[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Бидејќи форумов навистина го доживувам како семејство, би сакала да ја споделам мојата среќа и да се пофалам за прв пат, наспроти мојата скромност.

Го положив последниот испит заради кој изгубив половина година и многу непроспиени ноќи. Како и да е, трудот се исплатеше, а она што е заработено со труд е и те како повредно.

Cheers!

Спојлер

 

They laugh at me because i'm different. I laugh at them because they're all the same.

Реченицата која денес речиси и живот ми спаси. Ме спречи да заплачам и ме држеше силна онолку време колку што ми требаше. Фала ти Кобејн.

 

Во вакви постпразнични периоди наменети за диети и вежбање, татко ми решил да ни прави торта
Го гледам денес толчи ореви, топи чоколадо, сецка желе, прави шлаг... Па и уште си пуштил радио и си потпевнува низ кујна.
Добро - му викам - кој ќе ја јаде? Сите сме на диета. Какви торти сега ти текнале да правиш?
А тој: Море кога ќе ја направам, ќе се испотепате кој попрво да ја изеде!
Ај што ја направи - ја направи. Ама ни ја ставил на ептен ударно место во фрижидер, па при секое отворање, лиги ми течат.
Во меѓувреме сестра ми врти на точакот, а татко ми ја зеза: Те молам немој да одиш многу далеку! Да не се изгубиш
Ааа, си викам, ти нешто многу вицкаст си станал!

Туку, не е тајна дека не ја сакам зимата и студенилово, па едвај чекам да запролети и да ги почувствувам убавите квечерини. А бидејќи според Марк Твен Books are for people who wish they were somewhere else, одам јас да потонам на некое друго место, во некое друго време.

 

СДК дека повеќе дефинитивно не може да му се верува на луѓево...па дури ни на најблиските :/

 

Баш сега, случајно отворив еден аск..и прочитав еден одговор каде беше поставено мене да ме опише како личност . И одговорот..секако позитивен беше..ама..вели: Таа се радува на се, кај нејзе нема проблеми такви работи да се она замара.

Јас, и тоа како имам проблеми..ама ги кријам зад насмевката . И ете како ме доловиле луѓето..не е ова прв пат да го имам слушнато тоа. Сите ние имаме проблеми, дали мали или големи, важни или помалку битни сепак се проблеми.
И неможам да сфатам некои..кои имаат само 14години а по цел ден ми ги раскажуваат проблемите. Па луѓе..ќе се решат и тие проблеми и се. Сфаќам да споделиш...ама секој ден и се едно исто, и ај да речеш сериозен проблем..а оно зошто..ноктето и се скршило ( не буквално, на збор ми дојде така) ...па аман. Ставете насмевка на лице и уживајте. Така колку и да имаш проблеми...ќе ги чувствуваш како помалку и помалку битни.
Бош муабет , ај чао.

 

Точно е дека времињата се сменети. Точно е дека ништо не е како порано, а нажалост и многу точно е дека љубовта скоро и да не постои повеќе.
Се жалиме и чудиме ние девојките, јас и другарките, како тоа да машките на денешно време го немаат точниот пристап или воопшто немаат пристап кон девојките.

Единствениот логичен одговор е дека се плашат.
Многу сме станати независни жените и затоа им е страв. Ја нема повеќе таа страхопочит спрема мажите пошто на денешно време, сите сме рамноправни.
Имам 21 година, возам кола, на факс сум, друшките мои исто така, и кога ќе му го кажеш тоа на некој дечко... се колеба малку дали да се опушти од страв да не добие корпа.
А нема да ја добие, воопшто нема да е така, ама ете.. времиштата се криви.

Па гледам, некои, патат со години по некои машки, се чудат како да ги заборават.. и јас патев и доста ми е искрено да ви кажам.
Друга работа што воочив во врска со ова е тоа дека на денешно време многу малку луѓе дозволуваат да патат за љубов. Да се заљубат до тој степен за да потоа патат.
Јас им се поклонувам на оние што знаат да страдаат за љубов на денешно време, навистна. Па нели ако е љубов треба и да боли и да испепелува и да пролева солзи од радост и убавини. Да оди од крајност во крајност. Се друго е само мир и благосостојба. Не е љубов. Љубовта не дава мира.

Секој си гледа прво за себе, се држи малку настрана од тие љубовни амбиси колку што може повеќе време, за да си има некое делче резервно од душата во случај да му се сруши се преку ден.
И ова, од страв. И од тој страв и љубовта добила поинаква боја и мирис.
Никој не си ги пушта нозете до крајот од чергичето, оставаат повеќе простор. За секој случај ова, страв им е.

 

Всушност незнам како да го кажам сето тоа што ме мачи, а и што ако го кажам...ниту пак нешто ќе се реши, ниту ќе се чуствувам подобро. Уморна сум од целиов овој хаос, од кој излезот не се ни гледа.

 

Многу сакам наочари да носам зимно време Страшна работа,во лето не ми прават толку мерак колку сега..Па што убаво деновиве сонценце ,..Незнам,ама комбинација капут,чизмици и наочари многу ми се свиѓа!!

 

2 години правам откако првпат се зачленив на форумов.Реално форумов не е тоа што беше, голем дел од старите форумџики ги нема, не дека дел новите не се квалитетни, туку криво ми е што многу не напуштија, но тоа е, јас ќе продолжам да пишувам.Мило ми е што сум дел од форумов, секогаш имам каде да си ја олеснам душата, да споделам проблем, да добијам совет, да дадам совет, да разменам мислење, да навлезам во дискусија и да сум во контакт со многу прекрасни личности.И би сакала да ви се заблагодарам на сите, затоа што на некого му изнудувате насмевка на лицето
И да ве почастам како што е редот

 

... какво сивило го обоило градов - депримира ...

 

07:30 - Отрештено музика, сум грабнала парфем и пеам како улава.
09:00 - Имам за учење, за да не заостанувам а музиката сеуште трешти.
11: 30 - Додека играв (читај се траќав) паднав, изледа болката ме потсети дека имам за учење, ама ако, јас пак си продолжив со музика
12:30 - Се задавив пеејќи додека јадам
12:45 - Се смирив, почнав да размислувам околу роденденско изненадување за другарка ми (што посебно многу ме исполни уште повеќе)
14:00/18:00- Школо, со другарка ми пееме, си пишуваме лирикси, не ме фаќа место
20:00 - Претпоставувате, музика..

Не знам што ми е денес, не помнам да ми било некогаш овака. Збеснувам од среќа. А нема посебна причина.
Сакам само, да ви пренесам позитивна енергија. И фина недела.
Е така.

 

Можеби гулапчето на папата Бенедикт 16ти не знаеше каде лета, ама нашата Гулабица е на вистинскиот пат. Каде летна Гулабица?
Канал 5 дали ти тоа сериозно???? ( смајли што се мава по чело)
Што ти се вика реклама..

Иначе да гледам канал 5 онака рекреативно, и начекав едно голо газе на бебуш.
Мислам дека ако некогаш имам бебче, ќе биде само за да можам газот да му го гризам.

И уште нешто, сите оние самоуки готвачи што искачаат на тв, нели нивните јадења ви изгледаат гадно? И невкусно?
Абе се знае, гравче, зелче, сармичка, прсти да излижеш. А не ананас со лук, кромид, јајца, риба и све остало у едно.

 

Она кога не го чувствувам стомакот, не ме држи место и неможам да го дочекам следниот ден за да видам некого. А тогаш не можам да го одвојам погледот од истата личност. И не забележувам дека константно се смешкам. Ама и Тој .
Љубов ли е?
Ете така ми е!

 

СДК дека сум болна! Имам висока температура и многу кашлам, а и повраќам!

 

Дека денов ми беше прекрасен рано сабајле сестра ми ме разбуди со кафе за да ја нашминкам , потоа се средив и јас ја испратив во школо дојде време да одам до град да си ги завршам обврските, па со другарка отидовме на едно утринско кафе ,си дојдов дома се наспав и сега конечно ќе ми дојде љубовта на гости. Кога би можело секој ден да е ваков и да барав поубав немаше да биде.

Еве искрена желба за побрзо закрепнување

 

СДК дека тој е многу далеку од мене премногу ми недостига а јас секој ден го отворам него на чат на фб и секој ден му пишувам ТЕ САКАМ за кога ке дојде и кога ке го отвори фб да виде дека ни еден ден не заборавив на него и дека секој ден го сакам се повеќе и повеќе

 

Вчера по 100ти пат ја гледав епизодата од "Sex & the city" каде што мајка и на Миранда умира и плачев како мало дете... не, не е тоа дека сум во ПМС, туку затоа што се соживеав со ликовите, со ситуацијата, со реалноста. Многу пати не сфакаме што имаме крај себе и како завеани размислуваме само на оние нешта што ни се препрека во тој период, без разлика дали се работи за некоја ситуација која ни удрила силен шамар, неположен испит за којшто сме се труделе премногу, кавгата со љубениот или другарките... но само една мајчина прегратка чуда прави, за момент како волшепство ги снемува сите проблеми и си наоѓате спокој во душата.
Гушнете си ги мајките и кажете им колку ги сакате, така две души ќе бидат исполнети.

 

Денес многу се израдував кога дознав дека се смириле другарка ми и дечко и. Срцкии Незнам што ми се случи толку.. не дека сме некои толку блиски другарки, или дека јас имам некоја корист од тоа, ама буквално скокав од среќа.
Доказ дека сум добар човек?

 

Навистина има денови кога мора да глумиме...