[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Филингс... Оуоу фииилингс...

 

Е утре ќе бидам многу убава
Не дека не сум убава и денес, сум ама.. чекај ептен нарцисоидно звучи постов како го почнав
Зборот ми беше, утре се сликам за матура де

Кога веќе почнав да дрндам за лепота, постов ќе го посветам на мојата самодоверба.
Отсекогаш ми било слаба страна, со оглед на тоа што ми беа набивани комплекси од околината. И навистина, бев едно тивко буцкасто бушаво девојчуле со неубави запчиња, без изграден стил на облекување.

Отсекогаш сум била многу ранлива, со што им олеснував на злобните души во основно. Постојано добивав коментари од стилот "Не ми се праи многу, многу, мислиш дека ако мајка ти работи тука можеш да правиш што сакаш? Мислиш си нешто?!" И тоа беше доволно да ме замолчат, беше доволно за да ми набијат кол во срце. Инаку мајка ми беше и сеуште е наставничка во истото основно училиште, и затоа постојано ми префрлаа и задеваа. Немав право на глас за ништо, јас бев едно големо ништо.

Редовно учев и бев мирна ученичка, но не можев ни да се израдувам на добиена 5ка, бидејќи веднаш се коментираше од дотичните особи "Пф! Лесно ти е тебе, мајка ти тестовите ти ги дава! Ти попуштаат!". Ги имаше такви во одделението, кои задолжително ми го згрозуваа денот без да бидам виновна за ништо.

Не е дека немав другарки. Имав неколку многу блиски, и една неразделна. Но сепак со потешкотии одев на училиште, очекувајќи ги злобните префрлања кои се плашев да ги чујам.
Бев како мало еже кое се склопчува за да се заштити од злобните суштества.
И со насолзени очи си одев дома, потајно плачев за да не ја растажам мајка ми.


На никому од нив не му беше грижа како се чувствувам, само сакаа да се докажат меѓу себе кој ќе испадне поголем "мангуп". Родителите ми се разведуваа тој период, бев уште по ранлива, но ништо не ги спречуваше нивните големи усти. Многу ми беше тешко, самодовербата ми беше под нула, се чувствував подоле од го*но. Можам слободно да кажам дека бев психички малтретирана и од дома, и од училиште.

А денес? Денес, сум одлична ученичка и завршувам едно од најтешките средни училишта. Горда на својот успех, и со крената глава. Благодарејќи на тоа што цврсто застанав на нозе.
Опкружена со многу прекрасни луѓе кои ми мислат само најдобро.

Кога почнав средно не бев веќе буцкаста како порано, слабичка бев, и сум. Имам сосемa малку вишок кој ќе го затегнам секојдневно трчајки на кеј, само да се подзатопли де Иако мобилна протеза, сепак си врши работа. За стилот на облекување нема да коментирам, постојано добивам пофалби кои многу позитивно ми влијаат и значат.

Зборот ми е, грдото пајче се претвори во лебед. Постојано луѓе ми кажуваат дека сум убава, и свесна сум дека сега е така, иако себе си не се гледам како таква. Присутен е тој глас во мене кој ме навраќа во минатото. Иако самодовербата ми е на стабилно ниво, сеуште имам потешкотии. Но работам на случајот

Член сум на форумов година ипол, но ова е второ мое отварање на форумов, да откријам тајни и чувства од минатото кое навистина ми беше тешко. И повторно ми се насолзија очите..

Надворешното секогаш може да се поправи, но внатрешното останува засекогаш.
Тоа е она што гореспоменатите особи никогаш нема да го имаат, а кое вреди злато.

Најважното..
.(и точка)

 

Некогаш и на времето му треба време Ми рече еднаш мајка ми. Сега дури сфаќам колку била во право
Овој месец, започна одлично. Толку љубов, среќа и убави моменти не сум имала до сега.
До сега живеев со ѕид пред себе. Внимавав да не ме повредат, се плашев да се радувам и да дозволам да бидам љубена.
Од денеска го срушив ѕидот пред мене. Доста е криење во овој мој свет, доста е тага и сивило. Време е за промени. Иако реков дека пред неколку месеци свртив страница. Сум се лажела, денеска ја свртив. Онака лесно, со насмевка, радосна што сфатив колку пропуштам и што имам време да го надокнадам тоа.
Веќе пуштив многу луѓе во мојот живот, простив, се ослободив од товарот кој го носев овие неколку години,горчина која како кнедла стоеше во моето грло. Секогаш кога ќе чуев од некој дека ме смета за пријател не му верував.
Од ова утро храбро го фрлам штитот и дозволувам да ме љуби.
И знаете што!?
Верувам дека нема да ме повреди

 

Девојче од 6 одд. пишало на статус 03:03, и сеа нејзина врсничка у коменитар и се избацува „Ајде на спање, децата овоа време спијат“. И викам чек да ја видам оваа која е, и гледам нели слики типката дечко имала беее, а по месеци помала од девојчето на кое му пишала дека децата спијат овоа време. Ама, она има дечко, затоа е ’фаца’.

 

Толку ми е непознат скопскиот дијалект,што до некња мислев дека "карши" е населба у Скопје.

 

Od mala znam deka zivotot ne e lesen voopshto,ko dete nikad da ne sum bila,celo vreme problemi problemi,problemi..Ama jas sum covek koj nikad nemoze da bide tazen,si go cenam zivotot i ubavinite vo nego,veruvam vo Boga i kako sto vikaat posle dozd sekogas doagja sonce!Nikogas ne sum se otkazala od nisto,majka mi se gordee kolku silna kjerka izrasnala i mnogu raboti nauciv od brat mi iako e postar i ima 21 godini,nekad znaeme da se skarame normalno ehhe samo me nervira ama on nikad ne se otkazal znachi nikad,pokraj toa so so tatko mi vo ista kukja ziveat oni 5 godini ne zborat,a gleam tatko mi istite greski i so mene gi prai,ama ne se zamara so covek na koj srceto mu tezi vo gradite,so neznae da saka i e laddnokrven so povekje ja saka vnuka mu od nas,ako gospod e golem i gleda!!!Isto tak ai majka mi vo zivotot ako ima zacrtano nekoja el kje ja ostvari mozda zaso sum rastela pokraj takov brat i takva majka ili od zivoto me napravi da bidam jaka onolku kolku sto sum denes!Vo princip jas sum covek so drzi vo sebe,placam doma ama ne pokazuvam nikoj ne e tolku vreden da gi vidi moite solzi,si gi cenam!!I kako sto se borev do sega vo zivotot kje prodolzam ponatamu da se boram,da izgradam uspesna kariera so skolovo moe medicina,da ja napraam majka mi gorda,a tatko mi koa kje usepam da go pluknam vo lice!Usvari ne,ne e vreden ni za toa sam kje si gi plakja grevovite.

 

Сакам да кажам дека денес го славевме роденденот на сестра ми..
Ко и увек јас организатор на се земав торта, свеќи, конфети, жижици и разно-разни работи..
поклон не и земав ама ми се простува со оглед на тоа што подготвував се?
инаку бевме 7-8 женски, само женско друштво, дури и дечко и не го викна, и си нарачавме вино, без да се пијанчиме, чисто за расположение, муабет и слично..
мајка ми ко другарка, со нас муабет, се смее се шегува, се на се добро беше..
Инаку 22 направи и положи за возачка, алал да и е.. јас за едно 2 години ко шо сум почнала со возачката..
и така си пиевме, си правевме муабет..
па не нервираше една другарка на сестра ми, ние се забављаме а она ко намќор седи и нит се смее нит знае да ти врати нит да ти направи 2 реда муабет.. и ке треснеше некоја глупост, ние под маса се стискаме де со раце де со нозе..
иде у вц типкава и сестра ми вика луѓе знаете зошто не се смее? ние зашто?
па зошто и се јавувале од сите можни модни агенции и и нуделе да работи како модел (М од МОДЕЛ немаше инаку) и демек морала да биде сериозна!
ох господе боже, зарем постојат уште такви луѓе? нема врска..
послем тоа ја натеравме сестра ми да ги отвори поклоните, се израдува ептен, па една нејзина е бремена па се што нарачуваше дупло, демек и за мене и за малиов!

Кафичот требаше да затвори во 1, ние до 2 седевме само нашата маса, и се на се убаво беше, убаво друштво бевме..

Искрено многу ми фалеше мојов, па на цело друштво им кажував за него, како ни иде, како сме се запознале, како биднало нашево, и навистина им фалеше да биде до мене
Ни забавата не ми беше забава без него ..

Се на се забавно беше, се вратив дома, и од утре на учење!!

 

Приметив дека веќе некој период останувам будна доцна во ноќта. Приметив и дека самата тишина и темнина во ноќта ме тера да размислувам. Секоја вечер, различни мисли, секоја вечер нов заклучок, ветување..

Вечерва многу размислував. Овој пат за мојата најмила, најверна другарка.
Од самата помисла на мојата сегашност без неа, ми се наполнија очите со солзи и неможев да ги запрам. Ја осетив нивната топлина по моите образи. Се сетив на моментите кога ми беше најтешко, кога солзите се лееа по образите, а таа беше до мене, ми ги бришеше моите солзи со нејзините меки, секогаш топли раце. Овој пат ги избришав сама и го замолив бог никогаш да не ми ја одземе. Си ветив и самата дека нема да го дозволам тоа. Барем не сега!

Свесна сум дека ретко на кој може да се верува денеска, дека скоро и да нема вистински пријатели, но јас сепак верувам дека постојат, дека јас една таква имам покрај себе и од ден на ден се повеќе сум свесна за нејзиното значење. Сфатив дека таа ми е многу потребна, многу значајна, мила. Во моментите кога ми требаше потпора утеха, рамо за плачење сама она беше до мене, никој друг. Знам дека никој не може да се спореди со мајката ама јас го немам оној однос мајка-ќерка со мајка ми, не ја чуствувам ни како другарка. Едноставно тоа е така. А таа празнина само другарка ми ја пополнуваше. Да не беше она, јас сега немаше да бидам ова што сум сега. Кога тонев и тукушто го допирав дното, она беше таа што ми подаде рака, што ми помогна да си го вратам своето јас, да си ја вратам самодовербата, да почнам да се сакам себе си.

За мене една и единствена, сестра што бог не ми ја подарил, моја друга половина! Бескрајно сум благодарна што ја имам покрај себе. Она е една од нештата што не се купуваат со пари!

 

Добро утро на сите,имајте прекрасен ден!
Ајде ни заврши и третата семна,сега пчнува првата.На сите ви посакувам убав ден,исполнет со многу љубов,топлина,насмевки и прегратки.Бидете цел ден расположенки и насмеанки и сите што сме прав смена ве честам по едно кафенце !!!Утрото ми започна прекрасно,и сонцето изгреа.Ми се чини некако како лето да сме .Обично летото држам цела трета смена на форумот, и ќе чекам да изгрее сонцето,ке фатам малку од првата смена и си легнував.Ама сега сум наспана,вчера цел ден сиев.Ајде останете ми со здравје се читкаме подоцна

 

,реченица која ти е прва на ум кога веќе немаш што,немаш каде,веќе се случи или ќе се случи а немаш избор.И ,ти олеснува после тоа.
После тоа следи-

.
И ете јас некако се навикнав,на неколку пати во годината да си ги кажувам овие изреки.
Tnx to my mom ,пошто сирота,од толку многу што не сака да се нервираме,упорно ни ги повторува,и она нејзиното-Слушај ме,еден ден ќе кажеш дека сум во право.Само трпение и ќе видиш,па не може цел живот кај нас вака лошо да биде,си имаме мирна совест и Господ чува нешто подобро .......
Незнам што би правела без неа....најголема подршка ми е.Никогаш не дозволува да размислувам песимистички,секогаш е оптимист,а кутрата низ што се не помина и уште поминува.Некогаш навистина си мислам од каде и е силата па плус и оптимизмот,валјда ги црпи од љубовта кон нас и животот.
Ја сакам најмногу .......

За разлика од неа,баба ми е чиста спротивност.Она е увек песимист(сигурно имам жичка на неа ).
Не верува ни кога се е добро,еве сестра ми се вработиа она одма-Еееее,па зашто на 3 месеци договор,па само 3 плати ќе земе,па после ќе ја избркаат ...мислам она ти е песимист на долгорочен план дури и за иднината
Еве ја ,ќе полни 80год,и е исплашена за животот.Пу-пу,нема некои големи проблеми,ама ја гледам често замислена и знам зошто.
Ама затоа од кај неа секогаш се враќам со полн стомак,прави најубави полнети пиперки,зелник и кифлички и секогаш ама секогаш на маса има беспрекорно испеглан бел чаршаф и свежо ливадско цвеќе(кога го има нели ).
Си ги сакам ептен и нив.Дедо е ист оптимист како мама,толку е добар што да може душата ќе си ја продаде за нас.
Им посакувам уште подолг живот

 

Станав околу 10, и сега што сум расонета ќе си излезам да истрчам околу еден саат. Па ќе се вратам дома, под топол туш, мх мх. Па научам тоа што треба и ќе си излезам во град.
Ви посакувам убав четврток

 

Сакам да ви кажам нешто,ама не знаете колку се плашам да речам леле се е супер,затоа што никогаш не може се да остане совршено. Заради тоа речиси секогаш кога ми е најдобро сум во најголем грч и чекам нешто (нема да речам лошо)туку глупаво да се случи.

Конечно на сите мили луѓе околу мене им се подредува животот. Се средија многу стамбени прашања,многу вработувања,многу здравствени проблеми. Братучед ми што го сакам повеќе од брат,се заљуби. И тоа до уши. Никогаш го немам видено таков, пресреќен е и шири позитивна енергија. Да ти е мерак да го слушаш.

Јас сум супер, иако затрупана со книги и со уште еден најтежок испит што ме чека. Луѓе стомакот ми се превртува,а мислам дека имам сосема доволно време за да го подготвам. Ама ете, имам некоја аверзија кон него и страв ,мислам крокодили ми шетаат низ стомакот кога ќе помислам.

Само нека помине тоа и на крајов од месецот ќе си бидам пак мирна,сталожена и наполно весела.

Имајте убав ден.

 

Нешто што ме иритира најмногу и ми создава чувство на гадливост е китењето со туѓи перја!
Лошо е, лошо е кога земаш нечие нешто без срам и перде и се перчиш со тоа како надуван паун. А уште полошо е ако истото тоа го генерализираш како свое.

А некој некогаш рекол:
,,Светот е поделен на луѓе кои ги извршуваат работите и луѓе кои ги прибираат заслугите. Пробај ако можеш да припаѓаш на првата класа. Таму има доста помалку конкуренција.''

_____

Времево ми минува многу брзо и ме плаши.
Ме плашат датуми...

 

Обично кога има ваква ситуација во некоја земја, власта е таа која ќе треба да превземе акција за менување на ситуацијата, кај нас овој проблем не е веќе каткорочен туку за жал долгорочен, а она што велиме седи внатре не искачај, џабе ни е , каков е воздухот надвор таков ќе биде и во затворените простории, воздухот струи, ова веќе станува здраствено - еколошки проблем, се золемува бројот на заболувања, бронхитиси кај децата и повозрасните личности, пневмонии, кардио - васкуларни заболувања, астми, оштетување на мозкот, рак, невролошки заболувања, влијание на фетуси кај бремени жени, една од најголемите причини моментално е горењето на фосилни горива, ама разбирливо со зголемувањето на цените на ЕВН кој може да си дозволи да се грее на струја? Како и да е, владата треба да се сконцентрира малку овеќе на овој проблем, а не да го прави народот глуп и да го игнорира, туку да најде решение за проблемов и да почне да дејствува, а самите граѓани морат да си ја зголемат својата еко-свест, со мали чекори можете многу: не одете со автомбил на кратки дестинации, ( имаше негде кампања вози помалку, вози паметно), користете јавен превоз, возете велосипед, научете се што е рециклирање *за ова валдата исто треба да поработи, да ги мотивира луѓто со поставување на машини за рециклирање на шишиња и лименки во секоја продавница со што за возврат ќе добијат некој денар*, гаснете ги светлата кога заминувате негде, посадувајте дрвја, не фрлајте хартии, предмети по улица, и не рекајте како кочијаши по улици, малку бон - тон, купувајте еко - производи, колку што ни дозволува нормално џебот и понудата, рециклирајте ги старите батерии, имате во веро џамбо кутија за тоа, можете да ги оставите таму, конторлирано сечење на шумите, факт е дека загадувањето не може да се сопре, ама може да се намали, само и само ако оној што треба ќе почне да дејствува, како што умее да гради бетони и отстранува дрвја, како и од самата нација.. негде мора да си почне или како што вели насловот тивко ќе си умираме..

http://www.fakulteti.mk/news/13-01-16/t ... pjani.aspx

П.С ако не е за темева префлете го мислењево, оти не знаев каде да го ставам.

 

Планот беше да станам во 11,па во толку и си наместив аларм.Стиснав snooze еднаш,и после се разбудив во 12 и 10.Тоа ти е.Сеа на брзинка измив коса и сеа се лакирам,а истовремено и слушам музика за да се расонам.Па,денес би требало да биде убав ден со добро друштво,малку подалеку од дома
Имајте убав ден

 

Не ми е јасно како е можно во денешно време, млади луѓе кои поминуваат часови и часови секој ден пред компјутер и пред телевизор, слушаат странска музика и листаат секакви списанија, да прашуваат за превод за филм.

Како е можно во денешно време, кога светов експлодира со информации, кога знаењето никогаш не било попристапно, 17+ годишници да не се способни да разберат 80% од филм на Англиски јазик.

Најискрено верувам дека е потребен напор, активно одбегнување и пружање отпор за да не научиш доволно за еден филм.

Јас ги разбирав филмоовите и без превод уште во осмо одделение, а верувајте, јас сум далеку од гениј. Муабетов е за пред 11 години значи. Компјутерите беа поим тогаш. Интернет уште повеќе.

Што ќе дадат на МТВ, или што ќе ми донесеше татко ми на касета, тоа ми беше. И верувам има уште многу други како мене, но денес?

Пливаат во информации, но гладуваат за знаење.

Ова го ставам на алерт список за луѓето, а посебно за девојки. Директ етикета ПРОСТ/А!

Молам? Дали може да се најде превод за филмов што ти го предложив? Свесен си дека имаш 18/19/20 години, а ова е 21 - ви век?

Раја.

 

^

Спојлер

Потешко е со сленгот на Американците, постојано го модифицираат Јас секогаш барам превод, обично англиски, развија посебен хумор и фрази, ако не прочиташ ќе ти летне шегата. Јас англискиот од филмови како мала го научив За британски филмови ич да не зборувам па кумановски да ми дадеш без превод, нема да разберам

Маслинка
Маслинке убава, маслинке важна
и за лето и за зима, на трпеза да те има
дали со патлиџан или зелка салата
мала и слатка со слад те грицкам.
Те има во зелено, браун и црно
со семка или без, цело сочно зрно
Во вакви денови стрвна сум без крај
Маслинките за доручек прават од вкусови рај.

кравче 17.01.2013 (извадок од збирката Тhe pms diaries)

 

Кравче јас тебе морам да те запознаам Често кога те читам како да се читам себеси, што си ти во хороскоп Е сега поезијата за маслинките кај ја измисли, деновиве само маслинки ми се мотаат во глава, посебно оние со пиперче внатре.Ах бе жено.

И чекајте уште нешто имав да кажам.Си варам чај од липа и знаете на што ме потсетува?Не на липите кои цветат во пролет во Скопјето ами на него.Тој пред дворот има липа, стара, огромна,секогаш му велам да не ги чистат листовите кои паѓаат зошто такава една убавина му даваат на дворот, секогаш кога влегувам кај него во есен немате поима каква смиреност ме обзема.И му велам ако некогаш не бидеме заедно една од работите кои многу ќе ми недостига ќе бидете токму тоа.А и чајот, мајка му секогаш ни вари, ме потсетува на неа, на дом, на мојот иден дом се надевам.А на пролет да ви кажам која миризба е кога седиш на тараса веднаш под цветовите од тоа липката.Љубов под липите.
Колку може некои навидум небитни ситници да ти будат убави спомени, досега не ни сфатив колку таа липа има створено од мене и него, од нас.Липа бе.

 

За некој работи нема место за компромис .. значи...- Банкару вашата понуда не важи!
и СДК фатив малку вести и стварно незнам кој е креативецот кои ги става имињата на акциите на МВР како на пр. Диригент, Детонатор, Пајажина, Бачило...

 

Јас се запрепастив од неодамнешниот разговор со една "другарка". Праиме што праиме муабет,за на крај да извлечеме заклучок дека всушност,јас не сум била фраерка. Еве ги нејзините образложениjа зошто јас не поседувам таканаречени фраерски особини:
1. Не сум носела штикли. Сите носеле штикли за секаква пригода,а јас сум била како,цитирам:"избац на векот " зошто сум одела со ниски чизми или балетанки. Гооолемо извинување од моја страна. Јас незнаев дека ако имам 15 години,ми поминал возот и сега никогаш повеќе нема да можам да носам штикли зошто нели,времето ќе биде поминато. оди утепај се.
2. Јас сум единствената наводно,што немала дечко. Апсолутно нема ова да го коментирам,зошто ќе треба 3 поста да напишам.
3. Не сум одела на журки по дискотеки,туку сум сакала лабави излагања,во парк или некој кафич со одбрано друштво. Извини ако не ми се свиѓаат снобовските дискотеки каде што одат сите "фаци" во градот со 5 кила шминка кои одвај ги препознавам,и цела вечер седат во некој ќош и оговараат кој со кого дошол,како се облекол итн.
4. Сум имала застарени и многу немодерни мислења во врска со машките. Да,јас и баба ми признавам имаме многу заеднички размислувања на таа тема,затоа што секогаш со неа разговарам и сите совети и мсилења таа ми ги има дадено,ама благодарение на нив,јас сум ценета во друштвото од страна на машките,додека таа им служи само од корист кога им е досадно,и ги фаќаат кризи за мување.
Епа луѓе тоа е,јас сум најпропаднатиот човек во друштво морам да признаам(нејзиното друштво). Ама јас не планирам да се менувам за нечие внимание. Моите најдобри другарки ме сакаат и без фраерски особини