[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Сите ги слушаме предупредувањата, но во исто време и ги игнорираме. Ја предизвикуваме среќата. Ѓи фрламе коцките. Знаеме дека играме со оган. Тоа е природата на човекот. Кога ќе ни кажат да не правиме нешто, обично ќе пробаме, а зошто? Тоа самите си го знаеме најдобро. Можеби зошто длабоко во себе си ја бараме бељата? Кога мислиме дека сме ги сфатиле работите, универзумот си поигрува со нас. Ја наоѓааме среќата на неочекуваните места и го наоѓаме патот назад до работите кои ни се навистина важни. Универзумот си игра со нас, но на крај секогаш завршуваме онаму кај што припаѓаме...

 

Ако има некој на кој што му е подосадно на распустов од мене нека се јави.
Абре пукнав, црвјосав дома, цел божји ден дома навечер некој саат ако излезам.
Една мрза што ме има фатено абе ќе си умрам од неа.
Едвај го чекам 21, мислам дека ќе пољубам врата кога ќе отидам во школо.

 

sweat2, Anouk, Salome, Snow-Queen, Divinebutterfly, Wild-GirL, anastasijaki, girl-mini, Hopeful, DramaQueen1, Viola.H, Salvnjaann, Monroe ви благодарам за убавите роденденски честитки . Сите имате по едно парче торта од мене .

 

Секогаш е добро да си имате другарче што се разбира од компјутери

 

Ме испусти распустот.
Незнам која дата сме, незнам кој ден сме, не сум видела ден, дење спијам ноќе сум будна.
Јадам колку што можам и неможам, од дома излегувам само ако морам и ако ме натера некој со сила. Навистина не е нормално ова, морам да си ги променам навиките.

 

вчера имав можност да поразговарам со луге од внатрешноста-додека чекав и од некои детали навистина бев зачудена-како може еден градоначалник да дозволи во градот да има најголема дискотека на балканот, забава за младите а да нема обучен кадар како и апарати за здравјето на граганите на ЕМГ пример-погодувате станува збор за Струмица, или барем поблиску до нив во Штип-кога ми кажа човекот колку километри треба да поминат за да дојдат до тука-верувале или не 320 км
ова не го велам како партиски определена личност туку како човек пред се

 

СДКД not giving a fuck е најбитната лекција која човек може да ја научи во животот. Најбитната. После тоа на второ место е интерпункција и правопис и на трето е паркирање во рикверц. Све друго е гола вода.

 

Кога мачката ја нема, глувците оро играат
Еве ти сиренце, касни си, почасти се

 

Значи не сум единствена, а се загрижив дека сум ги утнала адресите
Преку океан ајде де, ама во Скопје, во 2 блиски општини, а патуваат веќе 14 дена?
После којзнае колкав период решив да се потсетам на некогашното честитање преку пошта и ете ти

 

Да не забораиме и телефони, ајфони, шо ќе се најде за кршење...

 

СДК На новава година најмногу и се радував заради тоа што мислев да се запишам во библиотека и да почнам веќе да читам книги.И така,завчера бев,се зачленив и си ја земав првата книга.Па сега малку просветлување

 

Ми се ојт нашколо Ми здосади да седам дома, да јадам и да се дебелеам

 

Да не си женско на овој свет брееееее

 

Не знам што точно и лично го инспирирало Џон Ленон за Имеџн ама сакам да му кажам

Ама често сонувачите од страв се задржуваат само на соништата. Сонувај на големо, а всушност креирај многу малку. Грешка нормално. Ако ние, што го посакуваме овој имагинарен Ленонов свет, реално и поработевме на тоа, можеби сега ќе бевме на подобро место, не?
Прочитав дека е во мода сега да се разоткриваат феминки и да се манијачат и да се оговараат во приватниот живот. Сериозно? Толку малку работи ви се случуваат во вашиот па ги моткате прстите како низ коса во туѓите животи? Ако може да кажам, а може...очајно. И жално.
Тоа што денес всушност ми се прави е, ми се дреме со другарка ми. Сакам да седиме со кафенце и да ја слушам до бескрај за се што и се случува. Денес сакам да ја слушам токму неа. И да се надевам дека ја заморуваат глупости ситни, а не оние големите што знам дека ги има. Како во средно, кога толку смотани работи ни го окупираа времето. Ама смотаните проблеми се затрупуваат под годините.

И да ви дадам една идеја. Ако некогаш навистина ви е преку глава од се и сакате потполно да се одморите, одете на риболов. Искрено, ова е совршена работа за релаксација. А мене ми се ловат риби, под едно ребро на оваа Македонија, во сенките покрај Беличка Река. Зашто само таа од спомените, сеуште стои на мапата. Сакам, сакам, сакам.

 

Сите имаме некој кој веќе го немаме.. И сите имаме во главата некои потајни мисли во врска со шанси што ме ги пропуштиле, одлуки што сме ги донеле а сега ги сметаме за погрешни. Што би било кога во минатото за некоја работа би одлучиле поинаку, одлично измачување за пред спиење кое не не остава мирно да одмориме туку вечно не копка.
Понекогаш шансите доаѓаат, а ние не сме спремни. Понекогаш сме многу спремни, но немаме шанса да го добиеме тоа што го сакаме. Колку само една одлука може да ни го промени целокупниот тек на животот, тоа чудно едно е.
Научив дека одлагањето на некои работи за понатаму, само прави да ја изгубиш се повеќе контролата над себе си и да дозволиш животните обврски да те контролираат. За жал тоа резултира да се откажеш од некои работи само поради тоа што не си спремен за нив во моментот, иако со сиот жар ги посакуваш.

Можеби најдов тоа што ми треба, но себе си се изгубив..

И да, солзите се најболни кога се пролеваат над гробот на оние што не сме им кажале се што сме сакале да им кажеме... И за оние на кои не сме им покажале колку ни значат кога требало, а сега повеќе немаме шанса тоа да го сториме . Но можеби најмногу за тоа што на самите себе сме си го сториле, свесно или несвесно. Самите се повредуваме со некои непромислени одлуки па после чекаме, некој друг да биде внимателен да не не повреди..

Кажете им на оние што ги сакате колку ви значат, можеби нема да имате следна прилика.. Не дозволувајте да изубите некој што ви е потребен, само заради тоа што сте изгубиле контрола над сопствените одлуки. ОД ГЛААТА СИ ПАТИМЕ

 

Од пакетчето Краш,си изедов едно животинско царство чоколатце,ми се падна слика со кравче на неа,се порадував и одма ми текна на наша кравче

Туку,сабајле кај баба ми гледав Здраво Македонијо и имаше интересна тема-Дали во денешно време полесно е да се изгуби или најде вистински пријател? Дефинитивно да се изгуби.Денес се е од корист,завист и за пари.Ретко кој наоѓа вистински пријател, а свака им част на оние кои се секогаш тука да пружат поддршка и да те утешат.Еве,жив пример сум јас.Другаркиве мои,на распуст нит им текнува да се јават,да видат како сум,шо праам нит им текнува да дојдат случајно.Се е од корист,со ретки исклучоци.За жал.

И СДК дека во мене,силно,најсилно посакувам да живеам во седумдесеттите.Да растам како дете,нормално,да не се кривам како желе на штикли на 13 години,да ја слушам таа музика,да се дружам со тие,сега многу изменети луѓе.Телефон и лаптоп да бидат поимите кои никој не ги разбира ниту знае.Да постои вистинско пријателство,а да не биде ретко како денес.Ах,таа пуста фантазија...

 

лелееееее ама сум се разболела мајко мила нос цеди,оЧи плаЧат.тело нема сила,главата боли,и плус тоа и тмпаратумпара аи аи аиииии

 

Незнам како го замислувате тоа да се банираат детектививе на форумов.
Форумот не може да ја заштити нашата приватност... на кој начин тоа би го направиле админите?
Дотичната/те што пишуваат и ги обелоденуваат своите истраги, па и некако, но верувам дека тука има дежурни душебрижници кои мањачат и мудро молчат.
За нив форумов е врв во животот. Ко млади мајмунки се радуваат дека некого откриле...бреј.

Не ве сваќам бре луѓе. Пораснете!

И кога веќе сум тука СДК дека не е само да кажете , туку и тоа што СДК-те некој (барем некој) да може да го разбере. Темава не е ШТО НА УМ ТО ДРУМ туку СДК.

 

Вчера имав долг ден, премногу стресни утрински обврски, негова поддршка која не ја ценев доволно па поради тоа и се испокаравме.
Сурова и себична сум понекогаш.
Имав спиено помалку од два часа, премногу обврски околу домот и слободно време ниту една секунда.
Заспав преморена и се разбудив пред половина час.
Денеска конечно ќе одморам, се е средено, како дома- така и со останатите обврски надвор од домот.
Сварив кафе, утринското ми е најубаво. Сега планирам да разгледам низ темиве, што сте пишувале, што сум пропуштила, а потоа ќе зготвам ручек.
Денеска ќе одморам од стресот и од сите нервози кои ги доживеав вчера.
Денеска, ќе лежам, ќе џаболебарам, ќе уживам..
Денеска ќе наполнам када со жешка вода, во неа ќе ставам морска сол и купка.
Ќе запалам свеќи и ќе пуштам тивка, смирувачка музика.
Максимално ќе се релаксирам, оти токму тоа ми е најпотребно во моментов.
Убав ден!

 

Добро,што направив вчера,со што го заслужив тоа понижување ?
Дали реков нешто погрешно ? Дали постапив погрешно ?
Дали заслужив од твоја уста да чујам дека не сум човек...