[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Понекад стварно се осеќам ко граѓанин од втор ред. И ко ќе ми текне колку е смешна таа фраза, ќе зеам ќе се изнасмеам и скроз ќе забораам на тоа пошто и нема никаква причина реално да се осеќам така. Смешно, зар не?!

 

SDK…eve momentalno sum na straza i pred mene imam prekrasna gletka, sneg skoro metar. A sonceto ubavo si gree snegot kako kristal svetka…raj za oci.

 

Ако времето е пари, по мојот новчаник е 00:00h

 

можете да ми се смеете или да ме мислите будала ама јас едвај чекам да си одам дома и да си ја изгледам новата епизода од султанот што да правам мора да се паси мозок

 

Сакам 40 степени, сакам сладолед, сакам сокчиња со коцки мраз, сакам плажа, сакам сонце, сакам по цел ден да бидам надвор, сакам да се будам во 12:00h. Сакам ЛЕТО!

 

Пробав да се релаксирам ,да си ги дотерам ноктите според еден нов туторијал што го гледав,ама добив таков хаос што е ужас да се гледаат,исто како што сум и јас моментално.
Од сите страни ме снајдоа работи и не знам како да се справам со нив. Се чуствувам неуспешно и неспособно,дури мислам дека и татко ми и тој ме гледаат така. Може цел труд да ми пропадне во вода. Цел успех и се пред мене што би ми престоело да бев малку психички посилна. Се надевам само дека ќе извлечам добра поука од сето ова. И дека ќе се борам.

Со него работите ни се за никаде. И повеќе од јасно е кога почнав да не се сакам себе,дека нема да можам да го сакам ниту него. Грозно ми е. Многу се променив. Станав несамоуверена ,станав тажна,станав човек што постојано се жали. Морам да се променам. Дури и тоа да значи да се откажам од него,за да се најдам себе пак. Зошто дел од мене уништи и тој.

 

Дедо ми си купи мобилен и од што е радосен ми се јавува на секој 10 минути и се прави дека не ѕвонел тој Колку сум радосна што го гледам ваков,дефинитивно ми го разубави денот.Понекогаш многу ми е жал за него,дека седи сам дома и само го терам брат ми да оди таму,но и јас одам само не толку често,едноставно нема за што да зборам со него како што зборев со баба ми.Многу ми е смешно кога ќе дојде кај нас и ќе се "караме" за нешто без врска и на крај ќе си оди дома божемски е лут и пак ќе дојде.Мислам дека 100 пати на ден ми го повторува тоа дека јас треба да сум домаќинка,дека више сум голема а пак јас само се смеам и он се нервира дека не сум го сваќала сериозно Како и да е за мене дедо ми е на еден начин херој зашто издржа и покрај сите лоши работи што му се случија.

 

Сакам да кажам дека некогаш ни самите не сме свесни какви навистина се душите на нашите најблиски. Перцепциите кон нашите сакани не ни се веродостојни ама ни 55%. Несомнено тоа е така бидејќи ние ги гледаме со други очи. Најчесто тоа се очи полни со љубов и почит. Но само малку ако ги продлабочиме таквите перцепции ќе се запрепастиме. Да Драги мои!
Ќе видиме дека нашиот тетин е идиот кој ја остава својата жена за друга на своите 57 години. Истиот тој ги искористува децата како извор за финансии. И за истиот тој човек јас сум сведок кој може слободно да каже дека е нечовек. Памтам уште кога како мали го гледав како си ги лечеше сопствените фрустрации врз децата и жената. Дали верувате дека кај нив постојано он викаше?! Постојано он делеше некоја еб*на правда која никој не ја сфаќаше. Ејјј нозе му миеа/мијат во леген. Ејјј А беше и е здрав и прав човек.
Тетка ми од него пошандрца. Илјада несреќи ја снајдоа. Па виде невиде и таа почна своите фрустрации да ги пренесува на децата.
Гледам како се однесуваат и други на било кој начин, мои или на моите другари блиски. Доволно е само да ги погледнеме објективно и љубовта да ја ставиме за миг настрана. Со што ќе се соочиме? Што би виделе во нивните очи? Еве јас кај повеќето видов среброљубие на кило, завидливост, празни зборови како сакаат да ти помогнат и како се интересираат за твојот живот... Бла бла, во круг, бла бла.
Сите вртат некоја љубезност кој јас не ја разбирам. Сите се однесуваат толку дебилски. Што ми е најтешко, ми е тоа што никој не се почитува повеќе. Луѓето започнуваат да живеат заедно, да прават деца од корист. Да, користа од секогаш ја имало. AМа без почит ништо не правиме.
Совет: за да го најдеме нашиот партнер мора да се решиме асално да проанализираме, да согледаме кој е вреден да го почитуваме онака вистински, ама и да процениме кој би можел нас да не почитува онака како ние би сакале. За една недела остајте ги настрана оние желби како да најдете богат дечко. На нивно место таа недела нека ви се врти во главата само тоа од кој ќе ја добиете најголемата почит, кој ќе ве величи како личност, не како тело. И кој вие ќе го величите и почитувате исто, на иста бранова должина како и он вас. Рамноправност.
Јас си кажав дека сакам во љубовта да пристапам искрено и да не дозволам никогаш да го омаловажувам мојот партнер. Што би постигнала ако него му го правам тоа. Ништо друго освен омаловажување и на самата себе. А тоа е толку недостоинствено. Со тоа ние покажуваме колку се сакаме самите крај краева.

 

Роденден на маж ми е денеска.Полни 44 години.Ручекот крчка,подарокот е спремен ,практичен е признавам.Некако немам воља за некои сензационални и интересни подароци.Стареам очигледно.Сношти ме прашува ќе ми направиш ли торта.Секако велам.А која??Бронхи торта.Да не имаш намера да ми го лечиш бронхитисот?
И така се е спремно за вечер ,а јас некако губам сила...
Можеби затоа што мојот труд повторно ќе остане незабележан,непочитуван ...
И затоа можеби ќе се почувствувам оштетена.И сум.Барем годините наназад тоа го покажуваат.А тука си земам за слобода емотивно да се соблечам.Можам јас нему многу ,и се да му простам,ама себе си никако не можам да си го простам него.Дигам галама да не умрам од собирањето на се и сешто во себе.И на сите страни галамам....и така преживувам...
...живот...толку сакам да го обојам розев,а тој пустиот сив...никаков...празен...
на здравје...нека ти е среќен роденденот...

 

СДК...едноставно на некои луѓе неможеш само да им се насмееш и да си заминеш.Треба прво да ги истепаш

 

СДК - САКАМ ШО ПОБРЗО ДА МИ ПОРАСНЕ КОСАТ-А-А-А-А.....

 

Последниве денови изгубив осет за време. Потсетете ме, вторник сме? Океј, по дефолт глупав е денот.

Испратен и последниот посетител на моиве одаи тука, со небројни куфери, поклони и пижами. Уште еден месец и ќе го терам и јас истиот пат. Не знам како да одговорам кога ќе ме прашаат дали сакам да си одам. И да и не, тој глупав одговор што секогаш ме иритирал. Ама мислам тежнеам кон да. Доста беше од туѓиња, сакам да си ја нушкам домата. И сакам шампити.

Не ми се јасни користољубививе луѓе. Нешто што секогаш сум мразела се драматизирања за глупости, ама некој сам си го бара. Јас, јас, па само јас. Балон да беше ќе пукнеше од толку дување. Ладно е, а дуксерот ми е далеку. Ми се јаде благо, а шлагот е долу. Сакам да си го греам газето на печка и да не мрднам. Да се потсетиме колку е глупав вторник.

Се префрлам на надокнадување на серии, мислења низ темиве, недочитани статии. За учење од надерната недела. Три дена заслужен одмор и со малку среќа дремење во када во сабота. Вторник...пфффф.

 

се договаравме со еден човек да се запознаеме во текот на неделава-малку повозрасен од мене е-три годинки само да не ми е криво што не сум си дала шанса да го запознаам, и да разбиеме малце монотонија
и најискрено не сум ама ич импресионирана од досегашните разговори на моб ама ај да видиме што сорта е -па ке видиме да не зборувам ништо однапред
чисто онака-кафе муабет,па ке видиме како ке се одвиваат работите понатаму

 

СДК на злобата и нема крај...Ако некој некогаш не го раскажал својот живот некому, веројатно е поради тоа што тој некој не бил достоен за истиот да го слушне.За да има човек нешто во животот, треба да заслужи.

 

Еден куп обврски и како да немаат намера да се намалат туку само се трупаат ! Незнам веќе главата кај ми е,незнам ни што побрзо да учам. Дали да се спремам за есејот или пак за најглупавиот предмет на свет кој го одбрав без да прашам некој за искуство. Ах ... Како и обично јас го фаќам возот 5 до 12. Ја мразам таа особина кај мене,никогаш незнам да завршам нешто на време. Не се може веќе вака,мора да се превзме нешто за понатаму. Наредниот семестар мора да биде се во свој ред,МОРА ! Ако пак почнам со старата песна самата ќе си удрам шамар жими мене ! Христинооооо никако не ти иде умот.

 

Не се сложувам целосно со ова.Јас сум личност која незнае да глуми чуства
Кога ми се смее се смејам,кога ми се плаче плачам.Никој не може да ме присили да се насмеам кога несакам или едноставно не се чуствувам така

Да не бидам офф,едвај чекам да дојде пролетта!Некако ми е пожива и повесела.
Зимата е ладна и сурова :geek:

 

СДК дека денот ми беше ужасен. Како е тргната оваа недела, којзнае како ќе заврши. Деновите ми се ужасни заради тебе. Јас цело време се трудам да ти ја покажам мојата љубов кон тебе но залудно, ти ни со прст не помрднувш. Навистина не разбирам како да ја поднесам и оваа болка и оваа невозвратена љубов. Или можеби и ти ме сакаш но како како да дознаам? Главата ми пука полна ми е! Неможам повеќе, да трпам. Секоја ден поминат без тебе е полош и полош. СДК дека секој ден ми е ужасен кога не ми ја возвраќаш љубовта. А знам чувствувам дека и кај тебе не е баш така празно, но пуста срам повлеченост, не дозволува нешто да се случи помеѓу нас. Премногу сум изнервирана! Заради животот заради оваа болка.Па кога не ми оде во љубовта и во ништо не оде. Школото катасртофа, дома напната ситуација со моите родители постојано за нешто ми замеруваат а јас повредена од се и ова мора да го трпам. Многу е тешко кога во овие тешки ситуации и тебе те немам, не можам да те гушнам. Ахх уште колку морам да трпам тебе да те немам. :'(

 

Мразам да одлучувам.

 

СДК како вештерка си станала

 

'Цаци ти изгледа не си работела душо.Таму нема имав нервозен, ден дечко ми ми раскина, или што и да е..да не ги спомувам па проблемите кои идат кога ке оформиш фамилија, станиш мајка, колку банални ке звучат првите две работи што ги набројав...
Ке трпиш предпоставени иако ке ти иде да им закачиш еден тупан,но ке климаш со главата и љубезно ке се смешкаш.
Тврдам не е возможно да постои човек кој во животот не изглумил.
Сите некогаш сме се нашле во таква ситуација.
И тоа не е лицемерие, дали од љубезност, култура, личен интерес..
Како и да е..

Денес направив голема глупост, пуста сиромаштија не ми се даваат пари за на фризер, па последните два- три пати дома сама си се фарбав, срека што бојата не е мн нијанси различна, па не се познаваат моите лудории.
Но денес, денес ја претерав за сите пари!
Не можам во огледало да се гледам.
И преходно не можев никаква форма немаше, ама сега па сум како 3 годишно девојче што мрдало додека и ги шишале шишките
На половина од челото ми се !
Кај ми беше паметот.

Ете така, а пратив еден маил деновиве чекам позитивен одговор за работа.
Стискајте палци за мене, сите ке ве частам, и не само тоа нема веке да ви пракам негативна енргија со депримирачки постови, само позитивност ке лета на сите страни
Но како ке се појвам ваква во главава, не можам ни настрана да ги однесам, ама баш ништо не можи да се стори
Поука! Не експериментирајте сами дома со косата, освен ако не сте професионалец, а и таквите бирај те ги добро.
Ете толку.