако не сум цело време во некое брзање,само трчам некаде,само одам од место до место.

Недела.Убава недела е.Можеби би била пак истата недела во моите очи,арно ама денес е денот кога ќе се подготвам и ќе зминам.Можеби и понеделник утре би бил оној очаен ден кој го мразам најмногу,ама ќе помине поинаку во моите очи,само поради новогодишното одбројување.
Екипата е подготвена,треба само да тргне.
Куферот е спремен,луѓето ептен погодени,ќе биде убаво чувствувам.
Немам еуфорија сеуште бре,можеби утре ќе ме нападне,а можеби и не.
Утрото после новата година секогаш сум голем носталгичар,а незнам зошто.Го сакам оној момент кога телефонот ќе пее некоја песна и кога некој ќе ми посака среќна нова година и куп желби.
Секоја година во точно 00:00 замислувам желба и чекам да ми се исполни,така ќе постапам и утре.

Сега како што е редот,сакам да ви посакам убав помин,бидете со оние што сте ги одбрале,бидете со оние кои што сигурно нешто ви значат во животот.Поминете си убаво,и нека оваа нова година биде убав старт за сите нас.Па во новата година да читаме и пишуваме само за убави работи.
Јас отидов да пијам кафе,и за некој час заминувам.
Се читкаме догодина.
Ве гушка цигарче.