[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Го паметите ова душиче??? Конечно му најдов домче. Среќна сум.

 

Еј среќна сум!
He is coming home!
http://www.youtube.com/watch?v=k-ImCpNqbJw
Некогаш колку и да си исполнет,сепак ти фали нешто.
Нешто за кое не си знаел ни дека ќе ти недостига, затоа што научена си со него 24/7, но еве сега Ашлинг плачи од среќа дека конечно ќе си го види братчето.
Сепак некои работи се бесценети, безусловни повеќе од било што во моментов.
Ништо не ми треба сега,само да ми дојде здрав и жив и да си го гушнам и да ми помине празнинава што ја имав изминатиов период.
Си го сакам <3

 

Ми горат ушите и образите,сигурно некој ме оговара А и денес имаше зошто,најубава бев на работа бе,сите ми издадоа комлименти,новата сукњица ќе ја биде
Ми го разубавија малку денот комплиментите од колегите,било искрени или неискрени.
Уште повеќе кога низ канцеларијата се назирна сонце! Кафето дури со мерак го испив,а не како секогаш горко подголтнувајќи.На колешка ми и реков-еееј сонце!!! Она искоментира со следнава фаца - сонцето не било уопште битно,сме имале еден куп работа!!!Де бре ,пу,не смееш ништо да кажеш!!! Баш вака ја погледнав,исто ко нејзе,си реков кој дебил и намќор !Да не се радува на сонце,се радува ли на нешто воопшто???....
Мене и те како ми влијае позитивно.Дури и пешачев една станица плус од мерак за сонцето,и мерак за сукњата -сега да не се лажеме

 

сакам дакажам дека отикако си дојдов само лоши вести слушам,почина вујко ми почина комшија драг,почина гоце аман сите ке изумрат во Струмица бе алооо на крај и по болници се влечам и значи ми иде да се измушам

 

Бзззззззззззз, звукот на машинката за тетовирање ми одзвонува во ушите. Утре е големиот ден, утре е денот кога ке има плачки, крици, и солзи, Знам, досадна сум со ова веке, и се би дале да не пишувам на оваа тема веке, но ве молам издржете ме уште малку, ве молаааааааааааааам Знаете што е најтрагничното од се? Што никој не сака да дојде со мене. Дечко ми се плаши од игли и не сака такви работи, другарките утре се вракаат од Скопје дури одкога јас ке завршам со целата работа, зарем сама да одам? Зарем не ви е жал за мене бре Некој кандидат доброволец да му ја стискам раката само за пола саат, ништо повеке? Ениуан?

 

СДК дека ви благодарам на сите Феминки за честитките и ве сакам и гушкам сите
Поздрав и бидете среќни и весели и секогаш насмеани

 

Добра половина од собата ми е во светки. Дури и Џоџо.
Мајка ми ми рече декс сум шлакната и дека дури сега се убедила дека сум ја утнала профисијата.
Ама така си е, штом се нафатам за нешто, нема бегање.
За неколку дена ќе ви покажам.

И јас си светкам целата со златни светки.
Сама баба ми, ми вели дека сум златно дете. Ете во право била.

 

Си го заборавив именденот, не дека е некој битен ден.....среќен именден на сите што се викаат Катерина

 

Само уште 50 страни за коментирање во Модни критики

 

да се немало мир.само што ќе помислиш КОнечно се средија работите етети некој психопати што све ќе ти упропастат

 

СДК не ми се учи и не ми се учи

 

Леле бе зошто некој друг не ги забележи работиве што јас ги забележувам?
Never mind.
СДК Дека доста беше ладно, сега може да дојде лето мислам Навистина, ме иритира кога многу врне, кога треба да одам некаде јас, и кога ми врне од сите страни, чизмите и фармерките ми се прават лом, а косата изгледа како да има лоши суканици Си доаѓаш дома, се преслекуваш и само слекуваш алишта, и слекуваш и слекуваш, до бескрај...
Ајде барем утре нека има сонценце, да си шетнам малку раат.
Интересна е темата за времето, можеш да ја зборуваш со секого, и не само што можеш туку и ја зборуваш.

 

Сдк не е до мене до уредникот на страницата е

Верен читател ми е ми ѕирка секојдневно на профилот и се радувам вака кога ми ги објавува но си викам да не станам малку досадна преку еден ден ме објавува
..ме изненадува со e-mail-ви за да ме праша дали дозволувам да објави нешто од мене




Насмеана.
Нови фармерчиња.
Болка во ноженцата но како и да е вечер ќе ги мачам пак има да играат ехеее

 

Сдк си имам килимче! Ама знаете какво! Уникатно!
Аладин и Џасмин бурек да јадат!

 

Благодарение на семестралниов распоред, среда стана новиот петок. А бидејќи според најновите истражувања Скопје е најзагадениот град во светот, решив наредните четири дена да ги поминам на планина. Да се наспијам, да се одморам, да ги прочистам белите дробови со планински воздух и да пешачам. Следните четири дена ќе бидеме само јас, тој и топлата викендичка опколена со зимзелена шума. И ништо друго нема да ми треба. Следните четири дена ќе бидам надвор од цивилизација, надвор од мобилни и интернет мрежи. И тврдам дека ништо од тоа нема да ми недостасува.
Веќе си го спакував куферот и едвај чекам да заминам. Во последно време стагнирам со инспирација. Треба да си ги ослободам мислите за повторно да пишувам. Ќе фотографирам, ќе пијам чај на тераса и ќе уживам во последните есенски денови. Ми треба таков одмор од животот.
Се читаме за неколку дена

 

Епа,и јас нешто како тебе.Само што,овие 4 дена јас ќе ги поминам на чист воздух во викендичката на баба ми и дедо ми(секако без нив)

 

Денес е роденден на мојата Русинка! Ја сакам премногу, таа е мое сонце, таа е шамарот кој некогаш ми е потребен, снежна топка по фаца, огрев во зима... и се позитивно и реално!

Едвај чекам да си дојде, да ја гушкам додека нејзината густа коса ми влегува во устата и ми пречи. Ама си молчам јас

Среќен 19ти сестро!

 

Се чувствувам како во мене да има некое мало човече кое постојано вриска, бара да излезе, бара мир.
Уште колку ли ќе треба да чекам да помине годинава, да се отарасам од сите незгоди што ми ги донесе?
Ништо не ми останува освен календарчето до мене и да си шкрткам денови.

Ма, се` треба да се убие.

 

... како фино ми пулсира предново запче, ми се оди да си го откорнам со пар домаќински клешти !
Утре конечно кај чичко заболекар, да ме оправи, препекав од болка.
Се мислам така, болката ајде некако... боли де, ама стисни заби (ова метафорички, ако ги стиснеш апла , тешко дека нешто ќе се поправи), ама стисни гаќи и ќе помине де.

Ама звукот... звукот на брмчалката... ме прогонува со денови потоа.
Да не зборувам за аромата која си ја носам со себе после посетата на забар.

 

Ладни раце, слаба струја, а тек зимава пред мене.
Ужасно е тоа како се справувам со ладното. Зборот ми беше, НЕ СЕ СПРАВУВАМ СО ЛАДНОВО.
Зимурлија тешка, колку сакаш облечи се, рацете мраз ладни. Жити топлото срце златно.



И така денес сфатив дека ми недостасува менструација. Не ја колнете кога ќе ви дојде, радувајте се што ви доаѓа. Зборувам за девојки кои не се план да забременат, така.
Веќе 4 месеци ми е пореметен циклусов, секогаш доцни, и таман претходниот месец помислив ќе се стабилизира, еве го пак да ме демантира.
Се трудам да не ждерам многу, оти бааајаги се здебелив. Се трудам да не се нервирам многу околу ова, но пуста душа нервозна не ми дава.
Живчана сум, живчана, јас сум многу живчана, поживчана здравје.



Може требаше да се испукам на друго место, а?