[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Еј, да ви кажам една јавна тајна! Нема ништо послатко од потпечено лепче со маргарин и пикантна Вегета! Да да, особено после 1 часот навечер со тешки книги пред тебе. И лепчињата се јадат брзо, ама мислите милуваат да подзастанат за момент и и и да се сетат на тој вкус од детството... њам њам... се чепкам по мешето создадено од сесијава... ама... никако не ја уништувам магијата на овој момент зачинет со вкус!

 

Кукате по форумџиките кои го напуштија форумот, жалите односно жалиме за квалитетот кој се изгуби, па побогу потрудете се, и наместо да кукате вие пишувајте квалитетни мислења.
Јас дигнав раце од активно пишување уште пред некое време, немав инспирација, скоро сите теми беа по шаблон скоцкани, нигде простор за слободна дискусија, а без таков простор ми остануваше само да пишувам резимиња за филмови и производи, да се фалам што сум купила, кај сум била, да ставам слики и линкови од песни и ред други, за мене, досадни теми. Подобро ми е одвреме навреме да дојдам, да разлистам, ако ми се пишува да пишам, ако не чао пријатно.

Иначе, приватноста е многу дискутабилна и чуствителна тема, ама жени сами бирате што пишувате, сами се „разголувате“ пред 20.000 членови, сами кликате „испрати“, и на крај сами си ја нарушувате приватноста. И сега кога некој безделничар имал вишок време па копал по вашите мислења, па копал по фб и ве препознал, не е тој ништо крив, сами сте ги оставиле „трагите“ по кои ве препознал, а тој некој може да биде буквално секој што знае да клика и пишува и што нормално нема попаметна работа а има многу слободно време. Мене искрено ме заболе т*шакот дали некој ме препознал, таа сум што сум, истата тука, истата и во реалноста, си стојам до истите ставови овде и сега ќе стојам и утре па где год да сум. Само несакам покажување со прст, ужасно просто и примитивно е, „еј види ја онаа од фемина е, вчера ваму била, му го пушела на дечко и...“, па деца сами си кажувате се, сами си ставате слики од свадби на кои имало 200 души и сосема нормално е барем еден од тие 200 да членува на форумов и да ве препознае. И после кој крив сваќата од свадба или ти што сама си ставила слика?

Мене ми смета селективноста, што за едни важат едни правила, за други важат други догми (кој не се прекшуваат), нечии мислења се бришеле и после неколку години, други кориснички имиња се менувале преку ноќ ама тоа е, ко воли нек изволи, ако некому нешто не одговара нека не пишува. Цел свет функционира така, па сега некој се љути и се труди да го смени форумов, е жалам дечки ама неможе.

И да се навратам на квалитетот кој го барате, со вакви мислења квалитетен форум и дискусија не се прави.

Бидете ми поздрвени и постирајте поише лични слики, пишувајте поише интимни моменти и кукајте зошто некој ве препознал. И да, доживувајте го форумов ко фб, постирајте досадни ископирани слики и статуси и кукајте зошто ништо не е како претходно. Епа не е и нема да биде, светот се врти и се се' менува.

Ауфидерзен.

 

Од денес на училиште.. ме мрзи.. Не ми се оди. Ох.............

 

СДК ми се спие ама неможам да заспијаммм :/

 

СДК убава вечер. Друштво,добро вино и музика. Што да се каже повеќе. Од утре почнуваат испитите,па ќе се нема толку време за на интернет. Како и да е,лесно сонче на сите !

 

Нели мислите дека се мешате во животите на форумџивките повеќе и од фемина разузнавачката служба?
И да бевте толку креативни како на темава, немаше да плачипичкосувате по старото време.
Just saying.

 

Доволно статии, книги, мислења на форумов прочитав за тоа како треба да изгледа една жена за да биде пожелна на машката популација. Скоро секој ден, другарки што изгледаат супер, паметни, забавни, ми се жалат дека немаат среќа во љубовта и се прашуваат каде грешат.
Што е тоа во женската психа што не тера да мислиме дека до нас е проблемот?
Зошто не ги оставиме мажите да се потрудат да ни се допаднат, да се нервираат пред огледало дали добро им стои кошулата пред да излезат со нас, да ги прашуваат другарите за совети како да не својат...

 

Ме фатил бесот, па наместо да одам да си легнам, утре сум на училиште, јас пишувам список за нештата што сакам да ги направам и да ги постигнам оваа година.
Мислам и чувствувам дека ако ги имам вака напишано на лист хартија повеќе ке се мотивирам.
Колку би била среќна кога сите тие работи што ги напишав на ливчето би биле штиклирани до крајот на годинава.

 

Знам дека сум во пмс кога почнувам да плачам на вакви слики од што се слатки!

 

Гледам Драган Вучиќ шоу, тие репризите на Сител и се смеам ко нездрава!

Дечкиве пејат, играат, скокаат, погодуваат зборчиња, не дај Боже да дофрли некој нешто од публика, Драган мерки одма превзема: “Ајде, ајдее вие во публиката, тивко .“

Гледам и ми текна колку го обожавав (бе) кога бев мала. Боже, си викам, што си мислев тогаш, штооо?! Вашите 5 минути се чекаше како вујче од Америка, дури и будилник местев, за ако сите дома заборават на емисијата, будилникот да не потсети.
Ставен тој на масата, звони, се тресе, скока, будилникот старински од прабаба ми , и готово, сите дома не дишиме, мама носи тоа пуканките, сокови, се‘ на дофат, чиниш емисијава два дена трае.
И оп баш една емисија, Марија блгарката на гости! А бе атракција невидена!
Јас ни 5 ни 6, (фразава : ) посакав да сум како неа (не дај Господе, што ум ли имав), не ни ја догледав емисијата, станав, моиве се чудат што ми стана, а јас отидов во “бекстејџот“ облеков една кошула на мајка ми која наликуваше на нејзиниот фустан и цело време глумев блгарката Марија, со црвен кармин преку устата.
Јас продолжив да ги гледам наредните емисии на Вашите 5 минути, значи сите до една, ама не како Лепа, ами како Марија блгарката! (смајлиштосекрсти)
Го терав дедо ми интервју да ми прави, брат ми беше тој што ги менуваше чашите со вода, ко ќе се поднапиев, имав спонзори (кафе Минас), прозирна Арија свиреше во позадина.

Интересни (или пак не) времиња.
Сега мислам дека ако моите деца еден ден, така ми се испозанесат, нема да гледаат ТВ. Не-ма шанси!

 

Конечно завршив,си го повторив материјалот од прво полугодие и сега можам мирно да спијам -.-

 

Како што може да те зезне пријателот, непријателот неможе ни да помисли...
Ама како што сам можеш да се зезнеш, никој друг неможе.

Just saying

 

Каква нервоза ме фатила од пмс - во, страшно
Па и не ми се спие, да можам и ќе си продолжам и утре, шо ќе заспивам за малце а ако почекам, нема ни да ми текне да заспијам

 

СДК како и обично кога нели имаш тони за учење, а наоѓаш време, причина, и изговор за СЕ‘ ДРУГО освен за учење, веќе неколку дена си плетам во главчево мое некои мисли така, еднолични. Се думам, се думам, за едно... еве прашање ќе го наречам, ама до одговор никако да стигнам.

Си се прашав пред некој ден КАКО ЛИ ЌЕ ИЗГЛЕДА ТИ ХИПИ-ИПИ-ИПИЦО ДА ЗАЉУБИШ НЕКОЈ?

И не сега да си помислите, ама и да помислите, гајле ми е , дека бездушна сум јас, дека не знам како изгледа и се чувствува самата себеси да си се љубам, ама веднаш ми дојдоа милион примери на ум: си го љубам татко ми, и мајка ми, и брат ми, и Цврчка моја, и Ќофтето, и Бебето, и Сестра Ми, и Убавата, и Мајче, и Тревката... го љубам Мишко неизмерно (долго ме служи богами), и дрвениот излакиран шанк, и Виолетовиот Џез, и црвеното вино, и Скопското... го љубам секое зрно кафе на планетава, и сите чоколади со кокос, и сите јајца испржени на око.
Љубам, љубам, многу љубам. И црвените штикли, и бордото хулахопки

Ама не можев да се сетам, а ни да си замислам, како би изгледало да љубам некого.
Дефиниција за некого: личност од спротивниот пол со која не сум во сродство, која не е комшијата што сме лепенки со куќите, и кој не може да му парира на татко ми во години, а богами ни на внук ми.
И уште не можам, што е за право. Џабе минато време употребувам. По-презент од ова - амин!

I wonder, I wonder... а знам, џабе ќе ми биде да прашувам, кога колку и да се трудат да ми објаснат, нема да ми биде доволно. А ќе се трудат. Бар некои.
Мајка ми обично не се труди. Вели го љубела татко ми зашто го љубела, иако ноќе многу ‘рчел

Јас сум вечен патник во потрага по Светиот Грал кој ќе ми ја разреши дилемава.
Ќе го пронајдам ли?

Spoiler

Не ја пропуштајте следната епизода од...


...Жолтко и Лутко!!!

 

Има само една личност во чии прегратки сега би се чуствувала совршено добро ... кое изненадување,дури и за мене

 

Утрово,сакам да кажам некои работи,што ме измачуваат..што долго време ги потиснував во себе...
Велат животот е убав за тој што знае да го живее.Маните ги претвара во предност.Секој ден се буди со надеж и копнеж,за само убави работи,во истиот.А,што е со мене обична губитничка.Постојано се жалам на работите,што ме опкружуваат.Но,кој се вистинските виновници за тоа,тие или јас?Сама одлучувам за семејството,цигарите,алкохолот...за себе.Никој не може да ми го ускрати тоа па ни Бог.Тагата како едно обично чувство,создадено во мојот ум,дозволувам да ме води,а бесот да зборува наместо мене.Кого да го обвинам за смртта на брат ми и болеста на татко ми? За мојот скинат чорап..Сакам себе си но неможам не чувствувам вина,сакам докторите,но што можат тие во доцен стадиум на канцер.Епа тогаш татко ми,зошто не превземал нешто,зошто не посетил доктор.Тивко но полека чудовиштето го јаде.Гладно,ненаситно.За 6 месеци ке останат само коските и утехата.Но,сакал ли тој да биде болен,да не остави мене и мајка ми сами,после загубата на мојот брат?Сакал ли да пати.. Тешко е да се издржи таков товар,на некој,што го сакаш да му ги броиш деновите до црната земја.Преостанува само да се молиш,да замине на најбезболен начин,длабоко во себе знаеш дека ќе се случи токму спротивното.Ке се случува ужасно врескање цела ноќ,а веке следниот ден,мртва тишина,морфиум и тешко дишење.Знаеш дека дошол крајот,последната воздишка означува макотрпна борба,изгубена борба.Нервозно тупкање со нога,бледо лице,и рака полна со апчиња за смирување.Немора така да биде.Велат оптимистите живеат подолго,но дали тие навистина го знаат значењето на зборот патење?Се сомневам.Живејте го секој ден ко последен,без каење за нешто поминато,зошто кој знае животот со што се може да не изненади?

Во спомен на СМ.

 

Тука работава-домино. Паѓа една плочка, сите по неа, та дури и пред неа ухухуууу...

Бев отсутна од дома неколку денови и кога си одев накај дома, пред една зграда здогледав кученце исто како моето. Беше врзано, го чекаше својот газда пред продавницата. Така седнато, замислено, го гледам и ме мавна филм за моето куче дома, што си ме чека секогаш кога ќе заминам.

Го гледав без прекин додека одев накај него, а откако го заминав, се вртев како некоја будала (сите што ме виделе сигурно се прекрстувале), а тоа верувале или не додека не се изгубив низ зградите ме гледаше, и не знам зошто ама како да ми беше тажничко.

После тоа, ме мавна некој филм и носталгија за моето, не сум го гушнала 2 дена и не знаев како брзав до дома, па ми се чини и дека почнав да трчам. Влегов дома тоа скока ли скока луѓе таков момент не се опишува. Го земав, го стистнав силно до мене, се преродив. Го обожавам значи, животов ми го промени. Ми се чини како пратено да е само да ме усреќи.

 

Добро утро на сите имајте прекрасен ден!

Денес јас ранобудна,цела вечер сон не ме фати.Возбудена за школото си мислиш прв пат ке влезам како прволаче .Станав во шес се спремав и сега до 07:10 ке седам на ком.Ајде уште еден час и на школо .Сестрами како вампирче стана во четири и таа цела возбудена.Сега пиевме топло млекце па таа седи гледа цртан а јас на ком.Ухх ајде почнаа школските маки,кој ке станува сабајле секој ден .Одвај чекам да дојде 07:15 да излезам од дома,и во 07:20 да сум седната на училишната клупа,да се видам со другарчињата,и сигурно саканата настаничка по Биологија.Прв час имаме Биологија,секој час ни е циркус а сега тој кузнај што ке е.Ама ако не паднам до шести час чудо ке е.Цела нок не спиев,броев овци,кокошки па дури и крокодили.Се мачев да заспијам ама ете де си мислиш кузнај што па возбудена сон не ме фат.
На сите ученички и ученици им посакувам многу успех во оваа второ полугодие,и на крај сите кристални петки!
А на сите поголемки феминки и феминци им посакувам прекрасен ден со многу насмевки,прегратки и нај нај мноооогу ЉУБОВ!

Еве ви една утринска песна со која ке ве поздравам на сите.Песната е стара,можеби некој од вас ја знае.Татко ми ја учеше на сестра ми и цел ден вчера ја пееше па и јас ја научив

Единички
Отидов во школо,книшки ни дадоа,
кога ја отворив чуда да се стори,
девет единички како патерички,
и едно двојченце за слатко мезенце
Одам си полека,знам шо ме чека,
главата ја мајам како да ја вадам,
мама со лажичка,тато со паричка
удри удри удри глава ми скапаа!!!

 

Кафе и сутлијаш со цимет Убав почеток на денот, а крајот се надевам уште поубав. Не полагам многу, два предмети, но не знам зошто толку време се напињав дека не можам да ги сфатам, кога на крајот вложив малку внимание и сфатив.
Понекогаш мојата отпорност морам да ја намалам т.е целосно да ја уништам затоа што ме кочи. Не само кон успех во образованието, туку кон се.

Имајте убаво утро

 

Крадам време,со милион изговори,за да го продолжам кафе ритуалот.И не е толку до кафето,како што не ми се излегува од врата.Спремна уште пред саат и половина,уште кармин ми фали.
Не ми се верува дека постојат луѓе кои ти ја убиваат желбата за работа.Не знам дали да се окривувам јас,зошто си дозволив или тоа е тоа.А ако почнам да ги анализирам работите-јас ќе бидам кривецот,затоа ми одговара вака.Зошто не сакам да се обвинувам како ова ми се случи зошто не знаев како да правам лице и да ли*ам нечии задници.Не можам,не па ако сака и без денар да останам(кој секако го снемува за 2 недели).
Што е тој повеќе од мене? Јас сум со повеќе образование од него,кажете како да се спуштам сега,кога не можам и никогаш нема да можам? И на крај се се сведува на тоа-Ама,приватна фирма,така е секаде,сите се исти
И како јас да работам,кога ништо не сум работела?
А денарите кои ти ги донесов до сега? Заради кои не спиев,заради кои по цел ден сум одела на пат,во секакво време и невреме,си ме прашал кога сум стигнувала дома? Денарите со кои ти сега се прчиш,купуваш марки,не гледаш одозгора? Нека ти се на чест!

Јас мислев дека денес се цени трудот.А оно не ти било така.ЈСе знае што се цени.
Извините,ама утре ќе ме барате и тоа и вам ви е јасно,ама пуста гордост не ви дава да признаете :geek:
Знам,знам јас