[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Леле леле леленце!

Денес му се чудев на денов, што ќе изникне од него, и вааааау!
Хиперкреативност, суперинспиративност, будалаштии од мене излегоа.
Се прерадував, уште се радувам, и просто не ми се верува.
Прелесно е кога најтешките чекори ќе ги започнеш.
Патот, те води едноставно.

Недела, многу сомнежи, за на крајот да излезам од сопственото огледало.
Француски тост, лут сенф, супа од компири, мама и јас во думи дали да правиме татлии или гурабии, турскиот свет не пребива, очите не болат од кинџурајки, се возиме во двоспратен автобус со мислите залепени за прозорец.
Дома е друга песна! Тука се раѓаат моите нови мисли, бебиња од зборови што ќе ги задржам само малку за себе, а потоа ќе ги споделам со светот.
Не сум била одамна вака возбудена.
Си ги пуштив Крафтверк, ме возат.
Fall, ќе биде почетокот на нов свет.
Можеби не можам да ветам, но можам да се потрудам дека ќе го посакам тој свет на сите што сакаат да уживаат во добра музика.

Мозоче мое, фала ти.
Срце - чукај и утре, а јас ќе го прскам со спреј мојот град со обичен банален графит - Љубов.
За сево ова што ми го даде.

 

Седната на печката до прозорецот, со книгата во рака и мислите кај главната хероина во книгава. Се прашувам зошто таа девојка е таква и зошто платонски љуби еден маж цел живот, без да се предаде на некој друг кој можеби ќе разбуди кај неа некои чувства?
Во тој момент ми се јавува С.
- Еј дали си за шетање?
-Ах, хмм не, неможам денес.
-Епа деновиве ќе можеш?
-Па не знам , ај ќе ти с ејавам. Да не трошиш ќе се чуеме.
И лажам, зошто знам дека нема да му се јавам. Го земам мобилниот и му ѕвонам на него, само да го слушнам и сите сомнежи дека повеќе не го сакам, дека ми станал навика да паднат во вода. Не е достапен! Мразам кога ми е потребен да го слушнам не е достапен, а често и тој знае да ми каже- Знаеш прееска очајно ми требаше не можев да те добијам.
И заборавив што всушност сакав да кажам А да љубовта чудна е.

Него и да ви кажам добив понуда за работа на еден сајт. Да пишувам за Мода и убавина, подоцна да бидам одговорна и за форум, но се двоумам. Искрено нема да имам никаква заработка, а и тоа ќе значи многу помалку време за Фемина.

 

Сдк неделни дрангулии си тркалам по креветов.
Си распарувам спомени,вадам конци и ги плетам во проста плетенка.
Си собирам и одломки на срушени очекувања и си ги лепам.
Сонувам еден ист сон цела недела и не можам да го протолкувам. Сонувам дека сум на некој остров,вчера беа Кариби,денес беше некој грчки,ама у суштина остров,со сина вода,која во плитокот има насобрани,оксидирани,црни алги,ко на плажа де,баш! Не сум баш фокусирана на водата,освен што ми е пријатно што сум таму,фокусирана сум на фактот дека сум на остров и дека морам да најдам сместување.
Си мислам во танго стил и си гледам жолтенила низ ЏАМ,зошто ништо и друго не ми преостанува. Си правам Милонга во мислите и си ги редам по список кафињата кои ги испозакажав,а знам дека реално не можат да се случат,а не знам како да им кажам.А толку сакам да ги реализирам бриииј!
Мачорски се галиме по телефон и толку...далечина мислиш педа,а тоа да ти биде...пих,усвета! Ми недостига да ми се воодушевува! Е да,тоа и е единствено "легално"место од каде што го сакам,го барам и го одобрувам истото.Да ми се воодушевува!Ете само тој и не сакам никој друг на светов!

 

A мене ми се гади од неколку случки изминатиов период,не за друго,ме измачува помислата дека си ја трескав главата за неважни личности.
Дајте ми временска машина да се вратам назад,ми треба.
Барем ако ништо друго ке останев во кревет и ке си броев овци

 

Oддамна не сум била изнанадена толку слатко и мило како сношти.
Додека си средував нешто дома, слушав како некој фрли камен на прозорецот од кујна... се стресив и излегов да видам што се случува... гледам лево - нема ништо... гледам десно - го гледам НЕГО!!!
Дошол со последниот автобус да видит! какви блажени чувства ми го облија телово... аааа...

Бескрајни разговори и милување; денес се изнашетавме во паркот и низ скопските улици...
Утринско расонување и утринско кафе, заеднички неделен ручек, разговори, смешкања, бакнежи...


Леле... каква радост!

 

Си бев сабаљево на кафе со другарка ми ,омиленото си го пиевме нескафе со ванила , се воодушевуваме на жолтилото по улиците , да отвараме стари теми од детството.. Уживам во нејзиното друштво секогаш кога излегувам , знае да ме насмее , прави да се смеам од срце.. после бев со друга другарка да жогирам во паркот ... имаше еден згоден момак со перфектен задник ама многу побрзо од нас трчаше, сигурно тренира негде а и го немам претходно видено ...
Накрајот си купивме чоколадни пуканки (значи после трчање) и се гаѓавме со нив
Се чувствувам како галеб кој лета низ височините , како да можам да ги прочитам сите околу мене . Неа посебно ја знам како диши и знам дека нешто ја мачи . Ја прашав што не е во ред но несакаше да ми кажи , не настојував.И таа знае дека ја познавам подобро од било кој па брзо се расположи . Штета што беше недела па се беше затворено од бутици страна

 

Nossa, nossa
Assim você me mata
Ai, se eu te pego,
Ai, ai, se eu te pego

Цел ден им го пеам ова по дома. Ја научив песната, ама и преводот си го знам
Да не речете оваа не знае што пее. Е, сеа уште кореографијата да ја научам и супер ќе биде Еве Роналдо ќе ми помогне.

Спојлер

http://www.youtube.com/watch?v=jXy8O_tOKVk&feature=related

Лајк за потписот на БоаВиста. :up:

Инаку овој фејсбук и фемина мора да се некако поврзани. Пред некој ден ми ја покажа марама за да ја аднам, а немаме многу заеднички пријатели. Гледам неколку минути во сликата и се чудам, од кај го знам девојчево, ама името ми беше чудно. И после ми светна дека е марама, со вистинското име.

Спојлер

иначе марамке не те аднав, не ме мисли која сум.

 

Ја мразам неделата зашто следи понеделник .

 

СДК дека ми е досаааадно,дај кажете што да праам
СДК2 ако утре не извадам двојче на математика тестот,тешко мене

 

Учи и вежбај математика . Со еден удар 2 муви ќе убиеш - нема да ти биде досадно и нема кец да добиеш

 

Како нема сум.
За девојче кое секогаш има нешто да каже овој пат сум спичлес.
Безврска се осеќам, ништо не ми чини. Не се осеќам мирно, малку сум вознемирена, без некоја посебна причина.
Што ми е?!
Пмс не е сигурно!
Пак ме пукаат некои бедови, не го сакам времево, ладно и депресивно ми е.
Имам билион работи за правање , но нитуедна не можам да ја почнам.
Мрза ме фаќа. Инспирација = 0.
глуп глуп ден.
една песна за опуштање...
http://www.youtube.com/watch?v=_WcWHZc8 ... ure=relmfu

 

Недела, но сепак убав ми беше денов.
Си се изнашетав, изнасмеав, прејадов, си се наспав, си се избањав АМА не научив
Е сеа ќе дремам до 12-1 над книга.. :/
Ајде отидов јас да научам нешто. Сите ве сакам!

 

А, бе, се, се, се сфаќам, ама кога ќе видам филолози што не знаат да пишуваат правилно, лекари што не знаат да лечат, музичари што не знаат да свират, инженери што не знаат математика, економисти што не знаат да пресметаат профит, правници што не знаат да се одбранат ни себе ни па другите, информатичари кои не знаат да користат основни работи, фотографи кои поим си немаат за сликање, историчари без врска за историја, географичари изгубени во свемирот и уште еден мал милион работи што не се знаат.... А не дека не треба да се знаат, треба....

Ми иде да се запрашам - јас ли сум претерано љубопитна, или останативе се недоволно љубопитни ?? Како може да не те интересира НЕШТО корисно, нешто што некој ден може ќе ти ја рани фамилијата и ќе ти ги плаќа сметките, а да те интересира, пример, разводот на Ким Кардашијан ?! (Да, да, и тоа го дознав, се разведувала. Нека ми бајт мај ас она )

Најтрагично ми е кога ќе ми речат, како не те мрзи сама да се ангажираш и да си кратиш слободно време за да научиш нешто што не знаеш ни дали ќе ти притреба ?
Еми, ајде де, како не ме мрзи.

Ќе умрат луѓево некој ден од мрза, ќе ги мрзи да си земат за јадење.

Арно ни вика тичерката на факс. Само читање му е мајката, ништо друго.

 

Ме нема , ме немаа Е многу ми е жал што не сум во тек со настаните ама што да правам само 24часа има денот , а јас немам време скоро за ништо. ... Ај сиктер уште малку ќе завршам со работата и со колоквиумите па ќе и се посветам на фемина.

Сега кога видов како се заработуваат парите некако тешко ми иде трошењето. Ама ај чекам да дојде 1ви па да ви дојдам подотерана


Еве од мене една песничка , колку да ве поздравам сите !
http://www.youtube.com/watch?v=iOmnGzAKLvg&ob=av2e

 

Сдк мразам кога ми се јаде нешто благо,а не знам што,а не сакам тоа да биде чоколадо! Ќе му се пријаде на човек еднаш у 100 години и пак нема да знае што сака! Цел саат опсесивно го решавам проблемов!

 

СДК Неможам да се изначудам. Некои луѓе никогаш нема да се променат. Толку е очигледно тоа што го прават. Ги читам како школски буквар. Помина цел месец додека сфатија за што се работи. Срамота, срамота... Зарем тоа беа мои другарки?! Една против друга. Но сега знам на чија страна сум. Знам кој е кој. Знам кој е каков. Знам кој е покрај мене кога ми треба некој. Без коментар со зината уста.

 

сдк... да се забрани влез на феминките во ПМС особено на оние кои што идат на ЧАТ
леле ке си полудам, викајте жуто комбе

 

Сочувствувам со тато, ама не знам како успева да излезе на крај со мене и со моите барања.
Ете, и сама не знам, ама знам дека е тешко него...
Не дека не знае да каже не, ама знае дека после ќе следуваат триста муабети, разговори, дискусии и се се сведува на едно исто: „тоа ми е неопходно!“
А сепак знам дека не ми е, ама го сакам нештото.
Да, тоа на крај ќе заврши во некоја фиока или ќош од мојата веќе пренатрупана соба, ама не можам против тоа. Не можам...
Денес, на пример, добив чуден поглед од него кога дома влегов со лепотанот в раце и чантата.
„Не купи ништо овој пат?“-беше првиот збор од него, после три дена поминати во Охрид.
Чудно му е, знам. Навикнат е на безброј повици дневно за едно глупаво прашање „дали да купам....?“, а сега влегувам со празни раце....
Тоа е, и мене некогаш ништо не ми фаќа око.

 

Посебно на мене зошто сум способна све да отерам дека не треба
Влегувам и јас затоа нека внимава оној кој ке се закачне со мене.Го жалам

 

Колку мали работи се потребни за човек да биде среќен.
Среќна сум што си ги грицкам омилените доритос и што си пијам нескафе во мојата омилена шоља, среќна сум што ја чувствувам топлинава на домот кој моментално мириса на мојот омилен парфем, среќна сум што си наоѓам убави сликички по нетов - колку и да звучи смешно бе - и тоа ме прави среќна.
Среќна сум кога ке ми излезе нова епизода од серијата, кога ке погледнам во оние што ги сакам и ке видам насмевка на нивните лица...
Па незнам кои богатства, пари и дијаманти би можеле да ги заменат тие моменти. Не постојат такви.

И најсреќна ме прави фактот што: