[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

... моментот кога после пола саат стискање од што ти се моча ќе најдеш некое темно ќоше кај што ќе можеш да „го пуштиш“ без грижа на совест дека некој ќе те види:




http://www.youtube.com/watch?v=sxbX-z5-QHs

 

Колку девојки се занесуваат и глумат Кери од Сексот и градот тоа чудо некое!
Обична лигла што не може да најде дечко зошто ниеден не и е доволно добар, и вие ќе останете сами зошто освен ако не отидете во Њујорк нема да го најдете Mr.Big овде.Спуштете се, ало!
Ај гитла!

 

Movie Night беше денес.
Конечно да се собериме 3-те другарки и убо да се изнасмејме со еден откачен филм
Како и да е не знам дали се е тргнато на арно, немам мир стварно немам мир воопшто, не знам дали работите ќе се попрат или ќе се дорасипат
Не очекувам ништо поќе, ама баш ништо да не бидам разочарана пак, то шо треба да дојди, нека дојди,
Можите слободно да ме скролате оти постот ми е ужасен и знам дека сум очајна и то многу.
Пмс е тука не бега, ме прај уште толку по очајна да можам се шо има внатре во фрижидерот ќе го изедам, кај другарка ми јадев торта, леблебии, кикири едно заедно ич не ме интересира дали сум дебела.
Радо би се затворила в соба и би јадела се и сешто. Во моментот липам како некоја крава оти ми фали се, едноставно се, ми фали љубов да бидам заштитена во некоја прегратка, покрај него да заспивам, покрај него да се будам, со него да поминувам пола ден. Ама не нема.
Ја слушам оваја и си плачам....

http://www.youtube.com/watch?v=r_siYfZDh5w

But don't ever question if my heart beats only for you, It beats only for YOU.

Добра ноќ

 

Многу сакам драматични постови со саатот - 2 и 39, парното пука, 28 степени со отворен прозор затоа што немам кислород, моментално седам на кратки ракави, наскоро ќе се соблечам на боди. Поштувам 24 часовно парно, ама исав, па не мора да биде баш максимум топло навечер. Ќе се соблечам топлес уште малку, кога температуриве се како за на плажа..

Спиздив нешто прееска, почнав да пишувам, ама избришав, ќе пцуев по народ, ама нема смисла, ќе ме познае некој клет, ќе си го соберам јас на крај. И ај, бришев, ништо од муабетот. Па претрчав на кратки ракави до надвор, како Суперуоман, девојчето што се возеше со мене во лифт пренаоблечена сигурно си помисли дека ми фали некое конче чим се шетам така по студовине.

Уште 2 испита имам, се гледа крајот, уште да ги научам како што треба и супер-дупер. Утре ќе се акам низ центар, има да си купам чизми па што сака нека биде. Всушност, со такви попусти, има два пара чизми да си купам и ич нема да ми чуе. Сакам црвени и сакам кафени. И сакам црвен капут. Ама ништо од капутот.

Веќе ми се смачи од јадење, сите јадат, само се јаде, киселини веќе пројавив од толку јадење. Кисело, луто, жешко и тешко, е така да ги дефинирам јадењава периодов. Ми иде да земам да се испостам аскетски само со водичка некој ден, да исфрлам токсини. Мора да се доведам во ред, пола јануари ми отиде, наводно ќе слабеев...

Оооооо, оди легни си, утре после чизмите ќе му ја мислиме за слабеење. Чизмите не гледаат салце. Само кога не ми се закопчува нагоре ради мускулчето, ама не сум јас крива што имам копанче. Ете, ете, јасно е кој трчал летото на стадион...

 

Велат дека во секој ден има нешто добро, но се излажале очигледно...
Од денешниов освен страшна главоболка и нервози 10 години животов што ми го скратија ништо друго не произлезе.
Ќе ви пишував подетално, ама многу, многу ме мрзи, утре, можеби, ако даде Господ.

 

Како што гледам осумдесет посто од форумот имале лош ден.Другите дваесет или не пишале или не се жалат.

 

Вака во 5 саат, после добро филмче, си направив тетратка за филмови. Ги напишав оние на кои ми текна дека сум ги гледала(добри видов нешто во последен гледан филм дрн, дрн) и си ставив оценка 1-10 и си пишав наредни филмови за гледање. Вака нема 1 саат да мислам кој да го гледам, туку само ќе отворам тетратката и ќе видам кој е на ред, а ако треба да препорачам на некој само ќе видам кој имаат подобри оценки.
Многу сум паметна вака навечер (наутро), нели
Добра ноќ на ноќните птици, а добро утро на вредните ранобудци.

 

дека ептен се израдував поради една мн. важна вест што е прочитав на нет. (тоа е мн важно за мене, потоа за моето семејство) се надева дека за 2-3 месеци ке се решат сите проблеми и ќе бидам многу подобро (едвај чекам да станат да им кажам)

 

Се сеќавате ли колку се´ е поубаво во лето?
Наутро кога ќе станеш порано уживаш што е свежичко и не многу топло. Отвараш плакарот и таму ѕиркаат розеви, жолти, бели, зелени бои. Навлекуваш нешто тенко и кратко, ставаш темни наочари, и денот е цел твој, од 6 наутро до 8 навечер. Имаш време и да отидеш на работа, и да се вратиш, и да отспиеш - а денот уште трае.
Ехх, ајде уште некој месец, па пак така...

 

Спојлер

Незнам што да напишам незнам што да кажам, незнам дали ми е тука местото пред пц во ваков момент.
Не можам да се соберам и да престанам да мислам , како ќе биди после ова ...за одредени луѓе.
Толку ми е жал што тонам во тага и само си повторувам во себе си `зошто `?!Многу си го сакав ..ах чичо зошто
Па кога ќе ми текни како се поздравивме псоледниот пат ми иди коса да си корнам.
Што ли ќе прави тато кој толку многу се грижеше за тебе како з а помал брат, кој ако ти немаше тој плачеше.Зарем мора животецов да е ваков, никаков напати ,остави две девојчина немажени а јас како ќе правам свадба без нивната радост .Незнам дали е среќна околност што не сум таму оти незнам што ќе правам како ќе ги гледам сите тие тажни лица или пак несреќна што сите ме мислат како ми е како се снаоѓам во тагата .Што незнам како да утешам , незнам ни сама па други ....
Како наеднаш изненадно ,кое е..но претчувство го имав дури не сакв да се јавам да не ја чујам таа проклета вест ...а занев длабоко во себе си кога не ми јавија подолго време дека е нешто.
Чичо почивај во мир секоѓаш ќе те сакаме сите.

 

Електронски цагер дури го пишам ова Си викам,некој ме мисли... Ме мисли Ади сега да одам да ја пречекам,еве,само да си го шмркнам кафето набрзинка,па после со неа ќе си пипеме.Преѓе убаво ме разбудија зраците од сонцето преку ролетни,супер,баш одамна така не ми светнало сонцето да ме поздрави кога станувам Затоа убаво се разбудив.Па после да ми тргни убаво денот.Убаво што има сонце овие денови,после ќе надојдат облаци,па ќе се крие. Па ќе викаме после Кај ми е сонцето?
Еве,вака ми изгледаше тоа преѓе А сега неможам да пишам повеќе,имам само уште 10 мин да се спремам и да му ја здувнам и да поминам кај што треба и да стигнам на договореното место.Па се читкаме покасно.Поздравче и имајте и вие убав ден

 

многу сум уморна па и се разболев малце леле кој одмор ми треба али сега за сега неможам да го имам

 

Се осеќа отсуството на Лилит...некако е многу поопуштено и мило ми е поради тоа. Не морам да го читам секој нејзин пост на кој иронично се изјаснува како да се исмејува за нешто.. п.с А и го читам поради тоа што е неизбежен, сегде ја имаше... не дека ЈАС ја барав по мислењата да и ги читам! Во секоја манџа пипер ставаше.. Аман веќе! Имало Господ

 

Сакам да кажам дека сум нова на форумов и незнам да ставам слика

 

Мене ми е супер кога однапред сум испланирала нешто, нормално на што се надевам ќе се реализира т.е сум сигурна.
Некогаш сум опседната со однапред испланирани нешта. Времето ете така го планирам. Некогаш сум точна, некогаш доцнам еден час со нештата, но воглавно не отстапувам многу. Најчесто тоа е со учењето.
Во средно го фаќав задниот воз ( нешто што и сега ми останува во навика ), се потпирав на меморијата и на поврзувањето на нештата, општата култура и веќе однапред видените и чуени работи во учебниците и многу полесно учев. Други ми се чудеа како тоа го знам од порано, ко да е научна фантастика.


Подарокот од него за роденден го знам однапред, ме праша што сакам за роденден, реков книга.
Веќе и издејствува со муабети `киша око Крагујевца` да знам и која е, нема врска, ми годи кога знам дека книгата над која бдеам со месеци по рафтови, ќе ја имам дома, и тоа цела трилогија.
Веќе планира и другата трилогија во која сум заљубена со месеци, и таа да ми ја купи. Па немам зборови да ви ја опишам радоста.
Нате нане, кога ќе завршат сите испити од оваа година, ќе си ги читам на раат.


Од мајка ми го добив подарокот пред НГ. Сега ќе ми поклони руска салата и торта, луѓево стварно ми ги исполнуваат сите желби, и мене ми е мерак на душичката.
Викаат дека се што сум добила сум заслужила. Guess they mean it.


За сите овие разгалувања, вреди да си го испотам г'зот и да седнам да учам ко луда, оти во мисли ми се сите убави нешта што ми се случуваат и допрва ќе ми се случуваат, морам се да совладам, ај ем супер уоман.

Следен аватар :

 

Добро утро. За кого како де нели ?! Епа сеа на распуст сме може да си дозволиме да спиеме малку покасно.Само што проблемот е што уште 2 недели сме на распуст па после пак ќе стануваме со првите петли уште у 6:30. Од една страна ми се иде во школо заради друштво,али од друга страна коа ќе ми текне дека треба да ги трпам оние наставницине и да учам ич ама ич не ми се иде. Али сеа тоа е ајде ќе се тешиме дека како што прво полугодие помна брзо и второто ќе помине така брзо.

 

Овој пост ќе ми биде за тоа колку убаво си поминав синоќа на слава кај на дечко ми братучед.
Вистински среќна сум што сум одлично прифатена од сите роднини на дечко ми. Од чичковци до стрини, нивни деца, сите си ги сакам како да се мои роднини. Јас на пример, со оние кои треба да ми бидат најблиски, 2 први братучетки од на татко ми страна, не се имам, не само јас туку фамилијарно сме скарани. А овие на дечко ми сите сложни, зафрканции на сите страни, и убаво е да сум во таква средина за промена.
Ама дефинитивно најомилена ми е баба му. Тоа е едно високо, тенко витално жениче, кое тивко зборува и многу ми е интересна. Господ да ја поживее уште долго, баба му, срце е Имаме дури и слични имиња, само една буква ни е различна. Абе тоа ти е made for each other. Татко ми и татко му, делат иста пасија за риболов, само што татко ми одамна нема време за тоа. Реков made for each other?

Сега кога гледам ретроспективно, нашата врска се состоеше/и од повеќе фази.

1. Фаза кога долго време ми требаше да го засакам.
2. Фаза кога не бевме сериозни, направив грешки јас, правеше и тој.
3. Фаза кога имавме големи проблеми со довербата., љубомората...
4. Фаза кога станавме сериозни, кога ги поминавме поголемите пречки, и се бориме да успее. Ова фаза уште трае.

Тој беше колку мене сега (22), а јас бев 17 кога се запознавме, ја гледав секоја негова промена, знам за секоја негова мана, знам каков му е изразот на лицето кога е лут, кога е расположен, кога е љубоморен. Знам некои негови тајни, кои мисли дека не ги знам, го знам секој дел од него, и го обожавам. 4,5 години со него се чинат толку долго време а поминаа дур да трепнам. Убави моменти со него, да си летнеш од радост, лоши моменти, да ти се гади што го гледаш и да сакаш да го убиеш, ама ете, се излезе добро. Сеуште има некои работи кај него кои ме вадат од такт, некои повеќе, некои помалку сериозни, но учам да ги прифатам некако, бидејќи и тој ги прифаќа моите фабрички мани.

Е толку сум заљубена...

п.с. Ете не нас, јас, тој, и мачката која сеуште нема име.

 

цел ден окапав на Клинички чекајки да дојдам на ред за ЕМГ снимање-прво додека расчистив со администрација па после чекај чекај, едвај дојдов на ред
во мегу време се изнаслушав муабети како треба да си најдам паметен маж кој нема да биде алкохоличар, наркоман или не дај боже коцкар и дека време ми е да се мажам бог да чува и да брани
а тоа дека моите мускули на нозете служеа како перниче за игли е друго-особено десниот и признавам дека малку ме боли и сега ама ке ми помине
и верувајте НИКОГАШ во животот не сакам да ми се спомне зборот електро шок-почуствував сега, така требаше ама во мала доза-дел од снимањето и е многу непријатно.
и после толку време за прв пат решив да си купам нешто од Фенг Шуи а тоа е зајче-се става на Исток и се надевам дека ке ми помогне а е преслатко-и така малку по малку ке си ги купам сите потребни фигурички-да воведам малку хармонија во животот а најпрво во домот а господинот што ми го продаде, беше љубезен и на лист ми ги запиша тие најнеопходните-фала му многу.
и случајно сретнав човек со рани на ногата-гревче и му дадов 50 денари-за да купи спреј да му помогне, колку и да немам пак сум човечна и помагам-тоа е реткост во денешно време.

 

Off to fight demons (со луѓе де), а денес за прв пат во годдинава се осеќам убаво и здраво во пакет, до вчера ко во домашен притвор да бев. Многу убав денов, до душа сеа нешто се смрачи ама... и ноќта си има убавини па нели им припаѓа на љубовниците

 

Многу се нервирам кога ке видам некоја на школо нашминкан а одвај напунила 13 години -.-' незнам како и дозволуваат родителите од дома..Баш мред едно 5 мин гледав едно видео http://www.youtube.com/watch?v=Gr46fFqKu1M ии чекај малце пише школо таму нешто или мене уште ми се спие?? незнам за школо да се шминкам незнам шо таму..НЕ!! и мн ме нервираат такви -.-