[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Мора секој ден да биде исто? ЗНачи кога ќе дојдам од школо изморена веднаш заспивам, а се будам ненаспана...Аман де со спиењево веќе неможам ни да учам, кога ќе земам книга одма заспивам...Што не е во ред со мене? Ме премори веќе ова школо, искрено....

 

Аууу ама нови "креативни" имиња има на форумов,да ти се лоши да ги читаш... Сори што сум директна вака,ама тоа е,ми паднаа в очи,што да правам...
Како и што ми паднаа в очи сукњичките на 15 годишните мочли што им беа до п****,уште малце ќе им се видеа,па после другите им се криви што ги мерат со поглед,што ги силуваат,што им даваат "понуди" и што ги сметаат за лесни.Епа сестро кога си се облекла так што сакаш? Болни за внимание бе Јас стварно незнам до кај ќе тераме вака,страв да ти е да пуштиш дете надвор. А па тие деца имаат ли родители бе? Тие свесни ли се што им прават ќерките? Јас би превзела мерки од порано,не да стигнат до тој степен. После и сида,полови болести, бремени, аборти, се,еден куп А и на штикла 16ка,ај некои можат да одат,макар што е многу за нив,пак,ама некои ставиле штикли и се влечат чекор по чекор,абе нозе ќе искршат,ц ц ц,па кога не можиш да одиш не носи! Ние бре не бевме такви,ова е скрос изопачено...Зошто не можат да се облекуваат нормално,ко на пример Памелче,Глоси или Елена97,да се слатки и убави,туку ко конџи некои.Една па кога ја видов,изгледа ја промашила новогодишната ноќ или па празнуваше кинеска Нова година Сатенско фустанче (и тоа ко блузе) со светки и баш пред нас,ние поминувавме и испадна ко некоја певаљка да ни игра пред нас,се умревме од смеа И Илипили секако кажа веќе,двете бевме запрепастени од тоа што се случува со младината. Од овие чеда мои,ништо не станува,подобро нека ги опремат со шипки дома,да се вежбаат...

А вчера излегов да си купам туника,на брзинка,мајка ми ја зедов ко стручен советник Стварно е убава туниката,само уште да подослабам уште малце,затоа еве се опремив со овесни снегулки и јогурт,намалвам на леб,одбивам храна,добро е за почеток.Уште февруари да помини и со другарка ми ќе одиме да вежбаме нешто,а можи ќе присобериме уште некое чупе,да ни е поинтересно
И таман да си одам,мајка ми се јавува и вика иди ваму татко ти забите да ти ги напрај,нема пациенти И јас ојдов,секако чекав да се погоди ден да нема многу,па еве,дошол денот,за мене било печено и немав ни време да се спремам психички,подголтнувајќи седнав таму и ги направив,ама такви трпки ме побиваа од таа едната машина,ми идеше да ја фатам и да ја џитнам негде,бррр...Најмногу ја мразам! И едниот ај дека малку требаше рековме без анестезија,ама боли бре пак,аууу и отсега ко ќе викам по некој,ко ќе ме изнервира ќе викам дај Боже да ти прават заби без анестезија Мене арно ми се погоди,не беше касно,па беа ок.
А па вечерта,шо смеа падна дома,ептен се изнасмеавме со мајка ми и татко ми.Мајка ми знае да си седни на фб и да си игра една игра,само неа ја игра,демек да одморела,ама вчера се зачита некои вицови и ја удрија хормоните,а и некои беа такви мрсни,па се изнасмеавме,татко ми вика доста,ќе ја разбудиме комшивката,а ние не можевме да се соземиме,стомакот не болеше Па ко стигна до еден,неќеше да го прочита,дека срамен,па јас дека до компјутер бев и го читам до негде и викам и после? И мајка ми готово,се изнасмеа и одвај го дочита. Еве,да ве посмеам,овој беше:

Spoiler

Pozvali Cigu na regrutaciju,
odazove se on i, zajedno sa
gomilom golih mladića, stoji
ispred komisije i čeka na pregled.
I dođe Ciga na red. Doktor ga
gleda, gleda i reče:
• Sposoban!
• Ali gos'n doktor, nisam ja
sposoban, nane mi, ja sam
dvopolan - zavapi Ciga.
• Kako dvopolan, vidi koliki ti je!?
- začudi se doktor.
• Jeste, gos'n doktor, al' sam
zato picka u duši!

А еве и еден од мене,се изнасмеав:

Spoiler

Studentica polaže usmeni ispit i jedno od potpitanja je bilo:
- Što se u ljudskom organizmu povećava 10 puta kad smo uzbuđeni.

Ona onako stidljivo kaže:
- Pa, penis mislim.

Na taj odgovor profesor je ispravi i kaže da je u pitanju zjenica i još doda:
- Kad bi se penis povećavao 10 puta, vama kolegice ne da bi se zjenice povećale, nego bi vam oči poispadale! ahahahahahahahhaha

Хахахаахахаха ајде,доста е до мене,па се читкаме пак,имајте убав ден!

 

Знам дека сум голема за да сум опседната со некој бој бенд ама не разбирате дека токму тој бенд ме врати во живот!
Оставете ме да уживам и да си фантазирам!
Пред да ги слушам нивните песни и пред да ги изгледам сите нивни интервјуа и видеа и јас мислев дека се обични лиглиња, ама не е така.
Толку се природни и мили, просто уживам да ги гледам.
Пред да почнам да ги слушам не верував во себе и се обвинував себеси велејќи си дека сум пропаст ама ми докажаа дека со упорност секоја цел може да се постигне
Не само тоа, туку и начинот на кој се однесуваат ме воодушевува! Колку се позитивни и културни, никогаш не навредуваат и спуштени се на земја. Секогаш имаат време за фановите!
Дури ми е убаво ќе ги слушам и пратам во чекор, им должам многу!
Звучи глупаво, но тие момци ми го променаа животот.

 

Извини,ама што сакаш да кажеш со ова?

 

Иронично е тоа што токму таа ставила лажна слика во модни критики.

 

Spoiler

Тоа што имав,кажав,тоа е мое мислење и за мене тоа не е во ред.

 

Колку е само препрекрасно времето. Многу ми влијае на расположението, вчера и денес како преродена сум. На вакво време само се шета и се оди на кафе, а не се седи на училиште.
Професорката влегува на час и и таа прокометира дека било убаво времето и јас му велам: да да само за на кафе е времето. И така денес сите ме слушаа кај што им кукам дека ми се оди на кафе и си појдов да ви кажам право.
Уште еднаш ке кажам прекрасен ден. Ај заминав јас да си направам уште едно кафенце.

 

Милион пати раскажана истата приказна и секогаш со задоволство и со солзи во очите ја слушам.

„Јас сум роден како селско дете, во многу сиромашно семејство. Уште на 8 години ме пратија надвор од дома, да бидам овчар на побогатите во селото. Спиев во јасли, а кога газдите вечераа седев зад вратата и чекав што ќе им остане, да јадам. Но не се откажав од школувањето. Продолжив вредно да учам и успеав да израснам како паметен човек, без срам од своето потекло, рамо до рамо со градските момчиња. Ја запознав баба ти, млада, убава и ја оженив. Набргу , се преселивме да живееме в град, а потоа, една по друга се родија моите четири ќерки. Бев градоначалник на Општина О..... и никогаш нема да ја заборавам таа новогодишна ноќ кога се роди мајка ти, мојата најмала и најмила. Само таа можеше да ми ги довика солзите на очи, кога најмалку се надевав. Имаше 7 години, се вративме да живееме в град и во зградата во која бевме сместени, живееја семејства на офицери.Тие богати, а ние како да бевме залутани во таа средина, бидејќи работев само јас, а издржував седумчлено семејство, покојната твоја парабаба беше уште жива. Едно од девојчињата на соседите славеше роденден и децата од целата зграда собираа пари за подарок и чоколада, а мајка ти требаше да го даде подрокот. Ја видов како седи на масата во малата кујна. На масата стоеше чоколадото „Галеб“, како сега ја паметам неговата опаковка, а мајка ти со очи ја јадеше. Не ме забележа како стојам над неа и кога ме виде се тргна и направи гримаса трудејќи се да ме насмее. Ја прашав дали сака да го отвори чоколадото, а таа само ги стисна раменцата и со мило гласче рече дека воопшто не сака чоколадо. Знаев дека ме излажа, само за да не ме повреди. Се свртев кон прозорецот, да не ги забележи моите солзи и откако малку се прибрав и кажав да го отвори чоколадото и да го изеде, а јас ќе купам ново чоколадо за роденденот на другарка и. Нејзиниот поглед беше запрепастен, но веднаш скокна, го отвори чоколадото, и се стрчна да го подели со сестрите, а потоа дојде, и рачињата и се тресеа додека ја одмотуваше згужваната фолија и ми рече: -Сокрив по една коцка, за тебе и за мама......“
Ова се зборовите на мојот дедо,кој раскажува за потешките моменти од неговиот живот, кој за време на својот работен век успеа да ја победи сиромаштијата, кој доживеа своето семејство да го збогати со девет внуци и 13 правнуци, татко на мојата мајка, за кој вчера дознав дека боледува од рак. Утре оди на операција. Вчера цел ден бев во грч, но денеска се скршив. Само сакам се да помине во најдобар ред и да поживее уште некое време, да се радува на она што го создал, да дојде повторно на ручек, да одиме кај него на гроздобер, да ми прави мед со саќе, да му го гледам среќното насолзено лице кога ќерка ми му зборува на англиски и му кажува песнички, а тој се восхитува на најзината пргавост. Еве го со мојата ќерка, вистински џентлмен.

 

СДК потполно ги разбирам постарите луѓе, потполно, тоа што се мудри и паметни, тоа е чудо некое
СДК нападот е најдобра самоодбрана, да, кога човек ќе се најде во тесно, кога нема каде, секако а и не е нешто ново, сега измислено Не зборам за мене, не, не, не.Очигледно кога човек на некои луѓе ќе им укаже на нешто, кое не сакаат да го слушнат, се лутат, ама тоа е, поинаку немат.

 

Исто чекаме Doozy
Само да ја отвори страната а до тогаш да си пуштаме среќа

 

Налетувам на некое летно песниче и одма пред мене се појавува плажа, сонце, еден тон прекрасни спомени и непреспани топли вечери со смеење до солзи, со еден збор лето


Па и временцево какво е, ја огреало сонце собава. По весел е светот вака
Туку кога ги спомнав веќе спомените, во главава имам толку потиснати прекрасни моменти, што ми е жал што сум ги подзаборавила. Обично таквите се од пред многу години, кога бевме целосно четиричлено семејство.

Моментите кога одев кај баба и дедо и со братучед ми си игравме со играчките од смоки.
Кога секое утро будејќи се, прво што ќе видев на двете фотељи пред креветот седнале баба и најблиската другарка и со насмевка чекаат да се разбудам, па цел ден си игравме и се кикотевме. Со брат ми и братучед ми навечер игравме карти и со нетрпение чекавме дедо да се врати од фурна со вруќи кифлиња со сусам.

Мама кога ме бањаше во тенџере на село ептен ситно сум било.
И во торба за плажа сум се кутнала еднаш. Кај се не се пикав.

Дедо кога ме зимаше од школо со точак и го провозувавме пола Скопје.Кое задоволство ми било тоа

А да не зборам од кога ги запознав милите мои, колку спомени имаме, и ќе имаме.
Не не, дефинитивно кога ќе ми поминат обврските и матурата ќе земам да си пишувам книгичка. Ама лична, само за мене, каде ќе си ги запишам сите моменти што сакам да ги паметам засекогаш. А ги има милиони. Па понатаму да си го исполнувам срцето читајќи ги!

 

Не е можно до толку да сум се вљубила.Секоја минута фантазирам,ама сега претерано фантазирам за него .До сега сум имала симпатии ама како него не!Многу е убаво чувството кога ке се вљубиш,и знаеш дека некого чуваш во срцето .Љубовта е нешто најубаво во живото,треба сите да се сакаме и да се почитуваме.Една личност да те сака со срцето, а не од корист е доволно да те направи среќен.На мене најмалите нешта ме прават среќна,а љубовта најсреќна-доволно да летам над облаци!

 

СДК се чувствувам виновно што денес изедов четвртина бурек со врат а убаво си јадев по малку и здраво и да се пофалам, ослабната сум, веќе се забележува. Дури и дечко ми ми даде комплимент дека сум ослабена

 

Знам деке многу неблагодарно, ама многу сакам да умрам.

 

Како ли изгледа да изградиш углед на форум, и да ставиш лажни слики во Модни критики со цел да се добие една самопотврда? Треба да пробам, глупава јас ќе се сликам по дома наместо на некоја цакум пакум блогерка на слика да и дадам сејв ес. Оние кои ставаат лажни слики и прават лажни профили се оние кои се очајни за внимание кои не го добиваат во реалноста па мораат виртуелно, ама и тука не се доволно способни за тоа. А, да, и крадат, имат вошки и спијат на таван

Туку, времево денеска беше милина. Си излегов на кафе со другарка седната контра на сонцето за да ми го топли грбот. Ок, зимата беше што беше, ај доста сега, нека дојде пролет Синоќа кога си отидов дома од излегување, на скалите накај мојот спрат едно жолто со бело маченце мало слатко, беше легнато. Му дадов во малку јогурт леб натопен, и целото го изеде срце едно И си велам, дали е можно да чувам во влез маче а? Живеам на најгорниот спрат ама некако не ми е изводлива идеата Штета, што убаво би било да ми прави друштво...

 

Порано предметите ги сметав како живи суштества, особено алиштата.
Од сите алишта, најмногу си ги сакав војничките пантаони и 2 розеви блузички. Се случувало некогаш 2 пати по ред да ја облечам едната маичка, па колку и се извинував на другата, ја молев да ми прости дека сега нејзе 2 пати по ред ќе ја носам
Си бев глупа и си останав.

Него, сум направила грешка у порачките за Авон, неам ни ја појма шо, сега ќе чекам да ми средат Тоа е, кога сме си трапави с‘с другачката.

 

Верувај несакаш толку многу, како што го кажуваш. Или мислиш оти сакаш, да сакаше толку многу досега ќе беше мртва, ќе се самоубиеше

Ај сега да не бегам од темава. Кај баш од цел свет овде се родив? Разбирам, природа и сето тоа... ама народот како овци се. Кај еден таму сите! Што еден тоа и другите! Како еден, така и другите! Ај тоа, остај што се овцички, ами и идиотчиња се. Само да ти наштетат, да докажат дека се подобри, дека можат повеќе. И што направиле? Ништо. Демек ако успеат да те посрамотат, тие се нешто повеќе. Е не се!
А и детко ми не е ништо повеќе. Цел викенд сама на себе оставена, не дојде ни еднаш да праша како сум, ми треба ли нешто. Али ајт, како и да е. Да престанам да ширам негативна енергија. А и не сум песимист и несакам да бидам. Затоа, денес е прекрасен ден. Со прекрасно сонце, топло ветренце и конечно си го облеков тенкото најмило палтенце и си удрив една саглам прошетка. Стварно прекрасен ден, се надевам и утре ќе биде таков. И пак ќе можам да си шеткам по свежото ветренце, додека сонцето со топлите зраци ми го грее лицето.

 

немој такви црни мисли на 19 години
ако ти треба со некој да поразговараш, еве пиши ми мене

 

Не можам да разберам како наставничките се жалат дека денешниве генерации се зависни од интернет и дека децата премногу време поминуваат пред компјутер, а од друга страна - скоро секое домашно кое им го даваат е поврзано со интернет.
- Проверете на интернет колку општини има во Република Македонија
- Видете на интернет колку долго живее мечката и напишете нејзини карактеристики
- Прочитајте ја биографијата на Ристо Крле на интернет и напишете ја накратко
- Најдете податоци за потеклото на Halloween на интернет и напишете кога и зошто почнал да се одбележува овој ден
- Темите и насоките за проектите ќе ви ги испратам на мејл...

И ете така, десетгодишни деца мораат да отворат своја имејл адреса, да научат како да пребаруваат податоци на интернет за да можат да си напишат домашно.

 

Јас се сложувам дека децава претеруваат , ама кога од жена ќе слушнам , ја силувале провокативно била облечена сама си е крива ми паѓа многу тешко ... Посебно ако се работи за младо девојче кое не ни знае што сака и што прави и некој си болен таму да си дозволи да се изживува оти била провокативно облечена
Не ме сваќај погрешно дека сакам да се расправам , ама во никој случај жената не е крива оти има створења што се болни ...